Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-01-20 12:52

Geplaatst: 29-01-20 12:52

Toulouze schreef:
Zo lang de zorg zo onaantrekkelijk is om in te werken verandert er ook weinig ik denk zelf dat dat een groot onderdeel is van alle ellende.

Ik denk zelf dat het tijd wordt om de zorg weer eens positief naar buiten te laten komen ipv het constante negatieve over de zorg.
Zelf werk ik met veel plezier op een PG afdeling maar merk in mijn omgeving dat er veel misstanden zijn over mijn werk... het is zoveel meer dan alleen maar billen wassen.
Ja het is zwaar werk en nee, het salaris kan beter, maar het werk is mooi en ook erg leuk!

**Geplaatst**: 29-01-20 13:00

Geplaatst: 29-01-20 13:00

Citaat:
Of moeten mantelzorgers eerst zelf helemaal opbranden en instorten en hulp nodig hebben? Thuiszorg is al geminimaliseerd of weggevallen. Een schoon huis is al geen streven meer maar de meest gebruikte leefruimte moet acceptabel zijn. Ramen wassen mag bij de meeste organisaties al niet eens meer, koelkast schoonmaken eens per drie maanden. Stoffen op hoge plekken geen prioriteit meer.

Wil jij zeggen dat je dat soort dingen bij je eigen huis wél doet?
Als ik mijn ramen een keer gedaan wil hebben moet ik daar ook zelf iemand voor inhuren, mijn koelkast doe ik hooguit 1 keer per jaar. Stoffen op hoge plekken heb ik nog nooit gedaan.
De oudjes van nu hebben andere maatstaven over wat in hun ogen gepoets zou moeten worden dan mijn generatie.

Mijn moeder zit nu in de medische molen en na revalidatie van 2 maanden is ze eindelijk weer thuis. Het verbaast mij juist wat voor hulp er allemaal nog mogelijk is waardoor mijn moeder langer thuis kan blijven wonen. Voor grotere/lastigere klusjes huurt ze op eigen gelegenheid iemand in. Niet iedereen wil graag de eigen woning/tuin kwijt raken voor een appartement met 'n ongezellig balkon in een drukke winkelstraat.

De zorg die ze kreeg in het revalidatiehuis was prima, elke dag diverse programma's van diverse expertises. De zorg in het ziekenhuis gaf mij een heel onveilig gevoel, omdat er vreselijk langs elkaar heen gewerkt werd. Onderbemand waarschijnlijk.

**Geplaatst**: 29-01-20 13:07

Geplaatst: 29-01-20 13:07

JoT schreef:
Ik kan er met mijn verstand niet bij, waarom er op zo'n belangrijk iets als zorg zo bezuinigd wordt. Mensen die in de zorg werken zouden beter voor hun werk beloond moeten worden en de ondersteuning moeten krijgen die ze nodig hebben. Minder administratieve taken, meer daadwerkelijke zorg verlenen. Misschien dat er dan ook wat meer mensen te porren zouden zijn voor een baan in de zorg. De oude bejaardentehuizen zouden wat mij betreft weer in gebruik genomen mogen worden. En de thuiszorg moet meer uren krijgen.

Zorg verlenen mag wat mij betreft ook wel iets van de overheid worden of zorginstanties moeten aan strengere regels gebonden worden. Geen zorginstanties waarbij de toplaag hoge salarissen en bonussen krijgt...

Ouderen die fit en goed bij geest zijn, lekker thuis laten wonen, met wat hulp erbij indien nodig. Ouderen die dat willen of bij wie de leeftijd zijn tol begint te eisen, moeten de mogelijkheid krijgen om naar een tehuis te gaan. Of anders thuis, met de benodigde zorg erbij. Zonder de kantjes eraf te lopen.

Iemand noemde hier de inzet van vrijwilligers. Tuurlijk is dat belangrijk. Maar wat ik me dan wel afvraag, verhullen al die - niet betaaalde - vrijwilligers ook het probleem niet een beetje?

bezuinigd is ook relatief. De kosten van de zorg worden ieder jaar hoger. Alleen al tussen 2017 en 2018 stegen de kosten met 3miljard euro (!!!) naar 100 miljard(!). De kosten die naar de zorg gaan zijn ieder jaar hoger. Alleen het feit dat de schatkist onze zorgkosten niet kan bijbenen noemen we "bezuinigen". Een betere benadering zou zijn dat onze zorg in deze vorm onbetaalbaar wordt en ieder jaar weer vele male duurder.

