Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-03-14 15:45

Geplaatst: 06-03-14 15:45

ja ik zou dat doen.
Mede door de reden die jij zelf aangeeft: je hebt niks misdaan en toch kom je in een jeugdgevangenis.

Waar er 4 eten kunnen er ook 5 eten.

**Geplaatst**: 06-03-14 15:48

Geplaatst: 06-03-14 15:48

Wat geweldig dat je er over na denkt!!
Ik geloof absoluut dat het voors en tegens heeft en zou je zo'n info avond zeer aanraden.
Een oude collega van mij heeft de kinderen van zijn zus in huis gekregen nadat zij en haar man allebei veel te vroeg gingen -O-

Het heeft meer impact op hun gezin gehad als dat ze van te voren bedacht hadden. Hun eigen zoontje werd er op een gegeven moment heel opstandig door (opmerkingen als: die hoort hier niet...

werden de ouders nogal eens voor de voeten gegooid..). Maar aan de andere kant, als je zelf meer kinderen krijgt, is dat ook absoluut geen garantie dat dat goed gaat!
Hier op het dorp zijn er zelfs 3 kinderen van iemands zus bij haar broer terecht gekomen nadat (hoe groot is nu die kans?!?!?) zij en haar man beiden kanker kregen en dat niet overleefden. Daar gaat het heel goed!!
Wat heel misschien ook wel iets voor jullie is (en dan kun je ook kijken hoe het bevalt met een ander kindje in huis!?) is vakantie opvang voor kinderen uit bijvoorbeeld het oude oost duitsland?? Een collega van m'n vriend heeft ook ieder jaar een aantal weken een ventje in huis! Dan kun je opgeven in welke leeftijdscategorie/jongen/meisje je vorokeur naar uit zou gaan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-03-14 15:51

Re: Pleegzorg, wie denkt er nog meer over na?

Geplaatst door de TopicStarter : 06-03-14 15:51

Vakantie opvang zou ik heel fijn voor die kids vinden maar zal ik zelf niet kunnen,
Het is een beetje van, kijk wat wij hebben, proef ervan en nu weer naar huis jij.
Het is inderdaad ook niet te weten of je eigen kids het met elkaar kunnen vinden.
De reden dat ik er nu over nadenk is daarom ook dat mijn zoontje nog niet zo oud is, ik zie dat als voordeel maar de volgende misschien weer als nadeel ?

**Geplaatst**: 06-03-14 15:51

Geplaatst: 06-03-14 15:51

Hier iemand waarvan de oduers hadden bedacht dat ze een pleegkind in huis wilde. In het kort:

Mijn ouders hadden een kamer over en wilde hun huis ook openstellen voor pleegkinderen. Zo gezegd zo gedaan: toen ik 15 was kwam er een jongen van 14 jaar bij ons wonen. Echter: dit kind heeft mij vreselijk geterroriseerd waardoor ik niet meer naar huis wilde (denk aan mijn keel vastgrijpen midden in de nacht, achterna rennen met messen, enz). Als ik dit aangaf dan stelde ik me aan. Hij natuurlijk schijnheilig als mijn ouders in de buurt waren. Mijn broertje had geen last van hem.

Na enkele maanden in een hel geleefd te hebben, ging jeugdzorg in een laatste gesprek vragen of ik en mijn broertje het goed vonden dat deze jongen permanent bleef. Ik riep hierop natuurlijk meteen nee. Mijn ouders wilde echter perse een pleegkind (ik weet nog steeds niet waarom) en mijn moeder heeft zich zelf uitgelaten met de opmerking: "als zij niet met het pleegkind wil wonen dan gaat ze zelf maar weg" (pleegkind werd natuurlijk bij zijn naam genoemd). Jeugdzorg heeft natuurlijk het pleegkind weg gehaald maar daarna is de relatie tussen mij en mijn ouders nooit meer hersteld.

Inmiddels ben ik 22 jaar oud en voel mij nog steeds kwaad worden als ik eraan terug denk. Ik ga sinds mijn 18e niet meer om met mijn ouders en wil ook totaal geen contact meer met hun.

