Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-09-11 21:13

Geplaatst: 22-09-11 21:13

justkid schreef:
Ik ben echt teleurgesteld in de journalistiek.

Mag ik vragen waar je precies teleurgesteld in bent? Vergeet niet dat journalisten ook maar gewoon mensen zijn, die ook steeds minder middelen tot hun beschikking hebben om goed hun werk te doen. Daarnaast wordt een journalist wel degelijk afgestraft als het feitelijke onjuistheden verteld. Ook een journalist kan aangeklaagd worden op laster en smaad, en de gemiddelde eindredacteur is ook niet al te happy als die er achter komt dat één van zijn journalisten foutieve feiten staat te verkondigen.

En tja, bescherming van bronnen en de vrijheid van pers zijn essentiële dingen in onze rechtstaat. Als journalisten dat op moeten geven is het einde zoek en gaat hun belangrijke controlerende taak verloren.

En de waarheid is altijd selectief, wat voor één iemand de waarheid is, is voor iemand anders een leugen. Zelf als je er bij bent heb je onbewust en selectieproces in je hersens die jouw waarnemingen niet objectief maken. Daarom is één van de belangrijkste principes binnen de journalistiek hoor en wederhoor, om beide kanten van een verhaal te belichten. Echter valt dat in de praktijk vaak tegen. Een mooi voorbeeld daarvan is het conflict tussen Israël en de Palestijnen. Waarbij de media jaren op de hand van Israël is geweest, simpelweg omdat ze betere woordvoerders hadden en de media beter wisten de bespelen dan de minder georganiseerde Palestijnen. Soms gaat het geven van een gekleurd beeld expres, maar in de meeste gevallen is het een compleet onbewust proces en is de journalist in kwestie ten goede trouw. Neem bijvoorbeeld de burgeroorlog in Bosnië, journalisten reisden des tijd massaal af richting Sarajevo, de hoofdstad. De mensen die ze daar spraken leefde vaak in harmonie met elkaar samen, de journalisten kregen een beeld dat een verenigd Bosnië nog steeds een optie was. Waren ze echter naar het platteland af gereisd, dan hadden ze een beeld gekregen van veel meer haat tussen de Bosniërs, Serven en Kroaten.

**Geplaatst**: 22-09-11 21:48

Geplaatst: 22-09-11 21:48

Het digitale patientendossier is een goed voorbeeld van de invloed van journalisten/media die hun huiswerk gewoon niet goed doen.
Tendentieuze stukken schrijven, "deskundigen" raadplegen die gewoon niet deskundig zijn en iedereen die dat gewoon voor zoete koek slikt en zelfs de politiek weet gewoon niet waar het over gaat.
Degene die wel dossierkennis hebben of precies weten hoe het zit worden niet gevraagd of gehoord.

Het lijkt mij logisch om juist die mensen te vragen.

imo is dat bewust iets om zeep helpen door de hele discussie een bepaalde richting te sturen.
Dat vind ik slechte journalistiek en daar kom je alleen achter als je zelf meer weet dan de gemiddelde journalist.

En met die kennis in mijn achterhoofd lees en zie ik nu alles met grote twijfels.

**Geplaatst**: 24-09-11 22:51

Geplaatst: 24-09-11 22:51

Weetje wat het probleem ook is, door het gebrek aan geld is er tegenwoordig ook veel minder tijd voor research.
Wat dus het gevolg heeft, dat er minder diep in de dossiers wordt gedoken en de eerste de beste deskundige maar naar voren wordt gehaald.
Dit is een beetje kort door de bocht gezegd, maar is wel wat er gebeurt.

Verder ben ik het met joopie7 eens. Ik had zelf ook al aangesneden dat objectiviteit niet bestaat. Uit eerste hand iets horen, is ook al niet zuiver.
Die persoon heeft ook iets gezien of meegemaakt vanuit zijn eigen perspectief. En ieders perspectief is anders, beinvloed door levenservaring, kennis, karakter, etc.

Ik vind je beeld ook wel heel negatief. Het is niet zo dat je maar zomaar alles kan roepen als journalist.
Kranten proberen wel degelijk kwaliteit te behouden en dan hebben we ook nog zoiets als de raad van de journalistiek.

randalinpony schreef:
Advertorial staat meestal in hele kleine lettertjes in een dood hoekje gedrukt.

