TinkerTwink schreef:[...]
Wel is het zo...om even op de Euro terug te komen...een feit dat er sinds de komst van de Euro meer mensen in de problemen raakte wat ik ergens dus niet gek vindt. Lonen werden de helft (in tekens) minder terwijl de prijs voor een brood gewoon het tekentje ervoor veranderd werd...dat vind ik heel erg en dat is wat velen van ons wel weten maar niet bij stilstaan. Zeker de generatie van nu niet die eigenlijk niet anders weten dan lonen in Euro's te krijgen en ook weer uit te geven...zij zien en "voelen" het verschil niet echt meer.
Lonen zijn marktconform hier in Nederland en worden geïndexeerd aan inflatiecijfers en prijsontwikkelingen. Je kunt dus, op korte termijn, wellicht 'overvallen' worden door prijsstijgingen, op de lange termijn zal je loonsontwikkeling dit verschil nivelleren (ongedaan maken). Tot de volgende prijsstijging die weer gecompenseerd wordt enz. enz.
Je hebt een punt als je had gezegd dat de uitkeringen deze ontwikkelingen niet, nauwelijks of in ieder geval zéér traag volgen en dat daarin veel mensen in de knel raken. Je loon 'door de helft' in tekens betekent voor geen moment dat je dus minder verdiend, alleen de naam van het beestje is anders. Netto blijft het dus hetzelfde.
Gedurende tenminste een jaar waren prijzen altijd dubbel: wettelijk verplicht in guldens en euro's; zo kon iedereen wennen aan de nieuwe munt en zien dat hij of zij niet geflest werd. Dus dat het Fl teken op een prijskaartje zomaar in € werd omgezet is een Urban Myth, die evenwel zo hardnekkig is dat velen hem klakkeloos voor waar aannemen.
Voor de generatie van nu die alleen de euro kent heeft de gulden slechts nog ten hoogste een curieuze waarde; die raar uitziende munten die je oma (met die prikkelsnor) nog op haar dressoirtje heeft liggen en je af en toe toestopt met de toevoeging "hier heb je een kwartje, jongen, ga er maar wat moois voor kopen"
Dat velen de reële waarde van geld niet kunnen inschatten kan je absoluut niet aan de euro wijten. Dat konden ze met de gulden ook al niet. Een simpel woord is daarvoor: kapitaalbalans.
In het kort: Inkomsten en uitgaven moeten elkaar in evenwicht houden. Iemand die netto bedrag X binnenkrijgt per maand kan dus nooit meer uitgeven dan er binnenkomt. Tenminste, niet iemand met een verstandige kijk op uitgavenbeheer. Je kan dus maximaal bedrag X weer uitgeven maar dan neem je al een groot risico: je hebt geen buffer. Onverwachte zaken, tegenvallers, prijsstijging die je loon nog niet volgt betekent dat je bedrag Y zal uitgeven. Wat je dus niet hebt.