Wat ik probeer te zeggen is: Je weet nooit wat je in huis haalt. Er zullen zeker ook goede kinderen tussen zitten, kinderen die het verdienen, maar denk er heel goed over na. En als je ergens signalen opvangt, hoe klein of groot dan ook, dat het misschien niet goed gaat, geeft hier direct gehoor aan. Vergeet ook zeker niet je eigen kinderen, zij zouden (vind ik) altijd op nummer 1 moeten staan.

**Geplaatst**: 06-03-14 15:51

Geplaatst: 06-03-14 15:51

Je kan altijd voorkeur opgeven en er zijn genoeg kinderen die een plek voor langere tijd nodig hebben.
Ook kan je voorkeur opgeven voor wel of geen geloof en in hoeverre je er in mee wil gaan.
Daarin is niet alleen geloof belangrijk, maar al je normen en waarden. Dit is ook goed overleggen met de ouders van het kind.

Er zijn meer pleegouders met jonge kinderen. Meestal plaats je geen kinderen van dezelfde leeftijdscategorie bij elkaar. Maar ik heb ook weer kinderen die even oud zijn en die onafscheidelijk zijn.
De eisen zijn (gelukkig) streng. Maar er is ook veel mogelijk omdat er zoveel verschillende kinderen en zoveel verschillende verhalen zijn.

**Geplaatst**: 06-03-14 15:53

Geplaatst: 06-03-14 15:53

Je weet niet van te voren of het een langere plaatsing wordt.
Stel de ouders kunnen echt niet meer voor een kindje zorgen en de voogdij gaat over naar BJZ, dan nog kan het zijn dat het kindje na enige tijd naar een familielid toegaat.
Besef absoluut dat zo'n kindje nog eigen familie heeft waar contact mee gewenst is.
En dat het kan zijn dat jij daar niet mee overweg kan, maar dat het wel verplicht is een kindje op bezoek te laten gaan bij zijn eigen oma/opa.

Mijn vriendin heeft pleegkinderen gehad en het ging gelukkig vaak heel goed hoor.
Maar ze hebben ook wel eens een kindje gehad dat haar eigen kinderen vaak pijn deed en spullen kapot maakte, veel schreeuwde en schold, weg liep enz
Dan moet je wel sterk in je schoenen staan. Je wilt zo'n kindje helpen, maar als je eigen kind vraagt of dat "vervelende kindje" niet weer weg kan; is dat wel moeilijk.

**Geplaatst**: 06-03-14 15:58

Geplaatst: 06-03-14 15:58

Paulin

Jeetje, wat een bericht

Ik zou hierbij zelfs het gevoel krijgen dat mensen zonder kinderen een betere oplossing zouden zijn voor pleegkinderen!?

**Geplaatst**: 06-03-14 16:01

Geplaatst: 06-03-14 16:01

Kentaro schreef:
Paulin Jeetje, wat een bericht

Ik zou hierbij zelfs het gevoel krijgen dat mensen zonder kinderen een betere oplossing zouden zijn voor pleegkinderen!?

Bijna wel. Ik weet het niet. Ik denk dat er echt wel fijne pleegkinderen zijn..

Ik denk alleen wel dat iedereen hier heeeel goed over na moeten denken. Het is zeker niet allemaal rozengeur en manenschijn en als je net als mijn ouders op cruciale momenten de verkeerde dingen zegt dan kan je je eigen kinderen kwijtraken.. en een vreselijke stempel drukken op je kinderen die met enorme vertrouwensproblemen komen te zitten die ze op de meeste vreemde manieren uitten..

**Geplaatst**: 06-03-14 16:05

Geplaatst: 06-03-14 16:05

Ik heb zelf vroeger een pleegbroer gehad, maar je moet dit zeker niet onderschatten.
Zoals ik hierboven lees 'Waar er 4 eten kunnen er ook 5 eten' Zo simpel is het zeker niet, deze kinderen hebben behoorlijk wat bagage en soms is een stabiel huis niet genoeg. Mijn ervaringen gooi ik liever niet op internet, maar als je interesse hebt mag je wel pb-en.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-03-14 16:05

Geplaatst door de TopicStarter : 06-03-14 16:05

Kentaro schreef:
Paulin Jeetje, wat een bericht

Ik zou hierbij zelfs het gevoel krijgen dat mensen zonder kinderen een betere oplossing zouden zijn voor pleegkinderen!?