Wat betreft die Irakoorlog: het is wel opmerkelijk dat de kosten van die oorlog zo lang voor het volk verborgen gehouden worden. Dat moet ook wel anders verdween het draagvlak voor die oorlog waar ze sowieso al ingelogen zijn als sneeuw voor de zon.

afghanistan werd een poos terug al op 3 miljard geschat.

Amerikanen kunnen ongeveer op de minuut bekijken hoeveel die oorlog hen kost en weten dus precies waarom ze een staatsschuld van galaxische afmetingen hebben, maar is er dan geen enkele journalist die daar hier in Nederland achter probeerde of probeert te komen?

Ik vind het zelf echt gek dat een oorlog die ongetwijfeld ook in de miljarden loopt niet eens in de miljoenennota wordt meegenomen, en dat niemand daarover begint te zeuren.

Ben ik met je eens hoor, had meer aandacht mogen krijgen. Zembla heeft er natuurlijk wel wat aandacht aan besteed.

joopie7 schreef:
Ik hecht wel veel waarde aan nieuws, maar lees het altijd als een visie van een journalist. Hoewel ook vandaag de dag objectiviteit bij veel journalisten hoog in het vaandel staat geloof ik niet in objectiviteit. Ik geloof niet in één waarheid en probeer elk nieuws artikel te zien als een visie in plaats van "de waarheid". Kranten en nieuws is voor mij nog steeds belangrijk omdat het mij helpt met het vormen van mijn eigen visie op bepaalde problematiek. Maar ik merk ook bij mezelf dat de snelheid waarin het nieuws wordt gemaakt een steeds belangrijker punt wordt, waarop steeds duidelijk wordt dat de krant een achterhaald medium is daarvoor. Het nieuws moet steeds sneller en dat gaat ten kosten van de betrouwbaarheid. Maar aan de andere kant gaat alles steeds sneller tegenwoordig en willen we ook graag snel nieuws weten. En in een tijdperk waar zoveel kennis voor handen is via internet is het een kleine stap om meerdere visies te bekijken en zelf je eigen mening te vormen. Er wordt vaak negatief gedaan over de moderne vorm van journalistiek bedrijven vandaag de dag, maar er zijn ook zeker voordelen te vinden. De kanalen waar de informatie vandaag komen is veel diverser, ook dankzij de explosieve toename van sociale media. Daarbij zijn de bronnen via de sociale media misschien niet altijd even betrouwbaar, maar een groot aantal onbetrouwbare bronnen kunnen uiteindelijk wel weer een betrouwbaar beeld geven.

In de hoogtij dagen van de ouderwetse journalistiek zag je dat er veel meer vertrouwen was in de journalistiek dan vandaag de dag. Wat geschreven werd door journalisten en verscheen in kranten werd vaak als waarheid aangenomen. Maar de beeldvorming was toen net zo gekleurd als tegenwoordig. In zekere mate vind ik het dus een positief iets dat het vertrouwen in de journalistiek afneemt en men kritisch naar informatie kijkt.

Ik ben het helemaal met je eens dat de nieuwe ontwikkelingen, vooral op het gebied van techniek, juist niet negatief zijn. Het geeft juist weer heel veel nieuwe mogelijkheden. Zoals bijv. de
webdocumentaires, informatieverzamelplatforms, interactiviteit, crossmedialiteit, etc. Twitter geeft heel veel mogelijkheden, vooral in landen met corrupte regeringen, waar cencuur plaatsvindt.

Met deze nieuwe mogelijkheden, kun je je ook afvragen of de rol van de journalist misschien verandert.
De klassieke storyteller vervalt mss, en het wordt vooral belangrijk informatie te verzamelen en te ordenen.

Het enige grote nadeel is het gebrek aan verdienmodellen, maar hopelijk wordt daar nog iets op gevonden.

**Geplaatst**: 25-09-11 19:57

Geplaatst: 25-09-11 19:57

Voor de geinteresseerde: vanavond..straks..om 20.10 op Canvas is de docu Page One: Inside The New York Times.

**Geplaatst**: 26-09-11 22:49

Re: Hoeveel waarde hecht jij nog aan nieuws in krant en op tv?

