Prrrr schreef:Ik heb zo'n slachtoffer begeleid. En ik snap wel dat het kan. Je leest niet de relatie van deze mensen in de krant, alleen dat ene moment dat het gruwelijk mis ging. Je leest nog een klein stukje van het traject dat daarna geweest is, dat ze niet blijmoedig heeft gezegd dat het allemaal niks uitmaakt... Liefde is bijzonder.
Voor mezelf zou ik denk ik niet verder kunnen. Ik geloof niet dat ik me ooit nog veilig zou voelen, dat ik me altijd af zou blijven vragen wanneer het weer mis zou gaan.
Ik heb ook dames begeleidt die te maken hebben gehad met huiselijk geweld. En het is een heel bijzonder iets, sommige dames haal je voor de dood weg zoals ze dat bij ons zeiden, maar ze gingen gewoon weer terug. Ook al hadden ze een glup van 20 cm over hun hoofd lopen, ze gingen terug.
Relatieverslaving is iets wat je niet kunt snappen als je er zelf niet mee te maken hebt gehad. Een andere vrouw vertelde ook dat ze na 9 maanden nog steeds heel graag naar hem terug wilde, ook al wist ze dat het slecht met haar zou aflopen. Die innerlijke strijd was heel heftig, maar gelukkig heeft zij het niet gedaan.
Ik dacht ook nog, stel dat dit een exces is. Stel dat die man normaal een hele 'normale' vent is maar door een psychose bijvoorbeeld is doorgedraaid, dan zou het wellicht ook anders zijn. Als hij daarvoor wordt behandeld en je weet wat mogelijke stressoren zijn, dan kun je daar wellicht nog mee leven. Of ik het zou kunnen, ik weet het echt niet. Maar ik weet zeker dat je dat alleen pas kunt zeggen als je dit soort dingen zelf meemaakt.