Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-12-20 14:15

Re: #genoeggezwegen, over obstetrisch geweld

Geplaatst: 05-12-20 14:15

Ik denk idd dat je je heel goed moet verdiepen in wat je precies wil tijdens je bevalling, moet blijven vragen als er iets anders gaat dan gepland.

En ja je mag best kritisch zijn op artsen..er zijn zeker situaties waarin ze kiezen voor eigen gemak...maar bedenk ook dat er situaties zijn waarin er echt geen keus is en je dus je best over mag geven aan de expertise van de arts

**Geplaatst**: 05-12-20 14:16

Geplaatst: 05-12-20 14:16

Het lijkt me vreselijk traumatisch als je dergelijk heftige dingen meemaakt op het moment dat je zo kwetsbaar bent als tijdens een bevalling. Ik bedoel, hoe veel meer kwetsbaarder kun je als vrouw zijn...

Ik heb zelf gelukkig een prima begeleiding en bevalling gehad bij mijn 1e en enige kind.

En ik zou trouwens 100% hebben vertrouwd op de deskundigheid van de arts en verloskundige. Maar wat wordt beschreven over het katheteriseren dat je net die 3 seconden langer nodig zou hebben gehad, dat is wel heel schrijnend want die 3 seconden maakt wel of je je veilig voelt en blijft voelen in zo'n heftige situatie.

Die andere gevallen die jullie benoemen die staan beschreven heb ik maar niet gelezen kan er nooit zo goed tegen

**Geplaatst**: 05-12-20 14:18

Geplaatst: 05-12-20 14:18

Denk dat we heel verschillend van mening hebben maar dat mag he.

Met die ene quote bedoel ik dat ik ervaar dat men soms verblind kan zijn door een bepaald beeld dat ze voor ogen hebben en daardoor rigide worden en niet open staan naar bekommernissen van dokters , ook als ze het goed communiceren.

Verder ben ik voor bepaalde ziektes verplicht te laten vaccineren. Blij dat in België polio verplicht is.

Als een volwassen mens beslist geen chemo te geven is dat haar keuze. Haar beslissing waar ze de gevolgen van draagt.

Ouders die hun kinderen levensnoodzakelijke interventie in bepaalde situaties weigeren mogen van mij, als er geen andere mogelijkheden meer zijn, tijdelijk uit hun ouderlijke macht gezet mogen worden, denk maar bij weigeren bloed te laten toedienen met de dood van het kind tot gevolg.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-12-20 14:28

Re: #genoeggezwegen, over obstetrisch geweld

Geplaatst door de TopicStarter : 05-12-20 14:28

Maar dan heb je het over een al geboren kind begrijp ik, met je laatste zinnen?

Maar ik begrijp je dus goed dat je vind dat een vrouw geen zeggenschap heeft over eigen lijf tijdens een bevalling? Als een dokter een handeling nodig vind, dan moet je dat als vrouw dus ondergaan, ongeacht je eigen mening? Omschrijf ik je mening zo goed?
Eigenlijk ben je het dan dus niet volledig eens met het recht van een patient op informed consent en informed refusal?

**Geplaatst**: 05-12-20 14:33

Geplaatst: 05-12-20 14:33

Volgens mij moet je als vrouw niets, maar dan moet je de keus maken het zelfstandig te doen zonder arts/verpleegkundige.
Je kunt moeilijk iemand die zes jaar gestudeerd heeft als een soort hondje rond commanderen in het ziekenhuis door wat facebook verhalen of op 'gevoel'.

En dat klinkt banketstaaf, maar dat is natuurlijk wel hoe het gaat in 6/10 gevallen die zelf iets beter weten.
Plus dat in mijn ervaringen mensen achteraf natuurlijk nooit zeggen: ik maakte een foute keus en nu zit ik met de gebakken peren..neeee dan is de arts ineens wel degene die beter had moeten weten. Mensen zijn vreemde wezens op dat gebied hoor.

