Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Dani schreef:OsMo schreef:Heel eerlijk vind ik dat wanneer je gezond bent in geest en lichaam je niet mag verlangen dat een ander je gaat helpen met zelfdoding.
Iemand die gezond is van lichaam en geest wil niet dood.
Ik vind het overigens ook enorm naïef om te doen of euthanasiewetgeving samenhangt met maakbaarheid van het leven of egoïsme. Mensen kiezen al sinds het begin der tijden voor het einde van hun leven. Zelfmoord komt voor in alle landen, onder alle bevolkingsgroepen. En ik vind het in- en intriest dat in onze maatschappij met zóveel voorzieningen en mogelijkheden er nog steeds mensen zijn die zich gedwongen voelen voor een trein te springen, zichzelf op te hangen, een overdosis te nemen van Godweetwat, of van een flat te springen. Dat zou niet nodig moeten zijn. Euthanasiewetgeving zorgt niet voor méér mensen die dood willen, het zorgt alleen dat de mensen die dood willen dat op een waardige manier kunnen doen.
OsMo schreef:Want tot dan vind ik het dus een verwende ontwikkeling.
[...]
Maar ik ben zeker niet voor, wanneer het gaat om een mens die geestelijk als lichamelijk gewoon gezond is.
Ik vind het leven kostbaar en waardevol, al is het soms nog zo beschadigd met welke kwaal dan ook.
[...]
Ik blijf het een lastig onderwerp vinden temeer omdat ik wel begrijp dat mensen graag dood willen maar ik ergens ook vind dat we het ons allemaal maar gemakkelijk willen maken.
OsMo schreef:Want tot dan vind ik het dus een verwende ontwikkeling.
[...]
Maar ik ben zeker niet voor, wanneer het gaat om een mens die geestelijk als lichamelijk gewoon gezond is.
Ik vind het leven kostbaar en waardevol, al is het soms nog zo beschadigd met welke kwaal dan ook.
[...]
Ik blijf het een lastig onderwerp vinden temeer omdat ik wel begrijp dat mensen graag dood willen maar ik ergens ook vind dat we het ons allemaal maar gemakkelijk willen maken.
OsMo schreef:Shadow dieren vergelijk ik niet met mensen.
OsMo schreef:Bij euthanasie verwacht men echter dat iemand anders de middelen geeft en diegene gaat helpen met het toe dienen van die middelen en dat is wat ik een moeilijk punt vind.
Daarmee leg je wel iemand jou keuze op en verlangt dat een ander mens meewerkt aan die keuze.
Ayasha schreef:Wat is er dillema aan keuzevrijheid? Jouw leven, jij beslist. Het gaat om een eigen beslissing, niet over het leven van een ander.
Kimbers schreef:Ayasha schreef:Wat is er dillema aan keuzevrijheid? Jouw leven, jij beslist. Het gaat om een eigen beslissing, niet over het leven van een ander.
Dus ik had toen ik depressief was en een einde aan mijn leven wilde maken een pilletje oid vam de arts moeten krijgen waardoor ik zou sterven? Lijkt me toch niet..
Dani schreef:OsMo schreef:Bij euthanasie verwacht men echter dat iemand anders de middelen geeft en diegene gaat helpen met het toe dienen van die middelen en dat is wat ik een moeilijk punt vind.
Daarmee leg je wel iemand jou keuze op en verlangt dat een ander mens meewerkt aan die keuze.
Maar je dwingt iemand toch niet? Een arts die absoluut niet achter het uitvoeren van euthanasie zou staan hoeft daar van mij ook niet aan mee te werken. Maar vaak zijn het zelfs de directe naasten die iemand graag een rustig einde gunnen, die daar zelfs bij willen helpen, maar nu bij handen en voeten zijn gebonden door de wet.
Kimbers schreef:Maar vanaf welke leeftijd vind je dat dan kunnen? 50, 60, 70..? En wanneer ben je echt klaar ket het leven en wanneer heb je een dipje? moet iemand volledig toerekeningsvatbaar zijn ook?
Moet je van tevoren de familie inlichten of mag iemand dit zelfbepalen? En geld dan ook hetzelfde als deze persoon in een bejaardentehuis woont? Moet dan het personeel de familie inlichten met het nieuws dat de bewoner een einde aan zijn leven heeft gemaakt?
Ik kan nog wel even doorgaan met vragen over dit onderwerp en ik denk dat iederewn er anders op antwoord en dat op sommige vragen geen antwoorden zijn. Daarom denk ik dat je dit ethisch gezien nooit kunt verantwoorden.
vuurneon schreef:Psychisch uitzichtloos lijden is ook al een tijd opgenomen als reden voor actieve euthanasie. Maar weinig artsen willen daar aan mee werken helaas...
Kimbers schreef:Als het medisch uitzichtloos is dan is euthanasie nu ook al mogelijk, bij ouderen dan. Mijn overgrootoma zat vol met kanker en die heeft ook euthanasie laten plegen.
Maar hoe ga je er mee om als het niks medisch is? Daarin is de grnes voor mij veel te vaag. Ik zou geen keuze kunmen maken in het 'wanneer wel' en 'wanneer niet'.
vuurneon schreef:Het is nog te gericht op het fysieke uitzichtloze lijden, dus ik hoop echt dat de nieuwe generatie artsen ook in gaat zien dat niet iedereen psychisch het ook beter kan krijgen.
Snap dat daaraan meewerken ook moeilijker zou zijn dan wanneer iemand bv een ziekte heeft waarbij de dood onvermijdelijk is op korte termijn en er veel ellende aan vooraf gaat. Je hebt bij die laatste de zekerheid om dood. Terwijl een stoornis zou kunnen verbeteren. Maar ja, in hoeverre kun je ook van wilsbekwaamheid spreken bij iemand die chronisch depressief is?
T is lastig, maar vooral jammer voor diegene die echt graag dood willen en het nu op een vervelende manier zelf moeten doen.