Geplaatst: 16-08-13 09:09 Blue_Eyes schreef:Ik denk, Nine, dat er vooral uit blijkt dat ouderen altijd dit soort kritiek op nieuwe generaties gehad hebben en ook altijd zullen hebben. Omdat normen en waarden iedere generatie weer anders zijn, en tegelijk zo hetzelfde blijven, en omdat verstand met de jaren komt en pubers anders denken en doen dan volwassenen. Dus tja...
vroeger werd Dik Trom een vlegel of belhamel genoemd. Tegenwoordig zou het een rotjoch zijn _Kimo_ schreef:Ook nu hij een baby is (hij is bijna 12 weken) zijn we al vrij streng met opvoeden. Niet om elk huiltje naar boven, of oppakken, lekker overal mee naar toe nemen, en de speen alleen in bed en soms overdag als hij zuig behoefte heeft.
Dit hebben we de eerste paar weken vol gehouden en we hebben een wolk van een baby!
Hij vind alles leuk en interessant, slaap altijd overal, huilt eigenlijk zelden, en kan zichzelf heel prima vermaken in de box! Het is een erg tevreden mannetje.
Al heeft m'n man het er wel eens moeilijk mee gehad, maar ook hij is inmiddels zo ver. Hij pakte hem wel bij elk piepje op, en ging met hem spelen als hij huilde. Met als resultaat, als mijn man alleen met hem was, huilde hij alleen maar, tenzij m'n man hem oppakte.. Pasgeboren baby's zijn al erg slim!!
Dus we gaan lekker op deze voet verder, want tot nu toe bevalt het ons heel erg goed en hebben we een vreselijk lief, makkelijk en tevreden kindje!
Dit is echt een heel verschil in visie met de opvoeding die ik geef aan mijn kinderen. Het eerste jaar pak ik ze bij elk huiltje op, mogen ze onbeperkt bij me zijn, slapen mogen ze altijd bij me als ze dat willen (in een doek, dat wel op zijn afrikaans
). Hun onafhankelijkheid forceer ik niet, maar die pakken ze als ze daar zelf aan toe zijn. Ik ben van mening dat je hiermee op lange termijn zo'n stabiele basis legt dat kinderen er juist heel onafhankelijk, vrij en vol zelfvertrouwen van worden. Ik geloof niet dat pasgeboren babys slim zijn en je proberen te manipuleren. Ze hebben slechts een paar behoeftes en een hele kleine wereld en kunnen nauwelijks zelf iets doen omin deze behoeftes te voorzien... het enige dat ze kunnen doen is roepen. Voor kinderen bestaat iets niet meer als ze het niet zien, dat lijkt me vrij beangstigend. Ik vond deze blog heel mooi http://liefdevol-opvoeden.nl/gedrag/all ... et-donker/
Als ik in het weekend werk maakt hij schoon in huis, laat de honden uit, doet de was, en maakt z'n eigen eten klaar. 
) en ook gewoon aan tafel blijven zitten tot iedereen klaar is met eten. Ze mogen best een 3 dingen hebben die ze echt niet lekker vinden, en dan regel ik wat extra's er bij, maar ze eten verder gewoon met de pot mee.
mijn dochter woonde bij mij nadat haar zoon was geboren en zij wiegde hem ook in slaap, nou is banketstaaf wiegen hoor als ze groter en zwaarder worden! Het is wel goeg gekomen hoor maar je leert het eerder aan dan af! 
)