De toplaag geen bonussen zou ik prachtig vinden, laat dat geld maar naar de zorg gaan. Maar daarmee ga je de gaten niet dichten en ik denk ook dat het risico groot is dat dan de top wegloopt naar andere branches, waar wel hoge salarissen komen met als gevolg dat je top een stuk minder kwaliteit heeft.

De kantjes er af lopen in de zorg? Sorry, ik heb echt geen idee waar je het over hebt. Hun schoenen kapot lopen bedoel je. De afgelopen jaren is het aantal bewoners gestegen t.o.v. het aantal zorgmedewerkers. De aankomende jaren gaat dat alleen maar stijgen. Deels omdat we te weinig mensen hebben, maar vooral omdat we teveel ouderen hebben. En die ouderen worden steeds ouder, maar niet steeds gezonder.

Dan zijn vrijwilligers niet het probleem verhullen, maar juist de taken overnemen die de zorg niet meer kan doen, zodat zorg kan doen waar ze voor opgeleid zijn: zorgen.

**Geplaatst**: 29-01-20 13:11

Geplaatst: 29-01-20 13:11

Werk zelf in een verzorgingshuis, bij gebrek aan verzorgenden hebben wij als ondersteunende team een cursus zorg gehad. Daarbij een certificaat gehaald, ook praktijk is afgetoets. Wij helpen nu bij de wat lichtere clienten met de adl. Medicatie doen wij dus niet, en bij twijfel aan de bel trekken. Dit alles onder de noemer; team van de toekomst.
Best wel pittig vind ik, want na die tijd moet je de gang nog op om onder andere; boodschappen te doen, afwasjes, linnen rondbrengen en appartementen schoonmaken. Mijn lichaam en zeker mijn schouder gaat dit zeker geen 17 jaar meer volhouden (ik ben 50).
Er staan op dit moment nog bij ons op de afdeling kamers leeg, en geen wachtlijst. Dus maar de vraag wanneer die weer bezet zijn. Mensen komen eigenlijk te laat binnen, en door het verhuizen, krijgen ze vaak ook nog een negatieve "klap" dan moeten ze eerst wennen.
Daarbij ben ik mantelzorger voor mijn moeder, die dus niet naar het verzorgingshuis wil zolang het nog niet perse nodig is.

**Geplaatst**: 29-01-20 13:16

Geplaatst: 29-01-20 13:16

secricible schreef:
kwita schreef:
Ja maar ook daar moet je creatief in zijn onze huishoudelijke hulp op de afdeling komt uit syrie kan goed Engels en leert Nederlands ze is zo lief en doet ook zo haar best, Echt dan is de taalbarrière niet het struikelpunt hoor! En zo zijn er nog vele andere creatieve mogelijkheden!

je hebt natuurlijk gelijk, in dat soort situaties kan dat prima. Ik werk voornamelijk op PG-afdelingen (dus mensen met dementie) en daar is dat vaak gewoon geen opties. Het levert veel onrust en stress op voor bewoners die toch al moeite hebben de wereld te begrijpen.

Dan heb je mijn stukje zeker niet gelezen....ze zijn zo dement dat ze op de reguliere pg afdelingen niet meer kunnen verblijven.Dus ja het kan zeker... maar je moet de juiste mensen vinden die dat ook aankunnen en een team die ook de medelanders willen ondersteunen waar nodig!

