Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-11-12 01:17

Geplaatst: 06-11-12 01:17

Maar daar ga je al, de grenzen zijn ongeveer duidelijk. Niet helemaal dus. Het lijntje is gewoon flinterdun.

**Geplaatst**: 06-11-12 01:17

Geplaatst: 06-11-12 01:17

papagroom schreef:
Ik heb dit topic geplaatst om mensen zoals jij de kans te geven hun hart te luchten,en daar door de druk van de ketel te halen......en hoop van ganser arte dat dat ook zo werkt.

De schade die is aangericht is niet meer goed te maken.
En helaas is het heel moeilijk om schade te voorkomen, zolang het nog er toe doet of je wel of niet mee kunt doen met de laatste mode, wel of niet mee kunt doen aan leuke uitjes, of er wel of niet bijhoort om dat je wel of geen Iphone, Blackberry, Uggs en andere dure spullen aan kunt schaffen die er toe doen om er wel of niet bij te horen....

Laatst bijgewerkt door Cassidy op 06-11-12 01:22, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 06-11-12 01:21

Geplaatst: 06-11-12 01:21

Nee, pesten is iemand persoonlijk raken. Plagen kan alleen maar plagen zijn als het op basis van gelijkwaardigheid is, anders is het per definitie pesten. Of het nou door een persoon gebeurt of door 10, of door een complete school/ bedrijf maakt daarin niet uit.

Alleen als iemand bij een echte vriend een plagerijtje uithaalt dat tever gaat en als pesten gezien kan worden, kan erover gepraat worden. Dat is die gelijkwaardige basis. Bij echt pesten gaat het erom iemand minder te laten voelen. Dus per definitie geen gelijkwaardigheid.

Vriendschappen kunnen ook stuklopen als een van de vrienden consequent hardere grappen maakt dan een ander, en die ander dat niet goed kan pareren. Dan is er immers ook geen basis van gelijkwaardigheid.

**Geplaatst**: 06-11-12 01:23

Geplaatst: 06-11-12 01:23

Pesten kan je zien als een papiertje.. Maak er een prop van probeer hem dan weer glad te maken... De prop is weg maar de lijnen/littekens blijven!

**Geplaatst**: 06-11-12 01:24

Geplaatst: 06-11-12 01:24

En over plagerijen kan niet gepraat worden? En als je iemand plaagt, raak je hem dan niet persoonlijk?

**Geplaatst**: 06-11-12 01:30

Re: Wat zouden jullie doen? (nav de zelfmoord van Tim Ribberink)

Geplaatst: 06-11-12 01:30

Als het echt om plagen gaat kan je er over praten met elkaar. En vrienden zorgen over het algemeen dat ze de grenzen van hun vrienden niet overtreden. En als je plaagt om een vriendschap te sluiten dan zorg je ervoor dat je plagerijen zo algemeen zijn dat er niemand echt gekwetst kan worden en als dat toch per ongeluk zo is er over gepraat kan worden, omdat je de ander met wie je bevriend wil worden als gelijkwaardig beschouwt. Als jij diegene bent die iemand die je als vriend wil plaagt en daarbij de grens over gegaan bent dan moet je, als het een echte plagerij was, daar lering uit kunnen trekken en erover kunnen praten met diegene. Dat is meteen een manier om een echte band met iemand te krijgen. Echte vrienden kwetsen je namelijk niet, en als ze per ongeluk een grens over gaan kan daar over gepraat worden.

Zodra op de een of andere manier er niet over plagerijen gepraat kan worden kan je spreken over pesten. Als je er namelijk niet over kan praten is er geen gelijkwaardigheid meer.

