Bokt.nl

**Geplaatst**: 31-01-19 16:28

Geplaatst: 31-01-19 16:28

Het punt is dat er héél vaak dat soort incidenten zijn. Mijn ouders hebben een pianoschool in ons huis, met ongeveer 130 leerlingen per week waarvan drie kwart onder de 10 is. Er zijn er gewoon zo ontzettend veel die niet opgevoed worden. Ouders vinden álles goed, zeggen er niets van wanneer een kind gewoon ronduit onbeschoft is (en sommige ouders lachen er zelfs om), er zijn kinderen bij die stenen tegen de ruiten gooien of dingen in de WC proppen, en ga zo maar door.

En ja, dan zijn er ook kinderen bij met serieuze problemen. Maar die ouders gaan daar duidelijk héél anders mee om, en gebruiken de aandoening van hun kind niet als excuus. Juist die kinderen zijn keurig opgevoed en weten zich wel te gedragen.

Soms kan het aan de situatie liggen ja. Er zijn uitzonderingen. Maar er is een héél duidelijk verschil tussen een onopgevoed kind en een wél opgevoed kind, of het nu een aandoening of stoornis heeft of niet.

Zeker opvallend is ook dat die onopgevoede kinderen zich soms opeens wel kunnen gedragen als er een oppas bij is ipv papa of mama.

**Geplaatst**: 01-02-19 10:15

Geplaatst: 01-02-19 10:15

Resistance schreef:
Zeker opvallend is ook dat die onopgevoede kinderen zich soms opeens wel kunnen gedragen als er een oppas bij is ipv papa of mama.

En hier gaan mensen vaak de fout in..

Had hier laatst een voorbeeld over op mijn opleiding, een kind met hele heftige ODD, dit kind was thuis bij haar ouders echt een ware hel en had echt zware woede uitbarstingen (meisje was pas 7 jaar). De buitenwereld snapte hier niets van, want zodra de ouders uit beeld waren kon ze zich voorbeeldig gedragen. Mensen zeiden dan ook vaak dat het aan hun opvoeding lag, terwijl ze er juist alles aan deden om hier zo goed mogelijk mee om te gaan, duidelijke regels en structuur aan te brengen.

Dus ik vind dat je een beetje moet oppassen met dit soort uitspraken. Want het licht niet altijd aan de opvoeding, en het kind doet het ook niet expres..

Wel zijn er ook ouders met kinderen die dus geen aandoeningen hebben die hun kinderen niet opvoeden, maar met de termen "ze heeft een beetje last van adhd" smijten terwijl die diagnose niet eens gesteld is. Dat noem ik lui ouderschap..

**Geplaatst**: 01-02-19 10:21

Re: ADHD, dus hij kan er niks aan doen

Geplaatst: 01-02-19 10:21

Heel goed dat hier meteen nuances worden aangebracht. T is zo gemakkelijk oordelen wanneer het je kind niet is.
Vaak is het voor anderen juist gemakkelijker om wat bij te sturen. Die hebben die emotionele band niet zoals ouders met hun kinderen. Neemt zeker niet weg dat veel ouders wel wat hulp kunnen gebruiken.
En vergeet ook niet dat ouders en kinderen ook op elkaar kunnen lijken en daardoor onmachtig zijn om goed bij te sturen.

**Geplaatst**: 01-02-19 10:23

Re: ADHD, dus hij kan er niks aan doen

Geplaatst: 01-02-19 10:23

Ik denk dat iedereen die hier zo over oordeelt zichzelf maar eens goed moet gaan inlezen en pas dan oordelen.. oh en eigenlijk is zelfs lezen niet genoeg.
Maw, voordat je weet wat het inhoudt, oordeel dan gewoon niet.

**Geplaatst**: 01-02-19 10:38

Re: ADHD, dus hij kan er niks aan doen

Geplaatst: 01-02-19 10:38

plus kinderen laten zich vaak beter sturen '' door vreemde ogen ''. Er bestaat een uitdrukking voor.

En de ene keer is de andere niet. Mijn oudste kan ontzettend druk zijn als baby al en zelfs tijdens zwangerschap al. Ja ik verdenk adhd ( ikzelf heb add, en mijn vriend adhd). Dus gekke gedachte is het niet) hij heeft geen diagnose. En er zijn natuurlijk nog wel wat andere reden dan alleen dat drukke gedrag om te verdenken. Maar in de supermarkt, steeds weglopen overal inzitten en steeds weer moeten corrigeren. Opmerkingen van omstanders gehad ect. Week daarna netjes meelopen, rustig praten en mij helpen. En luisterd fantastisch. En dan weer opmerkingen dat hij zo goed luisterd en dat ze wouden dat hun kind ook zo goed kon luisteren. Dan denk ik wel eens je moest eens weten hoe het ook kan en andersom denk ik dat dan ook.