**Geplaatst**: 29-01-20 13:18

Geplaatst: 29-01-20 13:18

maar dat klopt dan wel, vrijwilligers verhullen het probleem wel. Want zonder die vrijwilligers kunnen de zorgmedewerkers niet doen waarvoor ze opgeleid zijn.
Ik vrees ook voor mijn vader zijn situatie. Hij woont op 1 uur en 20 minuten rijden van mij. Mijn moeder is lang geleden al overleden. Mijn vader heeft ruim een jaar van ernstige lichamelijke problemen achter de rug. "gelukkig' waren die zo ernstig dat hij ontelbare keren naar het ziekenhuis moest, dit in combinatie met een revalidatiecentrum. Hij krijgt 1x per week huishoudelijke hulp, dit is gelukkig net verlengd. Iedere ochtend komt thuiszorg hem helpen om zijn corset aan te trekken en 1x per week komt een andere medewerkster van thuiszorg zijn chronische ontsteking spoelen. Hij kan zelf weer korte ritjes met zijn auto doen. Verder houden zijn buren en een goede vriend hem in de gaten. Dit zijn dus allemaal mensen die al met pensioen zijn. Helaas lijkt het erop dat hij nu weer in een zwaar medisch traject gaat komen (waarschijnlijk uitzaaiingen door darmkanker). Hij wordt nu onderzocht in het UMCG, wat voor mij rechtstreeks 1 uur en 45 minuten rijden is. Ik rij natuurlijk via zijn huis om hem mee te nemen dus dat kost zeker 2 uur enkele reis. Mijn broer en zijn gezin wonen 15 minuten rijden van hem, hij en zijn vriendin werken allebei en hebben jonge kinderen. Ik werk als ZZP-er voor 4 verschillende opdrachtgevers. Ik weet echt niet hoe we dit allemaal moeten regelen indien hij lichamelijk slechter wordt.

**Geplaatst**: 29-01-20 13:19

Geplaatst: 29-01-20 13:19

Toulouze schreef:
Zo lang de zorg zo onaantrekkelijk is om in te werken verandert er ook weinig ik denk zelf dat dat een groot onderdeel is van alle ellende.

Wat vind jij daar dan zo onaantrekkelijk aan?
ik heb eerst in de detailhandel gewerkt, dat was ook zwaar en hard voor weinig hoor!.
Persoonlijk vind ik het best gaan ja het is zwaar maar geeft je wel voldoening en je clienten en hun familie ook een zo goed mogelijk leven!
Iets om trots op te zijn !

**Geplaatst**: 29-01-20 13:21

Geplaatst: 29-01-20 13:21

valine schreef:
Toulouze schreef:
Zo lang de zorg zo onaantrekkelijk is om in te werken verandert er ook weinig ik denk zelf dat dat een groot onderdeel is van alle ellende.

Ik denk zelf dat het tijd wordt om de zorg weer eens positief naar buiten te laten komen ipv het constante negatieve over de zorg.
Zelf werk ik met veel plezier op een PG afdeling maar merk in mijn omgeving dat er veel misstanden zijn over mijn werk... het is zoveel meer dan alleen maar billen wassen.
Ja het is zwaar werk en nee, het salaris kan beter, maar het werk is mooi en ook erg leuk!

dit bedoel ik nou...

**Geplaatst**: 29-01-20 13:22

Geplaatst: 29-01-20 13:22

Kinke schreef:
maar dat klopt dan wel, vrijwilligers verhullen het probleem wel. Want zonder die vrijwilligers kunnen de zorgmedewerkers niet doen waarvoor ze opgeleid zijn.
Ik vrees ook voor mijn vader zijn situatie. Hij woont op 1 uur en 20 minuten rijden van mij. Mijn moeder is lang geleden al overleden. Mijn vader heeft ruim een jaar van ernstige lichamelijke problemen achter de rug. "gelukkig' waren die zo ernstig dat hij ontelbare keren naar het ziekenhuis moest, dit in combinatie met een revalidatiecentrum. Hij krijgt 1x per week huishoudelijke hulp, dit is gelukkig net verlengd. Iedere ochtend komt thuiszorg hem helpen om zijn corset aan te trekken en 1x per week komt een andere medewerkster van thuiszorg zijn chronische ontsteking spoelen. Hij kan zelf weer korte ritjes met zijn auto doen. Verder houden zijn buren en een goede vriend hem in de gaten. Dit zijn dus allemaal mensen die al met pensioen zijn. Helaas lijkt het erop dat hij nu weer in een zwaar medisch traject gaat komen (waarschijnlijk uitzaaiingen door darmkanker). Hij wordt nu onderzocht in het UMCG, wat voor mij rechtstreeks 1 uur en 45 minuten rijden is. Ik rij natuurlijk via zijn huis om hem mee te nemen dus dat kost zeker 2 uur enkele reis. Mijn broer en zijn gezin wonen 15 minuten rijden van hem, hij en zijn vriendin werken allebei en hebben jonge kinderen. Ik werk als ZZP-er voor 4 verschillende opdrachtgevers. Ik weet echt niet hoe we dit allemaal moeten regelen indien hij lichamelijk slechter wordt.

