Bokt.nl

Zoolgangster schreef:

Soms zijn de meest voor de hand liggende handelingen in bepaalde situaties al not done: ik bedoel hiermee dat bijvoorbeeld een dementerende meestal geen sondevoeding krijgt, mocht hij/zij niet meer kunnen slikken.
De beredenering van de artsen en verpleegkundigen hierbij is, dat zulke mensen A: de sonde er domweg uittrekken, omdat ze voortdurend vergeten (ook al vertel je het 100 keer) waarom ze zo'n slangetje in hun lijf hebben, en B: vaak kan een dementie patiënt niet meer slikken omdat het meest primitieve deel van het brein er mee ophoudt... en is dat een teken dat de persoon sowieso gaat sterven. C: Het kan ook zijn dat de patiënt al stervende is, en dan wil je ook geen sondevoeding geven want het lichaam kan het vocht niet meer opnemen en dan ligt de patiënt te stikken door de sondevoeding.
Allemaal hele logische redenen dus om onnodige handelen te stoppen, maar de familie wordt dit niet altijd goed uitgelegd en denkt dat de patiënt "te duur" is geworden of het personeel lui is. Heel jammer want zo hebben nabestaanden soms een rotgevoel omdat er voor hun gevoel niet "alles" is gedaan om hun familielid te helpen.
Een ander voorbeeld: het is heel vanzelfsprekend om een zieke bejaarde naar het ziekenhuis te brengen, maar veel dementerenden doe je, zacht gezegd, geen plezier met die persoon naar het ziekenhuis te brengen. Een dementerende vergeet namelijk voortdurend waarom hij/zij in dat ziekenhuis ligt, en waarom... het geeft vaak een hoop onrust, wegloopneigingen en kan ook agressie en veel verdriet geven bij de patiënt...
Oftewel: op een gegeven moment kun je niet "alles" meer doen als iemand te ziek of te verzwakt is... dat is de realiteit. Dus dat "eindeloos rekken" daar geloof ik niet zo in... ik heb het tenminste zelf niet bij familieleden zo ervaren. Iedereen komt wel een keer aan de beurt om te overlijden en artsen hebben dat goed in de gaten.

Zoolgangster schreef:

Sandra, ik vermoed dat artsen soms onder druk van familie (die het onvermijdelijke nog niet heeft geaccepteerd) over gaan tot zulke kansloze ingrepen... en doodsangst van de patiënt kan misschien ook meespelen, maar het zal schelen dat ik meer met een verpleeghuis te maken had. Er is inderdaad een groot verschil tussen verpleeghuizen en ziekenhuizen... en de leeftijd van de patiënt zal ook meespelen. En wie weet wat nog meer: een bekende van me bleek uitgezaaide kanker te hebben, was nog geen 65 en zou opa worden... toen zeiden de artsen dat ze met chemo in zo'n 30% van dergelijke gevallen het met een half jaar konden rekken...dan zou hij nog meemaken dat zijn 1e kleinkind geboren werd... in zo'n geval wil je als patiënt en familie echt wel een poging wagen. Maar dat is iets wat de verpleegkundige aan het ziekenhuis bed misschien niet weet... en ik kan me voorstellen dat je, als je dat niet weet, er moeite mee hebt dat "zo'n hopeloos geval" toch nog een zware chemokuur krijgt.

pipo schreef:

Ik denk dat je het moet omdraaien... Mensen die geen zorg willen dat ook niet geven. Mijn moeder had destijds (inmiddels al bijna 3 jaar overleden) Kanker en wou niet behandeld worden en ook niet gereanimeerd. Maar als jij op straat neervalt met een hartaanval ligt je kettinkje op de grond en niemand die daar naar kijkt. Dus wordt je tegen je wil in gereanimeerd. Als je geen behandelingen wil , zou het voldoende moeten zijn om dat bij je huisarts kenbaar te maken en dat men zich daaraan houdt. Helaas werkt dat niet zo. En iedereen die geen behandeling wil zou bv een stip op zn linkeroorlel moeten laten tatoeëren anders zijn ze al bezig voordat ze in je papieren hebben gekeken bij een ongeluk ofzo.Ik vind niet dat je mag beslissen of iemand nog iets mag hebben... Maar mensen moeten ook meer "ballen" krijgen om iets te weigeren.

secricible schreef:

Ik ben iig heel erg voorstander van regie over je eigen leven. Zelf laten beslissen als je wilsbekwaam bent, ik zou ook erg voorstander zijn van een mogelijkheid om je leven te eindigen als je dit voltooid vindt als persoon. Zoveel ouderen die zitten te verpieteren en het liefst in hun slaap overlijden en iedere dag weer wakker worden terwijl ze dat niet zouden willen.... Voor mensen die niet wilsbekwaam zijn heb ik geen oplossing, ik vind dat zoiets moeilijk en heb niet voldoende vertrouwen in familie om die keuze bij hun te leggen.

