Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-09-18 17:56

Re: Jij zeggen tegen u

Geplaatst: 23-09-18 17:56

Ik merk dat ik altijd aangesproken word met u. Ongeacht wie met mij praat. Bij andere volwassenen hangt het af wie en hoe het contact is.

**Geplaatst**: 23-09-18 18:22

Re: Jij zeggen tegen u

Geplaatst: 23-09-18 18:22

In proffesionele setting en tegen vreemden die ik ouder schat dan ik zelf ben u. Mensen van mijn eigen leeftijd of jonger tutoyeer ik. Binnen de familie word ook getutoyeerd al heb ik mijn oma’s en opa’s tot op het laatst met u aangesproken. Is voor mij echt een teken van respect.

Mijn kinderen leren het hetzelfde als ik dat heb geleerd. Al hebben mijn schoonouders aangegeven graag met je/jij aangesproken te willen worden door hen en zij noemen zich zelf ook opa voornaam en oma voornaam. De kinderen zijn zich daar nog niet bewust van maar ik merk aan mezelf dat ik daar toch moeite mee heb. Voor mijn gevoel noem je je grootouders gewoon niet bij de voornaam net als dat je ze niet tutoyeert.
Gelukkig voor mij wonen we in Frankrijk en hier zijn ze nog veel meer van de beleefdheidsvormen dus ik zit goed

**Geplaatst**: 23-09-18 18:23

Geplaatst: 23-09-18 18:23

Ik begin standaard met ‘U’ vaak wordt er dan wel gezegd dat er getutoyeerd mag worden. Ik vind het zelf beleefd staan en is een gewoonte vanuit mijn opvoeding en opleiding(en).

Edit: oma en opa zijn ook oma en opa net als mama en papa. Deze met voornaam noemen vind ik nu nog steeds als 26 jarige niet fijn. Zowel mijn moeder als vader noemen hun ouders ook nog ‘pa en ma’.

Laatst bijgewerkt door Balou_k op 23-09-18 18:24, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-09-18 18:24

Geplaatst: 23-09-18 18:24

balance schreef:
Die vraag is heel simpel te beantwoorden voor mij. U geeft aan dat je respect hebt voor iemand. Niks mis mee. Iemand die duidelijk ouder of gelijk is aan mij noem ik u en het is aan die persoon om te zeggen 'hoeft niet hoor'. Ook als iemand bewust een beetje afstand wil houden heeft hij of zij het recht om met u te worden aangesproken.
Soms gaat 'jij' zeggen vanzelf, wederzijds. Daar is ook niks mis mee.

En waarom zeggen ouderen dan geen U tegen kinderen?
Hebben die geen respect voor kinderen?

Ik heb het ook aangeleerd, maar vind het niks te maken hebben met respect

Beleefd is een beter woord.
Mijn kind krijgt het een beetje mee. Op de werkvloer kan het wel handig zijn.

Laatst bijgewerkt door sneeuwpop op 23-09-18 18:30, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-09-18 18:24

Geplaatst: 23-09-18 18:24

Ik zeg alleen tegen ouderen (70+ oid) u. Voor de rest voelt het voor mij natuurlijker om over het algemeen met 'je' aan te spreken, al zegt mijn sociale gevoel me soms ook wanneer dat beter niet kan.

Je kan respect hebben voor de ander, maar dat zit niet in het uiten van 'je of u'. Dat zit in het gehele plaatje van hoe je je gedraagt naar de ander.

**Geplaatst**: 23-09-18 18:26

Geplaatst: 23-09-18 18:26

Wij zeggen altijd jij, kinderen ouders en kleinkinderen. Tegen ouderen die een vreemde zijn zeggen we u, ook onze kleinkinderen. Ik heb tot vervelens toe u tegen de buren gezegd terwijl ze steeds zei zeg maar je maar dat zit er ingebakken.

**Geplaatst**: 23-09-18 18:28

Geplaatst: 23-09-18 18:28

Ik zeg eigenlijk tegen iedere volwassene u.
Behalve m'n ouders, opa's, oma en mensen die aangeven aangesproken te willen worden met jij/je.
M'n ouders hebben zich hier nooit mee bemoeit, sinds ik op de middelbare school zit spreek ik leraren natuurlijk met u aan (op de basisschool niet) en sinds toen spreek ik mensen eigenlijk standaard aan met u. Vind ik wel beleefd.
Ik word op straat regelmatig door volwassenen aangesproken met u, toch best grappig (ben 16) maar dat hoeft natuurlijk niet

.