Het is inderdaad een erg naar verhaal waar totaal geen respect is geweest van jou moeder naar jou toe.
Maar om nou te zeggen dat alleen mensen zonder eigen kids pleegkinderen mogen vind ik te ver gaan, een incident hoeft niet te bepalen over alle anderen zaken,
Want misschien is er ooit een pleegmoeder geweest die een pleeg kind een knal heeft verkocht, sja dan ook maar geen pleegmoeders meer?

**Geplaatst**: 06-03-14 16:06

Geplaatst: 06-03-14 16:06

Ik bedoel niet niet mogen hoor!!!! Maar dat dat misschien een veiligere keuze zou zijn!!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-03-14 16:08

Re: Pleegzorg, wie denkt er nog meer over na?

Geplaatst door de TopicStarter : 06-03-14 16:08

Ik denk het niet, het is per kind verschillend en daarom word een gezin voor het kind gezocht en niet andersom
Ik heb er dan ook vertrouwen in dat er een kind op ons pad zal komen wat behoefte heeft aan een omgeving die wij kunnen bieden

**Geplaatst**: 06-03-14 16:10

Geplaatst: 06-03-14 16:10

Wendybrian schreef:
Kentaro schreef:
Paulin Jeetje, wat een bericht

Ik zou hierbij zelfs het gevoel krijgen dat mensen zonder kinderen een betere oplossing zouden zijn voor pleegkinderen!?

Het is inderdaad een erg naar verhaal waar totaal geen respect is geweest van jou moeder naar jou toe.
Maar om nou te zeggen dat alleen mensen zonder eigen kids pleegkinderen mogen vind ik te ver gaan, een incident hoeft niet te bepalen over alle anderen zaken,
Want misschien is er ooit een pleegmoeder geweest die een pleeg kind een knal heeft verkocht, sja dan ook maar geen pleegmoeders meer?

Wat ik vooral probeerde duidelijk te maken is dat je er echt heel goed over na moet denken. Niet alleen jij ondervind er consequenties van, maar je man en kinderen ook. Soms zijn dit hele positieve consequenties, maar soms ook een stuk minder positief.

Denk er heel goed over na! Probeer er neutraal in te staan en de positieve dingen voor jou af te wegen tegen de negatieve. Nu heb je een keel positief gekleurd beeld door jou ervaring, maar kijk ook wat de negatieve gevolgen kunnen zijn voor jou en je kinderen. Weeg alles heel goed af en bedenk dan nogmaals of het in jou situatie wel of niet geschikt is voor een pleegkind. Denk daarbij niet alleen aan het pleegkind, maar denk ook aan jezelf!

**Geplaatst**: 06-03-14 16:17

Re: Pleegzorg, wie denkt er nog meer over na?

Geplaatst: 06-03-14 16:17

Wat ik zo erg vind is dat er toch ook vaak kinderen worden misbruikt in een pleeggezin. Waar baseren zie die strenge eisen dan op voordat je als pleeggezin mag fungeren?

**Geplaatst**: 06-03-14 16:21

Re: Pleegzorg, wie denkt er nog meer over na?

Geplaatst: 06-03-14 16:21

Mijn zus heeft meerdere kinderen die uit huis zijn , 1 had het prima maar wat ik van de 2de hoorde.. En weet ook niet wat ik soms van BJZ denken moet maar dat zijn mijn zus haar woorden en met haar borderline en adhd weet ik niet of ze de waarheid spreekt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-03-14 16:23

Geplaatst door de TopicStarter : 06-03-14 16:23

Ik snap inderdaad ook dat er mindere zeides aan zitten, maar toch denk ik date r minder zijn in de leeftijd categoriewaar wij de voorkeur aangeven.
Ik vind het heel moeilijk om een beeld te krijgen wat er mis kan gaan bij de jongeren kids, snap je?
En wat betreft het misbruik, hoor je niet dat van de meeste misbruikers de omstanders altijdzeggen dat het zo een lieve man is . . . .

