Depressie: een hype, welvaartsziekte of toch niet?

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Ayasha
Blogger

Berichten: 59711
Geregistreerd: 24-02-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-10 13:24

Airborn schreef:
Hmz, ik kom dr steeds niet tussen, lol, een onderwerp wat speeltblijkbaar dit.

Ik ga er ten eerste vanuit dat volwassenen hebben geleert hoe fout pesten is. Daarnaast leer je constant dingen bij, dus ook hoe je met dingen als pesten om moet gaan. En, mensen die pesten hebben overwonnen, komen op een bepaalde manier hoe dan ook er sterker uit. Met zwakheden, en littekens, maar ook met een oliebol aan ervaring en zelfkennis. En dat kan zeker je helpen in de rest van je leven. Ik heb geleert dingen te relativeren, en mezelf en anderen te analyseren. Tuurlijk, gaat wel eens fout, maar meestal goed. En als ik mezelf vergelijk met andere mensen denk ik dat ik uiteindelijk een goed persoon ben geworden. En ik wéét wat ik kan hebben, ik ken mn grensen, en belangerijker, ik heb geleert om mn grensen ook aan te geven. Ik weet waar mijn breekpunt ligt, en dat is iets wat veel andere mensen waarschijnlijk niet weten.

En iig voor mij blijft de angst om weer terug te vallen altijd op de achtergrond. Maar ik heb geleert hoe ik ermee om moet gaan, wat ik er tegen kan doen, en ik WEET dat ik DAT iig nooit meer wil, en zal dus alles doen om dat te voorkomen. En als ik down ben, dan herinner ik mezelf er gewoon aan dat mensen me dan wel stom vonden, en docenten me naar vmbo wouden sturen, maar dat ik met mn depressie, dyslectie en ADHD mooi wel gymnasium heb gedaan! En dan kan ik mentaal een lange neus trekken naar al die sukkels die vonden dat ik niets zou kunnen, en die uiteindelijk putjes schepper zijn geworden bij wijze van spreken :P

haha, kom er ook amper tussen. :D
Kan je, ondanks dat ik me kan voorstellen dat je het natuurlijk liever allemaal niet had meegemaakt, het dan toch zien als een waardevolle levensles eigenlijk?
Mag ik dat op maken uit jouw bericht? :)

dejavu

Berichten: 3579
Geregistreerd: 22-03-07

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-10 13:25

Helder, Ayasha. Mooie post. :j Het vervelende is dat er in dit topic wél een persoonlijk tintje gaande is voor velen. Dat jij daar niks mee doet, is op zich goed want zo houd je een discussie wel op een bepaald niveau waardoor een discussie niet plaats vindt via/over de persoonlijke verhalen. Ik begrijp je, maar ik kan ook begrip voor de anderen opbrengen die dit als vervelend ervaren door de persoonlijke tint die dit topic volgens hen heeft gekregen. Jij ziet dat anders, maar daar loopt het wel spaak voor sommigen.

Anyway, het is al goed. Ik word te persoonlijk. ;)

Airborn

Berichten: 2814
Geregistreerd: 04-11-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-10 13:26

Hmmmm, nee, daarvoor heeft het teveel schade aangericht. Ik heb nogsteeds heel veel moeite mensen te vertrouwen en maak heel moeilijk vrienden, ik weet simpelweg niet hoe ik dat moet doen. Ik denk niet dat de littekens ooit helemaal zullen verdwijnen. Dus nee, dat niet. Maar aangezien ik het toch heb meegemaakt, probeer ik er gewoon het beste van te maken.

Edit, ik probeer mijn posts niet te persoonlijk te laten worden, alleen is zn onderwerp iets wat heel erg terug grijpt op persoonlijke ervaring, en dan ervaringen met zulke heftige emoties dat je dr gewoon niet altijd omheen kan. Ik denk dat alle emoties en persoonlijke dingen buiten zn onderwerp houden ook gewoon niet mogelijk is. TOt nu toe vind ik de discussie heel vriendelijk lopen eigenlijk

Ayasha
Blogger

Berichten: 59711
Geregistreerd: 24-02-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-10 13:28

dejavu schreef:
Helder, Ayasha. Mooie post. :j Het vervelende is dat er in dit topic wél een persoonlijk tintje gaande is voor velen. Dat jij daar niks mee doet, is op zich goed want zo houd je een discussie wel op een bepaald niveau waardoor een discussie niet plaats vindt via/over de persoonlijke verhalen. Ik begrijp je, maar ik kan ook begrip voor de anderen opbrengen die dit als vervelend ervaren door de persoonlijke tint die dit topic volgens hen heeft gekregen. Jij ziet dat anders, maar daar loopt het wel spaak voor sommigen.