**Geplaatst**: 23-09-18 18:31

Geplaatst: 23-09-18 18:31

Ik ben van mening dat kinderen tegen volwassenen 'u' moeten zeggen, totdat je ze goed kent of zij aangeven dat het niet hoeft. Is gewoon netjes en een stukje respect.
Dit doe ik sowieso uit mijzelf.

Het is niet dat je geen respect toont als je 'je/jij' zegt, maar ik vind het gewoon stukken netter en beleefder klinken.

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 23-09-18 18:32, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-09-18 18:31

Geplaatst: 23-09-18 18:31

Ik spreek andere, oudere mensen altijd aan met u. Dat is ons ook zo geleerd.
Mijn familie van moeder tot opa en oma noem ik bij hun ‘titel’.
Ik ben Fries dus dan vraag ik, wil Beppe dat even pakken? Of had mem een leuke dag vandaag? Dat doet iedereen bij ons eigenlijk

**Geplaatst**: 23-09-18 18:34

Geplaatst: 23-09-18 18:34

Desty schreef:
Ik wou dat het net als in Engeland was, dat ‘jou’ allebei jou/jij en ook u betekent.

Ik ook Desty. Probleem opgelost.

Vroeger toen ik nog in Nederland woonde zei ik gemakkelijk je tegen mensen en soms als het in werkverband was tegen klanten altijd u.

In Frankrijk is dat toch wel anders net als ook bij Belgen die vaak de gite huren. Tegen hun zeg ik dus altijd U. Dus in principe U ik hier heel veel. Als ik dan in Nederland ben, U ik ook veel meer als vroeger tegen mensen die ik niet ken.
Tegen gasten van de gite, begin ik altijd met u en als we elkaar dan paar keer hebben gezien ga ik bij Nederlanders over op jij. Ik heb ooit een Belgisch gezin gehad en die moeder zei U tegen haar kind van 2 jaar. Dus toen dacht ik, dan los je het probleem ook op want je zegt gewoon altijd overal en tegen iedereen U.
Veel kinderen noemen mij U en dat vind ik prima als ze echt jong zijn.

**Geplaatst**: 23-09-18 18:36

Geplaatst: 23-09-18 18:36

Detail (uit: beter spellen.nl) U schrijf je met een hoofdletter bij koning en God; niet verplicht

**Geplaatst**: 23-09-18 18:39

Geplaatst: 23-09-18 18:39

Ik heb altijd je en jij gezegd als kind tot ik op de middelbare school ook u tegen leraren moest zeggen. Ben het van toen aan uit mezelf ook tegen oudtante en oudoom en grootouders gaan zeggen. U is bij onze familie eigenlijk te formeel voor gewoon ooms en tantes.

Belgie doen ze het trouwens ook leuk, tegen iedereen u en uw.

**Geplaatst**: 23-09-18 18:40

Geplaatst: 23-09-18 18:40

Desty schreef:
Ik wou dat het net als in Engeland was, dat ‘jou’ allebei jou/jij en ook u betekent.

Technisch gezien spreek je in Engeland iedereen met u aan. 'Thou' betekent jij en is volledig uit gebruik geraakt.

**Geplaatst**: 23-09-18 18:43

Geplaatst: 23-09-18 18:43

sneeuwpop schreef:
balance schreef:
Die vraag is heel simpel te beantwoorden voor mij. U geeft aan dat je respect hebt voor iemand. Niks mis mee. Iemand die duidelijk ouder of gelijk is aan mij noem ik u en het is aan die persoon om te zeggen 'hoeft niet hoor'. Ook als iemand bewust een beetje afstand wil houden heeft hij of zij het recht om met u te worden aangesproken.
Soms gaat 'jij' zeggen vanzelf, wederzijds. Daar is ook niks mis mee.

En waarom zeggen ouderen dan geen U tegen kinderen?
Hebben die geen respect voor kinderen?

