Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
[***] schreef:Ik ben voor. Ik werk namelijk zelf in een restaurant, en echt, soms word ik gek van kinderen. Kinderen die gewoon rustig aan tafel zitten of rustig zitten te spelen/kleuren, prima, maar sommige... Bijvoorbeeld kinderen die gewoon door het restaurant heen gaan rennen, dat is gewoon harstikke gevaarlijk! Er loopt namelijk ook personeel met hete pannen, een stapel borden of een dienblad vol met glazen, en als die kinderen rennen kijken ze echt niet meer om zich heen heb ik wel gemerkt. Deze week is een collega van mij omver gelopen door een rennend kind en zijn er een hoop borden gesneuveld. Ik maak het ook vaak mee dat als ik met een een dienblad vol glazen loop kinderen voor mij heen rennen, of zelfs kleine kinderen die tegen mijn been aan gaan hangen. Gelukkig ben ik nog nooit gevallen daardoor. Daarnaast heb je ook nog van die brutale kinderen die overal op/aan gaan zitten(denk met vieze handen een hand vol bestek pakken en het daarna gewoon weer terug leggen, lekker fris.. Of kinderen op de bar of wok klimmen.) Daarnaast maak ik ook wel eens mee dat ze zonder pardon aan een andere tafel gaan zitten om daar het kaarsje uit te blazen.. Of schreeuwende kinderen.. Vaak merk ik ook met grote groepen dat de volwassenen lekker met elkaar praten, en de kinderen samen gaan 'spelen' in het restaurant, waardoor de ouders dus helemaal niet meer op hun kind letten.
SandraVerl schreef:amoj schreef:Lijkt mij een goed idee. Ook ik heb absoluut geen hekel aan kinderen, maar als ik uit eten ben en de hele tijd gekrijs en gejank moet horen, nee, is voor mij de sfeer verpest.
Kinderen die zich wel gedragen; heb ik geen last van.
Maar t lijkt me een prima idee om bv 25% vd horeca kindvrij te houden.
Ook huisdieren meenemen uit eten vind ik een no go. Dat mogen ze van mij wel helemaal verbieden, of alleen buiten.
Wij nemen onze honden mee op reis, waar moeten we die dan laten?
Jongens toch, overdrijven we nu niet een beetje? Ik heb geen kinderen, hou van rust, maar stoor me totaal niet aan de aanwezigheid van kindjes op restaurant of in een hotel.
Varekaj schreef:Sociale kinderen zijn leuk, zolang ze zich niet opdringen. Ik heb altijd geleerd, als volwassenen aan het praten zijn, dan stoor je niet. Ik snap ook niet goed waarom kinderen tegenwoordig, eender waar, bij wildvreemden mogen komen om lekker hun verhaal er tussendoor te kletsen, en als je niet reageert gaan ze gewoon luider praten zodat je wel moet reageren.
Het merendeel kijkt dan beteuterd. Een enkeling gaat echter gewoon vrolijk door en dan moet je echt je stem gaan verheffen, en daar gaat het gewoon mis.
Over meer herrie maken dan volwassenen: wat versta je onder herrie? Eerlijk gezegd, ik denk dat niemand zijn lach kan inhouden als een baby aan de tafel naast je de slappe lach krijgtDan ligt in no time de hele zaal plat. Of het uitkraait van pret. Dat is OOK "herrie", maar wel iets helemaal anders dan eentje die zijn keelgat vol open zet in een driftbui. Of van vermoeidheid. Of pubertijd.
Rondrennen vind ik gewoon gevaarlijk. Is niet aangenaam werken voor de bediening en ik wil niet meemaken dat een kind glas of hete spullen over zich heen krijgt.
Op een terras of in het park vind ik het iets helemaal anders. Zolang ze niet recht in mijn oren schetteren en niets stukmaken of gaan pesten: have fun!
shoes schreef:Je hebt keurige, rustige kinderen en ook aanwezige druktemakers. Die kunnen uit hetzelfde gezin komen met dezelfde opvoeding. Dit heeft met karakter te maken, niet opvoeding.
Een kleurplaat? Ja, leuk voor 3 min! Een telefoon? leuk voor 3 min. Een gesprek? Ook leuk voor 3 min.
Mijn jongste praat behoorlijk hard en maakt graag contact. Wanneer zij een gesprek aangaat met volwassenen in een restaurant, pijl ik altijd in wat voor een zetting zij zitten, wat voor lichaamstaal zij uitstralen en maak ik oogcontact met de mensen om te zien of ze ok zijn met mijn kleine sociale meid. Uiteraard probeer ik van te voren wel te mijden dat ze aan een tafel gaat staan. Meestal zijn het toch volwassenen die als eerste oog(contact) maken.