maar waarom is dat verhullen? Ik snap die term niet zo goed... Volgens mij is het gewoon de nieuwe vorm van zorg leveren met elkaar, de huidige manier van zorg leveren is klaar, de rek is er uit. Gaan we ook op geen enkele manier voor elkaar krijgen, met alle liefde en geld niet. We zullen een nieuwe vorm moeten vinden om alle ouderen een zo optimaal mogelijke zorg te kunnen geven. Wat is er dan mis met alle basistaken bij de zorg weg te halen en te zorgen dat iedereen doet waarvoor hij is opgeleid? En de taken die gedaan kunnen worden door iemand die niet is opgeleid ook bij diegene neerleggen.

kwita schreef:
Dan heb je mijn stukje zeker niet gelezen....ze zijn zo dement dat ze op de reguliere pg afdelingen niet meer kunnen verblijven. Dus ja het kan zeker... maar je moet de juiste mensen vinden die dat ook aankunnen en een team die ook de medelanders willen ondersteunen waar nodig!

Wel gelezen, maar niet aan elkaar gekoppeld

Knap dat dat bij jullie wel lukt, ben benieuwd wat daarin zo anders is dan bij wat ik zie. Ik zie het eigenlijk in de praktijk bij geen enkele zorginstelling lukken, maar ik zie ze dan vooral aan het bed of in de keuken. Proberen om een bewoner iets te laten doen, bewoner begrijpt medewerker niet en medewerker begrijpt mevrouw niet. Waardoor er ontzettende onrust ontstaat.

Laatst bijgewerkt door secricible op 29-01-20 13:23, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 29-01-20 13:22

Geplaatst: 29-01-20 13:22

Vraag me af hoe ze dit in andere landen doen.... in veel landen is het heel gebruikelijk dat je als kinderen later voor je ouders zorgt....

**Geplaatst**: 29-01-20 13:23

Geplaatst: 29-01-20 13:23

kwita schreef:
Toulouze schreef:
Zo lang de zorg zo onaantrekkelijk is om in te werken verandert er ook weinig ik denk zelf dat dat een groot onderdeel is van alle ellende.

Wat vind jij daar dan zo onaantrekkelijk aan?
ik heb eerst in de detailhandel gewerkt, dat was ook zwaar en hard voor weinig hoor!.
Persoonlijk vind ik het best gaan ja het is zwaar maar geeft je wel voldoening en je clienten en hun familie ook een zo goed mogelijk leven!
Iets om trots op te zijn !

Denk dat het ook onaantrekkelijk is vanwege het imago. Veel mensen denken dat het alleen billen wassen is en mensen douchen. Terwijl het zoveel meer dan dat is, en voor mij een klein deel van mijn werk is.

Laatst bijgewerkt door geerte op 29-01-20 13:24, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 29-01-20 13:23

Geplaatst: 29-01-20 13:23

LadyMadonna schreef:
Vraag me af hoe ze dit in andere landen doen.... in veel landen is het heel gebruikelijk dat je als kinderen later voor je ouders zorgt....

In veel landen is de ouderenzorg alles behalve zo goed als in Nederland. Zeker met mensen met dementie of ernstige somatische klachten is het gewoon schrijnend...

**Geplaatst**: 29-01-20 13:30

Geplaatst: 29-01-20 13:30

In Nederland moeten ouders hard werken, vaak beide, om de vaste lasten te betalen.
Daarnaast nog je eigen huishouden en gezin. Misschien zelf ziek.
Er blijft dan weinig tijd over om ouders te helpen. Zeker niet als ouders ver weg wonen.