**Geplaatst**: 06-03-14 16:23

Geplaatst: 06-03-14 16:23

Goede vrienden van ons zijn nu crisis-gezin maar hebben ook een tijdje wat langer kinderen opgevangen (een jongetje ruim twee jaar, en twee zusjes geregeld een week, maar die waren tussendoor ook thuis)
Ze kiezen bewust voor kinderen die minstens 3 jaar jonger zijn dan hun jongste omdat dat in het begin wel eens wat botste. Pleegkind was even oud maar mentaal een stuk jonger, en mocht daardoor minder als even oude eigen kind, dat gaf frictie.
Overigens gaat het ook vaak heel goed, hun oudste geeft voetbaltraining en dan kunnen de pleegkindjes meedraaien in zijn elftal. De rest van het elftal (jonge kinderen) heeft er wel eens naar gevraagd, maar het antwoord dat het 'zusjes/broertjes van trainer' zijn is duidelijk genoeg, ook als de broertjes/zusjes de ene keer blank en de andere keer donker zijn

De kinderen die ze nu in huis krijgen komen uit heel verschillende situaties. Van kinderen die mishandeld en ondervoed zijn, kindjes waarvan de moeder af en toe een weekend of week 'pauze' nodig heeft om haar eigen traumas uit het verleden te verwerken, tot kinderen uit heel gelukkige één ouder gezinnen waarvan de ouder in het ziekenhuis beland.

Met de meeste kinderen gaat het goed, ze zijn zelf echt extreem duidelijk en consequent en dat hebben (de meeste) pleegkinderen ook echt nodig. Soms is het lastiger, bijvoorbeeld bij kinderen die zelf een trauma hebben en daardoor moeilijk gedrag vertonen, maar ze hebben ook wel eens een meisje gehad dat van alles stal. Alles achter slot en grendel in je eigen huis is niet leuk

Bepaald geen walk in the parc dus, ik vind het heel knap dat ze dit kunnen. Er kan daar bijna letterlijk elke dag een kind gebracht worden, altijd staat er een bed klaar, en soms als ze hierheen komen dan komt er ineens een (of meer) pleegkind(eren) mee. Bijzonder om te zien, ook al is het van de zijlijn.

**Geplaatst**: 06-03-14 16:23

Geplaatst: 06-03-14 16:23

Wij hebben toen ik een jaar of 5-6 was een paar maanden (of jaren) een pleegkind in huis gehad, wel alleen in het weekend. Hij zat in een instelling in Hilversum, moeder en vader vaak uit beeld. Bij ons kon hij gewoon kind zijn, was er speelgoed voor hem dat hij een keer niet(!) hoefde te delen met de kinderen waarmee hij op de pleeggroep zat. Tuurlijk waren er wel regels in huis, ook voor hem, maar ik denk dat we hem hele fijne weekenden hebben bezorgd. Ik kon goed met deze jongen overweg en hij werd behandeld alsof hij een van ons was, nooit vervelend gedrag en dergelijke. Het heeft mijn ouders voor zover ik weet zeker waardering gegeven van het 'werk' wat ze deden. Je zag hem in het weekend helemaal opbloeien

**Geplaatst**: 06-03-14 16:24

Geplaatst: 06-03-14 16:24

Helaas is dat nooit helemaal te voorkomen carrotcake.
niet alleen in pleegzorg niet.
Er wordt al wel veel aandacht besteed aan met de kinderen praten en onderwerpen als seks meer bespreekbaar maken. Maar helaas gebeurt het toch.

**Geplaatst**: 06-03-14 16:29

Re: Pleegzorg, wie denkt er nog meer over na?

Geplaatst: 06-03-14 16:29

http://www.pleegwijzer.nl/downloads/ple ... waard1.pdf

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-03-14 16:37

Re: Pleegzorg, wie denkt er nog meer over na?

Geplaatst door de TopicStarter : 06-03-14 16:37

Ik heb niet de gehele studie gelezen maar ik snap waarom veel ouders ermee stoppen en ben het er zeker mee eens dat dit de moeilijkste hulpverlening is.
Op leefgroepen zijn de opvoeders op hun werk en niet thuis

**Geplaatst**: 06-03-14 16:51

Geplaatst: 06-03-14 16:51

Mijn ouders hebben door de jaren heen verschillende jongeren opgevangen. Mijn vader heeft een enorm zwak voor jongeren met problemen en wanneer er dan een klik is... Ondertussen verzorgen mijn ouders crisisopvang en gaat het allemaal wat gestructureerder.

