Airborn schreef:Hmz, ik kom dr steeds niet tussen, lol, een onderwerp wat speeltblijkbaar dit.
Ik ga er ten eerste vanuit dat volwassenen hebben geleert hoe fout pesten is. Daarnaast leer je constant dingen bij, dus ook hoe je met dingen als pesten om moet gaan. En, mensen die pesten hebben overwonnen, komen op een bepaalde manier hoe dan ook er sterker uit. Met zwakheden, en littekens, maar ook met een oliebol aan ervaring en zelfkennis. En dat kan zeker je helpen in de rest van je leven. Ik heb geleert dingen te relativeren, en mezelf en anderen te analyseren. Tuurlijk, gaat wel eens fout, maar meestal goed. En als ik mezelf vergelijk met andere mensen denk ik dat ik uiteindelijk een goed persoon ben geworden. En ik wéét wat ik kan hebben, ik ken mn grensen, en belangerijker, ik heb geleert om mn grensen ook aan te geven. Ik weet waar mijn breekpunt ligt, en dat is iets wat veel andere mensen waarschijnlijk niet weten.
En iig voor mij blijft de angst om weer terug te vallen altijd op de achtergrond. Maar ik heb geleert hoe ik ermee om moet gaan, wat ik er tegen kan doen, en ik WEET dat ik DAT iig nooit meer wil, en zal dus alles doen om dat te voorkomen. En als ik down ben, dan herinner ik mezelf er gewoon aan dat mensen me dan wel stom vonden, en docenten me naar vmbo wouden sturen, maar dat ik met mn depressie, dyslectie en ADHD mooi wel gymnasium heb gedaan! En dan kan ik mentaal een lange neus trekken naar al die sukkels die vonden dat ik niets zou kunnen, en die uiteindelijk putjes schepper zijn geworden bij wijze van spreken
haha, kom er ook amper tussen.

Kan je, ondanks dat ik me kan voorstellen dat je het natuurlijk liever allemaal niet had meegemaakt, het dan toch zien als een waardevolle levensles eigenlijk?
Mag ik dat op maken uit jouw bericht?
