Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-03-12 16:33

Re: Dokters moeten recht krijgen pasgeboren baby te doden

Geplaatst: 05-03-12 16:33

Als je helemaal geen kind wil en je hebt toch een foutje gemaakt bestaat er de MAP. Maar ik ben redelijk ouderwets in mijn denken daarin: als je groot genoeg bent om je benen van elkaar te doen cq je ritssluiting te openen, moet je ook groot genoeg zijn om evt. gevolgen daarvan te nemen.
Een kind wat alleen bij de moeder opgroeit vind ik absoluut niet zielig of minder, het is (mogelijk, want aan sommige vaders heb je ook niks) zwaarder voor de moeder maar zwaarder=ongemakkelijker=ondergeschikt aan leven van een kind.
Idem voor opleiding of baan, dan gaan ze maar deeltijd studeren of klimmen op in een bedrijf of ze leggen zich erbij neer dat het vakantiegeld dus voor nieuwe kleren is ipv voor een vakantie naar Mexico. Voor mensen met een arbeidsbeperking bestaan er ook fondsen voor het geval zij kinderen krijgen, maakt het geen luxe leven maar dat moet ook niet altijd.

**Geplaatst**: 05-03-12 17:34

Geplaatst: 05-03-12 17:34

Ik heb vooral het geluk van het kind voor ogen. Opgroeien in omstandigheden waar je niet gewenst bent vind ik niet echt aan te raden persoonlijk.

Sommige ouders zijn gewoon slechte ouders en veel kinderen (zowel gewenst als niet gewenst) zou veel leed voorkomen zijn als ze er niet waren. Iedereen die al van te voren inziet dat het kindgebeuren niet gaat werken voor hen, mag van mij een pluim krijgen.
Liever dat dan een doodgeschudde baby of een kind die mentaal beschadigd is voor de rest van z'n leven.

Voor de rest vind ik niet dat iemand te maken heeft met de ongeboren vrucht van een ander.

Edit: Ik vind een geschikte vader (en moeder) ook wel aan te raden trouwens. Niet dat kinderen slechter uit zijn met 1 ouder. Maar een lapzwans van een vader in beeld vind ik nu niet echt een leuk voorbeeld. Mensen zouden eens beter moeten kijken met wie ze nu precies baby's produceren denk ik.

**Geplaatst**: 05-03-12 17:43

Re: Dokters moeten recht krijgen pasgeboren baby te doden

Geplaatst: 05-03-12 17:43

Er is natuurlijk ook nog de optie adoptie.

**Geplaatst**: 05-03-12 17:45

Geplaatst: 05-03-12 17:45

Yamcha schreef:
[
Mindim schreef:
Sorry hoor, maar als een kind je niet uit komt, het dan na de geboorte in laten slapen? Had het even eerder bedacht en had dan abortus laten plegen.

Waarom? Als het kind levensvatbaar is, neem maar verantwoording voor wat je hebt verwekt, neem de gevolgen voor je rekening van wat je doet. Zorg ervoor, voed het op. Wat zwak, om het dan te vermoorden als het nog niet geboren is, puur en alleen omdat het niet "uitkomt".

Ik denk dat je mijn post verkeerd hebt begrepen. Ik bedoel het volgende: als mensen bij de geboorte van het kind, het kind willen laten euthanaseren, omdat het niet uit komt. Je dan toch veel te laat komt met zo een beslissing. Dan had je abortus moeten laten plegen en abortus bedoel ik in de periode dat het kind nog niet levensvatbaar is, zelfs dat vind ik nog laat. Als het aan mij lag werd die grens terug geschoven naar 16 weken ipv 24 weken.

**Geplaatst**: 05-03-12 17:46

Geplaatst: 05-03-12 17:46

Magrathea schreef:
Ik denk dat we abortus en euthanasieëren (dat schrijf ik verkeerd geloof ik?) hier door elkaar hebben gehaald.. Mijn post ging in de eerste alinea over abortus en de tweede over euthanasie.
Nee als een kind je 'niet uitkomt' om het maar even zo te noemen, dan bedenk je je dat niet pas op het moment dat het geboren is daar zijn we het over eens hopelijk.

Dan heb ik dat inderdaad door elkaar gehaald, mijn excuses Y;(

**Geplaatst**: 05-03-12 17:53

Geplaatst: 05-03-12 17:53

liedje89 schreef:
Wie ben jij omdat zelfde te doen en te stellen dat dat kind perce moet leven . En het geluk van de ouders die helemaal geen kind wilden telt niet mee?