Dat de communicatie in een ziekenhuis beter moet ben ik het helemaal mee eens, maar dat geld voor alle afdelingen.
En als er tijd is, werkt uitleggen altijd goed en zou dat veel meer gedaan moeten worden zodat mensen snappen waarom een keus gemaakt wordt.

Geweld is bizar! Dat heb ik ook nog nooit gehoord.

**Geplaatst**: 05-12-20 14:48

Re: #genoeggezwegen, over obstetrisch geweld

Geplaatst: 05-12-20 14:48

Specifiek over bevallingen kan ik niet spreken, maar ik meen wel dat de geneeskunde echt nog zwaar achter is en niet mee is met de moderne tijd qua 'klantvriendelijkheid'.

Veel te vaak nog menen artsen het beter te weten enkel en alleen omdat ze ooit eens 6 jaar gestudeerd hebben, maar iedereen beseft toch dat de medische kennis zo verschrikkelijk uitgebreid is en zo snel kan evolueren dat niet elke arts altijd mee is met alles. Ik zeg dan niet dat de patiënt het altijd beter weet na een rondje google, maar de meeste arts hebben een waan van alwetendheid rond zich, terwijl dat in de praktijk praktisch gezien redelijk onmogelijk is, tenzij het om hypergespecialiseerde artsen gaat.
Laat staan als je een probleem wat meer hollistisch (ik weet niet of dit de juiste term is?) wil benaderen: het probleem ruimer in het lichaam bekijken dan enkel op de plek van het probleem zelf.

(voorbeeldje: ik had altijd last van mijn heupen, daarvoor kreeg ik steunzolen aangemeten omdat oa mijn bekken scheef stond. Nu beweerde de arts bij hoog en laag dat ik geen pijn meer kon hebben als ik maar de perfecte steunzolen droeg. Disclaimer: dat was dus niet het geval :')

. Jaren later bleek door een osteopaat en daarna kinesist (fysiotherapeut) dat ik een meer dan mobiel bekken heb waardoor ik mijn voeten te veel naar binnen zet en mijn spieren te uitgerekt zijn waardooor ik vaak peesontstekingen en dergelijk kreeg. Simpele spieroefeningen en ik heb gewoon geen pijn meer. Dan vind ik het logisch dat ik de arts niet volledig meer vertrouw op vlak van deskundigheid....)

Daarnaast hebben artsen om de een of andere reden een verschrikkelijk moeite om fouten toe geven. Dat is heel frustrerend voor patiënten en ook niet goed voor het vertrouwen.

Als laatste dus de klantvriendelijkheid, die meestal ontbreekt. Je bent maar de patiënt en hebt maar te luisteren en te doen wat de dokters zeggen, want je wil toch beter worden?
De patiënt grondig informeren en keuzes laten maken is niet nodig want de patiënt snapt er toch niets van en de arts weet het beter...

Het is gewoon nog een heel traditioneel beeld van 'mijnheer dokteur' die alles kent en die we moeten bewonderen en volgzaam doen wat hij zegt zonder enige kanttekening of inspraak want waarom zou hij anders nog zijn kostbare tijd aan jou spenderen.

**Geplaatst**: 05-12-20 14:50

Geplaatst: 05-12-20 14:50

Mijn eerste bevalling was middels een keizersnede. Heel mijn zwangerschap was ik zo bang voor een keizersnede, iets wat ik absoluut niet wilde. Helaas werd dat werkelijkheid en was er uiteindelijk geen andere optie volgens de gynaecoloog. Ik ga daar steeds meer aan twijfelen. Mijn bevalling duurde vanaf dat mijn vliezen braken 41 uur. De weeën gingen op en af, de ontsluiting vlotte niet. Uiteindelijk moest ik naar het ziekenhuis ivm langdurig gebroken vliezen en niet vorderende ontsluiting. Aan een hoge dosering weeopwekkers en dat ging niet vlot genoeg dus werd een sectio besloten. Ik wilde niet maar had ook het idee dat ik geen keuze had, ik was uitgeput. In de lift naar de OK kreeg ik persweeën. Probeer maar een beetje mee te persen zeiden ze maar verder geen aandacht daarvoor want ik was al onderweg naar de OK. Achteraf heb ik het daar zo moeilijk mee gehad, want het had me misschien gewoon gelukt. Maar kennelijk is er geen weg terug als je onderweg bent naar de OK. Mijn dochter bleek een sterrenkijker. Volgens de gyn was ik bij een natuurlijke bevalling volledig uitgescheurd.