Geplaatst: 26-09-11 22:49

Ik kijk of iets in een sensatieblad staat of niet. Engelse en nederlandse kranten lees ik eigenlijk zelden of nooit omdat ik me erger aan berichtgeving die mensen al een bepaalde kant op "jagen". Ik wil zelf een mening vormen en die niet opgelegd krijgen.
Daarbij zijn sommige berichtgevingen grofweg leugens en niet terug te vinden internationaal.
Ik lees een portugese krant die nogal serieus is en neem die berichtgeving serieus.
Ik zie graag meerdere kanten van een bericht en als iets me intereseert zal ik zeker mijn best doen om meer te weten te komen via andere bronnen.

**Geplaatst**: 26-09-11 23:02

Geplaatst: 26-09-11 23:02

Ik bekijk mijn bronnen kritisch voor wat betreft hun waarde (en eigen agenda), probeer vanuit verschillende hoeken informatie te vergaren, maar ik krijg jeuk van de sensatiezucht (= hogere verkoopcijfers= meer

). Daarnaast ook nog eens het elkaar-napraten-effect van de media en de manier waarop dit (overigens al eeuwen) wordt ingezet om politieke doelen te verwezenlijken (macht=

en zo'n tvzender ook gewoon een bedrijf): paar fotootjes van wat vrachtwagentjes, verhaaltje erbij dat door de wereldmedia overgenomen wordt en voila, weer een oorlog gelegitimeerd. Zoals John Mayer t al zei: when they own the information they can bend it all they want.

Hoe duidelijker je beseft dat de media geen 'doorgeefluik' zijn maar actieve scheppers van nieuws en de manier waarop er over dingen gesproken dn gedacht wordt, des te genuanceerder kun je denk ik het nieuws op waarde schatten. Maar t blijft lastig om om de 'grote' media heen te kunnen- en op internet is er zoveel ruis dat t niet altijd makkelijk is het kaf van t koren te scheiden.

**Geplaatst**: 02-10-11 16:01

Geplaatst: 02-10-11 16:01

kjoetie schreef:
Ik bekijk mijn bronnen kritisch voor wat betreft hun waarde (en eigen agenda), probeer vanuit verschillende hoeken informatie te vergaren, maar ik krijg jeuk van de sensatiezucht (= hogere verkoopcijfers= meer ). Daarnaast ook nog eens het elkaar-napraten-effect van de media en de manier waarop dit (overigens al eeuwen) wordt ingezet om politieke doelen te verwezenlijken (macht= en zo'n tvzender ook gewoon een bedrijf): paar fotootjes van wat vrachtwagentjes, verhaaltje erbij dat door de wereldmedia overgenomen wordt en voila, weer een oorlog gelegitimeerd. Zoals John Mayer t al zei: when they own the information they can bend it all they want.

Media/journalisten moeten wel op allerlei manieren proberen geld te verdienen, anders zouden ze niet bestaan

Het grote probleem nu, is juist geldgebrek en het gebrek aan een goed verdienmodel. Projecten achter paywalls mislukken om de haverklap, mensen willen er niet voor betalen. Journalisten werken al voor een scharrel loontje, maar ze moeten nog wel kunnen eten iig

kjoetie schreef:
Hoe duidelijker je beseft dat de media geen 'doorgeefluik' zijn maar actieve scheppers van nieuws en de manier waarop er over dingen gesproken dn gedacht wordt, des te genuanceerder kun je denk ik het nieuws op waarde schatten. Maar t blijft lastig om om de 'grote' media heen te kunnen- en op internet is er zoveel ruis dat t niet altijd makkelijk is het kaf van t koren te scheiden.

Maar het doel van de journalistiek is toch ook helemaal niet 'doorgeefluik' zijn. Naast het brengen van nieuws, is het hogere doel juist het kritisch kijken naar gebeurtenissen en beslissingen en dan actief uitzoeken hoe de vork in de steel zit. Dan ben je idd bezig met het 'maken' van nieuws, maar dan niet op de negatieve manier die jij bedoelt.

Lusitana schreef:
Ik kijk of iets in een sensatieblad staat of niet. Engelse en nederlandse kranten lees ik eigenlijk zelden of nooit omdat ik me erger aan berichtgeving die mensen al een bepaalde kant op "jagen". Ik wil zelf een mening vormen en die niet opgelegd krijgen.

