Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-04-15 09:04

Geplaatst: 22-04-15 09:04

Hetgeen je noemt: "Ik was eerst naïef, bang vogeltje. Nu laat ik het kaas niet van mijn brood eten", hebben niets met identiteit te maken, maar met gedrag. En gedrag wordt gevormd door omgeving en ervaring. Hoe jij je nu opstelt (laatste voorbeeld), is niet meer of minder dan zelfbescherming. Je bent nog jong en over een aantal jaren kun je wel heel anders tegen dit moment aankijken.

**Geplaatst**: 22-04-15 12:34

Geplaatst: 22-04-15 12:34

Ik denk dat we zeker een eigen identiteit hebben. Alleen niet iedereen zal dit even sterk zo voelen en lang niet iedereen voelt de ruimte om zichzelf te zijn.
Uiteraard wordt je ook gevormd door je omgeving, door te leven (of overleven...). Maar ik geloof er in dat er altijd een stukje IK is, wat de kern van jou als persoon is. Ik denk dat dit stukje niet te veranderen is en dat dit juist veel problemen geeft, omdat de maatschappij van ons verwacht dat we juist een kudde zijn, allemaal mooi in de pas lopen. Als dat niet bij je past kan je proberen je aan te passen wat je wil, maar gelukkig zal je er nooit mee zijn.
Dit zie je ook terug in zogenaamde copingmechanismes. Je kan opgroeien in dezelfde rotsituatie, maar niemand zal hier op dezelfde manier mee omgaan. Ik heb een moeilijke jeugd gehad, maar mn broer en zus zijn hier op totaal andere wijze mee omgegaan. Waarom? Omdat we allemaal onze eigen manieren vonden, gebaseerd op ons eigen Ikje. Je gebruikt de krachten en talenten die je hebt. Zo ben ik heel erg in een zorgende rol geschoten, omdat zorgzaamheid gewoon een kwaliteit van me is. Mijn zus is juist heel dominant geworden, ze is daadkrachtig en kon dit in onze gezinssituatie goed gebruiken. Dit is dan wel doorgeslagen en in ons volwassen leven een probleem geworden, maar het is wel gebaseerd op wie wij zijn, op onze eigen identiteit.

Kijk ook naar alle tweelingstudies. Als je puur een product bent van je omgeving en genen, zou hier veel meer eenheid in te vinden zijn. Maar ook identieke tweelingen die in dezelfde omgeving en omstandigheden opgroeien, ontwikkelen zich tot individuen. Hoe verklaar je dat dan?
Hier zie je ook terug dat een deel ook genen zijn, aangezien tweelingen die opgroeiden in verschillende situaties toch best wel wat overeenkomsten vertoonden. Maar helemaal gelijk is het nooit.

Ik voel het zelf trouwens ook. Ik ben in de kern echt nog dezelfde persoon als toen ik klein was. Uiteraard begrijp ik de wereld nu en vroeger niet, ben ik gegroeid en ontwikkeld, maar de kern is echt nog gelijk. Mijn temperament, mn emoties, eerlijkheid, chaotische gedachtengangen..... All the same!
Inmiddels ben ik 30 en eindelijk gelukkig met mezelf. Ik ben tot 5 jaar geleden continu bezig geweest met mezelf willen veranderen, ik wilde niet zijn wie ik was. Hoe hard ik dit dus ook geprobeerd heb, 25 jaar lang...., het is nooit gelukt. Tuurlijk qua gedrag wel, maar intern? Nope. Dus om te zeggen dat je jezelf kan veranderen, daar geloof ik heeeeeeel erg niet meer in! Daarvoor heb ik inmiddels ook teveel gezien, teveel gezien dat dit gewoon niet mogelijk is.