Mijn tweede dochter was ook een sterrenkijker. Die kwam uiteindelijk na een knip en met behulp van een vacuüm ter wereld.

Daarna ben ik me nog meer gaan afvragen of die sectio nodig geweest was. Lichamelijk heb ik daar niks aan overgehouden. Maar mentaal heeft het nog steeds niet echt een plekje...

**Geplaatst**: 05-12-20 14:53

Geplaatst: 05-12-20 14:53

_Nelleke_ schreef:
Over de knip: uit steeds meer onderzoeken blijkt dat een knip:

- onnodig was
- dient voor het gemak van de arts/verloskundige
- voor ergere bloedingen zorgt
- voor langer herstel zorgt

Het blijkt nu ook steeds meer dat je beter kan scheuren dan knippen, omdat je lichaam scheurt op de plek waar het het minst schadelijk is en grote bloedvaten vaak niet scheuren maar meerekken. Die schaar gaat gewoon door dat grote bloedvat heen.

Dus zo lang de baby niet in levensgevaar is mag er wat mij betreft niet geknipt worden als de vrouw dat niet wil. Ook niet als de arts z'n shift eindigt, ook niet omdat het druk is op de afdeling, ook niet als de bevalling daardoor een half uur langer duurt, ook niet als het daarna lastiger hecht omdat de vrouw toch uitscheurt. Gewoon niet. Punt.

Net als het onvrijwillig katheteriseren, zolang geen van beide in levensgevaar is zie ik niet in waarom dit dan toch per se moet.

Ik heb een knip gehad en ben ingescheurd. Ik heb van dat laatste nog altijd last als in: dat blijft een gevoelige plek. De knip was snel hersteld. Het is een direct gevolg van mijn keus om geen spoed keizersnee te willen. Achteraf bezien met de kennis van nu had ik wellicht toen een andere keus gemaakt. Maar ik heb wel zelf die keus mogen maken op dat moment.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-12-20 14:54

Geplaatst door de TopicStarter : 05-12-20 14:54

Sunnda schreef:
Volgens mij moet je als vrouw niets, maar dan moet je de keus maken het zelfstandig te doen zonder arts/verpleegkundige.
Je kunt moeilijk iemand die zes jaar gestudeerd heeft als een soort hondje rond commanderen in het ziekenhuis door wat facebook verhalen of op 'gevoel'.

En dat klinkt banketstaaf, maar dat is natuurlijk wel hoe het gaat in 6/10 gevallen die zelf iets beter weten.
Plus dat in mijn ervaringen mensen achteraf natuurlijk nooit zeggen: ik maakte een foute keus en nu zit ik met de gebakken peren..neeee dan is de arts ineens wel degene die beter had moeten weten. Mensen zijn vreemde wezens op dat gebied hoor.

Dat de communicatie in een ziekenhuis beter moet ben ik het helemaal mee eens, maar dat geld voor alle afdelingen.
En als er tijd is, werkt uitleggen altijd goed en zou dat veel meer gedaan moeten worden zodat mensen snappen waarom een keus gemaakt wordt.

Geweld is bizar! Dat heb ik ook nog nooit gehoord.

Jeetje, dus als ik geen chemotherapie wil moet ik gewoon wegblijven bij de oncoloog? Als ik naar de dokter ga moet ik vanaf dan alles accepteren wat hij denkt dat er met mijn lijf moet gebeuren? Ik vind dat best een heftige mening.