Anyway, het is al goed. Ik word te persoonlijk. ;)

Ik begrijp dat ook. :j Neem het ook niemand kwalijk. Maar ik corrigeer wel de dingen die ik niet gezegd heb. :)

Airborn schreef:
Hmmmm, nee, daarvoor heeft het teveel schade aangericht. Ik heb nogsteeds heel veel moeite mensen te vertrouwen en maak heel moeilijk vrienden, ik weet simpelweg niet hoe ik dat moet doen. Ik denk niet dat de littekens ooit helemaal zullen verdwijnen. Dus nee, dat niet. Maar aangezien ik het toch heb meegemaakt, probeer ik er gewoon het beste van te maken.

Ik vind eerlijk gezegd dat je met dit bericht enorm veel kracht toont... :) En daar kan ik enkel respect voor hebben. :) En ik hoop van harte dat het leven je nu de rust gunt die je verdient! :)

En ik ben het eens met je edit. (dat de discussie vriendelijk verloopt dus)

Nic

Berichten: 9472
Geregistreerd: 18-08-04
Woonplaats: Ik ben kwijt

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-10 13:31

Ik heb ongeveer hetzelfde verhaal als airborn, alleen mijn ouders waren van het "als de leraar het zegt dan zal het wel zo zijn" dus ik ben wel op het vmbo geeindigd (dat was toen LBO en wel iets anders dan nu).
Ik zie het ook als wijze lessen en soms als een verrijking op andere oppervlakkige mensen die dit niet hebben meegemaakt.
Ik had alleen liever leuke herinneringen aan mijn kindertijd en pubertijd gehad dan dat ik nu heb.

Maar ik weet niet of ik ermee om kan gaan als ik (weer) in een klap mijn partner en baan kwijtraak en er is geen vangnet (ouders bijv) om me op te vangen zodat ik mijn paard (die ik al 20 jaar heb) naar de slacht zou moeten brengen ook nog.

Airborn

Berichten: 2814
Geregistreerd: 04-11-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-10 13:33

Hehe, het gaat nu allemaal best goed, tenminste, als die stomme keel ontsteking op zou rotten zodat ik ook daadwerkelijk voor mn tentamens kan leren :P En ach, het leven hoeft ook niet perfect te zijn, dat zou echt heel saai zijn, zolang de leuke momenten maar overheersen :D

Overigens, ik heb ook paar dingen die je gezegt hebt geintrepeteert, anders dan jij bedoelde, ik weet dat je dan wat anders zei dan hoe ik het weer neer zette, maar dat deed ik deels om weer te geven hoe dingen over kopen, niet omdat ik dacht dat je het zo bedoelde. Erhmz, lastig uitleggen...


Nicolletje, mijn ouders zijn even eigenwijs dan ik, dus ik had geluk wat dat betreft, hehe.

Qua alles kwijt raken, tja, ik weet niet wat ik daar over kan zeggen. Probeer een nieuw doel te vinden. Iets anders om je leven mee te vullen en je op te richten.

Stopcontact
Berichten: 8860
Geregistreerd: 27-11-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-10 13:34

Airborn schreef:
Hmmmm, nee, daarvoor heeft het teveel schade aangericht. Ik heb nogsteeds heel veel moeite mensen te vertrouwen en maak heel moeilijk vrienden, ik weet simpelweg niet hoe ik dat moet doen. Ik denk niet dat de littekens ooit helemaal zullen verdwijnen. Dus nee, dat niet. Maar aangezien ik het toch heb meegemaakt, probeer ik er gewoon het beste van te maken.

Dat heb ik ook wel. Mijn vriend reageerde in het begin van; Wat poedersuiker en wat heb je veel meegemaakt, jeetje dit, poeha dat, écht poedersuiker, vreselijk etc.. En daar heb ik ook geen zin in. Ik wil begrip; geen medelijden.