Ik heb het ook aangeleerd, maar vind het niks te maken hebben met respect

Beleefd is een beter woord.
Mijn kind krijgt het een beetje mee. Op de werkvloer kan het wel handig zijn.

In Frankrijk gebeurde dat inderdaad, ook tegen kinderen werd U gezegd. Tegenwoordig weet ik niet wat daarin de regel is.

Maar ik vind het wel verrassend dat zoveel mensen U zeggen.
Dat strookt niet met mijn ervaring.
Er wordt vaker U tegen me gezegd maar toch zeker minder dan 50% van de keren door onbekende mensen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-09-18 18:58

Re: Jij zeggen tegen u

Geplaatst door de TopicStarter : 23-09-18 18:58

Eigenlijk had ik niet helemaal verwacht dat er zoveel mensen u zeggen en het hun kinderen ook leren.

Dan nog wat anders : vinden jullie het heel erg als je kinderen je bij de voornaam noemen?
Onze kinderen hebben allemaal een periode gehad dat ze dit deden . Wij hadden er niet echt problemen mee, maar zeiden wel dat ze maar twee personen papa en mama konden noemen en dat dat best wel speciaal was.
Ze zijn er uit zichzelf eigenlijk weer mee gestopt.

**Geplaatst**: 23-09-18 19:40

Geplaatst: 23-09-18 19:40

Mijn dochter neomt me bij mijn naam. Ik noem me nooit meer moeder bij haar. Ze wil dat niet, wat ik wel verdrietig vind. Je hebt maar 1 vader en moeder vertelden wij haar ook.
De jongste noemt mij mama, of moeder en ook voor de middelste zoon die vaak ook het kooswoordje "moetje" zegt. Dat klinkt heel lief.

Laatst bijgewerkt door pien_2010 op 23-09-18 19:48, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-09-18 19:42

Geplaatst: 23-09-18 19:42

Wel vreemd om na bv 16 jaar ineens je ouders bij naam te noemen, je bent het zo gewoon om dat te zeggen.
Mijn moeder zou echt schrikken als ik haar naam zeg, dat voelt voor mij zo raar aan.

**Geplaatst**: 23-09-18 21:08

Re: Jij zeggen tegen u

Geplaatst: 23-09-18 21:08

Ik spreek vrijwel niemand aan met u, zit absoluut niet in mijn systeem.
Als ik een vreemde zakelijk e-mail moet ik er echt op letten dat ik de juiste vormen gebruik.

**Geplaatst**: 23-09-18 21:10

Geplaatst: 23-09-18 21:10

Mijn jongste noemt mij weleens bij naam om te pesten maar sou het niet op prijs stellen als ze dat stelselmatig zou doen.
Schoonzoon is weer wat anders, die hoeft geen ma te zeggen, heb ik ook nooit gedaan tegen mijn schoonmoeder!

**Geplaatst**: 23-09-18 21:21

Re: Jij zeggen tegen u

Geplaatst: 23-09-18 21:21

Mijn ouders heb ik altijd papa en mama genoemd, ook toen ik volwassen werd. Nog steeds als ik het over hen heb is papa en mama ( beide helaas overleden)

Heb mijn ouders nooit met u hoeven aanspreken, maar wel alle onbekende mensen die ouder zijn als mij.

In mijn werk spreek en schrijf ik ook automatisch met u. Het is gewoon heel beleeft.

**Geplaatst**: 23-09-18 21:22

Geplaatst: 23-09-18 21:22

mirim schreef:
Eigenlijk had ik niet helemaal verwacht dat er zoveel mensen u zeggen en het hun kinderen ook leren.

Dan nog wat anders : vinden jullie het heel erg als je kinderen je bij de voornaam noemen?
Onze kinderen hebben allemaal een periode gehad dat ze dit deden . Wij hadden er niet echt problemen mee, maar zeiden wel dat ze maar twee personen papa en mama konden noemen en dat dat best wel speciaal was.
Ze zijn er uit zichzelf eigenlijk weer mee gestopt.

Zelf zeg ik tegen onbekenden ouderen altijd u. Of bijv. tegen ouders van een vriendin, tenzij ze aangeven dat je ook prima is.
Mijn kinderen leer ik ook tegen onbekenden volwassenen u te zeggen. Tegen hun eigen opa en oma zeggen ze gewoon je. Ik zeg zelf ook je tegen mijn ouders.