Mij heeft het verschillende ervaringen opgeleverd. Leuke contacten, gezellige avonden, humor. Maar ook 'broers' die weer verdwenen.

Een van de jongens is 3 jaar bij ons geweest en was net iets jonger dan ik (16-19 denk ik), we zaten op dezelfde school en voor zover iedereen wist was hij gewoon mijn broer. Ik kon ook altijd goed met hem overweg, hij heeft toen ik uit huis ging ook wel eens bij mij gelogeerd en dergelijke. Maar op een goede (slechte) dag besloot hij dat het hem te heet onder de voeten werd en klapte hij het huis uit.
Ik heb hem nooit meer gesproken, terwijl we een tijd op 100 meter afstand van elkaar hebben gewoond. Vooral mijn vader was er nog heel gevoelig voor dat het mis ging met hem en heeft hem nog een tijd financieel gesteund (bodemloze put).
Dit laatste heb ik best moeilijk gevonden. Als wij het als eigen kinderen zo hadden verknald als mijn pleegbroer, had mijn vader een harde grens getrokken: we steunen je, maar je doet er maar wat voor. En blowen, drinken en de lapzwans uithangen valt daar niet onder. Maar bij pleegbroer trapte hij er steeds weer in.
Die compensatiedrang van mijn vader vond ik sowieso moeilijk. Toen wij klein waren was er niet veel geld, we zijn dan ook opgegroeid met het idee dat merkloos goed genoeg is, dat je dingen vergelijkt voordat je ze koopt etc. Bij pleegbroer was het geld er echter wel, en ach, hij had nooit iets gehad. Dus merkschoenen, merkkleding, een Eastpack tas. Wakeboarden met wat vrienden voor zijn verjaardag, want hij had nog nooit een verjaardagsfeest gehad. Ik gunde het hem van harte, maar heb me wel eens afgevraagd waarom dat wat voor ons wel goed genoeg was, dat voor hem niet was.

(Uiteraard besef ik me ook dat wij het uiteindelijk toch echt beter hebben getroffen hoor, met de mogelijkheden om te studeren en relaties aan te gaan, met het kunnen aangaan van binding)

Dit zijn dingen waar je rekening mee moet houden, zeker bij een langdurige plaatsing. Je stopt je ziel en zaligheid erin om een kind (of in ons geval jongere) een beter leven te geven, en het is onvermijdelijk dat je je aan een kind gaat hechten. Maar vaak is er sprake van een hechtingsprobleem doordat een kind veel mee heeft gemaakt, de gewaarwording dat een kind zich eigenlijk helemaal niet aan jou heeft gehecht kan dan een flinke klap geven. Pas ervoor op dat je eigen kind deze klap niet krijgt, lees je erop in hoe je hiermee omgaat. Pas er voor op dat je de slechte start die het pleegkind heeft gehad niet voelt als iets wat gecompenseerd moet worden, je eigen kind zal dit voelen. En wees je je er inderdaad bewust van dat je met het kind, ook de ouders mee krijgt. Dit hoeft geen probleem te zijn, maar het kan wel.

Mijn ouders hebben nu meerdere jongeren in crisisopvang gehad. Dit is vaak kortdurender en problematiek is sneller duidelijk dan wanneer mijn vader eerst een klik met iemand heeft (doordat ze bij ons stage lopen bijvoorbeeld) en er dan een hulpvraag komt. Dat zorgt voor meer duidelijkheid en de professionelere instelling zorgt ook voor een betere omgang met het vertrek van jongeren. Houden van is ook loslaten.

Ik sta er inmiddels ook anders tegenover omdat ik nu een stukje ouder ben dan de jongeren die er opgevangen worden en ik ook een sociaal georienteerde opleiding volg. Het is mooi dat mijn ouders jongeren een (tijdelijk) 'thuis' willen bieden, en elke jongere die later eens terug kijkt met het idee 'daar was het fijn' is er één.