Om een nuance te geven: de manier waarop ik wil bevallen gaat tegen het protocol in. In UK is het echter het standaard protocol. Het NL protocol zegt zelf dat de bewijslast matig is voor hun advies.
Dus als ik me niet aan het NL protocol houdt wat de gyn wil, moet ik maar gewoon zonder begeleider in mijn achtertuin bevallen? Heftig wel als je er zo instaat...

**Geplaatst**: 05-12-20 14:55

Geplaatst: 05-12-20 14:55

Ik vind het goed dat hier aandacht voor is. Onlangs heb ik twee keer een inwendige echo gehad bij twee verschillende gynaecologen. Bij de eerste gynaecoloog werd er wel om consent gevraagd maar het overviel me wel. De tweede gynaecoloog gaf het bij aanvang van het consult al aan dat ze mogelijk een inwendige echo wilde maken en zo ja of ik daarmee akkoord ging, ze lichtte haar handelingen toe en voor ze daadwerkelijk de echo begon zei ze “dan ga ik je nu aanraken”. En vooral dat korte zinnetje heeft echt een wereld van verschil gemaakt in hoe ik beide consulten heb ervaren. Ik heb aan die eerste geen vervelende nasmaak overgehouden oid hoor want verder was het allemaal heel vriendelijk. Maar het moment dat ik (alleen, mijn man mocht niet mee) in die stoel lag met mn benen wijd in die beugels, voelde ik me wel echt mega kwetsbaar.
En dan was dit een kort consult; ik kan me voorstellen dat het tijdens een bevalling allemaal tig keer heftiger is en juist dan des te belangrijker dat je je als vrouw niet een hulpeloos wezen voelt wat zich dient te overleveren aan de wittejassenbrigade.

**Geplaatst**: 05-12-20 15:10

Geplaatst: 05-12-20 15:10

secricible schreef:
Maar dan heb je het over een al geboren kind begrijp ik, met je laatste zinnen?

Maar ik begrijp je dus goed dat je vind dat een vrouw geen zeggenschap heeft over eigen lijf tijdens een bevalling? Als een dokter een handeling nodig vind, dan moet je dat als vrouw dus ondergaan, ongeacht je eigen mening? Omschrijf ik je mening zo goed?
Eigenlijk ben je het dan dus niet volledig eens met het recht van een patient op informed consent en informed refusal?

Dan heb je mij 1ste bericht niet goed gelezen.
Het is niet zo zwart/wit zoals jij het stelt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-12-20 15:13

Re: #genoeggezwegen, over obstetrisch geweld

Geplaatst door de TopicStarter : 05-12-20 15:13

Maar waar zit dat “bepaald punt” dan? Want blijkbaar is een vrouw dan “op een bepaald punt” toch geen baas over eigen lijf meer en mag de arts beslissen?
Is dat dan bij foetale nood? En wie bepaalt dan wanneer er foetale nood is?

Want zoals gezegd, 50% van de zkhbevallingen eindigt met een knip in NL. Die artsen zullen allemaal zeggen dat dat uit foetale nood was (want dat is de enige reden om te mogen knippen volgens de richtlijnen). Toch knippen we in NL ongeveer 5x vaker dan andere landen en is debabysterfte bij ons niet lager....

**Geplaatst**: 05-12-20 15:16

Geplaatst: 05-12-20 15:16

secricible schreef:
Maar waar zit dat “bepaald punt” dan? Want blijkbaar is een vrouw dan “op een bepaald punt” toch geen baas over eigen lijf meer en mag de arts beslissen?
Is dat dan bij foetale nood? En wie bepaalt dan wanneer er foetale nood is?

Want zoals gezegd, 50% van de zkhbevallingen eindigt met een knip in NL. Die artsen zullen allemaal zeggen dat dat uit foetale nood was (want dat is de enige reden om te mogen knippen volgens de richtlijnen). Toch knippen we in NL ongeveer 5x vaker dan andere landen en is debabysterfte bij ons niet lager....

