
En Sallandval: Mijn tante zit in het onderwijs en is door het onderwijs kinderloos gebleven. Zij wachtte op stabiliteit. Dat duurde zo lang, dat ze pas een vaste baan had, toen de overgang zich aandiende. Zij heeft er achteraf wel spijt van dat ze niet meer moed heeft gehad en niet voor kinderen is gegaan toen ze jonger was. Maar ze aanvaardt het lot ook en ze heeft geen rare sprongen gemaakt om alsnog zwanger te mogen worden. In plaats daarvan vertroetelt ze haar tantezeggers en nu mijn kids beschouwt ze een beetje als haar eigen kleinkinderen. De kinderen hebben er een gouden 'oma' aan.

Ik zou zeggen: Blijf in gesprek.
