Geplaatst: 01-08-08 11:47 xKatleentjex schreef:Nickytje schreef:Ik kan begrijpen dat je ENORM hard schrikt, maar er zullen wel passagiers genoeg op de bus gezeten hebben om die man te overmeesteren lijkt me.
Nee hoor, dat doe je niet. Sterker nog, hoe meer mensen in de buurt zijn, hoe minder kans dat je geholpen wordt. Hoe gek het ook klinkt. Maar dat is voor hééééél veel mensen onmogelijk om te begrijpen, het zijn immers altijd de mensen die er niet bijwaren die perfect weten wat voor heldendaden ze gedaan zouden hebben.
Maar als je daar staat, dan denk ik niet aan 'ooh een man wordt in stukken gehakt ik moet hem helpen!'. Nee dan denk ik: 'Als ik hem help, dan kan hij zich tegen mij keren en als ik de enige dappere in de bus ben dan ben ik ook onthoofd. En ik heb thuis een vrouw, en kinderen..moet ik mijn leven riskeren voor een vreemde? Die man die daar 2 zetels verder zit, die heeft veel meer spieren, hij zal het wel oplossen.' En zo kijkt iedereen naar iemand anders, met terrechte schrik voor eigen leven, want met zoveel volk zal er toch wel iemand ingrijpen, waarom zou je het dan zelf moeten doen?
Terwijl als je in een verlaten steegje bent, en je ziet hetzelfde scenario, de kans veel groter is dat je wel iets gaat ondernemen. Er zijn geen andere mensen op wie je de schuld kan steken, het slachtoffer heeft enkel jou als redmiddel en dan voelen mensen zich veel sneller verplicht om iets te doen.
Maar beoordeel verder niet over de reactie van mensen, want vreemd genoeg zijn het zulke situaties blijkbaar altijd de sukkels van de mensheid die zeven kleuren schijten aanwezig en zijn de dappere helden die de man wel met zn allen hebben tegengehouden (jamaar ze konden toch een grote groep vormen? Jamaar denk je dat ten eerste al veel mensen de verantwoordelijkheid willen nemen over zo'n groep en ten tweede dat veel mensen dan nog happig zijn om met zo'n groep een psychopaat aan te vallen en daarbij misschien toevallig de pineut te zijn die het daarmee moet bekopen met een mes tussen de ribben?) degene die nooit in zo'n situatie zijn geweest maar die wel perfect de anderen kunnen beoordelen, niet begrijpen dat ze niets hebben gedaan en er heilig van overtuigd zijn dat als zij er waren bijgeweest ze wel iets hadden gedaan.
De mensen die daadwerkelijk iets doen, bestaan gelukkig ook hoor, maar dat is zoals een ijsberg. Van alle mensen die zeggen dat ze iets hadden gedaan, ligt het stuk dat als ze er eenmaal staan hun zelfverdedigings- en assertiviteitscursus zijn vergeten onder water. Slechts het topje van de ijsberg durft met gevaar voor eigen leven een vreemde persoon te helpen (geen bekende of bloedeigen kind speelt ook wel eens een rol in hoever je gaat voor iemand te redden).
Het is alleen een nachtmerrie om mee te maken, vraag je je toch af wat er in zo'n vent omgaat.
Wijze woorden
Ben het er helemaal nee eens. 
vind ik erg ontoepasselijk.
(met die smiley bedoel ik dat ik een beetje verbijsterd ben door je reactie) 
hoe kom je erbij om zoiets achterlijks te doen? 