**Geplaatst**: 06-11-12 01:31

Geplaatst: 06-11-12 01:31

Ik ben vroeger ook gepest..behoorlijk veel zelfs; voornamelijk op de basisschool en 1 jaar op de middelbare school.
En ik kan je vertellen; die kinderen weten heel goed dat ze aan het pesten zijn; de vernederingen, de blikken vol walging die je krijgt toegeworpen, opgewacht worden na schooltijd in de buurt van de school; ja leuk zo'n groep van 8 kinderen die je woedend aankijken en je achterna komen....niet weten dat hij het niet leuk vond jaja. Nou die mensen kunnen misschien volwassenen voor de gek houden die zelf nooit gepest zijn, maar ik denk dat iedereen die gepest wordt of in het verleden werd wel beter weet.

Zo jammer dat die jongen geen andere uitweg heeft gezien. Dit moet verschrikkelijk voor zijn familie zijn

edit: overigens heb ik niks tegen wat plagen. Maar naar mijn mening doe je dat bij goede vrienden die je wat plaagstootjes geeft als je onder elkaar bent

**Geplaatst**: 06-11-12 01:33

Geplaatst: 06-11-12 01:33

Cassidy schreef:
En over plagerijen kan niet gepraat worden? En als je iemand plaagt, raak je hem dan niet persoonlijk?

Tuurlijk kan daar over gepraat worden. Maar meestal word je dan toch niet serieus genomen... Als je als ''slachtoffer' met een pester gaat praten. één op één gesprekken willen nog wel eens werken. Maar meestal is de pestende partij daar niet zo in geinteresseerd

Ik denk dat het heel persoonlijk is of je iemand raakt of niet. Mij boeit het werkelijk geen reet wat iemand anders van me vind of over me zegt. Mits ze dat recht in mijn gezicht één op één weten te vertellen. En vaak gaat het daar al mis.. Ik denk dat als ze niet sterk in de schoenen staat en een gevoellig persoon bent je met kleine worden al hard gekwetst kan worden.

**Geplaatst**: 06-11-12 01:42

Geplaatst: 06-11-12 01:42

De grens tussen pesten, plagen, goed bedoelde kritiek is voor iedereen persoonlijk, en voor iedereen anders. Als ik naar mezelf kijk verschilt het zelfs nog per periode wat ik wel en niet hebben kan voordat ik neerslachtig raak om het zo te zeggen.

Als ik naar mezelf kijk ben ik momenteel iemand die best eens een grote mond durft te geven, haar grenzen aangeeft en van het beste in de mens uit gaat.

Vroeger durfde ik amper tegen klasgenootjes te praten, dacht ik dat iedereen mij vreemd/onaardig vond en de hele wereld ahw tegen mij was. Ik was erg op mezelf omdat ik het lef niet had om op mensen af te stappen, me open te stellen voor de wereld om mee heen. Als ik mezelf terug plaats in dat gevoel kan ik begrijpen dat Tim zich niet gewaardeerd voelde en daarom misschien niet meer verder wou, of gewoon echt niet wist hoe. Dat is enorm triest en naar, maar ik vind het niet terecht om klasgenoten nu de naam pesters te geven...

Ik heb zelf die knop om kunnen zetten, sinds dat ik open sta voor de wereld om mij heen, van me laat horen, niet bang ben om daarbij op mn bek te gaan en als ze eens een lolletje om mij maken gewoon lekker meelach voel ik me een stuk beter. Ik zie dat er mensen om mij heen zijn die om mij geven, heb een fijn clubje vrienden waarbij ik mezelf durf te laten zien. Lig enorm goed in de groep op mn werk (man of 40 in een leeftijd van 15 tot 40), geniet van mensen om mij heen. (Al ben ik wel iemand die ook van tijd tot tijd alleen moet zijn om even het koppie leeg te maken)

Toch ben ik ervan overtuigd dat voordat bij mij die knop om ging de wereld om mij heen niet anders was, ik zag het alleen anders, interpreteerde het anders. Erover praten werd niet gedaan, puur omdat ik mn mond hielt over hoe ik me voelde, en de andere partij waarschijnlijk niet eens bewust was van hoe ze me raakten. Ik wil echt niet weten waar of hoe ik nu zou zijn als ik niet die ene vriendin was tegen gekomen die mij zodanig veel kracht heeft gegeven die omschakeling te maken...