Ik probeer er ook het beste van te maken én mezelf te corrigeren als ik merk dat mijn gedachtes met me aan de loop gaan. Of het direct navragen hoe iemand dit bedoeld, dan maak je er in je hoofd ook geen groter verhaal van dan dat het is :)

Airborn

Berichten: 2814
Geregistreerd: 04-11-06

Re: Depressie: een hype, welvaartsziekte of toch niet?

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-10 13:38

Oh man, dat doe ik ook, hehe. Ik vraag echt TE vaak of mensen boos op me zijn, zodat ik niet erover kan gaan malen. Gelukkig snapt mn vriend dat wel. Ben dan ook heel blij met mn vriend. Die knuffelt me als dat nodig is, en vertelt me vervolgens dat ik niet zn zelfmedelijden moet hebben :P En boos zijn vind hij best, maar als ik hem ga guilttrippen of echt gemeen defensief word word hij boos, ideaal :P Hij's me gewoon opnieuw aan het conditioneren :D (nou probeer ik dat natuurlijk zelf ook wel, maar op momenten dat je down of moe bent je is wel heel fijn als je partner je een handje helpt)

Nic

Berichten: 9472
Geregistreerd: 18-08-04
Woonplaats: Ik ben kwijt

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-10 13:40

Ik heb ook veel aan mijn vriend. Hij blijft gewoon stug van me doorhouden ook al doe ik op dat moment stom.

nine1987

Berichten: 8645
Geregistreerd: 14-07-08
Woonplaats: Alphen aan den Rijn

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-10 13:48

Onassa schreef:
nine1987 schreef:
Is depressie een welvaartsziekte? Waarderen we minder dan vroeger?
Of is het de prestatiegerichte 24uurs maatschappij? Dat je alles maar moet kunnen, willen en aanpakken?


Ik denk dat het een combinatie is van beide..


Dit kan maar gaat zeker lang niet altijd op.
In de mooiste periode van mijn leven sloeg de depressie toe.
Ik kon dat niet verklaren dus.
Had een geweldige toekomst voor me en een leuke parttime baan.
Uiteindelijk in de WAO terecht gekomen hierdoor.
En zelfs voor jaren terug met die strengere eisen zagen ze bij het UWV in dat ik niet terug kon keren in de maatschappij (dat heeft me heel wat tranen gekost want je voelt je echt aan de zijlaan staan).
Dus druk om te presteren heb ik niet meer maar de depressies blijven een aantal keer per jaar terug komen.
Zomaar....vaak zonder aanwijsbare oorzaak van de een op de andere dag.
Hoe verklaar je dat dan??


ik heb een aantal jaar geleden een vrij zware 'depressie' gehad.. Zag t nut van alles niet meer in, terwijl alles vrij goed ging.. Zoiets als jij zeg maar.. Kon ook niet meer functioneren in mijn werk terwijl ik ook mijn werk leuk vond en noem maar op.. De HA gaf mij ook een recept van die krengen en geloof me.. Ik was een robot, heb die dingen ook meteen niet meer gebruikt en mijn leven drastisch veranderd.. Andere baan, andere woonplaats (nauwelijks 5 km verder maar toch merk je t) nieuwe vriend etc etc.. Dus of je er zelf uit kan komen? Ja naar mijn mening wel.. En ja dat kost tijd, verdriet en doorzettingsvermogen.. Maar je kunt t altijd zelf als je maar wilt.. Dus ja ik vind het een combinatie van beide.. Verklaring geleverd.. Edit: dit bewijst ook maar eens hoe makkelijk huisartsen AD voorschrijven.. Ik deed mijn verhaaltje en niks psycholoog of sociaal werker ofzo.. Nee meteen medicijnen.. :s

SWP

Berichten: 329
Geregistreerd: 14-05-09
Woonplaats: 's-Gravenzande

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-10 13:50

He HesteJente misschien denk jij dat Ayasha het hier over laat komen als dat ze depressiviteit onderschat door pesten, als dit zo is is, ik denk oprecht niet dat Ayasha het zo bedoeld.
Pesten doet wel degelijk heel veel zeer, en er moet hard geknokt worden om je eigenwaarde weer op te krikken.

jaantsje
Berichten: 1323
Geregistreerd: 07-03-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-10 14:01

Ieder mens mag er zijn, niemand (nou ja bijna) verdiend littekens.