Ik vind eigenlijk niet zulke hele duidelijke visies naar voren komen in Nederlandse kranten hoor. Nog even los van sensatie. En ja, in de totale berichtgeving en het 'pack journalism' wordt er een eenzijdig beeld gevormd, maar dit is denk ik meer een kwestie van geldgebrek, dan bewust een kant 'opjagen'. Het is allemaal juist oppervlakkiger geworden en met een minder duidelijke visie. Neem de ontzuiling. Neem de tweede wereld oorlog, toen kranten nog een duidelijke kant kozen. En juist als je verschillende visies leest, kun je zelf beter een mening vormen.

Interessant stukje over journalistiek en objectiviteit verscheen laatst nog op DNR:

Tabe Bergman, DNR schreef:
...

Het vreemde is dat onderzoeksjournalistiek, die moeizame zoektocht naar feiten die de machthebbers verborgen willen houden, onderdeel is van de moderne opvatting dat de journalist objectief moet zijn. De klassieke journalistiek – in Europa in de 19e eeuw en ook nog in een groot deel van de 20e eeuw, en in de Verenigde Staten tot dit langzaam veranderde met de opkomst van de penny press in de jaren 1830 – had relatief weinig respect voor feiten. Commentaar en duiding werden als veel belangrijker gezien.

In Nederland is NRC Handelsblad een mooie voorbeeld van die enigszins vreemde spagaat van het streven naar objectiviteit en naar het doen van onderzoeksjournalistiek. De krant heeft van alle kranten in Nederland ‘objectiviteit’ waarschijnlijk het hoogst in het vaandel, maar het is ook een van de weinige redacties in Nederland waar nog echt aan onderzoeksjournalistiek wordt gedaan.

Waarom noem ik dit een spagaat? Omdat zoals gezegd de onderzoeksjournalist duidt en kritiek levert, iets wat voor objectieve journalisten uit den boze is. In de praktijk schrijven objectieve journalisten op wat machtige bronnen zeggen, wassen vervolgens hun handen in onschuld en laten het volk beslissen wie van de machtigen lof verdient en wie niet. Dat het volk niet genoeg, of niet de juiste, informatie heeft om een oordeel te vellen – de journalistiek heeft namelijk de waarheid niet onthuld maar slechts een paar versies van de waarheid gepresenteerd die worden verkondigd in hoge kringen – wordt gemakshalve over het hoofd gezien.

....

Lusitana schreef:
Daarbij zijn sommige berichtgevingen grofweg leugens en niet terug te vinden internationaal.

Heb je daar voorbeelden van paraat? Je zegt het zo stellig.

**Geplaatst**: 02-10-11 20:38

Geplaatst: 02-10-11 20:38

Een punt dat weinigen onderkennen is dat nieuws een product is.

Door marketing worden producten afgestemd op de koper. En kopers zijn altijd divers. Sommige mensen kopen witbrood, de ander bruinbrood, de een koopt een een sportauto, de ander een vervoersmiddel.

Als er een grote markt is voor rommel, zal er ook veel rommel geproduceerd worden.

Wel is de wereld in deze tijd een stuk minder overzichtelijk geworden, je kan info uit allerlei bronnen halen naast de krant en tv. Daardoor merk je dat ieder verhaal vele facetten heeft en van vele kanten bekeken kan worden. Dat is de duiding waarop in de post hierboven wordt bedoeld. Er is een feit gebeurd, wat betekent dat nou?

**Geplaatst**: 04-10-11 14:12

Geplaatst: 04-10-11 14:12

Knoffer schreef:
Lusitana schreef:
Ik kijk of iets in een sensatieblad staat of niet. Engelse en nederlandse kranten lees ik eigenlijk zelden of nooit omdat ik me erger aan berichtgeving die mensen al een bepaalde kant op "jagen". Ik wil zelf een mening vormen en die niet opgelegd krijgen.

Ik vind eigenlijk niet zulke hele duidelijke visies naar voren komen in Nederlandse kranten hoor. Nog even los van sensatie. En ja, in de totale berichtgeving en het 'pack journalism' wordt er een eenzijdig beeld gevormd, maar dit is denk ik meer een kwestie van geldgebrek, dan bewust een kant 'opjagen'. Het is allemaal juist oppervlakkiger geworden en met een minder duidelijke visie. Neem de ontzuiling. Neem de tweede wereld oorlog, toen kranten nog een duidelijke kant kozen. En juist als je verschillende visies leest, kun je zelf beter een mening vormen.