**Geplaatst**: 06-11-12 01:55

Geplaatst: 06-11-12 01:55

mick75 schreef:
En vrienden zorgen over het algemeen dat ze de grenzen van hun vrienden niet overtreden.

Foute denkwijze. Want iemand die echt gepest wordt heeft geen vrienden....een vriend, een echte vriend, die gaat voor het vuur voor je. En laat pesterijen niet toe.

Laatst bijgewerkt door Cassidy op 06-11-12 01:58, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 06-11-12 01:57

Geplaatst: 06-11-12 01:57

WhySoWhite schreef:
Ik denk dat het heel persoonlijk is of je iemand raakt of niet. Mij boeit het werkelijk geen reet wat iemand anders van me vind of over me zegt. Mits ze dat recht in mijn gezicht één op één weten te vertellen. En vaak gaat het daar al mis.. Ik denk dat als ze niet sterk in de schoenen staat en een gevoellig persoon bent je met kleine worden al hard gekwetst kan worden.

Dat recht in je gezicht zeggen, daar ontbreekt het vaak aan moed. Van de pester welteverstaan.
Het is veel gemener om dat lekker achterbaks te doen. En hoe achterbakser je dat gaat doen, hoe harder dat aankomt....

**Geplaatst**: 06-11-12 02:00

Geplaatst: 06-11-12 02:00

Cassidy schreef:
WhySoWhite schreef:
Ik denk dat het heel persoonlijk is of je iemand raakt of niet. Mij boeit het werkelijk geen reet wat iemand anders van me vind of over me zegt. Mits ze dat recht in mijn gezicht één op één weten te vertellen. En vaak gaat het daar al mis.. Ik denk dat als ze niet sterk in de schoenen staat en een gevoellig persoon bent je met kleine worden al hard gekwetst kan worden.

Dat recht in je gezicht zeggen, daar ontbreekt het vaak aan moed. Van de pester welteverstaan.
Het is veel gemener om dat lekker achterbaks te doen. En hoe achterbakser je dat gaat doen, hoe harder dat aankomt....

Dat gaf ik inderdaad al aan

**Geplaatst**: 06-11-12 02:01

Geplaatst: 06-11-12 02:01

Waarom is dat dan meteen een foute denkwijze? Als je geen vrienden hebt, dan betekent dat niets minder dan dat er niemand is die rekening houdt met jouw grenzen. En dat er dus niemand is die jou als gelijkwaardig ziet. Dat dat een probleem is moge duidelijk zijn, en het is te kort door de bocht om te zeggen van "dan moet je maar zorgen dat er mensen zijn die je wel als gelijkwaardig beschouwen" of "moet je maar een dikkere huid kweken". Als het leven zo simpel was...

Maar de algemeenheid van mijn stelling, dat echte vrienden elkaars grenzen respecteren en elkaar als gelijkwaardig beschouwen en pesten het niet respecteren van andermans grenzen is, ergo, een ander niet als gelijkwaardig zien is, blijft daarmee nog even hard overeind staan.

**Geplaatst**: 06-11-12 02:02

Re: Wat zouden jullie doen? (nav de zelfmoord van Tim Ribberink)

Geplaatst: 06-11-12 02:02

Een gepest persoon heeft doorgaans geen vrienden die het voor hem openemen. Die staat er echt alleen voor. Rest van je relaas is dan toch echt niet van toepassing.

**Geplaatst**: 06-11-12 02:05

Re: Wat zouden jullie doen? (nav de zelfmoord van Tim Ribberink)

Geplaatst: 06-11-12 02:05

Of je nou wel of geen vrienden hebt, voor jezelf opkomen zal in het leven hoe dan ook toch altijd wel nodig zijn?