We knippen vaker maar percentage keizersnedes ligt veel lager...wat wil je liever??

In andere landen word je bij foetale nood naar OK gereden...hier wordt nog gepoogd een knip te zetten ...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-12-20 15:18

Re: #genoeggezwegen, over obstetrisch geweld

Geplaatst door de TopicStarter : 05-12-20 15:18

Wat een bijzondere oorzaak/gevolg maak je ineens, die kan ik niet volgen... dus niet knippen betekent een keizersnede? Huh?
Een keizersnede wordt normaal niet gedaan omdat het laatste stukje niet past hoor.... hoogstens als het bekken niet past, maar dat knip je niet in met een schaar...

**Geplaatst**: 05-12-20 15:21

Geplaatst: 05-12-20 15:21

secricible schreef:
Wat een bijzondere oorzaak/gevolg maak je ineens, die kan ik niet volgen... dus niet knippen betekent een keizersnede? Huh?
Een keizersnede wordt normaal niet gedaan omdat het laatste stukje niet past hoor.... hoogstens als het bekken niet past, maar dat knip je niet in met een schaar...

Nou ik kan je vertellen dat je ook op het allerlaatste moment ook gewoon nog naar OK kan hoor...ook als bijvoorbeeld een vacuumextractie mislukt ga je nog naar OK

**Geplaatst**: 05-12-20 15:24

Geplaatst: 05-12-20 15:24

Ik sta aan de andere kant. Ik werk in de geboortezorg en zelf geen kinderen. Ik lees sommige verhalen met ongeloof maar aan de andere kant kan ik soms ook begrijpen waarom sommige keuzes zijn gemaakt maar vind ik het jammer dat dit niet is uitgelegd schijnbaar. Het is soms zo lastig. Mensen komen met een geboorteplan. We proberen echt wel aan alle kanten hier gehoor aan te geven maar we hebben ook te maken met de veiligheid van het kind. Moeten we hulpeloos toekijken als het kind in nood is maar we absoluut geen knip mogen zetten en een vacuüm mogen gebruiken? De uitkomst weet je nooit. Soms doe je een interventie en komt er een blakend kind uit. Is dat dan door de interventie of was het achteraf niet nodig geweest? Maar ook de andere kant gezien. Mensen die koste wat kost thuis bevallen en waarvan het kind uiteindelijk op mijn couveuse afdeling terecht komt door asfyxie, waarbij ouders bijvoorbeeld thuis een stuitbevalling doen. Alle wensen van ouders vervuld maar een kind die mogelijk hier zijn leven lang last van houd. Ik ben echt wel bewust van ons handelen maar soms kan je niet anders.

**Geplaatst**: 05-12-20 15:26

Geplaatst: 05-12-20 15:26

Ik ben het absoluut met je eens dat er soms veel te snel geknipt wordt hoor, heeft vaak ook te maken met alle strakke regels( bijvoorbeeld je bent al een uur( of langer bij 1e kind) aan het persen en kind is er nog niet...officieel moet je dan overgedragen worden aan het ziekenhuis) dus zo versnel je bevalling..

Of er is angst/ onzekerheid bij de verloskundige waardoor ze niet langer wil wachten bij signalen van foetale nood

**Geplaatst**: 05-12-20 15:26

Geplaatst: 05-12-20 15:26

Vleddertje1 schreef:
secricible schreef:
Maar waar zit dat “bepaald punt” dan? Want blijkbaar is een vrouw dan “op een bepaald punt” toch geen baas over eigen lijf meer en mag de arts beslissen?
Is dat dan bij foetale nood? En wie bepaalt dan wanneer er foetale nood is?

Want zoals gezegd, 50% van de zkhbevallingen eindigt met een knip in NL. Die artsen zullen allemaal zeggen dat dat uit foetale nood was (want dat is de enige reden om te mogen knippen volgens de richtlijnen). Toch knippen we in NL ongeveer 5x vaker dan andere landen en is debabysterfte bij ons niet lager....