Wat een vreemde reactie.
Met sex heb je kans op een zwangerschap zelfs met voorbehoedmiddelen. Wil je het kind niet, dan laat je een abortus plegen, maar ga je niet wachten tot het kind geboren is, om het alsnog van het leven te beroven.
Want de ouders hebben recht op geluk, de ouders hadden eerder verantwoording moeten nemen.

**Geplaatst**: 05-03-12 17:55

Geplaatst: 05-03-12 17:55

BraveSpots schreef:
Ik heb vooral het geluk van het kind voor ogen. Opgroeien in omstandigheden waar je niet gewenst bent vind ik niet echt aan te raden persoonlijk.

Sommige ouders zijn gewoon slechte ouders en veel kinderen (zowel gewenst als niet gewenst) zou veel leed voorkomen zijn als ze er niet waren. Iedereen die al van te voren inziet dat het kindgebeuren niet gaat werken voor hen, mag van mij een pluim krijgen.
Liever dat dan een doodgeschudde baby of een kind die mentaal beschadigd is voor de rest van z'n leven.

Voor de rest vind ik niet dat iemand te maken heeft met de ongeboren vrucht van een ander.

Edit: Ik vind een geschikte vader (en moeder) ook wel aan te raden trouwens. Niet dat kinderen slechter uit zijn met 1 ouder. Maar een lapzwans van een vader in beeld vind ik nu niet echt een leuk voorbeeld. Mensen zouden eens beter moeten kijken met wie ze nu precies baby's produceren denk ik.

Maar goed, dit topic gaat niet over een ongeboren vrucht he, maar om een geboren vrucht.

**Geplaatst**: 05-03-12 17:56

Geplaatst: 05-03-12 17:56

Magrathea schreef:
En wat heb je liever, een abortus of een kindje dat opgroeit bij alleen de moeder, of bij ouders die geen opleiding, geen baan hebben, geen kwalificaties..

Ouders zonder diploma's of vaste baan houden minder van hun kind?
Bah wat walgelijk, alsof de hoeveelheid diploma's synoniem staat aan de liefde die je te geven hebt

Je kunt het ook andersom stellen; werkende ouders met enorme carriere's stoppen hun kinderen 5 dagen in de week van 7 tot 7 bij de dagopvang, hoe kunnen die hun kind nog liefde geven als ze ze nooit zien?

Maar ik snap de gedachte van de dokter ook niet helemaal, wil ze het doen zonder toestemming van de ouders of wat? De ouders zijn toch altijd de eersten die beslissen? Of is het dan zo dat een ernstig gehandicapt kind niet gewenst is door de maatschappij en een 'spuit' krijgt zonder medeweten van de ouders?

**Geplaatst**: 05-03-12 18:01

Geplaatst: 05-03-12 18:01

BraveSpots schreef:
Ik heb vooral het geluk van het kind voor ogen. Opgroeien in omstandigheden waar je niet gewenst bent vind ik niet echt aan te raden persoonlijk.

Sommige ouders zijn gewoon slechte ouders en veel kinderen (zowel gewenst als niet gewenst) zou veel leed voorkomen zijn als ze er niet waren. Iedereen die al van te voren inziet dat het kindgebeuren niet gaat werken voor hen, mag van mij een pluim krijgen.
Liever dat dan een doodgeschudde baby of een kind die mentaal beschadigd is voor de rest van z'n leven.

Voor de rest vind ik niet dat iemand te maken heeft met de ongeboren vrucht van een ander.

Edit: Ik vind een geschikte vader (en moeder) ook wel aan te raden trouwens. Niet dat kinderen slechter uit zijn met 1 ouder. Maar een lapzwans van een vader in beeld vind ik nu niet echt een leuk voorbeeld. Mensen zouden eens beter moeten kijken met wie ze nu precies baby's produceren denk ik.

Tjah, iedereen zou leed bespaard zijn als ze er niet waren, jou en mij ook. Maar tegelijk zou mij dan ook véél geluk onthouden zijn, ik heb ook niet bepaald de geweldigste jeugd gehad maar om nu te zeggen dat mij 'leed bespaart had kunnen worden'.

En ja, ga anders potentiele ouders screenen voor ze kinders mogen, 'geschikt' en 'ongeschikt' labels plakken.
Ben wel met je eens dat sommige mensen minder geschikt zijn maar het recht je voort te planten is wel een basic iets, het is nogal immoreel om daar regels aan te stellen.

