Moderators: Ladybird, Mjetterd, xingridx, ynskek, Polly
Sjong schreef:(...) Sowieso is het vaak zo dat de mensen die zaken verzinnen enorm ver van de werkvloer af staan. Ze weten niet eens hoe en klas er uit ziet.
Maar het onderwijs mag ook hand in eigen boezem steken. Ik hoor al vaak voordat iets geopperd wordt.... kan niet.... lastig....etc. En ik snap dat ergens ook, want voor het onderwijs is er op het eerste gezicht geen winst te halen. Maar ik liep er op en gegeven moment tegen aan dat zelfs kleine veranderingen op weerstand stuitte. En dat vond ik echt een domper.
Sjong schreef:Maar de toename van complexiteit van problemen komen in alle beroepsgroepen terug. De politie heeft het druk met vewarde mensen, verpleegkundigen komen om in het werk omdat demente ouderen langer thuis moeten wonen, heftigheid en complexiteit van stoornissen in de psychiatrie neemt toe, jeugdzorg kan de zorg niet aan. Iedereen moet een stapje extra doen. Dus ja de maatschappij verwacht meer van zijn burgers en meer van zijn werknemers.
Blussem schreef:Sjong schreef:Maar de toename van complexiteit van problemen komen in alle beroepsgroepen terug. De politie heeft het druk met vewarde mensen, verpleegkundigen komen om in het werk omdat demente ouderen langer thuis moeten wonen, heftigheid en complexiteit van stoornissen in de psychiatrie neemt toe, jeugdzorg kan de zorg niet aan. Iedereen moet een stapje extra doen. Dus ja de maatschappij verwacht meer van zijn burgers en meer van zijn werknemers.
Wat je zegt is precies juist het probleem.
Echter kunnen de mensen die hun beroep uitvoeren op een gegeven moment niet meer dan dan 100% geven.
In de plaats van dat men een collega er bij te nemen wordt er vervolgens gekozen om een twee keer zo dure manager aan te nemen die het rendement met 20% zal verhogen.
Echter in de praktijk neemt het rendement juist veder af doordat de uitvoerende naast het werk zich nu ook moeten verantwoorden aan de die extra manager.
Vervolgens besluit die manager om nog een manager aan te nemen gezien het hem niet gelukt is om zijn doel te behalen. En zo gaat het maar door terwijl de druk op de gene die het beroep uitvoeren steeds groter wordt.
Wildgirl schreef:Ik heb geen kinderen, laat ik dat voorop stellen.
Wel een aantal vrienden met kinderen welke soms ook extra aandacht behoeven, allen zitten op een reguliere basisschool.
Ik ga wel eens mee en hoor regelmatig docenten klagen over de werkdruk.
Ik snap dat nooit zo goed.
Zelf werk ik in het bedrijfsleven en als ik dezelfde werkdruk zou kennen als deze docenten dan voelde dat als "op 50% draaien".
Wat me echter wél opvalt is dat het niveau van de gemiddelde basisschool docent bedroevend laag is.
Niet alleen qua intellect maar ook qua emotionele ontwikkeling, stabiliteit en op voor de hand liggende onderwerpen als stressmanagement, projectmanagement en planningsvaardigheden.
Niet raar ook want men kan tegenwoordig afstuderen op een scriptie waar spelfouten in staan en op het intellectuele niveau van VWO 4/5.
Dat zijn vervolgens de mensen aan wie wij onze kinderen toevertrouwen.
Er is geen ruimte meer voor de oude stempel, alles moet "positief en opbouwend en vooral met gevoel".
Tel daar volle klassen, kinderen met extra aandacht/behoefte bij op en de cirkel is rond.
Enkele van mijn (hbo+/wo geschoolde) vrienden balen enorm van de docent van hun kinderen, een enkeling heeft daardoor zelfs het kind van school laten wisselen.
Ik denk dat als we er als land voor zorgen dat er meer capabele docenten komen, er minder bureaucratie komt en de wijze van onderwijs terug gaat naar zoals onderwijs behoort te zijn... problemen als "werkdruk" ineens als sneeuw voor de zon verdwijnen.
Dat kost geld. True. Maar de gemiddelde hoogopgeleide ouder is zéker bereid om mee te betalen aan het onderwijs voor zijn/haar kind denk ik.
Dat vangt dan weer de kinderen van laagopgeleide ouders op.
Wildgirl schreef:Ik heb geen kinderen, laat ik dat voorop stellen.
Wel een aantal vrienden met kinderen welke soms ook extra aandacht behoeven, allen zitten op een reguliere basisschool.
Ik ga wel eens mee en hoor regelmatig docenten klagen over de werkdruk.
Ik snap dat nooit zo goed.
Zelf werk ik in het bedrijfsleven en als ik dezelfde werkdruk zou kennen als deze docenten dan voelde dat als "op 50% draaien".
Wat me echter wél opvalt is dat het niveau van de gemiddelde basisschool docent bedroevend laag is.
Niet alleen qua intellect maar ook qua emotionele ontwikkeling, stabiliteit en op voor de hand liggende onderwerpen als stressmanagement, projectmanagement en planningsvaardigheden.
Niet raar ook want men kan tegenwoordig afstuderen op een scriptie waar spelfouten in staan en op het intellectuele niveau van VWO 4/5.
Dat zijn vervolgens de mensen aan wie wij onze kinderen toevertrouwen.
Er is geen ruimte meer voor de oude stempel, alles moet "positief en opbouwend en vooral met gevoel".
Tel daar volle klassen, kinderen met extra aandacht/behoefte bij op en de cirkel is rond.
Enkele van mijn (hbo+/wo geschoolde) vrienden balen enorm van de docent van hun kinderen, een enkeling heeft daardoor zelfs het kind van school laten wisselen.
Ik denk dat als we er als land voor zorgen dat er meer capabele docenten komen, er minder bureaucratie komt en de wijze van onderwijs terug gaat naar zoals onderwijs behoort te zijn... problemen als "werkdruk" ineens als sneeuw voor de zon verdwijnen.
Dat kost geld. True. Maar de gemiddelde hoogopgeleide ouder is zéker bereid om mee te betalen aan het onderwijs voor zijn/haar kind denk ik.
Dat vangt dan weer de kinderen van laagopgeleide ouders op.