We knippen vaker maar percentage keizersnedes ligt veel lager...wat wil je liever??

In andere landen word je bij foetale nood naar OK gereden...hier wordt nog gepoogd een knip te zetten ...

Dat komt ook omdat je in veel andere landen je keizersnede als een medische behandeling kunt plannen. In Nederland wordt dat veel minder gedaan. Vrouwen kiezen er in Nl ook veel vaker voor om natuurlijk te bevallen... het percentage thuisbevallingen ligt hier ook hoger dan in andere landen, maar dat heeft ook niets te maken met hoevaak er geknipt wordt

**Geplaatst**: 05-12-20 15:27

Geplaatst: 05-12-20 15:27

Napie schreef:
Ik sta aan de andere kant. Ik werk in de geboortezorg en zelf geen kinderen. Ik lees sommige verhalen met ongeloof maar aan de andere kant kan ik soms ook begrijpen waarom sommige keuzes zijn gemaakt maar vind ik het jammer dat dit niet is uitgelegd schijnbaar. Het is soms zo lastig. Mensen komen met een geboorteplan. We proberen echt wel aan alle kanten hier gehoor aan te geven maar we hebben ook te maken met de veiligheid van het kind. Moeten we hulpeloos toekijken als het kind in nood is maar we absoluut geen knip mogen zetten en een vacuüm mogen gebruiken? De uitkomst weet je nooit. Soms doe je een interventie en komt er een blakend kind uit. Is dat dan door de interventie of was het achteraf niet nodig geweest? Maar ook de andere kant gezien. Mensen die koste wat kost thuis bevallen en waarvan het kind uiteindelijk op mijn couveuse afdeling terecht komt door asfyxie, waarbij ouders bijvoorbeeld thuis een stuitbevalling doen. Alle wensen van ouders vervuld maar een kind die mogelijk hier zijn leven lang last van houd. Ik ben echt wel bewust van ons handelen maar soms kan je niet anders.

Dit dus!! Als je aan de andere kant staat is het soms ook enorm lastig om mee om te gaan!

**Geplaatst**: 05-12-20 15:30

Geplaatst: 05-12-20 15:30

In dit soort discussies wordt het mij steeds duidelijker dat ik dus lekker extra geld investeer in een doula. Ben niet zo’n fan van het “meneer de dokter weet het beter” idee, als ik dat stug had volgehouden had ik nu in een rolstoel gezeten.

Vind de verhalen van trauma’s tijdens bevallingen echt schokkend, en vaak denk ik ook onnodig als er inderdaad meer nagedacht werd over consent. Inwendig onderzoek zonder daarvan op de hoogte gesteld te worden en al helemaal als er nee gezegd wordt is gewoon (seksueel) geweld, heel simpel. Daar moeten we echt niet te licht over doen.

Er zullen maar heel weinig vrouwen zijn die nee zullen zeggen als ze de noodzaak er van inzien, maar we moeten stoppen met het idee dat er geen tijd is en alsof een bevallende vrouw achterlijk is en niet meer weet wat ze wel en niet wil. Heel goed dat hier meer aandacht voor komt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-12-20 15:34

Geplaatst door de TopicStarter : 05-12-20 15:34

(Edit: @vleddertje1)Ja, maar dat betekend niet meteen dat er een direct verband is tussen knip en keizersnede. Die is er gewoon niet, tenzij we in NL ook 5x zoveel vacuumextracties zouden doen en dat is niet zo.
In NL knippen we gewoon graag. Met goede bedoelingen verder, maar je kan dus wel stellen dat dat echt niet allemaal foetale nood is, maar heel veel “voor de zekerheid”, omdat men wat bedden leeg wil hebben, omdat de dienst er op zit en men het af wil ronden, of zelfs omdat een arts nog een knipje moest hebben om zijn stage af te vinken (ook dat wordt namelijk gedeeld door een mede-zorgverlener).

