Bokt.nl

Chouchou schreef:

De eigenaar van mijn laatste bijrijdpaard had een uitkering en dus een eigen paard. Als bijrijder betaalde ik een behoorlijke bijdrage, en ze had een goede vriendschapsrelatie met een stalgenoot van wie zij de bijdrages van haar bijrijders kreeg. Het geld van al deze bijrijders samen dekte het stalgeld en ze hield nog wat over. Zij had dus haar eigen manier om het paard te bekostigen. Het paard mocht alleen niet openbaar bekend zijn als haar bezit, dan zou ze gekort worden in de uitkering begreep ik.

_Nelleke_ schreef:

xSwanHeart schreef:

Ik vind het eerlijk gezegd ook niet oké om van een uitkering zo'n 'luxeproduct' te kopen/financieren. Hetzelfde geldt overigens voor het houden van honden, katten, etc. De staat betaalt voor je levensonderhoud, niet meer, niet minder. Zou best wat meer gemonitord mogen worden, als je het mij vraagt. (In de praktijk natuurlijk onuitvoerbaar, zowel praktisch als ethisch.)

Maar hoe denk jij dan over mensen die in between jobs zitten? Door reorganisatie of faillissement hun baan zijn verloren, 2 of 3 maanden nodig hebben om een nieuwe baan te vinden, moeten die dan maar gelijk op het moment dat ze hun laatste werkdag hebben gehad hun paard en alles wat 'leuk' is de deur uit doen?

En hoe zit het dan met mensen die door ziekte niet kunnen werken? Laat me je een voorbeeld geven:

Een jonge vlotte meid heeft gestudeerd en een goede baan en betaald hiervan haar paard. Ze is eind dertig en gaat met oorpijn naar de dokter. De dokter laat door de assistent haar oren uitspuiten omdat er allemaal troep in zit. Er gaat iets vreselijk mis en ze blijft met een blijvende piep van 60 decibel in haar oor zitten. Door een hersteloperatie die ook misgaat veranderd de piep in een ruis van 140 decibel. Ze kan niet meer werken, ze kan zich niet meer concentreren en is zo goed als doof. Fysiek is ze verder gewoon in orde dus paardrijden op haar paard kan gelukkig nog wel. Moet diegene dan maar alles inleveren omdat ze gewoon pech heeft gehad?

KoudbloedKim schreef:

_Nelleke_ schreef:

Een lastig geval vind ik inderdaad ziekte. Niemand kiest ervoor om ziek te worden. Als je niet ziek was geweest had je waarschijnlijk wel gewoon kunnen werken en van dat geld je hobby kunnen beoefenen. Het is natuurlijk superfijn dat als je 100% bent afgekeurd, je financiële steun krijgt en van dat geld moet ieder voor zich weten wat ie ermee doet. Diegene is al de pineut doordat hij/zij ziek is dus ik wil ook niemand het geluk van een vakantie of een hobby 'misgunnen'.

Maar dan krijg je een heel groot grijs gebied. Hoe kan het dat je wel de zorg kan opdragen voor een paard (vind ik persoonlijk best intensief), maar niet kan werken?

Het is best een gevoelig ding en ik wil hiermee ook niemand (ook niet in dit topic) tegen het zere been schoppen. Bij voorbaat al mijn excuus als iemand zich door mijn posts aangevallen voelt, dat is niet mijn bedoeling! Ik bedoel alles neutraal en niks persoonlijk.

Dit inderdaad, ik zou dolgraag willen ruilen met iemand die gezond was en een baan had.
Om antwoord te geven op je vraag hoe ik niet kan werken en wel zorg kan dragen voor een paard; mijn paard staat in vol pension en ik heb bijrijders voor haar.
Er zijn periodes geweest dat ik 2 weken of zelfs langer niet heen kon, vanwege een ziekenhuisopname, dan had ik altijd iemand die voor mijn paard kon zorgen.

purny schreef:

Ik vind het knap dat mensen in deze onzekere tijden paarden kunnen houden. Zeker met een uitkering. Ik heb ook een uitkering maar niet eens geld om een paard te leasen, hoe goed het ook voor mij zou zijn. Ik moet elke maand maar vechten om een beetje normaal te kunnen leven. Ik ben er dan ook van mening dat een paard, hoe erg het ook klinkt( en nu krijg ik vast weer heel bokt over me heen) wanneer je van een uitkering moet leven er als eerst uit moet. Want dat is luxe. Nogmaals zou ik ook willen horen hoe jullie het doen.