Ergens wel jammer dat ik mijn kind in een restaurant moet beperken in sociale contacten. Ik ben nl erg op mezelf en vind het fijn dat zij een vrije/onbezorgde wijze geest is!
purny schreef:Omdat kinderen heilig zijn. Ooit eens een discussie op Facebook gevoerd over langer zwangerschapsverlof bij pasgeboren baby's. Toen ik ermee aankwam wat er dan voor de niet mama's ging veranderen brak zowat een oorlog uit met m'n bloedeigen nicht. Want ik was een profiteur omdat ik een paar keer thuis zat met een uitkering. Uiteraard geen contact meer nu
purny schreef:Omdat kinderen heilig zijn. Ooit eens een discussie op Facebook gevoerd over langer zwangerschapsverlof bij pasgeboren baby's. Toen ik ermee aankwam wat er dan voor de niet mama's ging veranderen brak zowat een oorlog uit met m'n bloedeigen nicht. Want ik was een profiteur omdat ik een paar keer thuis zat met een uitkering. Uiteraard geen contact meer nu
Varekaj schreef:iemand zei dat we de ouders maar moeten aanspreken op het gedrag van hun kind.
Zoals ik al eerder zei, het risico dat je de "klager" dan op een EHBO mag opzoeken is relatief groot hier in dit gebied. Kindjes zijn namelijk heilig en oh wee als je een opmerking maakt over Zijne/Hare Heiligheid.
Of dan krijg je inderdaad de opmerking "als het je stoort, trap het dan zelf af".
Is het nou écht zoveel moeite gevraagd aan ouders die absoluut hun kind willen meesleuren naar een restaurant, dat ze zorgen dat een kind zich daar gedraagt?
Vergelijken met kleding als je gaat stappen: meestal hangt dat samen met een bepaalde kledingcode. Vind ik absoluut niet raar. Dat weet je als je ergens heen gaat, is toch kleine moeite om je daaraan aan te passen? Voor de ene is een gymp een sportschoen, voor de ander een nette schoen in stof met veters. Om discussie te vermijden: geen gympen.
Soms hangt dat ook samen met welk type schoen door wie gedragen wordt. Hier wordt Air Max voornamelijk gedragen door tokkies, aso's en pro-rechts personen, inclusief trainingspak, baggy sportbroek, scheve pet, gouden ketting. Een type volk waar niemand gek op is en je kan niet zeggen dat dat er bepaald verzorgd uit ziet in de meeste gevallen. De mensen op zich zijn nog welkom, mits ze zich aanpassen. Vaak verkiezen ze toch hun kledingstijl en zie je ze niet (en de overlast ook niet).
Daarnaast wil ik benadrukken dat ik NIET val over een kind dat je af en toe hoort, of waar je de aanwezigheid van opmerkt. Voor mij persoonlijk heb ik het echt over kinderen die op vol stemvolume gillen, krijsen, driftbuien krijgen, die bij andere tafels gaan schooien of in het bord staren, die het restaurant gebruiken als speelterrein, die iedereen voor de voeten lopen, kortom, waar de algemene vormen van beleefdheid ver te zoeken zijn. Waar je gewoon niet omheen kan dat ze er zijn, en dan niet 5 minuten maar het hele bezoek lang.
Edit: Volgens de DSM-V voldoe ik aan alle (!!) 9 voorwaarden van een ADD'er. Ben er echter nooit op getest, mijn ouders zijn niet zo voor labeltjes. Is trouwens geen excuus voor een kind om ongemanierd circus te houden. Er is altijd wel iets waar een kind uitermate door gefascineerd is. Maak daar gebruik van. (Al is een pony meenemen op restaurant nou ook weer niet de bedoeling)
truus1970 schreef:wij gaan best te vaak uit eten, met onze kinderen. Waarvan 1 met adhd pdd nos en 1 met klassiek autisme. De kids vinden het fantastisch om uit eten te gaan. Zullen zich niet gaan misdragen omdat ze het te leuk vinden en voor de moeilijke momenten, lang leve de technologie, een tablet. Maar ze doen het beide keurig en zit ik trots te wezen. Ik kan me groen en blauw ergeren aan die I T R kinderen. We doen ons best wat van onze jongens te maken. Moet zeggen, het lukt aardig.
Maar ik kan me ook voorstellen dat je lekker uit wil zonder I T R kinderen in de buurt.
Moet even terug denken aan een filmpje op Facebook, waarbij een kind steeds tegen de benen van de man voor hem botste en moeders deed niks. Die man goot zo een pak melk leg over het kind. Had eigenlijk de moeder moeten hebben, maar vondt hem geniaal.