**Geplaatst**: 05-03-12 18:09

Re: Dokters moeten recht krijgen pasgeboren baby te doden

Geplaatst: 05-03-12 18:09

Ik ga even advocaat van de duivel spelen. Wat ik nu schrijf is niet wat ik zelf vind, maar wel iets dat door mijn hoofd schoot.

Het leven of niet laten leven van een kind is in feite puur een ethisch dilemma. Het is heel natuurlijk om een ongewenste of zieke nakomeling te laten sterven. Dieren doen niet anders. Nu kan je argumenteren dat wij kans hebben om na te denken over de gevolgen maar is dat dan juist niet een extra reden om een kind te laten sterven?

Wij zijn gebonden aan wetten die geschreven zijn omdat wij vinden dat iets immoreel is. Hoe natuurlijk is dat?

**Geplaatst**: 05-03-12 18:16

Geplaatst: 05-03-12 18:16

Lente schreef:
Ik ga even advocaat van de duivel spelen. Wat ik nu schrijf is niet wat ik zelf vind, maar wel iets dat door mijn hoofd schoot.

Het leven of niet laten leven van een kind is in feite puur een ethisch dilemma. Het is heel natuurlijk om een ongewenste of zieke nakomeling te laten sterven. Dieren doen niet anders. Nu kan je argumenteren dat wij kans hebben om na te denken over de gevolgen maar is dat dan juist niet een extra reden om een kind te laten sterven?

Wij zijn gebonden aan wetten die geschreven zijn omdat wij vinden dat iets immoreel is. Hoe natuurlijk is dat?

Misschien eens nadenken om het niet zover te laten komen? Daar heeft men in nederland 24 weken de tijd voor gehad?

Dat jij dit een ethisch dilemma noemt, vind ik persoonlijk stuitend. En de artsen moeten het maar normaal vinden om gezonde babies in te laten slapen?

**Geplaatst**: 05-03-12 18:20

Geplaatst: 05-03-12 18:20

geerke schreef:
vermoorden?
je bedoelt euthanasie?....anders zou een dierenarts ook veel dieren vermoorden

Ik denk dat bij zwaar lichamelijk of geestelijk handicap dit helemaal geen slecht idee is.
Maar gewoon omdat het een ongelukje was en het toch niet uitkomt een baby...zou ik het schandalig vinden.
Maar ja,waar ligt de grens?

Volstrekt mee eens!

En... denk nou niet dat ik gezond ben van lijf en leden.....

**Geplaatst**: 05-03-12 18:20

Geplaatst: 05-03-12 18:20

Wat betreft inslapen van een ernstig ziek kind/baby, ik denk persoonlijk zeker dat er daarvoor meer ruimte moet zijn voor de ouders en artsen.

**Geplaatst**: 05-03-12 18:21

Geplaatst: 05-03-12 18:21

BraveSpots schreef:
Wat betreft inslapen van een ernstig ziek kind/baby, ik denk persoonlijk zeker dat er daarvoor meer ruimte moet zijn voor de ouders en artsen.

Mee eens.

**Geplaatst**: 05-03-12 18:22

Geplaatst: 05-03-12 18:22

Lente schreef:
Ik ga even advocaat van de duivel spelen. Wat ik nu schrijf is niet wat ik zelf vind, maar wel iets dat door mijn hoofd schoot.

Het leven of niet laten leven van een kind is in feite puur een ethisch dilemma. Het is heel natuurlijk om een ongewenste of zieke nakomeling te laten sterven. Dieren doen niet anders. Nu kan je argumenteren dat wij kans hebben om na te denken over de gevolgen maar is dat dan juist niet een extra reden om een kind te laten sterven?

Maar gelukkig zijn wij geen dieren toch?
Dan hoeven we ook niet als dieren met elkaar om te gaan, dat doen we nergens in het dagelijks leven, waarom zou dat wel moeten als het op kinderen aan komt?
Daarnaast: dieren voelen ook dat het van 'hen' is, dieren rouwen ook en wanneer een jong wordt achtergelaten gaat het altijd om eigenbehoud. Gelukkig hebben wij geen natuurlijke vijanden en hebben we alle gelegenheid zo'n 'zieke' nakomeling de beste zorg te geven.
Overigens bestaat er onder dieren niet zoiets als 'ongewenst'.