Mijn ouders zijn in 1983 gescheiden. Vader zie ik nooit.
Ik ben zelf ziek. Ik ga echt niet voor hem zorgen als dat nodig is.
Mijn moeder, schoonmoeder en buurman help ik voor over ik dat kan.
Wonen ook in de buurt.

Zorg doet zelf ook rare dingen.
Mensen die nachtdiensten draaien, al meer dan 20 jaar, moeten eruit of extra diploma halen.
Mensen die dagdiensten draaien worden verplicht 1 weekend per maand nachtdiensten te draaien.
Dat helpt medewerkers niet.

**Geplaatst**: 29-01-20 13:31

Geplaatst: 29-01-20 13:31

secricible, het nodig hebben van zoveel vrijwilligers verhult in mijn ogen het gebrek aan het hebben van de juiste aantallen zorgmedewerkers. Het is toch vreemd dat men zo afhankelijk is van vrijwilligers in de zorg? Andere bedrijfstakken draaien toch ook niet met behulp van zoveel onbetaalde krachten? Zou je het in de supermarkt of bij een kledingzaak of vulmaarin ook normaal vinden dat er dan zoveel vrijwilligers helpen om de toko draaiende te houden?

**Geplaatst**: 29-01-20 13:32

Geplaatst: 29-01-20 13:32

En dit hele gesodemieter zorgt ervoor dat ik ervoor heb gekozen om zo snel mogelijk de zorg uit te stappen. Te weinig personeel te weinig persoonlijke zorg, er moet te veel met te weinig en te weinig salaris. Je werkt je een slag in de rondte.... Ik stop ermee.

**Geplaatst**: 29-01-20 13:33

Geplaatst: 29-01-20 13:33

Laatst weer een verhaal gehoord dat ook de zorg niet in een goed daglicht zet.
Een oude man, nog redelijk bij geest maar niet meer mobiel zonder directe familie werd door de huisarts uit huis geplaatst. Er werd een mentor en bewindsvoerddr aangesteld voor hem omdat ze geen familie konden vinden. Een nicht kwam er na enkele maanden achter en ging hem bezoeken.
Bleek dus dat de mentor en bewindvoerder wel betaald werden maar niets gedaan hadden. Zijn huur van zujn huis liep nog door, hij had boetes en hoge rekeningen van de thuiszorg omdat hij nooit thuis was (dûh), blijkbaar hebben die ook nooit eens afgevraagd of er wat zou zijn. Zijn post puilde uit en zijn persoonlijke spullen zoals ook zijn gebit zijn nooit opgehaald (hij zat dus al maanden zonder tanden).
Zij heeft nu zelf het mentorschap overgenomen ondanks de bijna 2 uur reistijd en zelf niet meer de jongste.

**Geplaatst**: 29-01-20 13:36

Geplaatst: 29-01-20 13:36

geerte schreef:
Denk dat het ook onaantrekkelijk is vanwege het imago. Veel mensen denken dat het alleen billen wassen is en mensen douchen. Terwijl het zoveel meer dan dat is, en voor mij een klein deel van mijn werk is.

Het meest onaantrekkelijk zijn de onregelmatige werktijden. Elke keer wisselen tussen dag, avond, nacht. Dat is niet voor iedereen een optie. Onregelmatige diensten zijn slecht voor de (mentale) gezondheid. Tel daarbij op dat men veel minder mensen inhuurt dan eigenlijk nodig zijn en het is solliciteren naar een burnout ipv naar een leuke baan.

**Geplaatst**: 29-01-20 13:41

Geplaatst: 29-01-20 13:41

elnienjo schreef:
geerte schreef:
Denk dat het ook onaantrekkelijk is vanwege het imago. Veel mensen denken dat het alleen billen wassen is en mensen douchen. Terwijl het zoveel meer dan dat is, en voor mij een klein deel van mijn werk is.

Het meest onaantrekkelijk zijn de onregelmatige werktijden. Elke keer wisselen tussen dag, avond, nacht. Dat is niet voor iedereen een optie. Onregelmatige diensten zijn slecht voor de (mentale) gezondheid. Tel daarbij op dat men veel minder mensen inhuurt dan eigenlijk nodig zijn en het is solliciteren naar een burnout ipv naar een leuke baan.

