Bokt.nl

Jessix schreef:

Lalidan schreef:

Voor de laatste maal: er is bekend, uit onderzoek, dat nu in alle rust mitsen en maren gaan bespreken, maakt dat mensen op het moment zelf gaan twijfelen, ten koste van mensenlevens. Dus is er bewust voor gekozen dat niet te doen.


Dit topic begint wel een beetje op 'de beste stuurlui staan aan wal' te lijken. Mensen die geen idee hebben hoe het in de praktijk werkt, die duidelijk óók niet (lijken willen te) begrijpen dat wat je in theorie doet en bespreekt (nadelig) effect heeft in de praktijk, wel even gaan bedenken hoe het beter zou moeten. Terwijl daar door heel veel mensen die wél die kennis en ervaring hebben, uitvoerig over nagedacht is en bewust gekozen is het op deze wijze te doen. Waarom dan toch zo eigenwijs zijn om het erdoor te willen drukken?

Omdat het me echt de hel lijkt om gereanimeerd te zijn als ik toch duidelijk heb aangegeven dat niet te willen. Ik snap dat er niet actief gezocht wordt naar tags en tattoo's, maar op het moment dat je die wel vindt dan vind ik dat je dat moet respecteren en de reanimatie moet staken. Ik snap dat het wettelijk zo niet is bepaald en ik snap ook wat je hier boven beschrijft, maar voor mij voelt het als iets fouts om dat te negeren.

Ik snap ook dat je dat niet snapt en beste stuurlui, etc. Toch verandert het mijn standpunt niet. Soms zie je iets gewoon anders.

Rocamor schreef:

Ik geloof dat we het er allemaal over eens zijn, dat in alle rust iedereen die DNR accepteert, al dan niet begrijpt.

Maar ik heb nog steeds het idee dat er gedacht wordt dat er bewuste keuzes worden gemaakt als je daar op je knietjes zit, het hysterische gekrijs van familieleden of de stress van omstanders, het niet bewust worden dat je door het harde werk volledig verzuurt.
Ja, de professionele, ervaren zorgverleners zullen bewuste keuzes kunnen maken. Het gros van de bhvers zit in een flow.
Die worden zich pas, nadat ze op aarde terug zijn, bewust van alles dat om zich heen gebeurd (is).

Het is zo makkelijk (ver)oordelen vanuit alle rust en te denken dat alle hulpverleners op alle momenten heldere keuzes kunnen maken.

Fitzroy schreef:

Moet je juist als BhV’er niet rustig na kunnen denken ? Ik dacht dat dat een deel van de opleiding was.

Fitzroy schreef:

Moet je juist als BhV’er niet rustig na kunnen denken ? Ik dacht dat dat een deel van de opleiding was.

Fitzroy schreef:

Moet je juist als BhV’er niet rustig na kunnen denken ? Ik dacht dat dat een deel van de opleiding was.

Shadow0 schreef:

Rocamor schreef:

Ik kan nu heel simpel denken: stabiele zijligging bij DNR. Maar of ik daar nog zo nuchter over kan denken als ik onder adrenaline en tussen een boel omstanders / familie een DNR zou gewaarworden. Ik durf het niet te zeggen. Ik denk het niet. Want dat helder nadenken lukte toen niet, en vraag me af of dat dan wel lukt.

Waar het volgens mij alleen om gaat is of je het wel of niet vooraf wilt overwegen.

Als je vooraf begint met een keuze om een DNR indien zichtbaar wel te respecteren, maar de situatie loopt anders omdat de omstandigheden anders zijn, daar kan ik in elk geval best alle begrip voor opbrengen.

Maar dat is beslist iets anders als mensen al op voorhand besluiten om zelfs bij een DNR niet te stoppen, niet te willen stoppen, niet na te gaan denken over wat ze dan zouden kunnen doen, en al vooraf besluiten dat het ok is om die DNR te negeren want dat mag van de wet... Dan maak je echt een hele andere keuze. Niet alleen in dat moment van handelen, maar vooral ook nu al in alle rust.

En er heeft iemand in dit topic met zoveel woorden gezegd dat ze gewoon geen rekening gingen houden met iemands keuze voor DNR, omdat ze hun eigen hulpverlening belangrijker vonden dan de wens van het slachtoffer. Dat is wat mij betreft echt anders.

Citaat:

Het lijkt me eerlijk gezegd wel fair als je iemand die na het zien en besef van zo'n ketting of tattoo dan toch doorgaat, daarvoor op de vingers kan tikken. Ik zou zo niet weten welke straf daar op zou moeten komen te staan. Maar het mag van mij zeker wel afgestraft wordt als je de "blijf van me af!" wens niet respecteert.

Citaat:

ik vind het eerlijk gezegd op een bepaald niveau vergelijkbaar met aanranding / verkrachting: iemand geeft aan niet dit soort contact te willen, en je gaat tòch door

Citaat:

Ik vind wel dat je het die persoon kwalijk kan nemen als die door gaat zitten pompen en blazen als op een EHBO-pop, nadat die gezien heeft dat persoon die behandeling niet wil.

secricible schreef:

En hoe past dit in die "probeer er over na te denken en als het niet lukt heb je je best gedaan?

Citaat:

Het lijkt me eerlijk gezegd wel fair als je iemand die na het zien en besef van zo'n ketting of tattoo dan toch doorgaat, daarvoor op de vingers kan tikken. Ik zou zo niet weten welke straf daar op zou moeten komen te staan. Maar het mag van mij zeker wel afgestraft wordt als je de "blijf van me af!" wens niet respecteert.