Waar ik het over heb is bv:"Prins William mishandeld zijn paard" ipv "onderzoek naar eventuele mishandeling" wat er werkelijk gaande was. Stellen dat hij paarden mishandeld is mensen een bepaalde negatieve kant op sturen. Wat daarna in het artikel komt wordt half gelezen en Prins William word al gehaat voordat er ook maar iets is uitgezocht of bewezen. (Hoe zo'n zaak dan afloopt wordt ook voor het gemak zelden of nooit gemeld.)
Elke kop die begint met een stelling waarvan nog uitgezocht moet worden of het wel waar is, is een vooroordeel waarin mensen geloven "want het staat er toch" en iemand "een kant opjagen".

In Groot Brittanie met name kan de krant iemand maken of breken, en dat weten ze.

De koppen trekken de klanten, dus wil men emotie oproepen. In het artikel zelf blijkt het dan anders of wel mee te vallen, of zelfs niet wara te zijn, maar de toon is al gezet, het oordeel geveld, zeker door mensen die niet veel meer doen dan koppen lezen.

Het interesseert me niet of een celeb dikker of dunner is geworden, of al of niet een onderbroek draagt en dronken is gesignaleerd. Celebs zijn ook mensen en van andere mensen hoef ik die zaken ook niet te weten. Tenzij ze iets gedaan hebben voor de maatschappij wat nieuwswaardig is, mogen ze van mij uit kranten blijven. Het is erg genoeg dat er roddeltijdschriften bestaan, maar dat er kranten ook die kant op gaan is te gek om los te lopen.

Ik snap het standpunt vanuit de krant. Ik heb meer dan 25 jaar voor een uitgever gewerkt dus ik heb wel wat insight. Maar ik vind de nummer 1 taak wel het verspreiden van nieuws en niet van roddels, meningen (behalve in een column of aparte pagina daarvoor) en al helemaal niet het oproepen van vooroordelen.
Ik moet zeggen dat het lijkt dat de kranten online wat neutraler zijn.
En wellicht vallen hollandse kranten, op de Telegraaf na, wel mee, ik lees ze te pas en onpas als mijn moeder er is bv, dus ik kan geen goed oordeel meer vormen over ontwikkelingen sinds ik in portugal woon.

En uiteraard is het niet mogelijk totaal objectief te schrijven, maar vanuit een negatieve mening beginnen, vind ik gewoon fout.
Ik zeg niet dat de journalistiek in zijn totaal niet deugt, slechts dat ik niet wens meegesleurd te worden in een mening van iemand, maar die zelf wil vormen. Dat betekent dat ik selectief ben met welke kranten ik lees, en hoe ik dingen lees en dat ik als het lukt, het ook van de andere kant wil horen of met meer achtergrond info.
Toen Madeleine mcCann zogenaamd was opgedoken in India was het vrij makkelijk om indiase kranten na te gaan, omdat veel in het engels te verkrijgen zijn, en daar verscheen niets in, dus dan weet je meteen dat het weer een verzonnen verhaal is.
En dat doe ik dus met grote regelmaat, kijken wat er in de kranten staat uit het land of de streek waar het afspeelt. Veel raakt verloren "in translation" soms is een en ander gewoon uit de duim gezogen, en journalisten kunnen gemakkelijk hun jus er over gieten.
Begrijp me niet verkeerd, soms is juist die herkenbaarheid van een stijl van een journalist juist wat je als lezer trekt, maar dan moet wat er verkondigd wordt evengoed nog wel waar zijn.

Ik zal ook even de "flaws" van sommige portugeze kranten noemen

:
Te onvolledige, vage berichten ( eerder dat mensen ontzet waren, geloofden dat het er aan zat te komen, etc, oftewel publieke opinie, maar geen feiten, aan de ene kant ook wel handig , om te weten wat er leeft, maar ik wil niet dat het de boventoon voert); samengestelde berichten over twee of meer op zich zelf al belangrijk genoeg evenementen waardoor ze beiden niet de aandacht krijgen die ze verdienen; weglaten van belangrijke dingen zoals bij sportverslaggeving niet de sport noemen... (" pietje puk heeft de derde prijs gewonnen").
Krantenlezen moet je leren...

