Bokt.nl

Dorine92 schreef:

TS heeft zich de pleuris gewerkt om overal het beste van te maken, en ervaart geen echt belonings gevoel.
Je maandlasten nemen tegenwoordig zo'n groot deel van je salaris in, dat je een huis kopen wel kunt vergeten, en sparen ook. Als je vroeger een tijdje in Hotel Mama bleef wonen, kon je daarna met je geld een huis kopen. Tegenwoordig kan dat niet, want dan biedt een ouder koppel uit de stad zoveel over op huizen, dat je nooit, maar dan ook nooit aan de beurt gaat komen.

Ik denk overigens wel dat je er gaat komen met jouw mentaliteit.

Goof schreef:

Dorine92 schreef:

TS heeft zich de pleuris gewerkt om overal het beste van te maken, en ervaart geen echt belonings gevoel.
Je maandlasten nemen tegenwoordig zo'n groot deel van je salaris in, dat je een huis kopen wel kunt vergeten, en sparen ook. Als je vroeger een tijdje in Hotel Mama bleef wonen, kon je daarna met je geld een huis kopen. Tegenwoordig kan dat niet, want dan biedt een ouder koppel uit de stad zoveel over op huizen, dat je nooit, maar dan ook nooit aan de beurt gaat komen.

Ik denk overigens wel dat je er gaat komen met jouw mentaliteit.

Die beloning komt echt wel, maar wat mij wel opvalt aan de huidige jeugd (en hier bedoel ik nu even niet TS) is dat ze al willen starten met een topbaan en topsalaris, maar zo werkt het helaas niet.
De 2e alinea over maandlasten en overboden worden geldt natuurlijk voor iedereen.

verootjoo schreef:

Overigens in de generatie van mijn ouders (geb 58-59) kocht niemand zijn eerste huis, maar startte iedereen met heel klein huren en groeiden ze naar een koophuis, of niet.
Ook toen was het (met 10% rente!!) ook lang niet voor iedereen vanzelfsprekend om een huis te kopen.

Nu willen veel jongere mensen ook gelijk een groot huis met 5 slaapkamers en een hoge baan met veel salaris. Niemand spaart meer van zijn eerste bijbanen.

Zo werkte het al nooit

Dorine92 schreef:

verootjoo schreef:

Overigens in de generatie van mijn ouders (geb 58-59) kocht niemand zijn eerste huis, maar startte iedereen met heel klein huren en groeiden ze naar een koophuis, of niet.
Ook toen was het (met 10% rente!!) ook lang niet voor iedereen vanzelfsprekend om een huis te kopen.

Nu willen veel jongere mensen ook gelijk een groot huis met 5 slaapkamers en een hoge baan met veel salaris. Niemand spaart meer van zijn eerste bijbanen.

Zo werkte het al nooit

Je hebt duidelijk geen enkel idee van hoe het werkt tegenwoordig. Dat kleine huis is helemaal niet te koop of te huur, tenminste.. hooguit alleen voor monster bedragen, waarbij je er dus nooit meer vanaf gaat komen, omdat je jezelf helemaal vast zet, want zonder dat topsalaris wat de zogenaamd klagende verwende jeugd wil, kun je niet sparen, en ga je dat kleine huisje nooit kunnen verlaten. Dus als je jezelf vastzet, en je de hoofdprijs betaalt, is het wel zo verstandig om inderdaad te hopen op een huis waar je mee door kunt. En ja, dat is dus ook onhaalbaar, maar er zijn geen alternatieven

verootjoo schreef:

Overigens in de generatie van mijn ouders (geb 58-59) kocht niemand zijn eerste huis, maar startte iedereen met heel klein huren en groeiden ze naar een koophuis, of niet.
Ook toen was het (met 10% rente!!) ook lang niet voor iedereen vanzelfsprekend om een huis te kopen.

Nu willen veel jongere mensen ook gelijk een groot huis met 5 slaapkamers en een hoge baan met veel salaris. Niemand spaart meer van zijn eerste bijbanen.

Zo werkte het al nooit

verootjoo schreef:

Zebrastreep schreef:

Om eerlijk te zijn, de zorg is geen sector waar veel geld is om zomaar onderzoeken op te zetten. Het is ook geen sector waar je dik in verdient.

Maar er zijn ook wel instellingen die meer investeren in onderzoeken en daar geld voor vrij maken. Al zal het altijd lastig zijn om projecten en onderzoeken doorstroming te geven.

En ja, ook in deze sector begin je onderaan. Maar het opwerken naar een andere functie kan in mijn beleving wel snel gaan. Zo kwam ik ook binnen als flex, vanuit daar naar vaste begeleider door naar persoonlijk begeleider en nu bezig met functies ernaast als trainer en misschien nog iets met de methodiek DCM.