**Geplaatst**: 01-02-19 10:51

Re: ADHD, dus hij kan er niks aan doen

Geplaatst: 01-02-19 10:51

Mijn zoon heeft asperger en ADHD en hij geeft zelf altijd aan dat hij veel meer last heeft van zijn ADHD dan van zijn autisme.
Juist zijn ADHD heeft hem in situaties gebracht die echt niet wenselijk zijn. Niet voor ons, niet voor de omgeving en al helemaal niet voor hem.
Hoe vaak wij niet gehoord hebben toen hij klein was:’geef hem maar een weekje aan mij, dan is het zo over.’ Of iets in die strekking, dat was echt niet grappig. Totdat hij ergens een dagje verbleef, dan werd een nacht al snel afgeblazen. Tis zo makkelijk oordelen vanaf een afstandje.
Zelf ging mijn zoon alleen mee spelen als ik de ouders kende en ze goed had geïnstrueerd en er zeker van was dat ze het aankonden. Dit was dus een zeer klein groepje. Mee met de oppas van een vriendje zou ik niet eens in mijn hoofd halen en al helemaal niet zonder tekst en uitleg.
Ik vind het sowieso raar dat mensen zo makkelijk hun kinderen mee geven aan andere ouders en zelfs aan de oppas, maar dat is een andere discussie.

Mijn zoon is intussen 18 en een schat van een jongen. Lief, behulpzaam, attent en zijn zwakte van toen is nu zijn kracht in de opleiding tot leraar.
De weg zit vol hobbels maar ook ‘die opopgevoede stuiterballen’ zoals ze vaak gezien worden, komen er wel. Zolang ze maar de juiste mensen om zich heen hebben, die niet alleen het negatieve maar vooral het mooie in ze zien.

**Geplaatst**: 01-02-19 11:19

Geplaatst: 01-02-19 11:19

Ja dat oordeel is erg, maar ook als zusje van dat adhd /odd/autistisch kind heb ik vaak met voor oordelen te maken gehad. Clubs, verenigingen,scholen leraren...ik wilde alleen maar dingen waar ze mijn broer niet kenden..dat gaf mij zoveel ellende!
Zelfs de lerares van de eersteklas/groep 3 wilde mij niet in de klas om hem....zo erg kan een reputatie zijn

**Geplaatst**: 01-02-19 12:48

Re: ADHD, dus hij kan er niks aan doen

Geplaatst: 01-02-19 12:48

Weet je wat ik sneu vind? Zie ik bij mijn vriend ook. Heel veel kids met ADHD doen echt vreselijk hun best, vinden het zelf ook helemaal niet leuk, maar er wordt zo hard geoordeeld vaak....... :(:)

heel veel mensen met ADHD hebben ook echt weinig zelfvertrouwen, terwijl met de kids van mijn zus bijvoorbeeld positive reinforcement zo fijn werkt!
En structuur aanbieden

daar worden ze rustiger van in hun hoofd, en dan gaat het ook beter

**Geplaatst**: 01-02-19 13:03

Geplaatst: 01-02-19 13:03

Avalanche81 schreef:
Weet je wat ik sneu vind? Zie ik bij mijn vriend ook. Heel veel kids met ADHD doen echt vreselijk hun best, vinden het zelf ook helemaal niet leuk, maar er wordt zo hard geoordeeld vaak....... heel veel mensen met ADHD hebben ook echt weinig zelfvertrouwen, terwijl met de kids van mijn zus bijvoorbeeld positive reinforcement zo fijn werkt!
En structuur aanbieden daar worden ze rustiger van in hun hoofd, en dan gaat het ook beter

Ja! Ik heb ooit een jongetje met ADHD gehad op kamp, hij deed zo zijn best. Kon gelukkig ook goed aangeven wat hij nodig had. En uiteindelijk een erg leuke week gehad met hem. Je leert ermee omgaan

bijvoorbeeld dat er bij de uitleg iemand naast hem gaat staan om hem even aan te tikken als hij afgeleid was, hem een stukje laten rennen 's ochtends, taakjes geven (vond ie super leuk).