Brainless

Berichten: 30339
Geregistreerd: 19-07-03
Woonplaats: Munnekeburen

Re: Depressie: een hype, welvaartsziekte of toch niet?

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-10 14:15

@Nine
Fijn dat het jou gelukt is zonder medicijnen.
Maar bij mij had dat niet gewerkt.
Ik durfde het huis niet een uit, kon dus niet werken en kon helemaal niet zorgen voor mijzelf en mijn gezin.

Onassa

Berichten: 6303
Geregistreerd: 31-03-03
Woonplaats: Aan de rand van het grote enge bos.

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-10 17:08

En wat denk ik een groot verschil maakt is of je idd een keer een zware depressie hebt en daarna weer door kunt,ofdat je behebt bent met chronische depressies doe zomaar zonder enige aanwijzing toe kunnen slaan.
Dan blijf je verhuizen, van baan wisselen en van vriendje wisselen.
Dat zie ik dus niet als de oplossing als je chronosche depressies hebt want die komen onder alle omstandigheden toch weer terug.

DDW1190

Berichten: 4838
Geregistreerd: 26-03-09

Re: Depressie: een hype, welvaartsziekte of toch niet?

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-10 17:19

Heftige discussie!
ik kan niet in iemand zijn gedachte kijken, maar ik denk dat iedereen het op een andere manier ervaart!

En over medicijnen hoeft niet altijd hoor, zonder kan je er ook uit komen!
ik wil niemand tegen zijn hoofd stoten, maar ik denk dat depressie best onderschat word!

Cambiar

Berichten: 3829
Geregistreerd: 08-05-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-01-11 23:34

Doubtless schreef:
Ik ben het eens met Nine...

Natuurlijk zijn er mensen die aan een depressie lijden. Maar ik denk dat een (groot) gedeelte z'n zaken gewoon op orde moet brengen, realistisch moet worden en actie moet ondernemen om de situatie te veranderen.


Dit is de kern van het probleem, het aanpakken. Maar nu net dat is wat een echte depressie kenmerkt. Men beseft wel het hierboven geformuleerde, maar men mist de 'drive' of de kracht om uit de circel te geraken, men is te zwak (geworden) voor de actie, de put is te diep om terug naar het licht te klauteren. Door een depressie krijg je de indruk dat alles muur is, boven je, onder je en vooral rondom. Je blijft circels draaien en ziet niet, of wil niet zien, dat er eigenlijk al een deur open staat en je kan ontsnappen. Het enige dat je moet doen is door die deur wandelen, maar daar heeft een depressieveling weer eindeloos verklaringen voor, waarom hij het niet doet (depressie maakt ook angstig).
Het is inderdaad de schuld van die persoon, maar in hoeverre is deze persoon nog verantwoordelijk voor zijn zwakte? Je hersenen volgen op den duur een bepaald denkpatroon en als die persoon al diep zit vergt het reuzekracht om dat denkpatroon om te switchen. Ik heb heel veel respect voor iemand die daaruit geraakt, want psychiaters en psychologen kunnen hier maar weinig mee helpen. De kracht zit enkel binnen in jezelf. Enkel een mens die je echt toelaat in je hart, kan je bij zo iets helpen.

maXcomX

Berichten: 1256
Geregistreerd: 21-01-10
Woonplaats: Sefferweich (D)

Re: Depressie: een hype, welvaartsziekte of toch niet?

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-01-11 00:31

Helemaal mee eens.
Als je er een paar hebt meegemaakt, dan voel je wanneer het weer zover is.
Rust nemen is in dat stadium heel belangrijk, bij mij werkt dat heel goed, en zonder pillen.
En depressie is wat dat aangaat, net als het weer. Op tijd je paraplu trekken en de bui over laten trekken.

Cambiar

Berichten: 3829
Geregistreerd: 08-05-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-01-11 01:45

maXcomX schreef:
Helemaal mee eens.
Als je er een paar hebt meegemaakt, dan voel je wanneer het weer zover is.
Rust nemen is in dat stadium heel belangrijk, bij mij werkt dat heel goed, en zonder pillen.
En depressie is wat dat aangaat, net als het weer. Op tijd je paraplu trekken en de bui over laten trekken.


