Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
jacimatho schreef:Wat een vreselijk en bizar bericht, ik las het vanmorgen in de krant.
De moeder heeft het waarschijnlijk zo immens druk gehad en is in gedachten doorgestoven naar haar werk, in de veronderstelling het kindje al weg gebracht te hebben.
Maar je checkt de achterbank toch even?
Wat een gruwel om dan aan het eind van de middag bij je auto te komen, denkend je kindje op te halen en je vind hem dan dood in het stoeltje, een vreselijke dood gestorven door jouw toedoen.
Denk niet dat deze moeder daar ooit nog overheen komt.
Dat schuldgevoel moet wel zo groot zijn..
Arm arm kindje..
Arme oudere kinderen..
runningkawa schreef:Wat ik me dan weer afvraag..de oppas/creche, die belt niet waar het kind blijft?
Kan het echt niet snappen, dat je op een hele dag niet 1 moment hebt van sjips ik heb het kindje nog bij
runningkawa schreef:Maar tussen vergeten en de hele dag er niet meer aandenken, daar zit bij mij wel en groot verschil.
Net als wat urielle al zegt, je denkt er toch gewoon vaak aan gedurende de dag?
Kan me niet indenken dat dat bij een depressie ander is? Misschien denk je er dan negatief over, maar helemaal niet??
runningkawa schreef:Maar was dat kind dan anders nooit op de creche?
daar moeten ze hem dan toch ook missen?
Ja sorry, kan het gewoo echt niet snappen, een hele dag niet...
runningkawa schreef:Dat kan, maar is ze dan wel in staat om te werken als het zo erg is?
polly2 schreef:Ik las net op nu.nl dat de moeder al enige tijd depressief was na de geboorte van dit kind (postnatale depressie?).
En dat ze dan wel eens verstrooid was. En dat ze helemaal overstuur is door het gebeurde. Maar dat lijkt me niet meer dan logisch.
Ik denk dat zo´n vrouw hier nooit meer overheen komt....dat ze verteerd is door schuldgevoel...lijkt me...
Triest!