Lovely schreef:De verhoging van het eigen risico is bedoeld om mensen meer bewust te maken van hun gebruik van zorg, het beroep dat ze doen op de beschikbare zorg.
Een onzinnig idee overigens. Want als je dan vraagt hoe je moet weten of iets een zinvol beroep is op de huisartsenzorg (kijk naar de topics op MW bv) dan roept iedereen 'wij zijn geen arts, ga naar de huisarts.' En terecht. Het is nou juist zo dat je als niet-medisch individu niet altijd kunt inschatten wat erg is en wat niet, en daar hebben we de eerstelijnszorg voor uitgevonden. En dat werkt helemaal prima, geen enkel probleem. En als de huisartsen verder ruimte krijgen om meer met praktijkondersteuners te werken, kan een deel van de zorg nog laagdrempeliger en eenvoudiger. (Overigens valt de huisarts nu nog niet onder eigen risico, waarmee het dus op het enige punt waar je zelf kiest of iets zorg nodig heeft of niet, het geen invloed heeft. En da's goed - maar wat houdt dat in: nu ondervind je dus financieel nadeel als je de adviezen van je arts opvolgt. Bv door medicijnen niet te nemen die wel zijn voorgeschreven, of door vervolgonderzoek niet te doen dat wel geindiceerd is. Die dingen zijn zonder medewerking van de huisarts toch al niet te verkijgen, althans, niet vergoed. Dus waarom nog een extra nadeel inbouwen op een situatie waar mensen eigenlijk geen zinnige keuze meer in hebben?)
Het wel invoeren van een eigen bijdrage voor de huisarts verhoogt de drempel voor mensen om met zinnige dingen te gaan (met alle nadelen van dien, te lang doorlopen met etc), het verhoogt de frustratie bij mensen die geen keuze hebben om steeds naar zorg te vragen (omdat ze ziek zijn...) Maar het de hoge kosten van bv de specialistische zorg niet op. Sterker: door op de eerstelijn al zoveel drempels op te werpen, krijg je vermoedelijk alleen maar meer mensen die in de tweedelijn komen.
(Overigens: er is dan ook nog geen onderzoek gedaan of zulke maatregelen uberhaupt enig doel bereiken. Het is geopperd als leuk theorietje, om goed te kunnen praten dat we de chronisch zieken nog eens extra benadelen, maar behoorlijk onderzoek is er nooit naar gedaan. En iedereen praat elkaar vervolgens na.)
Citaat:Het tenen voorbeeld van Annegti is daar wel illustratief voor omdat de premies en eigen risico's met name stijgen door de collega met de krukken. Aan dat soort mensen moet duidelijk worden dat ze wat zelfredzamer kunnen zijn zodat er meer geld en aandacht over blijft voor mensen die de zorg niet misbruiken.
Quatsch. Dat soort kleine dingetjes zijn niet zo heel relevant en het is ook niet heel onzinnig om in bepaalde gevallen met een teennagel even naar de dokter te gaan: het kan gaan infecteren. Wat mij betreft moet iedereen dat zelf inschatten - maar het is zeker niet zo dat het goed is voor de volksgezondheid of de kosten als we iedereen verbieden om met dergelijke dingen even langs te komen. Daar is eerstelijnszorg voor: voor geneeskundig advies. En dat houdt in dat je ze om advies mag vragen. En ook het paar krukken van de thuiszorg is echt zo boeiend niet. (Je koopt ze voor 45 euro, dus ze afhalen en weer inleveren is ook niet zo'n drama.)
De grote kosten zitten bij de specialistische zorg, de onduidelijke kostenstructuur en de enorme overhead: er zijn honderden mensen in de zorg die ver over de balkenendenorm heen zitten, ondanks hun mooie praatjes over integriteit enzo. De DBC's zijn ingewikkeld en daar gaat dan ook behoorlijk wat mee mis, bedoeld en onbedoeld. De zorgverzekeraars maken nog steeds winst. Als we mensen bewust willen maken van de kosten van de zorg, moesten we misschien maar een financiele bijsluiter verplicht stellen: bij elk bezoekje krijg je dan niet alleen de rekening maar ook de uitsplitsing ('zoveel voor de RvB, zoveel voor het nieuwste vastgoedproject, zoveel voor de dienstauto van de specialist'.)