Ik weet toch elke maand ongeveer wanneer ik de paraplu moet opentrekken, alhoewel, de mensen rondom mij weten dat ze tegen dan op tijd dekking moeten zoeken hihi. Sorry, even off topic :D

maXcomX

Berichten: 1256
Geregistreerd: 21-01-10
Woonplaats: Sefferweich (D)

Re: Depressie: een hype, welvaartsziekte of toch niet?

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-01-11 01:48

Haha... Als ze je goed kennen, wel ja.
Dat is hier niet anders, je kunt er de bioklok op gelijk zetten.

franka75

Berichten: 11201
Geregistreerd: 05-10-09
Woonplaats: Den Haag

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-01-11 02:16

Daar heb ik wel last van mn wereldverbeteraarsbui noem ik dat. en das niet altijd fijn ook niet voor mezelf

maXcomX

Berichten: 1256
Geregistreerd: 21-01-10
Woonplaats: Sefferweich (D)

Re: Depressie: een hype, welvaartsziekte of toch niet?

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-01-11 02:40

Haha... daar heb ik ook regelmatig last van, en ben niet eens een vrouw.

eekhoornerik

Berichten: 7262
Geregistreerd: 14-01-04

Re: Depressie: een hype, welvaartsziekte of toch niet?

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-01-11 11:39

Net als vele anderen die ooit een zware depressie hebben meegemaakt is mijn grootste, altijd aanwezige, angst om het wéér te krijgen. In mijn nachtmerries ben ik weer dat kasplantje waar alle leven uitgezogen is.

Hoe herken je de eerste symptomen van depressie nu precies, wanneer moeten je alarmbellen afgaan?

IMJ

Berichten: 14697
Geregistreerd: 29-07-05
Woonplaats: Ergens in het midden!

Re: Depressie: een hype, welvaartsziekte of toch niet?

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-01-11 11:57

Lae: Misschien dat je omgeving het herkent (als ze je depressie eerder meegemaakt hebben dan)?
Uit ervaring weet ik dat ik het dus wel herken bij de persoon die het in mijn omgeving heeft doorgemaakt. De 2e keer dat een ernstige depressie 'op kwam' heb ik dus wel aan de bel getrokken. Helaas wel wat laat omdat ik het eerst niet wilde zien, hopen dat het over zou gaan.
Nu weet ik dat dat dus niet altijd gebeurt en zou dus zeker bij de eerste symptomen aan de bel trekken..

maXcomX

Berichten: 1256
Geregistreerd: 21-01-10
Woonplaats: Sefferweich (D)

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-01-11 07:14

laetitia schreef:
Net als vele anderen die ooit een zware depressie hebben meegemaakt is mijn grootste, altijd aanwezige, angst om het wéér te krijgen. In mijn nachtmerries ben ik weer dat kasplantje waar alle leven uitgezogen is.

Hoe herken je de eerste symptomen van depressie nu precies, wanneer moeten je alarmbellen afgaan?


Meestal is het een combinatie van beginnende moeheid en opvliegerigheid., het gevoel dat je niets kan zonder aantoonbare reden.
Je kunt er beter niet bang van worden, maar het over je heen laten gaan, als een soort deken.
En ja, voor even voelt het als kasplantje, maar als je gewoon relaxed de eerste fase doorgaat, dan duurt het minder lang en kun je zelfs nog genieten van het feit dat je depressief bent.

Brainless

Berichten: 30339
Geregistreerd: 19-07-03
Woonplaats: Munnekeburen

Re: Depressie: een hype, welvaartsziekte of toch niet?

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-01-11 09:30

@maXcomX
Dat klinkt mooi... en waarschijnlijk werkt dit voor jou.
Zodra ik mijzelf op non-actief stel, heb ik helemaal een probleem.
Ten eerste ik heb een gezin draaiende te houden en ten tweede zodra ik uit mezelf volledig stop, dat ik echt helemaal wegzak. Als maar doorgaan is natuurlijk ook niet goed.
Helaas voor mij kan ik heel snel in een depressie kan wegglijden.

Zo snel dat mijn man het niet door heeft, ook pas als het te laat is.
Wel kan ik zelf nu situaties in de hand houden waarvan ik weet dat ze moeilijk zijn voor mij.
Maar ik kan natuurlijk niet elke moeilijke situatie uit de weg gaan, dat beperkt mijn leven(maar zeker ook het leven van mijn gezin).