**Geplaatst**: 05-03-12 18:44

Re: Dokters moeten recht krijgen pasgeboren baby te doden

Geplaatst: 05-03-12 18:44

Ik ben blij dat deze regel er nog niet was toen ik geboren ben, dan was ik er nu niet geweest. Ik ben geboren met een extreme vorm van dauwworm, ik zat erg onder de plekken. Mijn moeder mocht mij niet zien want ik zou het toch niet redden. Na 3 weken mocht ze me zien en zelf voeden, ik was toch levens vatbaar tegen de verwachtingen in.
Vind het dus moeilijk om te bepalen of een arts deze vrijheid mag hebben. Maar een zuigeling doden omdat het om wat voor redenen niet uitkomt, te zot voor woorden.

**Geplaatst**: 05-03-12 19:55

Geplaatst: 05-03-12 19:55

Mindim schreef:
Lente schreef:
Ik ga even advocaat van de duivel spelen. Wat ik nu schrijf is niet wat ik zelf vind, maar wel iets dat door mijn hoofd schoot.

Het leven of niet laten leven van een kind is in feite puur een ethisch dilemma. Het is heel natuurlijk om een ongewenste of zieke nakomeling te laten sterven. Dieren doen niet anders. Nu kan je argumenteren dat wij kans hebben om na te denken over de gevolgen maar is dat dan juist niet een extra reden om een kind te laten sterven?

Wij zijn gebonden aan wetten die geschreven zijn omdat wij vinden dat iets immoreel is. Hoe natuurlijk is dat?

Misschien eens nadenken om het niet zover te laten komen? Daar heeft men in nederland 24 weken de tijd voor gehad?

Dat jij dit een ethisch dilemma noemt, vind ik persoonlijk stuitend. En de artsen moeten het maar normaal vinden om gezonde babies in te laten slapen?

Zoals ik al schreef vind ik dit zelf niet.

Maar als ik afstand neem van mijn eigen gedachten en gevoelens...

Het volgende, vind ik wel: (lange tekst, hoop dat jullie de moeite willen nemen

)

Tuurlijk is het niet normaal om pasgeboren gezonde babies te euthenaseren.

Maar een ongezonde baby... Nee, we hebben geen natuurlijke vijanden meer, maar is het euthenaseren van een ongezond kind niet in feite ook zelfbehoud? In theorie kunnen we een kind met een beperking alle mogelijke zorg bieden en hoeft het geen zwaardere belasting te zijn voor ouders dan een gezond kind.

Maar hoe gaat dat in praktijk? Hoeveel mensen kampen niet met het probleem dat ze niet goed weten hoe ze moeten reageren op iemand met een handicap? Wat zeg je tegen mensen die een gezond kind verwachtten maar wiens kind zwaar spastisch blijkt te zijn en ook nog eens geestelijk niet verder zal kunnen komen dan een jaar of twee? Feliciteer je? Wens je ze sterkte? Weet je niet wat je moet zeggen dus neem je maar afstand?

Wat zeg je tegen vrienden wiens kind veel meer zorg blijkt nodig te hebben dan het jouwe? Waar jij je kind met 2 jaar fluitend naar de peuterspeelzaal brengt lopen zij van specialist naar specialist en zitten ze regelmatig in het ziekenhuis. Hun andere kind is regelmatig bij opa en oma want die kan niet steeds maar mee naar het Ronald McDonald. Hoe kijk je daar tegenaan?

Is het te confronterend? Zie je broer/zus lijden onder de ziekte van zijn/haar kleine broertje? Zie je ouders lijden onder het leed van hun kind? Zie je relaties op de klippen lopen omdat de druk te groot wordt? Hoe ga je daarmee om? Als er niks is wat je kan zeggen en niks is wat je kan doen, kan je er dan nog zijn voor zo'n gezin? Voel jij je capabel genoeg? Of ben jij de zoveelste die afstand neemt omdat het te moeilijk wordt?

Als ouders kan je nooit afstand nemen. Het is altijd je kind. Je staat op met de zorgen en je gaat ermee naar bed. Je weet dat de kans groot is dat je je kind uiteindelijk overleeft omdat de levensverwachting maar 30 is.

Je hebt zelf gekozen voor een kind, maar goddank loopt het 9 van de 10 keer niet zo en kan jij je kinderen gewoon naar het basisonderwijs sturen en verder je eigen leven leiden. Heb je de gezonde en natuurlijke zorgen.