Heb met hem minder problemen gehad dan de 'normale' kindjes

**Geplaatst**: 01-02-19 13:09

Geplaatst: 01-02-19 13:09

CharmingS schreef:
Resistance schreef:
Zeker opvallend is ook dat die onopgevoede kinderen zich soms opeens wel kunnen gedragen als er een oppas bij is ipv papa of mama.

En hier gaan mensen vaak de fout in..

Had hier laatst een voorbeeld over op mijn opleiding, een kind met hele heftige ODD, dit kind was thuis bij haar ouders echt een ware hel en had echt zware woede uitbarstingen (meisje was pas 7 jaar). De buitenwereld snapte hier niets van, want zodra de ouders uit beeld waren kon ze zich voorbeeldig gedragen. Mensen zeiden dan ook vaak dat het aan hun opvoeding lag, terwijl ze er juist alles aan deden om hier zo goed mogelijk mee om te gaan, duidelijke regels en structuur aan te brengen.

Dus ik vind dat je een beetje moet oppassen met dit soort uitspraken. Want het licht niet altijd aan de opvoeding, en het kind doet het ook niet expres..

Wel zijn er ook ouders met kinderen die dus geen aandoeningen hebben die hun kinderen niet opvoeden, maar met de termen "ze heeft een beetje last van adhd" smijten terwijl die diagnose niet eens gesteld is. Dat noem ik lui ouderschap..

En over dat laatste heb ik het dus de hele tijd.

Ouders die het gewoon vertikken om op te voeden en constant met excuses komen. Dat zijn dezelfde ouders die zeggen: "mijn kind is zó hoogbegaafd, dat is niet te meten", en nog voor het kind op pianoles komt al overtuigd zijn van het feit dat hun kind het volgende pianowonder is, terwijl het vervolgens tijdens de pianoles ruftgeluiden gaat zitten maken terwijl er iets wordt uitgelegd, en de vader hard mee gaat zitten lachen. Dáár heb ik het over, niet over kinderen die er daadwerkelijk niets aan kunnen doen. Die kinderen, plus hun ouders, reageren heel anders wanneer ze druk zijn of even overprikkeld zijn.

**Geplaatst**: 01-02-19 13:16

Re: ADHD, dus hij kan er niks aan doen

Geplaatst: 01-02-19 13:16

Ja en dat heeft dus hier in deze situatie niets mee te maken.. Dat heeft er gewoon mee te maken dat sommige ouders gewoon niet zo opvoedkundig zijn, maar ook deze ouders moeten dit leren.

Maar dat heeft verder niets te maken met adhd. En ja mijn moeder is ook wel eens naar school gegaan en heeft daar meerdere malen gevraagd of ze rekening wilde houden met mijn aandoening, school had daar niet echt oren naar, daardoor heb ik wel achterstand opgelopen en werd ik als dom bestempeld en naar een praktijkschool gestuurd.. Terwijl ik dus helemaal niet dom ben en nu met succes (tot zover) bezig ben met de opleiding toegepaste psychologie.

**Geplaatst**: 01-02-19 13:17

Geplaatst: 01-02-19 13:17

En ook daar kan een breed scala aan dingen achter zitten. Maar het makkelijk om dat te veroordelen. Wanneer je niet in zo'n situatie zit...

**Geplaatst**: 01-02-19 13:18

Geplaatst: 01-02-19 13:18

Shadow ik ga eigenlijk goed mee in wat jij beschrijft
Heb zelf niet zoveel zin om me in een discussie te mengen waarbij mensen vaak totaaaaal niet weten wat er nog meer achter zit.
Hier een moeder van met een kind met autisme/adhd/prikkelverw stoornis en odd. Hier ook regelmatit grote incidenten mensen staren je aan,.. Ik negeer compleet maar het doet me wel veel pijn niet voor mezeld maar omdat mensen niet zien wie mijn zoontje diep van binnen echt is. ( zei zien alleen maaar dat jochie die loopt te bleren spullen te gooien en zijn zin wil doordrijven!)
Ik hoop ooits in de verre toekomst dat er meer kennis naar buiten komt voor de buiten wereld

Om te reageren op de OP ts waar ben jij in dit verhaal vaak hebben deze kinderen op zo n moment een 1 op 1 begeleiding nodig of even een time out (iets voor zichzelf doen, dus zeker niet op trap/stoel laten zitten)
Je schrijft adhd maar moeilijke jeugd gehad wellicht is dat ook iets waar jij als oppasserrekening mee kunt houden.

