_Mar3 schreef:Het klinkt alsof je heftige dingen hebt gezien in je functie.
Ook ik heb verhalen in de familie van extreem bloedverlies, ambulance, zwangerschapsvergiftiging.
Een zwangerschap is niet zonder risico's. Een abortus ook niet. En die kost áltijd een kostbaar leven.
Wat betreft je laatste alinea: de risico's op mentale problemen is toch geen goede reden om iemand op voorhand al het leven te ontnemen?
Ik las net dat de SGP een debat wil omdat late abortussen zonder verdoving worden uitgevoerd. Daar krijg ik echt de rillingen van. Heel goed dat de SGP hier aandacht voor vraagt.
Ik hoef eigenlijk niet eens per se antwoord op mijn vraag want mijn intentie is niet om de discussie rond dit onderwerp gelijk weer de overhand te laten nemen in dit topic. Maar ik vraag me dan wel af, als je zelf ook de risico's van dichtbij gezien hebt, en hier in je laatste bericht ook aangeeft dat een zwangerschap niet zonder risico is, je in eerste instantie alsnog claimde dat een zwangerschap geen risico vormt voor een vrouw.
Verder ben ik eigenlijk wel benieuwd naar bron van de SGP wat betreft late afbrekingen na 24 weken. Veel ziekenhuizen proberen "ruim" voor de 24 weken al een afbreking te regelen indien er bij de 20 weken echo iets gevonden wordt en daarom is al die onderzoeken op tijd ondergaan al zo'n race tegen te klok. Er is altijd wat marge in de zwangerschapstermijn berekening dus ze zullen echt alles proberen om daarvoor te blijven. Maar je wil mensen ook genoeg tijd te geven om te besluiten wat ze nav de onderzoeksresultaten willen doen. In 2023-2024 liep oa de IMITAS-studie om te kijken of er ook niet steeds meer op de 13 weken echo gevonden kan worden. Dat zou beduidend meer tijd geven voor onderzoeken en afbrekingen op medische gronden zouden dus ook mogelijk eerder plaats kunnen vinden ipv zo kort op de levensvatbare termijn.
Ik weet dat jaren geleden hier op Bokt ook een topic is geweest van iemand die 2 late afbrekingen heeft gehad vanwege afwijkingen bij haar kindjes.
Overigens krijgen, bij mijn weten, vrouwen altijd de optie voor bijv. een ruggenprik, zeker richting de 24 weken, want vanaf +-13 weken beval je idd in het ziekenhuis ip gewoon via de normale weg.
Overigens gebruikte 60% een vorm van anticonceptie en was 48% van de vrouwen al moeder toen ze kozen voor een abortus. Verder voert NL zo'n 8% van hun abortussen uit bij vrouwen uit het buitenland. (Allemaal terug te vinden bij oa Rutgers en vast ook de link hierboven).
Maar wat ik nergens duidelijk kan terugvinden, ik vraag mij af of onder de abortuscijfers ook de missed abortions en afbrekingen van buitenbaarmoederlijke zwangerschappen (EUG) gerekend wordt. De cijfers voor afbrekingen in het ziekenhuis tijdens de eerste 6-8(-12) weken zijn ook vrij hoog maar de vrouwen die ik rond dat termijn altijd gezien heb waren vrouwen waarbij het kindje dus al overleden was maar het lichaam zelf geen miskraam in gang zet en dus bij EUGs (die dodelijk zijn voor een vrouw indien onbehandeld; maar vaak komen die al ivm (heftige) buikklachten). Veel vrouwen gaan met dat termijn namelijk naar de HA of abortuskliniek als ze er bewust vanaf willen. Maar ik weet natuurlijk ook niet welk beleid andere ziekenhuizen evt op nahouden.