**Geplaatst**: 06-11-12 02:08

Geplaatst: 06-11-12 02:08

Iemand die zijn hele leven de grond is ingetrapt, hoeveel kracht zal die nog hebben om voor zichzelf op te komen? Een jongvolwassene als Tim met 20 jaar, hoe veel levenservaring zal die hebben opgedaan om voor zichzelf op te komen?

Tim heeft in zijn afscheidsbrief aangegeven niet alleen gepest te zijn en vernederd te zijn maar ook te zijn buitengesloten.
En om je buitengesloten te voelen, hoef je geen lichamelijke of psychische pesterijen voor te ondergaan. Ignoreren is voldoende.....

**Geplaatst**: 06-11-12 02:12

Geplaatst: 06-11-12 02:12

OK.. Dit komt er veel botter uit dan ik bedoel, ik weet heus hoe kleinerend de mensheid kan zijn, maar om misschien duidelijk te krijgen welke kant ik op wil. Werd hij de grond in getrapt of liet hij zich de grond in trappen omdat hij schijnbaar geen grenzen kon/durfde aan te geven? Het leven gaat immers niet over rozen, bij niemand. Vriendschap is het ontstaan van werderzijds respect voor elkaar, en elkaars grenzen op ieder gebied, als je die grens niet aangeeft voor jezelf....

Als ik dat dan weer terug speel om mezelf voelde ik me ook buiten gesloten en genegeerd, niemand keek naar mij om. In weze werd mij gewoon een spiegel voor gehouden, ik keek naar niemand om, deed niets anders dan afwachten... En daardoor was ik idd een makkelijk doelwit om een lolletje om te trappen.

**Geplaatst**: 06-11-12 02:16

Geplaatst: 06-11-12 02:16

Waarom is dat niet van toepassing? Het gaat om z'n algemeenheid. Pesten is met de intentie te kwetsen, iemand minderwaardig te laten voelen. Vriendschap is juist de intentie gelijkwaardigheid te creeren. Als iemand geen vrienden heeft, betekent dat alleen dat diegene blijkbaar in de verkeerde omstandigheden zit of in een omgeving met voor diegene verkeerde mensen. En dat is geen waardeoordeel want vaak kan de gepeste daar niets aan doen! Opgroeien in een buurt die afwijkt van de aan jou van huisuit meegekregen normen en waarden is voldoende, of de pech hebben dat op je werk een hele andere moraal heerst dan die van jou, die moraal waar jij mee grootgebracht bent.

Ik weet trouwens heel goed wat het is er alleen voor te staan. Dat was ik de eerste 17 jaar van mijn leven. Ik was het kind waarbij niemand op de verjaardag wilde komen, die altijd alleen zat en van wie de tractaties op mijn verjaardag collectief door de hele klas in de vuilnisbak werden gegooid, al vanaf peuter af aan en dat bijna tot mijn volwassenheid. Er was NIEMAND die mij in mijn kindertijd als gelijkwaardig zag. Juist die ervaring heeft mij tot deze conclusie laten komen.

**Geplaatst**: 06-11-12 02:18

Geplaatst: 06-11-12 02:18

Wij hebben een zoon van 15 die toevallig sociaal heel sterk is en goed ligt bij mensen. We hebben het er wel altijd over gehad en als hij ook maar mopperde over mensen, belicht ik altijd de kant van die ander. Misschien doet hij/zij wel zus of zo, omdat............
Er wordt bij hun niet gepest. Wel is er iemand die een beetje buiten de groep valt. Ik moet toegeven dat hij zich soms naar gedraagt. Hoe meer hij ''erbij'''wil horen, hoe erger dit wordt. Volgens ons had dit ook te maken met de thuissituatie en gaat het allemaal beter nu. Hij is nooit helemaal buiten de boot gevallen, maar sommige uit de klas zzagen hem liever niet bij hun thuis. Dat is een kwalijke zaak en we hebben het erover gehad, maar als die jongen dingen zegt of doet, kun je de anderen niet dwingen met hem om te gaan. Het is geen pesten, maar ik denk wel dat zijn gevoelens hetzelfde waren als je buiten de groep valt.