.

**Geplaatst**: 04-10-11 14:23

Re: Hoeveel waarde hecht jij nog aan nieuws in krant en op tv?

Geplaatst: 04-10-11 14:23

Ik hecht geen waarde aan het nieuws an sich...

Heb ook geen tv, geen krant en ik lees ook geen nieuws op internet. Het interesseert me niet, alles wordt zo opgeblazen en zonder al die poespas is het voor mensen al moeilijk naar zichzelf te kijken. Klinkt misschien wereldvreemd, maar ik ben van mening dat je de dingen toch niet kan veranderen met petities, demonstraties enzovoorts. En aangezien ik het met het meeste nieuws niet eens ben (Bv de meeste plannen van dit kabinet) hou ik me er niet mee bezig. Ik heb wel genoeg aan mezelf en de dingen waar ik direct mee te maken krijg.

**Geplaatst**: 04-10-11 16:55

Geplaatst: 04-10-11 16:55

Lusitana schreef:
Knoffer schreef:
Ik vind eigenlijk niet zulke hele duidelijke visies naar voren komen in Nederlandse kranten hoor. Nog even los van sensatie. En ja, in de totale berichtgeving en het 'pack journalism' wordt er een eenzijdig beeld gevormd, maar dit is denk ik meer een kwestie van geldgebrek, dan bewust een kant 'opjagen'. Het is allemaal juist oppervlakkiger geworden en met een minder duidelijke visie. Neem de ontzuiling. Neem de tweede wereld oorlog, toen kranten nog een duidelijke kant kozen. En juist als je verschillende visies leest, kun je zelf beter een mening vormen.

Waar ik het over heb is bv:"Prins William mishandeld zijn paard" ipv "onderzoek naar eventuele mishandeling" wat er werkelijk gaande was. Stellen dat hij paarden mishandeld is mensen een bepaalde negatieve kant op sturen. Wat daarna in het artikel komt wordt half gelezen en Prins William word al gehaat voordat er ook maar iets is uitgezocht of bewezen. (Hoe zo'n zaak dan afloopt wordt ook voor het gemak zelden of nooit gemeld.)
Elke kop die begint met een stelling waarvan nog uitgezocht moet worden of het wel waar is, is een vooroordeel waarin mensen geloven "want het staat er toch" en iemand "een kant opjagen".

...

En uiteraard is het niet mogelijk totaal objectief te schrijven, maar vanuit een negatieve mening beginnen, vind ik gewoon fout.
Ik zeg niet dat de journalistiek in zijn totaal niet deugt, slechts dat ik niet wens meegesleurd te worden in een mening van iemand, maar die zelf wil vormen. Dat betekent dat ik selectief ben met welke kranten ik lees, en hoe ik dingen lees en dat ik als het lukt, het ook van de andere kant wil horen of met meer achtergrond info.
Toen Madeleine mcCann zogenaamd was opgedoken in India was het vrij makkelijk om indiase kranten na te gaan, omdat veel in het engels te verkrijgen zijn, en daar verscheen niets in, dus dan weet je meteen dat het weer een verzonnen verhaal is.
En dat doe ik dus met grote regelmaat, kijken wat er in de kranten staat uit het land of de streek waar het afspeelt. Veel raakt verloren "in translation" soms is een en ander gewoon uit de duim gezogen, en journalisten kunnen gemakkelijk hun jus er over gieten.
Begrijp me niet verkeerd, soms is juist die herkenbaarheid van een stijl van een journalist juist wat je als lezer trekt, maar dan moet wat er verkondigd wordt evengoed nog wel waar zijn.

...

Ah, ik denk dat wij hier even op twee verschillende sporen zitten en een beetje langs elkaar heen praten.