**Geplaatst**: 06-03-14 16:55

Geplaatst: 06-03-14 16:55

Ik meld mij ook even hier, wij(mijn man en ik) zijn ook pleegouders alleen nog niet in praktijk. Ik kwam er namelijk achter dat ik zwanger was in de periode dat wij de stap avonden(dat zijn verplichte avonden die je moet volgen om pleegouder te worden)volgden. En in goed overleg met de begeleiders hebben wij besloten om eerst ons kind te krijgen en dan pas kinderen in huis te nemen. Ik vond de hele intake en de avonden wel zwaar maar ook erg waardevol, je leert er zo veel over de problematiek en achtergrond van kinderen! Wij hebben nog heel veel contact met de andere mensen uit onze groep en het merendeel is actief pleegouder nu en ik hoor zeer veel positieve verhalen!!

**Geplaatst**: 06-03-14 16:59

Geplaatst: 06-03-14 16:59

Brainless schreef:
Pleegzorg is vaak van korte duur, de meeste opvang is maar enkele maanden.
Ook heb je veel contact met oa BJZ en je moet altijd bedenken dat het niet jouw kind is en dat het doel is dat het kind weer terug gaat naar zijn eigen ouders.
Daardoor heb je ook met hun contact en krijg je hun (en hun problemen/zorgen) er gratis bij.

Het is super om te doen, maar niet het makkelijkste.
Kinderen hebben vaak een flinke rugzak mee en daardoor vergt het opvoeden en begeleiden veel van pleegouders.
Je krijgt ook geen gezag over het betreffende kind, dat is een voogd/de betreffende ouders of BJZ.

Het allerbelangrijkste wat je moet beseffen is: je voedt het kind niet alleen op.
Je wordt ook eerst gescreend of je geschikt bent en je moet deelnemen aan een cursus.

Ik raad je aan naar een info avond te gaan over pleegzorg en daarna rustig te bedenken of je het traject in wilt/kunt gaan.
Wij hebben na zo'n avond en een extra bijeenkomst besloten er niet verder mee te gaan.

idd

mijn oom tante hebben dit een hele tijd gedaan, en ja hoe erg ook, kinderen gaan soms terug naar hun ouders......... -O-

emotioneel is dit bikkelen , hun zijn er uiteindelijk ook mee gestopt

**Geplaatst**: 06-03-14 17:06

Geplaatst: 06-03-14 17:06

missanita84 schreef:
Brainless schreef:
Pleegzorg is vaak van korte duur, de meeste opvang is maar enkele maanden.
Ook heb je veel contact met oa BJZ en je moet altijd bedenken dat het niet jouw kind is en dat het doel is dat het kind weer terug gaat naar zijn eigen ouders.
Daardoor heb je ook met hun contact en krijg je hun (en hun problemen/zorgen) er gratis bij.

Het is super om te doen, maar niet het makkelijkste.
Kinderen hebben vaak een flinke rugzak mee en daardoor vergt het opvoeden en begeleiden veel van pleegouders.
Je krijgt ook geen gezag over het betreffende kind, dat is een voogd/de betreffende ouders of BJZ.

Het allerbelangrijkste wat je moet beseffen is: je voedt het kind niet alleen op.
Je wordt ook eerst gescreend of je geschikt bent en je moet deelnemen aan een cursus.

Ik raad je aan naar een info avond te gaan over pleegzorg en daarna rustig te bedenken of je het traject in wilt/kunt gaan.
Wij hebben na zo'n avond en een extra bijeenkomst besloten er niet verder mee te gaan.

idd

mijn oom tante hebben dit een hele tijd gedaan, en ja hoe erg ook, kinderen gaan soms terug naar hun ouders.........
emotioneel is dit bikkelen , hun zijn er uiteindelijk ook mee gestopt

ik vind het niet terecht dat er van gebaald wordt dat kinderen terug gaan naar hun ouders.
als de ouders de zorg echt niet kunnen dragen of de kinderen mishandeld, dan gaan ze niet terug.
kinderen waar echt een vechtscheiding vloeit, worden er ook uit gehaald. maar gaan wel terug als de ouders weer stabiel zijn en uit elkaar zijn.
dit is toch juist alleen maar goed?