**Geplaatst**: 22-04-15 12:50

Geplaatst: 22-04-15 12:50

Shenavallie schreef:
Hetgeen je noemt: "Ik was eerst naïef, bang vogeltje. Nu laat ik het kaas niet van mijn brood eten", hebben niets met identiteit te maken, maar met gedrag. En gedrag wordt gevormd door omgeving en ervaring. Hoe jij je nu opstelt (laatste voorbeeld), is niet meer of minder dan zelfbescherming. Je bent nog jong en over een aantal jaren kun je wel heel anders tegen dit moment aankijken.

Dus.. Je ontwikkelt je verder.. Je verandert weer.. Ander 'ikje', andere identiteit..

En zelfbescherming? Het is een manier van schrijven.. Het is gewoon dst ook ik veranderd ben..

(al ben ik wel blij jong genoemd te worden, ik nader de 30.. Voel me bijna bejaard.. :')

)

**Geplaatst**: 22-04-15 13:07

Geplaatst: 22-04-15 13:07

nine1987 schreef:
Shenavallie schreef:
Hetgeen je noemt: "Ik was eerst naïef, bang vogeltje. Nu laat ik het kaas niet van mijn brood eten", hebben niets met identiteit te maken, maar met gedrag. En gedrag wordt gevormd door omgeving en ervaring. Hoe jij je nu opstelt (laatste voorbeeld), is niet meer of minder dan zelfbescherming. Je bent nog jong en over een aantal jaren kun je wel heel anders tegen dit moment aankijken.

Dus.. Je ontwikkelt je verder.. Je verandert weer.. Ander 'ikje', andere identiteit..

En zelfbescherming? Het is een manier van schrijven.. Het is gewoon dst ook ik veranderd ben..

(al ben ik wel blij jong genoemd te worden, ik nader de 30.. Voel me bijna bejaard.. )

Ik zie het dus niet als ander ikje. Ik denk dat je verandert bent op de manier die bij jouw ik past. De een blijft een bang vogeltje, de ander wordt een bijtende feeks en alles daartussen. Welke weg jij hebt bewandelt, is deels bepaald door jouw ikje, door de eigenschappen die je gewoon in je hebt.
Is ook maar net wat je definieert als identiteit. Jij ziet het dus erg als gedrag en in dat geval ben ik het met je eens dat het zeer veranderlijk is. Maar ik zie het dus meer als een verzameling eigenschappen en die zijn lang niet zo veranderlijk. En een bang vogeltje zijn zie ik niet als een eigenschap. Wel hoe je met die angst om gaat. En ja, dit kan veranderen in de loop van je leven, maar ik ben er van overtuigd dat deze verandering dus juist typisch is voor wie je bent. Iedereen doet dat weer anders namelijk.

**Geplaatst**: 26-04-15 09:01

Geplaatst: 26-04-15 09:01

nine1987 schreef:
Shenavallie schreef:
Hetgeen je noemt: "Ik was eerst naïef, bang vogeltje. Nu laat ik het kaas niet van mijn brood eten", hebben niets met identiteit te maken, maar met gedrag. En gedrag wordt gevormd door omgeving en ervaring. Hoe jij je nu opstelt (laatste voorbeeld), is niet meer of minder dan zelfbescherming. Je bent nog jong en over een aantal jaren kun je wel heel anders tegen dit moment aankijken.

Dus.. Je ontwikkelt je verder.. Je verandert weer.. Ander 'ikje', andere identiteit..

En zelfbescherming? Het is een manier van schrijven.. Het is gewoon dst ook ik veranderd ben..

(al ben ik wel blij jong genoemd te worden, ik nader de 30.. Voel me bijna bejaard.. )

Doordat je door je omgeving en ervaring wellicht niet de ruimte hebt gekregen om je eigen "ik" te laten zien, ontwikkel je je in de jaren inderdaad verder en kom je uiteindelijk (hopelijk) je eigen identiteit tegen c.q. mag je het uitdragen.

Als jij je nu al oud voelt, hoe moet dat dan als je werkelijk met pensioen gaat, ha ha ha!