Wat als jij 1 van de 10 bent? We denken allemaal dat het ons niet overkomt. Staan we allemaal voor we aan een zwangerschap denken stil bij de kans dat het misgaat? Dromen we niet allemaal van die roze wolk?

Voor sommige mensen is het keiharde realiteit wat ik hierboven schets. Verscheurde gezinnen, in de steek gelaten worden door een omgeving die gewoon niet weet wat en hoe. Een leven in het teken van je kind in plaats van je kind als aanvulling op je leven. Geen rust hebben, nooit, omdat je je kind niet ergens kan achterlaten omdat alleen jij weet hoe je hem of haar verzorgen moet en tegelijk die liefde kan geven die ook zo hard nodig is.

Altijd de keuze tussen zelf de zware fysieke en emotionele belasting, of je kind 'opbergen' opeen plek waar hij of zij alle medische zorg kan krijgen die hij nodig heeft. Waar jij je ogen 's nachts kan sluiten omdat je niet elk zuchtje en kreuntje in de gaten houdt om te weten of je kind nog leeft. Omdat het dan niet bij je is...

Zat aangeboren of verworven afwijkingen die niet een dermate grote impact hebben, maar ze zijn er wel...

Wie zijn wij als buitenstaander om te oordelen of zo'n kind in leven gehouden moet worden omdat het kán en omdat er een kans is dat het gelukkig wordt?

Die keuze moet bij artsen en ouders gezamenlijk liggen en ik heb een immens respect voor de mensen die voor de keuze komen te staan, welke keuze ze ook maken.

Het is de allerzwaarste keuze waar je als mens voor kan komen te staan. En geloof me als ik zeg dat de keuze om je kind verder lijden te besparen misschien nog wel liefdevoller is dan ervoor te kiezen om te blijven proberen omdat jij niet zonder je kind leven kan.

Die beslissing, als je hem neemt in het belang van je kind, is voor mij het ultieme gebaar van liefde n opoffering. Niemand die houdt van zijn kind wil hem overleven.

**Geplaatst**: 05-03-12 20:29

Geplaatst: 05-03-12 20:29

Weet je wat me opvalt Lente, dat jij alleen derden als reden noemt om te euthanaseren. Geen een keer heb je genoemd waarom dat in het belang is van het in te slapen kind. En dat vind ik raar. Da zou namelijk de enige reden moeten zijn. Niet in het belang van de ouders, maar in die van het kind en alleen daarin.

Ernstig zieke kinderen zonder toekomstbeeld behalve een lijdensweg, vind ik prima om te euthanaseren, maar gezonde kinderen en dat is waar de OP over gaat.

**Geplaatst**: 05-03-12 20:40

Geplaatst: 05-03-12 20:40

Je kunt niet weten wat in het belang is van het kind helaas. Hoogstens kan je afgaan op prognoses, kansen.

Zoals ik eerder geschreven heb hebben wij zelf moeten nadenken over ons kind laten gaan. Uiteindelijk bleek de prognose een stuk beter dan in eerste instantie gedacht werd.

Het moment dat wij van de artsen vast rustig moesten gaan nadenken over het staken van de behandeling leek het erop dat onze dochter een dusdanig grote hersenbeschadiging had dat ze zware motorische problemen zou hebben. Onze eerste gedachte was; 'nou ja... Dan komt ze in een rolstoel. We laten ons huis wel aanpassen.'

Maar kijken is ook motoriek. Slikken is ook motoriek. Poep en plas ophouden is motoriek.

Haar beschadiging bleek kleiner, meer richting het idee van de rolstoel inderdaad en nu ze vijf is loopt ze tegen de verwachtingen van alle artsen in voor op leeftijdsgenoten. Ze rent, springt, is zindelijk, leest, schrijft...

Als ik kijk naar haar karakter, haar bewegingsdrift, haar behoefte om alles te weten, te ervaren, te proberen, zo gek als ze kan doen... Dan besef ik me dat dat karaktertje doodongelukkig zou zijn geweest in een lichaam waar het geen controle over had.

We hebben het geluk gehad dat het allemaal meeviel, maar juist zoals ik haar nu zie sterkt mij erin dat de keuze die we in ons hoofd al hadden gemaakt; behandeling staken als de prognose zo slecht blijft, de juiste zou zijn geweest. Voor haar, niet voor mij, want wat heb ik gewenst dat ik het was aan de apparatuur in plaats van zij.

