Sizzle schreef:Die voorlichting mist inderdaad

Niet alleen voor de studie maar ook tijdens.
Sommige studenten lopen echt een rat race. Eentje was bang dat ze nooit meer carriere kom maken omdat ze 2 jaar ouder was dan de rest en dus de race al verloren had

Zo heb ik me ook een hele tijd gevoeld.
Door een zware depressie en faalangst heb ik behoorlijk wat studievertraging opgelopen en altijd gedacht: hoe moet ik dit uitleggen aan een toekomstige werkgever zonder meteen al m'n glazen in te gooien? Groot was de verbazing dan ook achteraf toen ik solliciteerde op een stage en er met geen woord over gerept is (en ik de stage gewoon kreeg). 
Wat Femek2902 hierboven zegt over de druk op universiteiten herken ik ook heel erg, hoewel ik me er nooit iets van heb aangetrokken, maar daar zit nog een leuk verhaaltje achter. Enkele jaren geleden hebben de universiteiten met het ministerie zogenaamde prestatieafspraken gemaakt, afspraken over o.a. het maximale uitvalspercentage, afstudeertermijn en ook excellentieonderwijs (Honours). Het ministerie heeft geld weggetrokken bij de universiteiten en dat krijgen ze alleen terug als ze voldoende scoren op die prestatieafspraken en excellentieonderwijs is een van de zwaarst beoordeelde criteria, dus daar wordt extra hard voor geworven. In de praktijk hebben de meeste studenten echter tótaal geen oren naar een vastgesteld extra traject van 30 ECTS, maar kiezen ze liever zelf extra vakken als ze behoefte hebben aan verbreding of verdieping. En wat betreft commissies en relevante werkervaring: ik heb zat mensen gezien die dat allemaal niet hebben gedaan, niet nominaal gestudeerd hebben, niet de hoogste cijfers gehaald hebben, maar wel gewoon een baan gevonden hebben.
Emma: die onzin van 'als je gaat werken, ga je nooit meer terug naar school' kreeg ik inderdaad ook van alle kanten te horen. Nu werk ik beter met theorie dan met praktische dingen, dus ik was daar niet bang voor, en als ik het wel leuk had gevonden om in een winkel, hotel of restaurant te werken, so what?
Een vriendin van mij is na een heel roerige middelbare schoolperiode bij een winkelketen gaan werken en doet het daar ontzettend goed. Haar zus heeft enkele jaren op een manege gewerkt en is daarna weer teruggegaan naar school en dat gaat ook goed. Studeren is geen garantie op een gelukkig leven en niet-studeren betekent niet dat je gefaald hebt.
Sizzle schreef:Stel dat je eerst 4 jaar was gaan reizen, had je dan wel direct geweten wat je ideale studie was?
Ik niet iig.
Een studie is in de praktijk toch altijd anders dan op papier. Zo is taalkunde bijvoorbeeld veel technischer dan ik dacht, maar dat realiseerde ik me ook pas toen ik op de universiteit wat vakken volgde en in aanraking kwam met studenten taalkunde. Als ik 4 jaar door de jungle van Congo had getrokken, had ik dat ook nooit geweten. Als ik nu weer zou moeten kiezen met de kennis die ik nu heb, dan was ik zeker voor taalkunde gegaan, maar desondanks ben ik nog altijd blij met mijn huidige studiekeuze.
Laatst bijgewerkt door _Summerly_ op 18-03-17 18:18, in het totaal 1 keer bewerkt