Citaat:

ik vind het eerlijk gezegd op een bepaald niveau vergelijkbaar met aanranding / verkrachting: iemand geeft aan niet dit soort contact te willen, en je gaat tòch door

Citaat:

Ik vind wel dat je het die persoon kwalijk kan nemen als die door gaat zitten pompen en blazen als op een EHBO-pop, nadat die gezien heeft dat persoon die behandeling niet wil.

Zeg dan gewoon nu dat je tot inkeer bent gekomen dat het niet zo extreem is.

pmarena schreef:

Ik kan me best iets voorstellen bij een veiligheidsoverweging voor jezelf

*

Volgens mij heeft niemand het er over dat het slecht is als een hulpverlener gaat reanimeren zonder een ketting of tattoo gezien te hebben. Het is toch logisch als je het niet weet, dat je dan gewoon er bovenop springt om je stinkende best te doen, super goed dat je dit wilt en kunt

Dus ik snap niet zo goed waarom er steeds reacties worden geplaatst in de trant van "als ik een ketting niet zie" want daar gaat het helemaal niet om

Er wordt volgens mij alleen voor gepleit dat je als hulpverlener beseft dat niet iedereen weer teruggehaald wilt worden als zijn lijf de stekker er uit trekt. En dat het wel fijn is om (zodra deze kans zich voordoet) een kans te grijpen om te kijken of er iets als een ketting of tattoo is.

*

Gebeurt dat per ongeluk, met goede bedoeling, dan is het pech.

*

Begrip er voor hebben dat iemand in the heat of the moment de verkeerde keuze maakt door door te gaan nadat duidelijk is geworden dat het slachtoffer het absoluut-niet-wil (!) is op zekere hoogte in sommige situaties nog best begrijpelijk.

*

Je hoeft helemaal niet bang te zijn om te beginnen.
En er is alle begrip voor "als je het niet weet" dus dat is ook geen probleem.

*

Als je mijn berichten goed leest dan kan je zien dat ik helemaal niet zo hard oordeel.
En dat ik best begrip kan hebben voor de keuze om door te gaan, onder bepaalde omstandigheden.
Maar dat maakt het niet minder fout

*

Het lijkt me zinvol als mensen wel blijven beseffen dat doorgaan bij een duidelijke "NEE" niet ethisch is.
Best begrijpelijk onder bepaalde omstandigheden, maar dat maakt niet ineens dat je het goed kan noemen.

Je kan zeggen, het is begrijpelijk. Iemand prijzen dat die zijn best heeft gedaan.
Maar ethisch okee jegens het slachtoffer was het niet helaas.

*

Iemand geeft aan "blijf van me af". Dan toch doorgaan is grensoverschrijdend gedrag richting die persoon.
Zo simpel is het in wezen. Kan je er vanalles bij halen. Dat in de praktijk uiteraard ook meetelt.
Maar daarvan wordt het toch niet ineens minder grensoverschrijdend jegens die persoon

*

Femke: En dan doe je ook gewoon hartstikke je best, met de beste intenties

Maar je beseft ook wel, zowel nu je dit schrijft, als achteraf als de adrenaline en alles weer wat minder is, dat je EIGENLIJK had moeten stoppen zodra je oog op het niet reanimeren medaillon viel. Je hele manier van schrijven geeft ook aan dat je dat wéét.

Zoals ik al tig keer eerder zei: het is súper begrijpelijk dat je in bepaalde situaties doorgaat

Maar het lijkt me absoluut zinvol om te blijven beseffen dat je vanuit het recht op zelfbeschikking van je slachtoffer, eigenlijk zou moeten stoppen zodra je ziet dat diegene je geen toestemming geeft voor die handeling.

Ik snap dat het lastig is voor mensen en veel emoties oproept.

Maar domweg roepen dat je het niet fout kan doen en het altijd wel prima is om toch door te gaan, daarmee doe je de slachtoffers geen recht vind ik

Het besef dat je eigenlijk zou moeten stoppen, moet je wel blijven hebben


*

Ik snap die visie

*

En ja nogmaals ik kan me heel goed voorstellen dat er allerlei omstandigheden zijn voor de hulpverlener die 1 en ander flink nuanceren
Maar degene die daar op de grond ligt is verdorie niet onbetekenend, onbekwaam of ondergeschikt!

*

Ik snap de wil om iemand te "helpen" maar het lijkt me zinvol voor potentiële hulpverleners om er goed over na te denken, op dit moment nu ze niet bovenop iemand zitten en hun volledige verstand kunnen gebruiken, op welke manier je iemand nu eigenlijk het beste helpt zodra je zo'n DNR ziet

*

Was het maar zo dat er gezegd werd "ik weet dat ik eigenlijk zou moeten stoppen, maar op het moment supreme..." (wat ik juist zelf de hele tijd zeg...) dan zou ik niet de behoefte voelen om op te komen voor mensen die niet voor niets een DNR besluiten te dragen

*

Ik denk dat de verschil in denkwijze er vooral in zit tussen of je het bekijkt vanuit hoe het wettelijk geregeld is, of meer vanuit ethisch goed fatsoen.

Dit is zo'n geval waarbij de wet zegt "niet stoppen als iemand STOP communiceert is niet fout" maar ethisch bekeken, vanuit goed fatsoen ligt dat toch totaal anders

Daar hoeft niet iedereen het over eens te zijn. Maar vanuit het oogpunt van mensen die niet voor niets voor zo'n DNR kiezen vind ik wel dat er een discussie mag / moet zijn om mensen er over na te laten denken wat ze in zo'n situatie nou daadwerkelijk het beste kunnen doen. Zodat dat gedachtenproces niet op het moment proces pas op gang hoeft te komen

*

Diegene vond een hartstilstand namelijk iets waarna die niet "geholpen" wilde worden. Dus hoe moeilijk en verscheurend het moment ook is.... ik hoop dat ik dan toch de kracht zal voelen om aan die wens tegemoet te komen om de boel te staken

*