Ik ben bijna 40 en voel me nog steeds 18 hoor (en soms zelfs jonger). Mijn oma was 82 toen ze nog een bommetje in het zwembad maakte en tegen me zei: "Moet je die oudjes zien kijken". _O-

**Geplaatst**: 26-04-15 09:19

Re: Hebben wij een identiteit?

Geplaatst: 26-04-15 09:19

Een identiteit hebben we allemaal. Het is alleen niet statisch. Je wordt geboren met bepaalde kwaliteiten, die horen bij je identiteit, dat wat je in de basis daadwerkelijk bent. Hoe ouder je wordt hoe meer aangeleerde kwaliteiten je creëert. Dat wil niet zeggen dat al die kwaliteiten je hele leven lang handig blijven, van sommige kun je op een bepaald moment in je leven maar beter afscheid nemen. Dat doet niets af aan je identiteit, wel kan het je gedrag en presentatie veranderen.

**Geplaatst**: 03-05-15 11:15

Re: Hebben wij een identiteit?

Geplaatst: 03-05-15 11:15

Ik denk dat er bij mensen sprake is van een meervoudige identiteit. Dit denk ik om dat identiteit niet is statisch is, het is veranderlijk. Daarnaast verhoudt ieder zich binnen verschillende groepen, waarbinnen je ook verschillende rollen aanneemt en waarbinnen je je op verschillende manieren verhoudt tot de ander. Dit is naar mijn idee geen toneelspel of het alleen maar aanpassen naar verwachtingen, rollen en gedragingen, maar ik denk dat er dus sprake is van een meervoudige identiteit. Het is niet of het één of het ander, maar het is en/ en. Je hoeft dus niet óf verlegen te zijn of assertief, je kunt beiden zijn. Dit is vaak ook afhankelijk van de groep waarbinnen je op dat moment functioneert.

**Geplaatst**: 08-05-15 09:29

Re: Hebben wij een identiteit?

Geplaatst: 08-05-15 09:29

Ja, wij mensen hebben een dynamische identiteit. (een identiteit kan veranderen dus). Die wordt gevormd door aangeboren en aangeleerde persoonlijkheden en eigenschappen maar vooral ook wordt beïnvloed door omgevingsfactoren.

**Geplaatst**: 08-05-15 09:34

Re: Hebben wij een identiteit?

Geplaatst: 08-05-15 09:34

Ik ben ik.
Ik ben gevormd door de dingen die ik heb gedaan, heb mee gemaakt.
Alleen ik heb dat mee gemaakt, waardoor ik, ik ben.
Anderen hebben andere dingen mee gemaakt.
Ik heb een eigen karakter. zoals iedereen dat heeft.
Ik heb een eigen mening, zoals iedereen dat heeft.
Ik ben trots op mezelf.
Ik probeer niemand anders na te doen, enkel leer uit hun processen te plukken.
Ik ben ik.
En daar ben ik trots op.
Niemand anders is ik.
Alleen ik.

**Geplaatst**: 08-05-15 09:36

Geplaatst: 08-05-15 09:36

.

Laatst bijgewerkt door Splut op 08-07-22 08:04, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-05-15 22:10

Geplaatst: 09-05-15 22:10

Op microniveau wel. Mijn omgeving kan mij (adhv mijn karakter en mijn 'bijzondere' trekjes) herkennen en kan ook beschrijven hoe ik zou reageren op een bepaalde situatie.

Op meso niveau wordt het lastiger. In een organisatie of grotere groep. Denk ik dat er maar een paar 'koppen' zijn die onderscheid maken boven het normale volk. En zij krijgen vaak maar 1 speciaal kenmerk toegeschreven.

En op macroniveau zijn wij allemaal maar nummers. Tis niet voor niks dat wij allemaal een identiteitsnummer hebben. We hebben een naam dat is gekoppeld aan een nummer en aan andere gegevens. maar verder staat daar absoluut niks in over onze 'ik' en wat jou jou maakt.