Bokt.nl

julius_juut schreef:

Ik denk dat het ook niemand zal verbazen als de boel ruim voor het einde van de termijn klapt. Daar niet op voorbereid zijn is ook een beetje kop in het zand steken.

julius_juut schreef:

Grappig, ik vind hem juist heel sympathiek. Zijn manier van spreken, het fatsoen, de eerlijkheid van wat er wel en niet kan qua maatregelen (in tegenstelling tot het niet haalbare, maar wel lekker scorende geroep van bijv. Wilders en van der Plas).

BigOne schreef:

Rationeel bekijken heeft het de laatste jaren gewoon verloren van de onderbuik!

Electra63 schreef:

BigOne schreef:

Rationeel bekijken heeft het de laatste jaren gewoon verloren van de onderbuik!

En niet alleen in Nederland.

Pommier schreef:

Stille meelezer meldt zich. Ik zweef altijd ergens in het midden, iets meer progressief dan conservatief. Ik zou naar links overstappen als er een linkse partij zou zijn die de wolvenproblematiek serieus zou nemen. Ik weet dat een aantal van jullie het belachelijk vinden om dat als doorslag voor je stem te laten gelden, maar als je er dagelijks hinder van ondervindt, ga je wel anders denken. Verder stem ik misschien wel iets meer rechts, maar leef heel klimaatbewust. En daar zou klimaatverandering moeten beginnen, vanuit intrinsieke motivatie. Opgelegd vanuit de politiek ga je juist weerstand krijgen vanuit bepaalde groepen. Dus als linkse zijnde minder pro wolf, minder focus op klimaat en de manier van consumeren beïnvloeden door daar financiële stimulans te geven. Biologisch meer standaard en daardoor goedkoper, vliegen duurder etcetera.

journee schreef:

Pommier schreef:

Stille meelezer meldt zich. Ik zweef altijd ergens in het midden, iets meer progressief dan conservatief. Ik zou naar links overstappen als er een linkse partij zou zijn die de wolvenproblematiek serieus zou nemen. Ik weet dat een aantal van jullie het belachelijk vinden om dat als doorslag voor je stem te laten gelden, maar als je er dagelijks hinder van ondervindt, ga je wel anders denken. Verder stem ik misschien wel iets meer rechts, maar leef heel klimaatbewust. En daar zou klimaatverandering moeten beginnen, vanuit intrinsieke motivatie. Opgelegd vanuit de politiek ga je juist weerstand krijgen vanuit bepaalde groepen. Dus als linkse zijnde minder pro wolf, minder focus op klimaat en de manier van consumeren beïnvloeden door daar financiële stimulans te geven. Biologisch meer standaard en daardoor goedkoper, vliegen duurder etcetera.

Volgens dit stukje zou iets veranderen van focus de PvdA /GroenLinks inderdaad meer stemmen kunnen opleveren:

https://decorrespondent.nl/15683/waarom-links-steeds-verkiezingen-verliest-en-nee-niet-omdat-de-kiezer-links-niet-begrijpt/c69ae80a-340a-01c8-287d-24c407aa70db

Citaat:

De scherpste linkse denkers lijken niet in staat een onderscheid te maken tussen electorale analyse (wat vinden kiezers belangrijk?) en de eigen idealen (wat vind ik belangrijk?). Het Nieuwe Linkse Verhaal is dan ook steevast een Vrij Oud Links Verhaal, waarin men het nog één keer uitlegt.

Citaat:

Zeker wanneer de plannen concreter worden, brokkelt de steun snel af. Klimaatbeleid moet vooral niet te dichtbij komen: meer belasting heffen op auto’s, vlees of gasverwarming is bijvoorbeeld diep impopulair. Laat staan dat de kiezer warmloopt voor hardgroene verhalen over krimpen voor het klimaat. Mocht dit soort ideeën ooit het stadium van vrije filosofie ontstijgen en de economische implicaties ervan voelbaar worden, dan is het snel gedaan met de sympathie van de kiezer (niet voor niets willen wetenschappelijke bureaus vooral ontgroeien in ‘denkstukken’, niet in doorrekeningen

Citaat:

Nu kun je van alles vinden van de opvattingen van de mediane kiezer (dat het een domrechtse dwaas is met moreel laakbare standpunten, bijvoorbeeld), maar de rekenkundige realiteit is dat je alleen verkiezingen wint met meer dan de helft van de stemmen. En zolang die doorsneekiezer van links geen geloofwaardig verhaal te horen krijgt over de onderwerpen die er voor hem of haar toe doen, stemt die kiezer niet links.