Terwijl er genoeg beroepen zijn met onregelmatige diensten zonder problemen. Nee het is zeker niet aantrekkelijk dat geef ik toe.

Vaak als ik vertel dat ik verpleegkundige ben, zeggen mensen toch vaak 'ik zou dat nooit kunnen, al die mensen wassen'. Dus ik denk dat daar ook echt een imagoprobleem zit.

**Geplaatst**: 29-01-20 13:45

Geplaatst: 29-01-20 13:45

Kinke schreef:
secricible, het nodig hebben van zoveel vrijwilligers verhult in mijn ogen het gebrek aan het hebben van de juiste aantallen zorgmedewerkers. Het is toch vreemd dat men zo afhankelijk is van vrijwilligers in de zorg? Andere bedrijfstakken draaien toch ook niet met behulp van zoveel onbetaalde krachten? Zou je het in de supermarkt of bij een kledingzaak of vulmaarin ook normaal vinden dat er dan zoveel vrijwilligers helpen om de toko draaiende te houden?

De zorg is geen supermarkt of kledingzaak. Als een supermarkt of kledingzaak kun je zeggen "stopt u maar, we kunnen maar zoveel draaien op deze personele bezetting" of zelfs sluiten als je niet voldoende personeel hebt.
Als je die vergelijking wil maken: Het betekend dat we tegen iedere supermarkt en kledingzaak zeggen: u moet blijven groeien, over een jaar moet ik 2x zoveel producten en klanten bedienen en ook nog 24/7 open zijn. Geen personeel? Ja jammer dan, de producten en klanten komen er toch aan. Succes er mee en salut!

Marktwerking in de zorg is natuurlijk een grote illusie. We kunnen niet werken obv vraag en aanbod. Er is vraag (namelijk het aantal ouderen) en met elkaar moeten we gewoon gaan kijken hoe we al die mensen kwaliteit gaan bieden in hun laatste levensjaren. En die vraag gaat groeien, heel hard groeien. We kunnen niet zeggen "helaas, geen aanbod meer, u heeft pech".
En als de randvoorwaarden (in dit geval personeel, en ook wel ruimte) niet mee groeien, moeten we met elkaar kijken hoe we het dan gaan doen. En dat betekend de zorg laten zorgen, de behandelaren laten behandelen, en de randvoorwaarden op een andere manier oppakken.
En er zullen ook wel andere opties moeten komen hoor, o.a. de administratieve last naar beneden brengen zodat zorg ook meer tijd bij de bewoner kan doorbrengen ipv achter de computer. Maar alles om de zorg zijn taken te laten doen waarvoor zij zijn opgeleid.

**Geplaatst**: 29-01-20 13:52

Geplaatst: 29-01-20 13:52

luxx schreef:
Er zijn culturen waar de familie gewoon de zorg voor hun ouderen op zich nemen, bijvoorbeeld door ze in huis te nemen, hebben wij vroeger ook gedaan... Helemaal geen gek idee om dat meer te promoten vind ik persoonlijk. Stukken goedkoper ook en minder belasting voor de maatschappij

Oma en opa blijven in kamertje op de boerderij waar opa geboren is (en oma al 50+ jaar woont) dus in een bekende omgeving verzorgd door zoon/dochter die boerderij overgenomen heeft met hulp van de andere 1-5 kinderen die in de omliggende dorpen wonen. In zo'n scenario kan dat, komt wel bij dat de bijbehorende mindere gezondheidszorg de levensverwachting inkort zodra er medische complicaties ontstaan die niet meer op te vangen zijn met rust, reinheid en regelmaat. En omdat alles bekend is, is dementie tot die tijd vaak veel minder problematisch omdat er niet genoeg veranderd om zo iemand in de war te brengen tot het punt van angst en/of agressie.