Zelf was ik nooit een echt lieverdje. Echt pesten deed ik niet, maar als ik iemand niet mocht was ik kei en keihard. Dat heb ik nog wel. Maar als ik nu bijv iemand op stal niet mag en straal voorbij loop, val je elkaar gewoon niet lastig verder en ga je ieders je eigen weg.

Degene wie ik een beetje pest of plaag zijn de mensen die ik juist wel mag en dat gaat over en weer. Het is ook niet echt persoonlijk en ik denk dat beide kanten goed aanvoelen wat de grenzen zijn. Als ik denk dat ik te ver ga of iemand het verkeerd opvat kom ik er zeker op terug, want wil niemand een rotgevoel geven als dit niet zo is bedoeld.

Pesten zoals bij deze jongen uit de hand is gelopen, is echt heel erg. Ik moet er niet aan denken. Toch zou ik eerst meer info willen wat er nu echt aan de hand was. Mensen uit de omgeving zeggen dat hij op zichzelf was, dat is imo iets anders.

Het is ook echt een slecht teken dat niemand iets heeft gedaan. Hij heeft dus tot zijn 20e dit volgehouden en toen was het op. De directeur van zijn oude school zei dat hij stage had gelopen en dat alleen maar deed omdat hij het dan anar zijn zin gehad zou hebben op die school.

Is er niet meer aan de hand dat nu de bom is gebarsten?

Ik heb ook het programma van Peter vd Vorst gezien en het is heel erg dat mensen zo beschadigd zijn. Wel vind ik dat de omgeving echt moet ingrijpen. Kinderen zijn vaak een slachtoffer en blijven dat als er niks veranderd. Zelfs als volwassene blijft het zo als er niks gebeurt.

Pesters moeten aangepakt, dat is echt heel erg en mag niet. Maar de gepeste mensen moeten wel hulp krijgen en liefst zo snel mogelijk. Het leven is gewoon keihard en de een kan er beter mee omgaan dan de ander.

Er zijn ook kinderen die iets naars meemaken en daarmee moeten leven, hun blijvende littekens. Als het kan dus littekens voorkomen en anders zo goed mogelijk genezen. Is nooit 100%, dat zijn littekens nooit. Maar je krijgt er in je leven soms een hoop.

Van die ouders een goede actie om dit zo te doen, echt veel respect, want het is het nieuws van de dag, dus denk dat zij al hebben bereikt wat ze hiermee wilde losmaken!

**Geplaatst**: 06-11-12 02:25

Re: Wat zouden jullie doen? (nav de zelfmoord van Tim Ribberink)

Geplaatst: 06-11-12 02:25

Overigens moet je over het algemeen de pesters niet al te hoog inschatten. Er zit soms meer achter dat ze zich zo uitten en dat is ook niet altijd rozengeur en manenschijn. Neemt niet weg dat je niet in een vicieuze cirkel moet komen van mij is wat aangedaan, dus doe een ander wat aan etc.
Maar een goed opgevoed kind, sociaal sterk etc is meestal niet een pester..

Ik hoorde ook iemand op tv zeggen dat dit een mooie actie is en iedereen onder de indruk is, behalve de mensen die je wil bereiken. Hij zei dat pesters al geen medeleven hebben, dus dit bij hun sowieso niet aan gaat komen, net als de voorlichting op school niet. Hun image of manier van uitten op anderen is hun manier van overleven en voor hun belangrijker dan anderen en hun gevoelens.