Citaat:

Nu hoopt links misschien dat ze die verloren kiezers weer terug kan krijgen door vol op het sociaaldemocratische orgel te gaan: armoedebestrijding, volkshuisvesting, bestaanszekerheid. Dat we migratiekritische kiezers kunnen verleiden om hun abjecte opvattingen te parkeren en weer gewoon, zoals in de goeie oude tijd, PvdA te stemmen.

Dat is geen gekke gedachte als je bedenkt dat klassiek linkse thema’s als woningbouw en armoede de afgelopen verkiezingen nog steeds belangrijk waren voor de kiezer. Sterker nog: er waren meer kiezers die hoopten dat het kabinet wat aan armoede zou doen dan aan migratie.

Van die wens zag je alleen weinig terug in het stemhokje. Kiezers die zeiden dat ze armoedebestrijding of woningbouw belangrijk vonden, stemden niet veel anders dan kiezers die dat niet vonden.

Kiezers weten bij dit soort thema’s namelijk niet goed welke partij ze moeten hebben. Armoedebestrijding en woningbouw zijn consensuskwesties geworden, vraagstukken waarbij vrijwel alle politici het eens zijn over het doel, maar kibbelen over de middelen. Dit soort thema’s zijn lastiger te politiseren (‘Wij eisen 100.000 woningen!’ – Ja, wie niet?).

De politieke vraag is dan vooral: hoe wil je dat ze honderdduizend woningen bouwen? Maar over de middelen (30 procent sociale huur? Vergunningsvrij bouwen in de achtertuin? NIMBY’s de pas afsnijden?) hebben kiezers vaak minder uitgekristalliseerde opvattingen dan over het doel zelf (meer woningen!).

Citaat:

Dus, wat kan links doen? Politiek wetenschapper Simon Otjes, een van de meest realistische stemmen op links, merkt terecht op dat GroenLinks-PvdA ‘een strategie moet hebben om het maatschappelijke en politieke debat weg te keren van migratie en richting de grote ecologische en sociaaleconomische vraagstukken.’* Met name op economie hoeft links het publiek niet te bekeren tot haar standpunten: ze staat al dicht bij het zwaartepunt van de publieke opinie.

Noem het popularisme: politici moeten niet praten over onderwerpen die ze populair willen maken, ze moeten het hebben over onderwerpen die al populair zijn. Dat klinkt alsof het voor de hand ligt, maar het is lastig in de praktijk te brengen. Zo weten politici bijvoorbeeld lang niet altijd wat bij de kiezer populair is. Wat in de eigen kring als schokkend wordt ervaren, is lang niet altijd wat in bredere kring leeft. Politiek geïnteresseerden gaan al snel apeshit over Capitoolbestormingen en misbruik van het noodrecht, maar dat is niet iets wat sterk leeft bij de mediane kiezer.

Citaat:

Politiek draait, platgezegd, om het overbrengen van prioriteiten. De politicus die vooral focust op haar tegenstander, geeft daarmee aan dat die tegenstander haar grootste prioriteit is. Maar dat werkt voor de meeste kiezers niet inspirerend. Sterker nog, degenen die dat wel aanspreekt, zijn waarschijnlijk al overtuigd – wie Trump koste wat kost wil tegenhouden, stemt toch al op Harris.

Dat betekent: in plaats van steeds te reageren op de laatste oprispingen van de politieke vijand, kun je de kiezer beter duidelijk maken waar jij voor staat – en dan vooral die zaken die brede steun kennen. In het geval van links is dat dus: herverdeling, minimumloon, betaalbare boodschappen. Als je steeds ingaat op wat de tegenstander zegt, dan vecht je op zijn strijdveld.