Edit: zoals ik eerder al zei zie ik geen enkele reden om een gezond kind te euthenaseren. Ik ben me ervan bewust dat het daar in de OP over gaat en we een beetje zijn afgedwaald. Daar ben ik niet de enige in, zo loopt het met discussies soms toch?

**Geplaatst**: 05-03-12 20:43

Geplaatst: 05-03-12 20:43

anneliesdj schreef:
En ja, ga anders potentiele ouders screenen voor ze kinders mogen, 'geschikt' en 'ongeschikt' labels plakken.
Ben wel met je eens dat sommige mensen minder geschikt zijn maar het recht je voort te planten is wel een basic iets, het is nogal immoreel om daar regels aan te stellen.

Ik zeg niet dat er moet geselecteerd worden. Ik zeg dat de mensen die zichzelf niet geschikt vinden de mogenlijkheid zouden moeten hebben om een zwangerschap af te breken. That's all.

En 'minder geschikt' vind ik nogal zwak woord. Er zijn mensen die hun kinderen gewoon mishandelen etc. Dat is niet zomaar minder geschikt, maar slechte ouders, om het minste te zeggen.

**Geplaatst**: 05-03-12 21:11

Geplaatst: 05-03-12 21:11

Mindim schreef:
Dan had je abortus moeten laten plegen en abortus bedoel ik in de periode dat het kind nog niet levensvatbaar is, zelfs dat vind ik nog laat. Als het aan mij lag werd die grens terug geschoven naar 16 weken ipv 24 weken.

Ik vind 24 weken ook rijkelijk laat, maar het oprekken van die grens is natuurlijk ook wel weer te begrijpen. Als je maar tot 16 weken abortus mag laten plegen, dan zit je met je handen in het haar als je er na 22 weken achter komt dat die op de 20-weken echo geziene afwijking echt serieuze ellende inhoudt...

**Geplaatst**: 05-03-12 21:19

Geplaatst: 05-03-12 21:19

Nuage schreef:
Er is natuurlijk ook nog de optie adoptie.

Vindt ik niet. Als je geen kind wil is abortus een betere optie.(het liefst zo vroeg mogenlijk)

Maar daar gaat het in het verhaal van de OP toch niet over. Het gaat toch niet over een gezond maar ongewenst kind te euthaniseren? Dat zou ik ten alle tijde van de zotte vinden.

**Geplaatst**: 05-03-12 21:23

Re: Dokters moeten recht krijgen pasgeboren baby te doden

Geplaatst: 05-03-12 21:23

En ik kan me eerlijk gezegd ook niet voorstellen dat enig arts zich hiervoor zou lenen. Euthanaseren of behandeling staken bij onbehandelbare/ernstige aandoeningen daar kan ik me prima invinden en mocht de situatie zich voordoen dan zou ik hier achter kunnen staan. Euthanasie bij een gezonde maar zogenaamd ongewenste reden zou ik never-nooit kunnen

Ik zou geen nacht meer normaal slapen ben ik bang...

**Geplaatst**: 05-03-12 21:39

Geplaatst: 05-03-12 21:39

NatasjavE schreef:
Nuage schreef:
Er is natuurlijk ook nog de optie adoptie.

Vindt ik niet. Als je geen kind wil is abortus een betere optie.(het liefst zo vroeg mogenlijk)

Maar daar gaat het in het verhaal van de OP toch niet over. Het gaat toch niet over een gezond maar ongewenst kind te euthaniseren? Dat zou ik ten alle tijde van de zotte vinden.

Volgens mij....... is dat precies waar het wél om gaat....... $:\$

**Geplaatst**: 05-03-12 21:40

Geplaatst: 05-03-12 21:40

NatasjavE schreef:
Nuage schreef:
Er is natuurlijk ook nog de optie adoptie.

Vindt ik niet. Als je geen kind wil is abortus een betere optie.(het liefst zo vroeg mogenlijk)

Maar daar gaat het in het verhaal van de OP toch niet over. Het gaat toch niet over een gezond maar ongewenst kind te euthaniseren? Dat zou ik ten alle tijde van de zotte vinden.

Ik reageerde ook niet op de OP (al ging het daar dus juist wel over) Ik reageerde op de reactie dat iemand die niet voor een kind kan zorgen het dan zou moeten kunnen laten euthaniseren. Overigens ben ik tegen abortus (van gezonde baby's) en weet ik hoeveel stellen er ongewenst kinderloos zijn. Dus ik vind adoptie een perfecte oplossing als je niet voor je kind wilt of kan zorgen.