Rebecca schreef:

Ja weet ik , ik wil niet oud worden. Ik wil voor ik helemaal aftakel gewoon mijn keuze willen maken. Ben de jongste , ik wil geen kinderen of man en na mijn 50ste ben ik wel klaar ermee

Rebecca schreef:

Ja weet ik , ik wil niet oud worden. Ik wil voor ik helemaal aftakel gewoon mijn keuze willen maken. Ben de jongste , ik wil geen kinderen of man en na mijn 50ste ben ik wel klaar ermee

Rebecca schreef:

Ja weet ik , ik wil niet oud worden. Ik wil voor ik helemaal aftakel gewoon mijn keuze willen maken. Ben de jongste , ik wil geen kinderen of man en na mijn 50ste ben ik wel klaar ermee

Collie2008 schreef:

secricible schreef:

Ik ben iig heel erg voorstander van regie over je eigen leven. Zelf laten beslissen als je wilsbekwaam bent, ik zou ook erg voorstander zijn van een mogelijkheid om je leven te eindigen als je dit voltooid vindt als persoon. Zoveel ouderen die zitten te verpieteren en het liefst in hun slaap overlijden en iedere dag weer wakker worden terwijl ze dat niet zouden willen.... Voor mensen die niet wilsbekwaam zijn heb ik geen oplossing, ik vind dat zoiets moeilijk en heb niet voldoende vertrouwen in familie om die keuze bij hun te leggen.

helemaal mee eens, en de niet wilsbekwaam zijn inderdaad een lastige....Al vind ik dat je als je nog goed bij bent en je tekent een verklaring dat je euthanasie wilt als je gaat dementeren dat dat uitvoerbaar moet worden. Al is dat natuurlijk iets heel ingewikkelds om concreet uitvoerbaar te krijgen

secricible schreef:

Ik vind de voorbeelden van Sandra schokkend. Sterker nog, als ik daar zou werken zou ik serieus overwegen om klokkenluider te zijn in deze. Ik heb wel het idee dat je werkt in een ziekenhuis en mijn ervaring is dat ziekenhuizen toch echt veel sneller behandelen dan dat in verpleeghuizen wordt gedaan. Daar hangt toch een andere mentaliteit naar mijn idee. Wij krijgen ook wel eens mensen uit het ziekenhuis met een euthanasieverklaring die tegen hun zin overrompeld zijn met een sonde. Bizar, eerste wat bij ons gebeurt is een goed gesprek en de sonde er uit als de client daar voor kiest.

Ik ben iig heel erg voorstander van regie over je eigen leven. Zelf laten beslissen als je wilsbekwaam bent, ik zou ook erg voorstander zijn van een mogelijkheid om je leven te eindigen als je dit voltooid vindt als persoon. Zoveel ouderen die zitten te verpieteren en het liefst in hun slaap overlijden en iedere dag weer wakker worden terwijl ze dat niet zouden willen.... Voor mensen die niet wilsbekwaam zijn heb ik geen oplossing, ik vind dat zoiets moeilijk en heb niet voldoende vertrouwen in familie om die keuze bij hun te leggen.

pipo schreef:

Ik denk dat je het moet omdraaien... Mensen die geen zorg willen dat ook niet geven. Mijn moeder had destijds (inmiddels al bijna 3 jaar overleden) Kanker en wou niet behandeld worden en ook niet gereanimeerd. Maar als jij op straat neervalt met een hartaanval ligt je kettinkje op de grond en niemand die daar naar kijkt. Dus wordt je tegen je wil in gereanimeerd. Als je geen behandelingen wil , zou het voldoende moeten zijn om dat bij je huisarts kenbaar te maken en dat men zich daaraan houdt. Helaas werkt dat niet zo. En iedereen die geen behandeling wil zou bv een stip op zn linkeroorlel moeten laten tatoeëren anders zijn ze al bezig voordat ze in je papieren hebben gekeken bij een ongeluk ofzo.Ik vind niet dat je mag beslissen of iemand nog iets mag hebben... Maar mensen moeten ook meer "ballen" krijgen om iets te weigeren.