Citaat:

Politicoloog Alexander Kustov laat in zijn boek In Our Interest: How to Make Immigration Popular op grond van opinieonderzoek in tientallen landen zien dat elk land een kleine groep xenofoben heeft (ongeveer 10 tot 20 procent van de bevolking), die tegen elke vorm van migratie is. Elk land heeft eveneens een ongeveer even grote groep hardcore humanitairen, die bereid zijn zelf in te leveren om migranten een beter leven te geven (zeg maar: die negentien zetels links van GroenLinks-PvdA).

Maar de meeste mensen zijn volgens Kustov ‘altruïstische nationalisten’. Er zijn maar weinig mensen die bereid zijn buitenlanders te helpen vóór hun eigen landgenoten, en bijna niemand is bereid buitenlanders te helpen wanneer dat ten koste gaat van hun eigen landgenoten. Als men dus het gevoel heeft dat Nederland niet profiteert van migratie, dan verdampt de steun al snel.

Citaat:

Het probleem is dat over asielmigratie, meer dan bij andere vormen van migratie, het gevoel bestaat dat het Nederlanders iets kost, niet iets oplevert. En laten we eerlijk zijn: heel gek is dat niet. Volgens het CBS zit ongeveer 41,6 procent van alle asielmigranten die sinds 1998 van buiten Europa naar hier kwamen in de bijstand. Dat is bij autochtone Nederlanders 2,3 procent, en bij arbeids- en studiemigranten maar 0,9 procent. *

De kern van het probleem is dat links, als het gaat om asielmigratie, een beroep doet op de kosmopolitische compassie van de Nederlander – en die is niet ruim voorradig. ‘Migratie kan niet populair worden in democratieën op humanitaire gronden alleen’, stelt Kustov vast in een ontnuchterende conclusie.

Citaat:

Dus: hoe zou een Nieuw Links Verhaal over migratie eruitzien? Ik denk dat het in de eerste plaats nodig is dat links migratiebeleid duidelijk uitdraagt dat we migranten accepteren die iets komen brengen, niet migranten die iets komen halen. En met duidelijk bedoel ik: zo duidelijk als een Trumpiaanse muur. Als er twintig denkstappen nodig zijn om te begrijpen hoe migratie de Nederlander ten goede komt, dan heb je al verloren. De voordelen moeten evident zijn, ook voor wie geen doctoraat in de economie heeft.

Citaat:

Er is niks mis mee dat een overheid haar best doet uit te stralen dat zij het belangrijk vindt dat grenzen niet poreus zijn. Om het even scherp te stellen: op links wordt vaak smalend gedaan over symbolische maatregelen als grenscontroles. Maar waarom eigenlijk? Het is een betrekkelijk goedkope manier om mensen het gevoel te geven dat de overheid het niet op zijn beloop laat (dat zulke grenscontroles waarschijnlijk niet veel uitrichten, hoef je verder niet dood te checken).

Citaat:

Pedagogisch links legt de kiezer nog één keer uit waar die zich eigenlijk druk over moet maken: de klimaatkladderadatsch, de staat van de podiumkunsten, de internationale solidariteit, de kapitalistische productiewijze. En maak jij je druk over asielmigratie, dan ben je eigenlijk boos op het neoliberalisme, slachtoffer van misinformatie, of je bent gewoon een racist – dat kan ook nog!

996981 schreef:

journee schreef:

Volgens dit stukje zou iets veranderen van focus de PvdA /GroenLinks inderdaad meer stemmen kunnen opleveren:

https://decorrespondent.nl/15683/waarom-links-steeds-verkiezingen-verliest-en-nee-niet-omdat-de-kiezer-links-niet-begrijpt/c69ae80a-340a-01c8-287d-24c407aa70db

Mooi stuk.
Zou wat mij betreft iedereen moeten lezen, maar zeker de linkse stemmers

Even een aantal citaten die mij opvielen:

Citaat:

De scherpste linkse denkers lijken niet in staat een onderscheid te maken tussen electorale analyse (wat vinden kiezers belangrijk?) en de eigen idealen (wat vind ik belangrijk?). Het Nieuwe Linkse Verhaal is dan ook steevast een Vrij Oud Links Verhaal, waarin men het nog één keer uitlegt.