**Geplaatst**: 02-02-19 09:56

Re: ADHD, dus hij kan er niks aan doen

Geplaatst: 02-02-19 09:56

Vroeger toen ik jong was bestond die diagnose ADHD en wat al niet nog meer geen eens, was je gewoon een last pak en kreeg je een flinke draai om je oren als je vervelend was.
Dat mis ik in de huidige tijd van opvoeding wel een flink pak voor de sodemieter als het nodig is en niet overal excuses voor gaan zoeken!

**Geplaatst**: 02-02-19 10:20

Geplaatst: 02-02-19 10:20

Hou daarbij wel rekening met de maatschappij van toen en nu.
En weet dat er genoeg mensen zijn die op latere leeftijd een diagnose hebben gekregen (juist omdat het zo onbekend was) en zich nu wel realiseren wat ze toen als hulp nodig hadden gehad.

(Vind het altijd een rare vergelijking met vroeger, tja vroeger was roken normaal, vroeger dit vroeger dat!)

**Geplaatst**: 02-02-19 10:21

Geplaatst: 02-02-19 10:21

Nee klopt. Daarom zitten er nu heel veel oudere in de rats. Vele van hen zeggen nu ook ; wist ik het maar eerder,had me zoveel ellende gescheeld vroeger.
Dus beter? Mwah...

**Geplaatst**: 02-02-19 10:22

Geplaatst: 02-02-19 10:22

Popstra schreef:
Vroeger toen ik jong was bestond die diagnose ADHD en wat al niet nog meer geen eens, was je gewoon een last pak en kreeg je een flinke draai om je oren als je vervelend was.
Dat mis ik in de huidige tijd van opvoeding wel een flink pak voor de sodemieter als het nodig is en niet overal excuses voor gaan zoeken!

Helaas wel een heleboel ongelukkige niet begrepen kinderen helaas. Die het stempeltje dom en onnozel kregen, terwijl ze dat neit waren maar moeite met dingen hadden.
Je kan wel vinden dat het niet bestaat maar het bestaat wel. Wij kunnen er niks aan doen dat er mensen zijn die aan zelf diagnose doen.

**Geplaatst**: 02-02-19 10:22

Geplaatst: 02-02-19 10:22

wemkelover schreef:
Popstra schreef:
Vroeger toen ik jong was bestond die diagnose ADHD en wat al niet nog meer geen eens, was je gewoon een last pak en kreeg je een flinke draai om je oren als je vervelend was.
Dat mis ik in de huidige tijd van opvoeding wel een flink pak voor de sodemieter als het nodig is en niet overal excuses voor gaan zoeken!

Helaas wel een heleboel ongelukkige niet begrepen kinderen helaas. Die het stempeltje dom en onnozel kregen, terwijl ze dat neit waren maar moeite met dingen hadden.
Je kan wel vinden dat het niet bestaat maar het bestaat wel. Wij kunnen er niks aan doen dat er mensen zijn die aan zelf diagnose doen.

De testen die ik allemaal heb gehad was niet in een uurtje ofzo.
Dat heeft een aantal weken en uren in beslag gehad.

**Geplaatst**: 02-02-19 10:31

Geplaatst: 02-02-19 10:31

En ook, als een complex kind wat doet, een meltdown, ontploffing,doorgaat na vragen te stoppen etc. Zit er inderdaad vaak achter. Geen rem hebben, vraagstelling niet duidelijk. In hun hoofd een ander plaatje etc.
En ja, dat luisterd soms heel nauw en vergt veel onderzoek, want hoe werkt dat brein nu van zo'n kind? Hoe ga je daar het beste mee om?
En dan, wat doe je om het op te lossen? Want alles moet geleerd worden natuurlijk. Alleen,vaak werkt het anders in hun hoofd dus met een ;nu niet meer doen, of ; tik tegen het hoofd, daar leren zij niks van. Sterker nog, kun je meer schade mee toebrengen, want nog meer chaos in het hoofd.
Dat wil niet zeggen dat zulke kinderen of mensen maar overal mee weg kunnen komen. Nee ook zij moeten consequenties leren. Alleen zoals ik dat al zei, werkt dat vaak anders en kost dat preciezie werk. Soms lijkt het alsof ouders niks doen,maar weten ouders dat ze er thuis over moeten beginnen.
Of doen ze het op een manier die je niet begrijpt, of ergens anders. Of geven hun kinderen schakel tijd en gaan op een ander tijdstip verder
En ja, soms lachen ouders ook, of weten niet goed wat ermee te doen. Want, het IS als ouder zijnde ook echt niet makkelijk,dat proces. Het is een soort van rouwen dat het in het gezin anders loopt dan bij andere. Altijd zorgen hebben om, om nu en om te toekomst. Niet begrepen worden etc. Er komt een enorme druk op ouders staan. En ouders blijven ook altijd maar mensen.