Napie schreef:
Ik sta aan de andere kant. Ik werk in de geboortezorg en zelf geen kinderen. Ik lees sommige verhalen met ongeloof maar aan de andere kant kan ik soms ook begrijpen waarom sommige keuzes zijn gemaakt maar vind ik het jammer dat dit niet is uitgelegd schijnbaar. Het is soms zo lastig. Mensen komen met een geboorteplan. We proberen echt wel aan alle kanten hier gehoor aan te geven maar we hebben ook te maken met de veiligheid van het kind. Moeten we hulpeloos toekijken als het kind in nood is maar we absoluut geen knip mogen zetten en een vacuüm mogen gebruiken? De uitkomst weet je nooit. Soms doe je een interventie en komt er een blakend kind uit. Is dat dan door de interventie of was het achteraf niet nodig geweest? Maar ook de andere kant gezien. Mensen die koste wat kost thuis bevallen en waarvan het kind uiteindelijk op mijn couveuse afdeling terecht komt door asfyxie, waarbij ouders bijvoorbeeld thuis een stuitbevalling doen. Alle wensen van ouders vervuld maar een kind die mogelijk hier zijn leven lang last van houd. Ik ben echt wel bewust van ons handelen maar soms kan je niet anders.

Wat dapper dat je reageert, dat ten eerste. Lijkt me een hele confronterende # voor geboortezorgverleners.
Ik denk ook dat er absoluut regelmatig een spagaat is van verantwoordelijkheidsgevoel.

Ik denk zelf dat geen enkele vrouw tegen richtlijnen in bevalt omdat ze graag risico nemen met hun kind. Meestal is hier iets aan vooraf gegaan bij een eerdere interventie (eerdere bevalling, eerdere zkh-actie, whatever) en ik denk dat daar al heel veel winst zit.
Als ik nu naar mezelf kijk, mijn vertrouwen in een gyn is laag door meerdere gebeurtenissen. Ik wil daarom bevallen met een eigen vk maar wel in het zkh. Zkh maakt dat bijna onmogelijk op dit moment, waardoor je bijna aangewezen bent op thuis bevallen. Dus ik denk echt dat dat een mes is dat aan twee kanten snijdt en wat hervormingen vraagt in de geboortezorg.

Voor mij is deze actie daar vooral op gericht, en niet op de individuele zorgverlener afkatten. Ik denk niet dat er veel zorgverleners zijn die daar zitten zonder hart voor de patient uiteindelijk.

Urbiezira schreef:
In dit soort discussies wordt het mij steeds duidelijker dat ik dus lekker extra geld investeer in een doula. Ben niet zo’n fan van het “meneer de dokter weet het beter” idee, als ik dat stug had volgehouden had ik nu in een rolstoel gezeten.

Ik heb nu een vk ingehuurd die bij een medische indicatie als doula begeleiding blijft bieden. Dus continuïteit in het geboorteproces biedt, wat ik heel veilig en prettig vindt. Maar het zkh weigert haar dus toe te laten als ik wordt overgedragen, want er mag geen derde persoon bij de bevalling zijn. Poliklinisch is al heel lastig rond te krijgen door mijn medische indicatie. En dan sta je dus met je goede gedrag.

Laatst bijgewerkt door secricible op 05-12-20 15:34, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 05-12-20 15:34

Geplaatst: 05-12-20 15:34

Ik vind het lastig. Toen ik aan het bevallen was was ik nou niet bepaald heel doordacht bezig. Ik heb geëist dat ik naar de wc mocht want anders zou ik op het bed poepen, ik heb zelfs beloofd dat ik "alleen met mijn bips zou duwen en niet met mijn vagina". Ik ben toch blij dat de verloskundige daar een stokje voor gestoken had, terwijl ik op dat moment echt laaiend was.

Bevallingen kunnen sowieso traumatisch zijn en het is dan heel menselijk om daar een schuldige voor aan te wijzen. Uiteraard zullen er grenzen overtreden worden en daar mag ook best iets over gezegd worden, maar achteraf is het natuurlijk ook de koe in de kont kijken.