KoudbloedKim schreef:

xSwanHeart schreef:

maar even heel cru gesteld: het is niet 'hun' geld. Ze hebben er niet voor gewerkt. Het is enkel een tegemoetkoming van de staat om je te ondersteunen bij je levensonderhoud. Ik vind het dus ethisch gezien niet oké om daar andere dingen van te doen.

Die tegemoetkoming krijg ik omdat ik vanwege mijn ziekte, waar ik dus niet zelf voor heb gekozen en die mij het leven al zwaar genoeg maakt, niet kan werken.
Dat geld is dus van mij en ik doe daarmee wat mij gelukkig maakt.
Wat een ander daarvan vindt, zal mij worst wezen.

Anders vind ik het als je te beroerd zou zijn om te werken.

_Nelleke_ schreef:

[naam] schreef:

Die tegemoetkoming krijg ik omdat ik vanwege mijn ziekte, waar ik dus niet zelf voor heb gekozen en die mij het leven al zwaar genoeg maakt, niet kan werken.
Dat geld is dus van mij en ik doe daarmee wat mij gelukkig maakt.
Wat een ander daarvan vindt, zal mij worst wezen.

Anders vind ik het als je te beroerd zou zijn om te werken.

Kijk en dat is precies waar ik op doel. Ik wil niemand die ook al de pech heeft om ziek te zijn iets ontnemen. We leven in Nederland in een rijk land en ik ben er zeker voor om iedereen (dus ook de mensen die ziek zijn) in dat geluk te betrekken.

Wat ik alleen in jou geval interessant vind (en ik ben trouwens heel blij dat je er zo open over bent) is dat je samen met je partner 3 paarden kunt houden en dat je ook tegen betaling fotoshoots doet.

Ik weet niet zo goed hoe ik het kan omschrijven zonder daarbij aanvallend over te komen want ik bedoel het helemaal niet aanvallend maar ik ben oprecht benieuwd hoe dit dan kan. Want als je fit genoeg bent om tegen betaling een shoot te doen en om een aantal keer per week naar je paard te gaan, ben je dan echt zo ziek dat je nooit (ook geen aangepast) werk kan doen?

purny schreef:

Ik vind het knap dat mensen in deze onzekere tijden paarden kunnen houden. Zeker met een uitkering. Ik heb ook een uitkering maar niet eens geld om een paard te leasen, hoe goed het ook voor mij zou zijn. Ik moet elke maand maar vechten om een beetje normaal te kunnen leven. Ik ben er dan ook van mening dat een paard, hoe erg het ook klinkt( en nu krijg ik vast weer heel bokt over me heen) wanneer je van een uitkering moet leven er als eerst uit moet. Want dat is luxe. Nogmaals zou ik ook willen horen hoe jullie het doen.

xSwanHeart schreef:

[naam] schreef:

Die tegemoetkoming krijg ik omdat ik vanwege mijn ziekte, waar ik dus niet zelf voor heb gekozen en die mij het leven al zwaar genoeg maakt, niet kan werken.
Dat geld is dus van mij en ik doe daarmee wat mij gelukkig maakt.
Wat een ander daarvan vindt, zal mij worst wezen.

Anders vind ik het als je te beroerd zou zijn om te werken.

Ziekte is natuurlijk een heel ander verhaal Snap dat het voor jou ontzettend vervelend is dat je niet kan werken en daar zou je in principe niets voor in moeten leveren. Vind het wel lastig waar je dan de streep moet trekken. Wanneer is iemand te ziek?
Mensen die wel kunnen werken en al langere tijd (een jaar of langer) werkloos zijn, moeten imo gewoon inleveren.

8nnemiek schreef:

purny schreef:

Ik vind het knap dat mensen in deze onzekere tijden paarden kunnen houden. Zeker met een uitkering. Ik heb ook een uitkering maar niet eens geld om een paard te leasen, hoe goed het ook voor mij zou zijn. Ik moet elke maand maar vechten om een beetje normaal te kunnen leven. Ik ben er dan ook van mening dat een paard, hoe erg het ook klinkt( en nu krijg ik vast weer heel bokt over me heen) wanneer je van een uitkering moet leven er als eerst uit moet. Want dat is luxe. Nogmaals zou ik ook willen horen hoe jullie het doen.