Er zijn verschillende mensen die nu al aangeven dat ze zelfs toen de zorg nog goed was niet in een verpleegtehuis willen komen en bij dementie liever euthanasie plegen. Nu de barriere religie voor velen wegvalt en er meer mensen komen zonder kind(eren) wordt die stap voor velen ook kleiner, er is geen volgende generatie die je graag wil zien opgroeien. "Eigen leven is geleefd, het is mooi geweest", houding komt dan meer in zicht. Op zichzelf is dat geen probleem, maar als de factor goede verzorging onhaalbaar wordt, zal dat een factor gaan worden om euthanasie of bij afwijzing zelfmoord te plegen en dat is inderdaad onmenselijk. Komt bij dat er zeker vragen gesteld gaan worden of dat een gewenst effect is omdat ouderen minder uitgeven en dus minder bijdragen aan de economische groei die nodig is om alles draaiende te houden. Met de achterdocht die er al heerst qua competentie en welke pet heeft een politicus werkelijk op?, is dat enkel een recept voor meer onrust en verdeeldheid onder mensen.

**Geplaatst**: 29-01-20 14:17

Geplaatst: 29-01-20 14:17

Whale schreef:
luxx schreef:
Er zijn culturen waar de familie gewoon de zorg voor hun ouderen op zich nemen, bijvoorbeeld door ze in huis te nemen, hebben wij vroeger ook gedaan... Helemaal geen gek idee om dat meer te promoten vind ik persoonlijk. Stukken goedkoper ook en minder belasting voor de maatschappij

Dat is allemaal leuk en aardig, maar de meeste mensen moeten gewoon 40 uur per week werken om rond te komen en hebben dus geen tijd om voor hun ouders te zorgen.

Denk toch dat het niet zo zwart wit gesteld kan worden. Vaak zijn er ook weer kinderen van die kinderen, zo heb ik de laatste 15 jaar van mijn andere oma's leven voor haar 'gezorgd', aan het begin minder vaak dan later toen ze over de 80 ging. Vond dat heel fijn, was ze er nog maar, ze kon erg goed koken, en we aten dan altijd samen. Voor mij was dat erin gegroeid en ik had dat voor geen goud willen missen. Ik deed dat alleen, omdat het mijn moeder zo'n beetje aan haar reet kon roesten en haar andere kind, mijn oom ook een egoïstische klootzak was. Voor mensen zonder kinderen is er denk ik geen andere oplossing dan hulp van de staat, maar de meeste mensen hebben toch wel kinderen, en die kinderen hebben ook weer kinderen, it takes misschien a village, en soms de effort van 1 enkele persoon die er met hart en ziel voor gaat, maar ik denk dat er toch een hoop egoïsme bij komt kijken dat mensen niet of nauwelijks naar oudere familie leden om kijken en dat dat al dan niet thuis door vreemden opgelost moet worden met alle problemen die daar bij komen kijken. Las nog iets een stukje verder over dat in andere culturen mensen dan 'gewoon dood' gaan, dat is natuurlijk je reinste onzin. Maarja, wanneer we pas echt over zorg gaan denken wanneer de persoon zelf helemaal niks meer kan en die persoon er blijkbaar alleen voorstaat is het ook rijkelijk te laat, in mijn situatie is het organisch gegroeid en geen haar op mijn hoofd die erover dacht om andere mensen die zorg op zich te laten nemen, ik ging gewoon stofzuigen en ramen lappen toen mijn lieve Omi dat niet meer kon

tamary schreef:
Oma en opa blijven in kamertje op de boerderij waar opa geboren is (en oma al 50+ jaar woont) dus in een bekende omgeving verzorgd door zoon/dochter die boerderij overgenomen heeft met hulp van de andere 1-5 kinderen die in de omliggende dorpen wonen. In zo'n scenario kan dat

Er zijn heus meer scenaria (sorry :')