En ik had een studieschuld ( niet hoog en af kunnen betalen) en ben pas net begin dit jaar uit huis en heb een heel leuk huurhuis.

Maar als je echt projecten wil gaan doen, en het is er simpelweg niet en of geen geld voor, dan zou ik wel gaan nadenken of het de juiste sector voor jou is.


Edit: ik zie dat je bij mij in de buurt woont. Mocht je nog wat zoeken ik werk bij een grote instelling voor mensen verstandelijke en meervoudige beperking. Ik weet wel zeker dat je daar in ieder geval langskan voor een gesprek. Geen garantie op iets uiteraard wat het stukje onderzoeken heb ik geen idee van. Maar ze zijn er wel iets milder voor mijn idee.

Juist wel een sector waar veel onderzoek wordt gedaan!

TS: ik vroeg je studierichting en zie ook mogelijkheden! Er zijn genoeg stichtingen waarin je kan groeien in de richting die je wil.
Veel zorgorganisaties hebben tegenwoordig een wetenschapscommissie waar je zulke dingen kan leren en ontwikkelen.
Om echt onderzoek te gaan doen moet je idd een master hebben, maar deze zijn ook in deeltijd.
Bv innovatie in zorg en welzijn is hiervoor een veelgekozen studie. Veel afgestudeerden komen dan in een adviserende functie.

Ik zou dus op zoek naar een werkgever die wetenschap in het vaandel heeft en daarin verder groeien.

Cayenne schreef:

TS, bekijk het van de andere kant:

Je hebt diploma's!
Je hebt geen studieschuld
Je hoeft niet bij je ouders te blijven wonen en hebt je eigen huurhuis!
Je hebt een baan!
Je hebt een eigen paard!
Je bent financieel onafhankelijk!
Je hebt doorzettingsvermogen!

Ja, het is erg frustrerend dat je momenteel geen huis kunt kopen, maar met jou helaas nog talloze anderen. Je hebt WEL een leuk huisje en hoeft niet bij je ouders te blijven wonen.
En sparen is vast wel mogelijk wanneer je eens realistisch naar je uitgaven kijkt?

Eline_S_S schreef:

Feit blijft dat ik in een periode heb gestudeerd met torenhoge vaste lasten (gwl, huur) wat ik als erg pittig heb ervaren. Ook waren de beschikbare tegemoetkomingen die er nu zijn destijds niet beschikbaar. Ik geloof dat dit verwijst naar de pech generatie

Sunnda schreef:

Dorine92 schreef:

Je hebt duidelijk geen enkel idee van hoe het werkt tegenwoordig. Dat kleine huis is helemaal niet te koop of te huur, tenminste.. hooguit alleen voor monster bedragen, waarbij je er dus nooit meer vanaf gaat komen, omdat je jezelf helemaal vast zet, want zonder dat topsalaris wat de zogenaamd klagende verwende jeugd wil, kun je niet sparen, en ga je dat kleine huisje nooit kunnen verlaten. Dus als je jezelf vastzet, en je de hoofdprijs betaalt, is het wel zo verstandig om inderdaad te hopen op een huis waar je mee door kunt. En ja, dat is dus ook onhaalbaar, maar er zijn geen alternatieven

Niet mee eens. Ik woon in ongeveer de duurste regio van het land en jonge tweeverdieners met een modaal salaris kunnen hier prima een start maken. Het is alleen geen 5 kamer eensgezinswoning en dat is waar ik het 9/10 fout zie gaan.

Jonge stellen aan het eind eind van de straat zijn hier in 2019 of 20 komen wonen in een tochting koopflatje, maar kunnnen nu doorstromen door de overwaarde. Mijn vriendin haar dochter en vriend komen nergens, maar willen een nieuw huis (geen opknapper en lage energielasten) en geen flat, direct een eensgezinswoning.
Tja, zo is de wereld nooit geweest en zo gaat ie nooit worden.

Alleen is wel echt een uitdaging, maar ook daar ken ik zat mensen die dan maar in hun te dure particuliere woning gaan zitten omdat wachten op je goud omrandde toekomst nog wel even kan duren. Neem het heft in eigen hand en ga ervoor.

Mijn ouders generatie kregen hun eerste kids op zolder bij hun ouders vanwege woningnood en kochten hun eerste huis met ruim 11% rente.
En daar zaten geen wereldreisjes, vakanties en terasjes bij tussen 18-25.

Mensen die ergens komen hebben niet meer dan jij of ik, behalve de mindset om kansen te zien.

Ts gaat er zeker weten komen. Die heeft 80% al gehad. Kansen komen vanzelf, gewoon stug doorgaan met in jezelf blijven geloven en accepteer dat het niet in 1 week of een maand zal zijn. Just don't give up.