Jodie_ schreef:Jeetje wat is het voor sommige mensen moeilijk om verder te kijken dan hun neus lang is..
Niemand praat dit gedrag goed, maardat betekend niet dat het totaal niet te begrijpen is.
Mijn vader zit in het leger en is meerdere keren uitgezonden geweest, de laatste keer was naar Afghanistan. De dingen die je daar ziet en meemaakt veranderen een mens, ik heb dit bij hem van dichtbij gezien. Hij heeft me wel eens verteld dat er daar zoveel gebeurde, dat het wel eens voorkwam dat ze hun zoveelste omgekomen collega begeleidden of droegen naar het vliegtuig, en als dit voorbij was ze de poort weer doorliepen en doodleuk verder gingen en de barbecue aanstaken. Dit lijkt misschien ook respectloos, maar wat moet je dan? Je maakt jezelf helemaal gestoord als je overal in blijft hangen, je moet een manier hebben om het los te kunnen laten, jezelf tge kunnen ontladen. En dan zitten Nederlanders daar nog relatief ‘veilig’ en krijgen veelal goede nazorg en psychologische ondersteuning, dit staat soms in schril contrast met de Amerikaanse soldaten.
Ik kan me er best ergens wel in verplaatsen, als ik me moet voorstellen dat ik in oorlogsgebied zit, met keiharde legerleiding en constant gevaar op de loer. Je weet niet wat er gebeurt is voordat de soldaten deden wat ze deden. Misschien hebben zij diezelfde mensen wel verschrikkelijke dingen zien doen, misschien hebben zij wel vrienden of collega’s verloren, misschien hebben zij het zelf maar op een haar na overleefd. Is het raar dat je dan in zekere zin je respect verliest voor je vijand? Is het dan zo bizar dat je ze misschien zelfs wíl vernederen? Is het dan zo gek dat dit misschien in zekere zin een daad is vanuit de opluchting na de strijd? Misschien heb ik een kronkel in mijn kop maar ik kan me er best in verplaatsen als iemand in die omstandigheden verkeerd. Respectloos? Ja. Onbegrijpelijk? Nee dat denk ik niet.
Ik vraag me af of de gemiddelde persoon in dit topic na een heftige strijd of na vreselijke dingen te hebben gezien en te hebben meegemaakt veel respect zou kunnen opbrengen voor zijn of haar vijand. En dan is het heel, héél makkelijk om te zeggen dat je dat wel zou doen want dat kan je never nooit weten van achter je computer. Pas als je zelf daar hebt gestaan, dan mag je pas oordelen over of jij het wel of niet zou hebben gedaan.
Ik vind het nu ook makkelijk om te zeggen; ‘wat afschuwelijk, dat zou ik echt nooit hebben gedaan wat er ook was gebeurd!’, maar dat zeg ik niet want ik wéét niet wat ik zou hebben gedaan. Wat hadden wij gedaan in zo’n situatie dan? Stel dat er een terroristische daad wordt gepleegd hier in Nederland, wij verliezen hier allen vrienden en familie bij, en een lijk van één van die terroristen komt binnen ons handbereik. Wat zouden wij doen dan? Ze respectvol de ogen sluiten en ze een nette begravenis geven? Ik kan het me niet voorstellen. Ik kan me eerder voorstellen dat je er een keer achteraan tuft of uit frustratie een schop tegen zo’n lijk aan wilt geven.
Of denk ik nou zo bizar, en heb ik zo’n kronkel in mijn kop? Misschien wel, maar ik probeer wel verder te kijken dan hier veilig vanachter mijn laptop.
Daarnaast wenst de gemiddelde bokker in het gemiddelde nieuwstopic hier de daders de meest verschrikkelijke dingen toe, langzame pijnlijke dood, levend gevild worden, op dezelfde manier behandeld worden als zij hun slachtoffers hebben behandeld. Maar dan zie je vervolgens iemand iets dergelijks doen, over een lijk heen pissen, en dan staan sommige mensen op de achterste benen. Lekker hypocriet zeg.
Geplaatst 
Alleen niet genoemd... Ik was wat snel in het typen 