Citaat:

Zeker wanneer de plannen concreter worden, brokkelt de steun snel af. Klimaatbeleid moet vooral niet te dichtbij komen: meer belasting heffen op auto’s, vlees of gasverwarming is bijvoorbeeld diep impopulair. Laat staan dat de kiezer warmloopt voor hardgroene verhalen over krimpen voor het klimaat. Mocht dit soort ideeën ooit het stadium van vrije filosofie ontstijgen en de economische implicaties ervan voelbaar worden, dan is het snel gedaan met de sympathie van de kiezer (niet voor niets willen wetenschappelijke bureaus vooral ontgroeien in ‘denkstukken’, niet in doorrekeningen

Citaat:

Nu kun je van alles vinden van de opvattingen van de mediane kiezer (dat het een domrechtse dwaas is met moreel laakbare standpunten, bijvoorbeeld), maar de rekenkundige realiteit is dat je alleen verkiezingen wint met meer dan de helft van de stemmen. En zolang die doorsneekiezer van links geen geloofwaardig verhaal te horen krijgt over de onderwerpen die er voor hem of haar toe doen, stemt die kiezer niet links.

Citaat:

Nu hoopt links misschien dat ze die verloren kiezers weer terug kan krijgen door vol op het sociaaldemocratische orgel te gaan: armoedebestrijding, volkshuisvesting, bestaanszekerheid. Dat we migratiekritische kiezers kunnen verleiden om hun abjecte opvattingen te parkeren en weer gewoon, zoals in de goeie oude tijd, PvdA te stemmen.

Dat is geen gekke gedachte als je bedenkt dat klassiek linkse thema’s als woningbouw en armoede de afgelopen verkiezingen nog steeds belangrijk waren voor de kiezer. Sterker nog: er waren meer kiezers die hoopten dat het kabinet wat aan armoede zou doen dan aan migratie.

Van die wens zag je alleen weinig terug in het stemhokje. Kiezers die zeiden dat ze armoedebestrijding of woningbouw belangrijk vonden, stemden niet veel anders dan kiezers die dat niet vonden.

Kiezers weten bij dit soort thema’s namelijk niet goed welke partij ze moeten hebben. Armoedebestrijding en woningbouw zijn consensuskwesties geworden, vraagstukken waarbij vrijwel alle politici het eens zijn over het doel, maar kibbelen over de middelen. Dit soort thema’s zijn lastiger te politiseren (‘Wij eisen 100.000 woningen!’ – Ja, wie niet?).

De politieke vraag is dan vooral: hoe wil je dat ze honderdduizend woningen bouwen? Maar over de middelen (30 procent sociale huur? Vergunningsvrij bouwen in de achtertuin? NIMBY’s de pas afsnijden?) hebben kiezers vaak minder uitgekristalliseerde opvattingen dan over het doel zelf (meer woningen!).

Citaat:

Dus, wat kan links doen? Politiek wetenschapper Simon Otjes, een van de meest realistische stemmen op links, merkt terecht op dat GroenLinks-PvdA ‘een strategie moet hebben om het maatschappelijke en politieke debat weg te keren van migratie en richting de grote ecologische en sociaaleconomische vraagstukken.’* Met name op economie hoeft links het publiek niet te bekeren tot haar standpunten: ze staat al dicht bij het zwaartepunt van de publieke opinie.

Noem het popularisme: politici moeten niet praten over onderwerpen die ze populair willen maken, ze moeten het hebben over onderwerpen die al populair zijn. Dat klinkt alsof het voor de hand ligt, maar het is lastig in de praktijk te brengen. Zo weten politici bijvoorbeeld lang niet altijd wat bij de kiezer populair is. Wat in de eigen kring als schokkend wordt ervaren, is lang niet altijd wat in bredere kring leeft. Politiek geïnteresseerden gaan al snel apeshit over Capitoolbestormingen en misbruik van het noodrecht, maar dat is niet iets wat sterk leeft bij de mediane kiezer.

Citaat:

Politiek draait, platgezegd, om het overbrengen van prioriteiten. De politicus die vooral focust op haar tegenstander, geeft daarmee aan dat die tegenstander haar grootste prioriteit is. Maar dat werkt voor de meeste kiezers niet inspirerend. Sterker nog, degenen die dat wel aanspreekt, zijn waarschijnlijk al overtuigd – wie Trump koste wat kost wil tegenhouden, stemt toch al op Harris.