) waarbij er veel meer mogelijk is dan nu gedaan wordt

**Geplaatst**: 29-01-20 14:35

Geplaatst: 29-01-20 14:35

luxx schreef:
Denk toch dat het niet zo zwart wit gesteld kan worden. Vaak zijn er ook weer kinderen van die kinderen, zo heb ik de laatste 15 jaar van mijn andere oma's leven voor haar 'gezorgd', aan het begin minder vaak dan later toen ze over de 80 ging. Vond dat heel fijn, was ze er nog maar, ze kon erg goed koken, en we aten dan altijd samen. Voor mij was dat erin gegroeid en ik had dat voor geen goud willen missen. Ik deed dat alleen, omdat het mijn moeder zo'n beetje aan haar reet kon roesten en haar andere kind, mijn oom ook een egoïstische klootzak was. Voor mensen zonder kinderen is er denk ik geen andere oplossing dan hulp van de staat, maar de meeste mensen hebben toch wel kinderen, en die kinderen hebben ook weer kinderen, it takes misschien a village, en soms de effort van 1 enkele persoon die er met hart en ziel voor gaat, maar ik denk dat er toch een hoop egoïsme bij komt kijken dat mensen niet of nauwelijks naar oudere familie leden om kijken en dat dat al dan niet thuis door vreemden opgelost moet worden met alle problemen die daar bij komen kijken. Las nog iets een stukje verder over dat in andere culturen mensen dan 'gewoon dood' gaan, dat is natuurlijk je reinste onzin. Maarja, wanneer we pas echt over zorg gaan denken wanneer de persoon zelf helemaal niks meer kan en die persoon er blijkbaar alleen voorstaat is het ook rijkelijk te laat, in mijn situatie is het organisch gegroeid en geen haar op mijn hoofd die erover dacht om andere mensen die zorg op zich te laten nemen, ik ging gewoon stofzuigen en ramen lappen toen mijn lieve Omi dat niet meer kon

Dat zijn nu juist dingen die wél gewoon vergoed worden of die relatief goedkoop kunnen worden ingehuurd. Mijn eigen huishouden doe ik al bijlange na niet volgens de standaard van mijn moeder, als ik dan bij haar zou gaan poetsen met mijn franse slag, dan worden we daar beiden niet vrolijker van.
Ik ben er voor het gezelschap en om mee te gaan naar medische afspraken en voor het regelen van allerlei zaken. Het huishoudelijke werk kan deels via de WMO en deels via een ingehuurd familielid die voorheen in de thuiszorg werkte.

**Geplaatst**: 29-01-20 14:36

Geplaatst: 29-01-20 14:36

LadyMadonna schreef:
Vraag me af hoe ze dit in andere landen doen.... in veel landen is het heel gebruikelijk dat je als kinderen later voor je ouders zorgt....

Er zijn maar weinig landen buiten de westerse landen waar mensen zo oud worden als hier. In veel landen gaan mensen gewoon dood als ze een jaar of 70 zijn. Hier leven ze dan nog 30 jaar door. Mantelzorg geven aan je moeder van 100 terwijl je zelf 80 bent is echt niet zo makkelijk. Of de 3e generatie moet alles in huis halen, maar echt; hoe dan

**Geplaatst**: 29-01-20 14:49

Geplaatst: 29-01-20 14:49

Toulouze schreef:
Zo lang de zorg zo onaantrekkelijk is om in te werken verandert er ook weinig ik denk zelf dat dat een groot onderdeel is van alle ellende.

Niet alleen dat, er ligt ook nog een stukje schuld bij thuizorgorganisaties die het onderste uit de kan wilden hebben en niet terugschrokken voor een fraudemomentje hier en daar.

**Geplaatst**: 29-01-20 14:50

Geplaatst: 29-01-20 14:50

Tja. Ik werk op de geriatrie van een ziekenhuis. De druk en complexiteit is enorm toegenomen. Véél van onze patiënten komen vanuit thuis en veel familieleden gaan er vanuit dat wij wel even een plaatsje elders kunnen vinden. Nee dus. Vol, alles is vol. De wachttijden lang. Thuiszorg? In sommige delen van ons gebied een wonder. Sommige kleine plaatsjes hebben nog ruimte. Mantelzorgers? Bijna allemaal overbelast. Mijn eigen werk zal ik buiten beschouwing laten, maar geloof mij dat we hard werken.

De verpleeghuizen hier in de regio: veel korte diensten. Voor een contract van 24 uur mag je zo 5 a 6 dagen komen. Als er zieken zijn word je veel extra gevraagd. Alles om alles maar net rond te kunnen krijgen. Voldoening van je werk is matig. Het is rennen en vliegen op de piekmomenten. Vakantie? Succes.

Je moet wel erg stevig in je schoenen staan om dit jaren vol te houden. En leuk te blijven vinden.

Het werk an sich is superboeiend. Maar het is gedoe. Véél gedoe.