Mijn kinderen (10 en 7) noemen mij gewoon mama. Ik wil niet dat ze mij bij mijn naam noemen. Ze hebben hier ook een periode gehad dat ze ineens snapte dat wij geen papa en mama heten en ons toen soms eens bij onze voornaam noemde. Toen gewoon aangegeven dat het voor hen gewoon papa en mama is. Ik noem mijn ouders trouwens ook niet bij de naam, gewoon pa en ma.

**Geplaatst**: 23-09-18 21:36

Geplaatst: 23-09-18 21:36

Ik heb ook geleerd u te zeggen naar ik vind het vreselijk als wie dan ook u tegen mij zegt dus ik zeg het zelf ook alleen maar tegen onbekende of hele oude mensen.
Vriendje van mijn zoon moet ook u tegen zn ouders zeggen en ik vond dat zo onpersoonlijk klinken....toen ik aan haar vroeg waarom haar kinderen dat moeten gaf ze aan dat als ze stout zijn en bijv zeggen u bent een k*twijf minder erg klinkt dan als ze zeggen je bent wen k*twijf :')

Ik vind het wel altijd lastig in een email.
Ik begin altijd netjes met u maar merk dat ontzettend veel mensen gelijk met je/jij beginnen en dan stop ik ook direct met u ongeacht de leeftijd.

Als mn kinderen me bij me voornaam noemen vraag ik altijd of ik hun tante ben :')

Dat vind ik zo gek klinken
Hier is het namelijk niet tante of oom ervoor maar gewoon bij naam.

Laatst bijgewerkt door cinniz123 op 23-09-18 21:39, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-09-18 21:39

Geplaatst: 23-09-18 21:39

Mijn dochter gaat leren dat ze tegen iedereen in de familie je mag zeggen, doen wij ook. En dat je respectvol met elkaar om moet gaan, dat je daar respect in ophaalt, niet in u of je.
Ik zou het heel ongemakkelijk vinden als ze mij of mijn man aan zou spreken bij onze voornaam. En als we in die fase terecht komen, zal ik haar ook vertellen dat pappa en mamma heel bijzonder is voor ons, omdat je dat maar tegen 1 iemand kan zeggen. De keus blijft natuurlijk bij haar, maar ik hoop dat ze me lekker mamma blijft noemen.

U bewaren we voor vreemden, voor haar voor iedereen voor eerst, tenzij het kinderen zijn of er aan wordt gegeven dat dat niet hoeft.

Ikzelf ben 28, en het hangt er heel erg van af hoe mensen zich opstellen of ik je of u zeg. Ik werk in de zorg, en als mensen heel open en vriendelijk zijn en mij ook met je aanspreken, doe ik dat ook. Tenzij het echt ouderen zijn. Maar stelt iemand zich ingetogen op, zal ik deze altijd met u aanspreken. Tenzij anders aangegeven.

**Geplaatst**: 23-09-18 21:46

Geplaatst: 23-09-18 21:46

Ik werk met volwassenen en ouderen. Tegen ouderen zeg ik altijd u. Als ze dit niet prettig vinden zeg ik voortaan je.
Je hebt ook gevallen waarbij je de leeftijd van een volwassene niet goed kunt schatten. Dan zeg ik vaak gewoon je.
Laatst had ik een gesprek met een student can 19 en die zek u tegen mij. Dat klinkt echt of ik een prinses ben xD.

**Geplaatst**: 24-09-18 10:56

Re: Jij zeggen tegen u

Geplaatst: 24-09-18 10:56

Ik zeg tegen mijn ouders en opa en oma’s gewoon jij en je. Ook tegen de opa en oma van mijn vriend werd het al snel jij en je. Zij stelden zich ook voor als Pake en oma. Zo noem ik ze dan ook.

Ik zeg tegen vreemde mensen altijd u, alleen niet tegen kinderen.
Als een vreemd kind tegen mij je en jij zegt, dan denk ik zelf wel van wat een snotaap. En dan ben ik 22 dus ook nog jong. Ligt ook aan de situatie, vind dat ze in de supermarkt u mogen zeggen, maar als je ergens op bezoek komt bij mensen thuis dan mag het van mij wel jij en je.