Sorry,beetje warrig geschreven. Dit moest er even uit. Wellicht krijgen mensen nu een indruk hoe het een beetje is...

Laatst bijgewerkt door Saskia9 op 02-02-19 10:33, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 02-02-19 10:33

Geplaatst: 02-02-19 10:33

Mijn oudste met ass en vertraagde spraaktaalontw. kan perfect sociaal wenselijk gedrag vertonen, zich heel hard inhouden op school, bij bbsit,... Thuis is zijn veilige haven en laat hij alles los wat hij heel de dag heeft opgeklopt, ingehouden,...Wat dus tot ware crisissen evolueert.

Het is heel makkelijk om ouders de schuld te geven op basis daarvan (" bij bbsit doet hij dit niet hoor") maar betekend niet dat je het bij het rechte eind hebt, integendeel.

En als de situatie al niet moeilijk genoeg is, komen die uitspraken er nog is bovenop.

**Geplaatst**: 02-02-19 10:44

Re: ADHD, dus hij kan er niks aan doen

Geplaatst: 02-02-19 10:44

Veel kort door de bocht uitspraken hier... nee vroeger was een kind "gewoon druk" en kreeg hij een draai om zijn oren. Maar vroeger hadden ze veel minder kennis van aandoeningen. Er worden nog zo veel nieuwe aandoeningen, genafwijkingen, chromosoomafwijkingen ontdekt met de hedendaagse mogelijkheden.. het kan zo klein zijn, maar zulke gevolgen hebben voor het functioneren en ontwikkelen van een kind. Soms (vaak) is er uiterlijk niets te zien aan een kind op het eerste gezicht.
Weet jij op dat eerste gezicht, of dat krijsende kind in de supermarkt niet opgevoed is, of dat hij een ontwikkelingsachterstand heeft?

Wat ik er mee wil zeggen is, pas op met oordelen. Er kan veel meer aan de hand zijn dan je denkt of denkt te weten.

**Geplaatst**: 02-02-19 11:21

Geplaatst: 02-02-19 11:21

Leo schreef:
Weet jij op dat eerste gezicht, of dat krijsende kind in de supermarkt niet opgevoed is, of dat hij een ontwikkelingsachterstand heeft?

Nee. Wat ik wel weet (ben al wat ouder

), is dat ik vandaag de dag heel wat meer krijsende en anderszins zich misdragende kinderen in supermarkten en andere openbare ruimten tegenkom dan pak hem beet 20 jaar geleden. En het lijkt me niet dat het aantal kinderen met een ontwikkelingsachterstand/stoornis navenant is toegenomen.

**Geplaatst**: 02-02-19 11:26

Geplaatst: 02-02-19 11:26

Popstra schreef:
Vroeger toen ik jong was bestond die diagnose ADHD en wat al niet nog meer geen eens, was je gewoon een last pak en kreeg je een flinke draai om je oren als je vervelend was.
Dat mis ik in de huidige tijd van opvoeding wel een flink pak voor de sodemieter als het nodig is en niet overal excuses voor gaan zoeken!

En door zulke idiote bekrompen gedachtengangen, blijft het voor mensen met sociale beperkingen altijd lastig om te zijn wie ze zijn. Het is al zo lastig om met ADHD of autisme jezelf te accepteren. Dat wordt er niet gemakkelijker op als er nog steeds mensen zijn die vinden dat je met een schop onder je reet allang genezen had kunnen zijn...

**Geplaatst**: 02-02-19 11:28

Re: ADHD, dus hij kan er niks aan doen

Geplaatst: 02-02-19 11:28

Vroeger kwamen mensen met dergelijke problemen (ook kinderen) veel minder in de "maatschappij" dan nu.

**Geplaatst**: 02-02-19 11:28

Geplaatst: 02-02-19 11:28

Ik heb echt geen idee hoe je dat kunt beoordelen. Ik heb bv ook het idee dat dingen die vroeger gewoon geaccepteerd werden, nu veel meer ergernis geven. Dus misschien is onze houding ook veranderd. En je eigen geheugen is wat dat betreft niet erg betrouwbaar om dat soort trends te duiden.