**Geplaatst**: 05-12-20 15:43

Geplaatst: 05-12-20 15:43

secricible schreef:
Sunnda schreef:
Volgens mij moet je als vrouw niets, maar dan moet je de keus maken het zelfstandig te doen zonder arts/verpleegkundige.
Je kunt moeilijk iemand die zes jaar gestudeerd heeft als een soort hondje rond commanderen in het ziekenhuis door wat facebook verhalen of op 'gevoel'.

En dat klinkt banketstaaf, maar dat is natuurlijk wel hoe het gaat in 6/10 gevallen die zelf iets beter weten.
Plus dat in mijn ervaringen mensen achteraf natuurlijk nooit zeggen: ik maakte een foute keus en nu zit ik met de gebakken peren..neeee dan is de arts ineens wel degene die beter had moeten weten. Mensen zijn vreemde wezens op dat gebied hoor.

Dat de communicatie in een ziekenhuis beter moet ben ik het helemaal mee eens, maar dat geld voor alle afdelingen.
En als er tijd is, werkt uitleggen altijd goed en zou dat veel meer gedaan moeten worden zodat mensen snappen waarom een keus gemaakt wordt.

Geweld is bizar! Dat heb ik ook nog nooit gehoord.

Jeetje, dus als ik geen chemotherapie wil moet ik gewoon wegblijven bij de oncoloog? Als ik naar de dokter ga moet ik vanaf dan alles accepteren wat hij denkt dat er met mijn lijf moet gebeuren? Ik vind dat best een heftige mening.

Om een nuance te geven: de manier waarop ik wil bevallen gaat tegen het protocol in. In UK is het echter het standaard protocol. Het NL protocol zegt zelf dat de bewijslast matig is voor hun advies.
Dus als ik me niet aan het NL protocol houdt wat de gyn wil, moet ik maar gewoon zonder begeleider in mijn achtertuin bevallen? Heftig wel als je er zo instaat...

Ik vind dat je dit niet echt kan vergelijken met oncologie.. waar oncologie een vrij traag specialisme is, is gynaecologie (zeker in het bevallingsproces) vlot, en je praat niet meer over een leven maar over twee.
Desalniettemin schrik ik wel van de verhalen, ik kan me voorstellen dat heel veel dingen traumatisch zijn geweest door die vrouwen. Ik denk dat een hele hoop staat en valt met communicatie.

**Geplaatst**: 05-12-20 15:47

Geplaatst: 05-12-20 15:47

secricible schreef:
Maar dan heb je het over een al geboren kind begrijp ik, met je laatste zinnen?

Maar ik begrijp je dus goed dat je vind dat een vrouw geen zeggenschap heeft over eigen lijf tijdens een bevalling? Als een dokter een handeling nodig vind, dan moet je dat als vrouw dus ondergaan, ongeacht je eigen mening? Omschrijf ik je mening zo goed?
Eigenlijk ben je het dan dus niet volledig eens met het recht van een patient op informed consent en informed refusal?

Even advocaat van de duivel spelen, wat als je op je strepen staat tijdens de bevalling en tegen het advies van de arts in gaat en dat pakt uit met negatieve gevolgen voor de baby. Wat dan..

**Geplaatst**: 05-12-20 15:49

Geplaatst: 05-12-20 15:49

Ik kan heel goed begrijpen dat het traumatisch kan zijn maar met veel van deze tegen-wil/plan-inknip verhalen heb ik wel zoiets is makkelijk praten achteraf. Want als het balletje de andere kant op was gerold en het kind met zuurstof te kort eruit was gehaald omdat een knip of vacuümpomp niet mocht, dan is het waarschijnlijk toch weer de “schuld” van de arts.
Ik vertrouw de artsen, zij doen dit dagelijks en kunnen zoveel beter inschatten, zeker op dat moment, dan de getraumatiseerde moeders achter hun laptop op Facebook. Veel belangrijker vind ik de mentale hulp die deze moeders dan nodig hebben.