Ik heb de luxe dat het paard bij mijn ouders achter het huis staat, en ik alleen hooi hoef te betalen, maar ik ken genoeg plekken waar je een paard voor 50 tot 100 euro in een wei kan zetten. Die van mij heeft jarenlang voor 75 euro gestald gestaan incl hooi.
En verder.. Thuis de verwarming op 16,5.. Geen kant en klaar maaltijden.. Elke dag hooguit 5 min douchen.. Was opsparen en pas wassen als ie helemaal vol kan.. Lampen uit, en alles vervangen de led. Boodschappen doen bij de lidl en op aanbiedingen letten.. Zo veel mogelijk met de fiets halen ipv de auto. En ik heb een grote moestuin dit jaar waardoor ik hoop zo veel mogelijk uit eigen tuin te kunnen eten
Maar vooral natuurlijk hard op zoek naar een baan.. ik ben zelf pas twee maanden werkloos, en dat scheelt toch weer honderden euro's als je weer aan het werk bent..

_Nelleke_ schreef:

unihorses schreef:

maar zelfs al ben je zo ziek dan nog kun je toch voor een callcenter oid gaan werken tenzij je geen stem meer hebt natuurlijk maar dan kan je misschien in een chat ding gaan werken? gewoon van achter de computer net als op bokt ( klantenservice oid niet de andere chat he ) ik geloof er neit zo in die uitkeringen en niet kunnen werken om eerlijk te zijn. mocht je dan ook een uitkering hebben dien je echt het minimale te krijgen zodat het neit gunstig is om maar lekker een uitkering te trekken. met mijn meerdere avonden per week verdien ik namelijk minder dan met een uitkering waar ik alleen maar slim voor hoef te liegen...

Maar ik noem net een voorbeeld van iemand die een ruis in haar oor heeft van 140 decibel. Die kan echt niet op een klantenservice werken. Die ruis is zo vervelend dat ze zich niet langer dan een klein uur kan concentreren. Dus uren achter de computer of aan een lopende band gaat ook niet. Het is ook niet dat diegene (die trouwens in dit geval fictief is ) niet wil werken want ze had voor het incident gewoon een goede baan, maar het gaat gewoon niet.

xSwanHeart schreef:

maar even heel cru gesteld: het is niet 'hun' geld. Ze hebben er niet voor gewerkt. Het is enkel een tegemoetkoming van de staat om je te ondersteunen bij je levensonderhoud. Ik vind het dus ethisch gezien niet oké om daar andere dingen van te doen.

_Nelleke_ schreef:

[naam] schreef:

Ik heb 1x tegen betaling een shoot gedaan waar ik 15 euro voor kreeg die ik aan mijn vriend heb gegeven voor de benzinekosten, de rest heb ik allemaal gratis gedaan.
Zoals ik eerder aangaf, betaald mijn vriend de paarden en er is een reden voor dat je ook als je [***] bent, niet gekort wordt in je [***].
De [***] blijft gelijk, ondanks het salaris van je vriend/man.
Zoals ik ook al zei zijn er dagen dat ik 2 weken lang niet naar onze paarden kan en alles op de schouders van mijn vriend en bijrijders aankomt (die hier overigens niks voor betalen, voordat hier vragen over komen).
Niet omdat ik het fijn vind om de hele dag in bed te liggen, maar omdat ik simpelweg niet anders kan.

Je hoeft je natuurlijk ook niet te verantwoorden maar kun jij je voorstellen dat andere mensen vraagtekens hebben bij het feit dat je wel fit genoeg bent voor het doen van (al dan niet betaalde) fotoshoots, het rijden en verzorgen van een paard etc.

Die vraagtekens kunnen natuurlijk geheel onterecht zijn, niemand kan zien of voelen hoe jij je voelt, maar m'n enige vraag is of jij je kunt voorstellen dat het vanaf de buitenkant soms een beetje krom lijkt?

Albert schreef:

xSwanHeart schreef:

maar even heel cru gesteld: het is niet 'hun' geld. Ze hebben er niet voor gewerkt. Het is enkel een tegemoetkoming van de staat om je te ondersteunen bij je levensonderhoud. Ik vind het dus ethisch gezien niet oké om daar andere dingen van te doen.

Als je als vijftig-plusser werkeloos wordt na 30 jaar werken heb je meer dan genoeg aan belasting en premies afgedragen om je eigen ww uitkering te betalen...
Ik vind jouw stelling dan ook wel heel kort door de bocht.
Moeten zulke mensen dan gelijk alles weg doen om op crepeer-niveau verder te leven?