Sensatienieuws over bekende mensen staat bij mij namelijk allang op 'ignore'

die katernen lees ik niet of met een heel ander oog. Dat noem ik namelijk geen journalistiek, maar zacht nieuws om publiek te trekken. Ik ben het helemaal met je eens dat in die categorie de koppen extreem suggestief zijn en idd vooroordelen creëren. Maar zoals al eerder genoemd, dat is het probleem van het gebrek aan een verdienmodel. Zoals in dit topic al vaker benadrukt: de journalistiek is afhankelijk van de markt. Het is dan aan het medium hoe onafhankelijk zij zichzelf opstellen of aan de journalist zelf hoe hoog hij de kernwaarden van de journalistiek in het vaandel heeft staan. Maar als je niets verkoopt, dan houdt het gewoon op. Daarom haalde ik al eerder Clay Shirky aan, die spraakmakende blogposts over dit onderwerp geschreven heeft. Als je echt onafhankelijke journalistiek wil bedrijven, zou je geld moeten halen uit subsidie zonder verdere overheidsbemoeienis, bepleit hij.

Maar waar ik het over had, was vooral het politieke, economische en maatschappelijke nieuws. Ik wilde nog even benadrukken dat het juist niet gaat om alleen feitelijk nieuws brengen, maar juist om de duiding ervan. Juist het verklaren en in perspectief plaatsen van bepaalde feiten. (Idd joostvangestel: wat betekent het nou?) Ik vond zelf dat het in dat stukje dat ik quote van Tabe Bergman erg duidelijk werd omschreven. Het is onmogelijk objectief te duiden. Tuurlijk kun je een verhaal van meerdere kanten belichten en meerdere visies uitlichten, (hoor en wederhoor, hoort al bij de kernwaarden van de journalistiek), maar uiteindelijk zal je als journalist misschien een conclusie trekken. Imo, mag het perspectief of de conclusie van de journalist dan best in het stuk naar voren komen. Zolang het maar niet doorslaat in propaganda. Want wat nou al iedere krant visieloos zou zijn, dan heb je er dus ook weinig aan om verschillende kranten te lezen, want dan staat er hetzelfde. (Wat nu dus ook veel gebeurt, het zogenaamde pack journalism.)

bromfiets schreef:
Ik hecht geen waarde aan het nieuws an sich...

Heb ook geen tv, geen krant en ik lees ook geen nieuws op internet. Het interesseert me niet, alles wordt zo opgeblazen en zonder al die poespas is het voor mensen al moeilijk naar zichzelf te kijken. Klinkt misschien wereldvreemd, maar ik ben van mening dat je de dingen toch niet kan veranderen met petities, demonstraties enzovoorts. En aangezien ik het met het meeste nieuws niet eens ben (Bv de meeste plannen van dit kabinet) hou ik me er niet mee bezig. Ik heb wel genoeg aan mezelf en de dingen waar ik direct mee te maken krijg.

Maar hoe bepaal jij dan bijv. op welke politieke partij je stemt?
Ik vind het echt hele pessimistische instelling om ervan uit te gaan dat je (als groep) toch niets kan veranderen. Demonstraties kunnen wel degelijk helpen, dat heeft het verleden al uitgewezen. Net als dat lobbyisten wel degelijk een grote invloed kunnen uitoefenen. Alleen al het stemrecht zorgt ervoor dat burgers invloed kunnen uitoefenen. Maar de journalistiek speelt daar ook een rol in. De journalistiek is de controleur van democratie, door 'het volk' hierover te informeren en eventuele misstanden aan het licht te brengen. Dat je er persoonlijk niet geïnteresseerd in bent, dat kan, maar hecht jij dan ook geen waarde aan de rol van de journalistiek in de democratie?

**Geplaatst**: 04-10-11 17:01

Re: Hoeveel waarde hecht jij nog aan nieuws in krant en op tv?

Geplaatst: 04-10-11 17:01

Ik stem gewoon, maar daar heb ik geen journalistiek voor nodig. Ik kan ook op de sites van de partijen uitzoeken op wie ik wil stemmen, hoewel ik al jaren op dezelfde partij stem. De journalistiek vind ik daar veel te opgeblazen over doen, daarnaast is de politiek in de journalistiek enkel een manier om zieltjes te winnen. Ze zeggen wat je wilt horen en daarna doen ze toch hun eigen gang

Noem me pessimistisch, misschien ben ik dat ook wel... Maar de info die de tv en kranten mij voorschotelen, zeker qua politiek, neem ik met een flinke korrel zout.

Hoeveel waarde hecht jij nog aan nieuwsberichten?