Dat betekent: in plaats van steeds te reageren op de laatste oprispingen van de politieke vijand, kun je de kiezer beter duidelijk maken waar jij voor staat – en dan vooral die zaken die brede steun kennen. In het geval van links is dat dus: herverdeling, minimumloon, betaalbare boodschappen. Als je steeds ingaat op wat de tegenstander zegt, dan vecht je op zijn strijdveld.

Citaat:

Politicoloog Alexander Kustov laat in zijn boek In Our Interest: How to Make Immigration Popular op grond van opinieonderzoek in tientallen landen zien dat elk land een kleine groep xenofoben heeft (ongeveer 10 tot 20 procent van de bevolking), die tegen elke vorm van migratie is. Elk land heeft eveneens een ongeveer even grote groep hardcore humanitairen, die bereid zijn zelf in te leveren om migranten een beter leven te geven (zeg maar: die negentien zetels links van GroenLinks-PvdA).

Maar de meeste mensen zijn volgens Kustov ‘altruïstische nationalisten’. Er zijn maar weinig mensen die bereid zijn buitenlanders te helpen vóór hun eigen landgenoten, en bijna niemand is bereid buitenlanders te helpen wanneer dat ten koste gaat van hun eigen landgenoten. Als men dus het gevoel heeft dat Nederland niet profiteert van migratie, dan verdampt de steun al snel.

Citaat:

Het probleem is dat over asielmigratie, meer dan bij andere vormen van migratie, het gevoel bestaat dat het Nederlanders iets kost, niet iets oplevert. En laten we eerlijk zijn: heel gek is dat niet. Volgens het CBS zit ongeveer 41,6 procent van alle asielmigranten die sinds 1998 van buiten Europa naar hier kwamen in de bijstand. Dat is bij autochtone Nederlanders 2,3 procent, en bij arbeids- en studiemigranten maar 0,9 procent. *

De kern van het probleem is dat links, als het gaat om asielmigratie, een beroep doet op de kosmopolitische compassie van de Nederlander – en die is niet ruim voorradig. ‘Migratie kan niet populair worden in democratieën op humanitaire gronden alleen’, stelt Kustov vast in een ontnuchterende conclusie.

Citaat:

Dus: hoe zou een Nieuw Links Verhaal over migratie eruitzien? Ik denk dat het in de eerste plaats nodig is dat links migratiebeleid duidelijk uitdraagt dat we migranten accepteren die iets komen brengen, niet migranten die iets komen halen. En met duidelijk bedoel ik: zo duidelijk als een Trumpiaanse muur. Als er twintig denkstappen nodig zijn om te begrijpen hoe migratie de Nederlander ten goede komt, dan heb je al verloren. De voordelen moeten evident zijn, ook voor wie geen doctoraat in de economie heeft.

Citaat:

Er is niks mis mee dat een overheid haar best doet uit te stralen dat zij het belangrijk vindt dat grenzen niet poreus zijn. Om het even scherp te stellen: op links wordt vaak smalend gedaan over symbolische maatregelen als grenscontroles. Maar waarom eigenlijk? Het is een betrekkelijk goedkope manier om mensen het gevoel te geven dat de overheid het niet op zijn beloop laat (dat zulke grenscontroles waarschijnlijk niet veel uitrichten, hoef je verder niet dood te checken).

Citaat:

Pedagogisch links legt de kiezer nog één keer uit waar die zich eigenlijk druk over moet maken: de klimaatkladderadatsch, de staat van de podiumkunsten, de internationale solidariteit, de kapitalistische productiewijze. En maak jij je druk over asielmigratie, dan ben je eigenlijk boos op het neoliberalisme, slachtoffer van misinformatie, of je bent gewoon een racist – dat kan ook nog!

En wat mij betreft de mooiste:

''Wie verkiezingen wil winnen zal, kortom, de neiging moeten onderdrukken om de kiezer op te voeden – pardon, te verheffen – tot de juiste standpunten. Wie verkiezingen wil winnen, zal moeten aansluiten bij waar kiezers al staan.''