**Geplaatst**: 06-11-12 02:32

Re: Wat zouden jullie doen? (nav de zelfmoord van Tim Ribberink)

Geplaatst: 06-11-12 02:32

Het gaat bij de pesters idd niet aankomen, maar hopelijk bij leerkrachten en ander begeleidend personeel wel en ik hoop dat ze in gaan grijpen, en daar de middelen toe krijgen. Maar dit gaat bij de daders echt niet aankomen. Net zoals stille marsen voor slachtoffers van zinloos geweld de daders van gepleegd zinloos geweld niet aankomen, de potentiele daders van toekomstige acties niet raken. Het is voldoende dat de samenleving een blijk van medeleven geeft, en achter de slachtoffers gaat staan. Ik hoop op voldoende druk van de samenleving om pesterijen tegen te houden, maar ik heb er een zwaar hoofd in...

Zinloos geweld ga je niet oplossen met stille marsen, pesterijen ga je niet oplossen door een overlijdensadvertentie met afscheidsbrief in een krant te zetten....

**Geplaatst**: 06-11-12 02:42

Re: Wat zouden jullie doen? (nav de zelfmoord van Tim Ribberink)

Geplaatst: 06-11-12 02:42

Het is wel een hele goede actie op zich, want iedereen had het er vandaag over, dus er komt in ieder geval weer aandacht voor en dat is nodig.

Er zijn gewoon mensen die zich op elk gebied asociaal gedragen en daar irriteer ik me dagelijks aan. mensen die lak hebben aan alle regels en elke vorm van fatsoen. Er wordt sowieso veel te weinig tegen gedaan, want niemand daarvan is onder de indruk van de wetten of normen en waarden die je zou moeten hebben.
Die voedden ook hun kinderen niet op met het fatsoen en de ''normale'' normen en waarden. het is echt vechten tegen de bierkaai wat dat betreft. je moet maar hopen dat ze uit je buurt blijven en niet aan je spullen komen etc etc.

Scholen kunnen meer doen, maar ouders moeten meewerken. Bij de scholen die weinig kunnen, zie je vaak dat ze in een bepaalde wijk zitten en totaal geen medewerking krijgen van ouders. Ze zijn al blij dat de kinderen komen, een beetje luisteren en ze zelf niet uitgescholden worden door leerlingen of nog erger; bekogeld met van alles.

Bij pesters is meer aan de hand en je moet harder en meer kunnen ingrijpen, alleen dan ga je wat bereiken. Op meer gebieden!

**Geplaatst**: 06-11-12 02:43

Geplaatst: 06-11-12 02:43

Om dit weer onder de aandacht te brengen, was er dan echt een zelfmoord van een jongvolwassene voor nodig?

Een school kan helemaal niets doen als er geen ouderlijk tehuis is die dezelfde regels hanteert. En vooral bij kinderen die pesten (en dat zijn per definitie NIET altijd de kinderen van asociaal schorriemorrie) moet je een ingang zien te vinden, en de hulp van het thuisfront.
En daar schort het nogal eens aan. Ongeacht de sociale klasse.

Laatst bijgewerkt door Cassidy op 06-11-12 02:46, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 06-11-12 02:46

Geplaatst: 06-11-12 02:46

Toch denk ik wel dat er een boel mensen zijn die zich bewuster worden van hun omgeving, misschien signalen van gepesten al dan niet pesters gaan opvangen die ze tot nu toe misschien over het hoofd gezien hebben. Het zien van een "probleem" kan een begin van een oplossing zijn.

**Geplaatst**: 06-11-12 02:47

Re: Wat zouden jullie doen? (nav de zelfmoord van Tim Ribberink)

Geplaatst: 06-11-12 02:47

Dan de vraag aan jou: wat is er in het geval van Tim misgegaan? Want zoals jij dat beschrijft hadden er meer mensen aan de bel moeten trekken, en eerder aan de bel moeten en kunnen trekken. Had Tim niet dood gehoeven om aandacht te trekken.