In zo'n gespannen situatie met 30 april van vorig jaar in gedachten hoeft er maar 1 idioot te gillen met een verdachte koffer en dan gaat de meute rennen.
Als je daar onder de voet gelopen wordt, mag je blij zijn met slechts een botbreuk.
Arme Trix had het echt even gehad, stond met een trillip het Wilhelmus te zingen. Vond het wel een mooi staaltje familiezin dat ze bijkans door schoondochter en zoonlief het plein op werd gedragen. Haar pumps raakten nauwelijks de straat.
