Bokt.nl

mika11 schreef:

Ik dacht dat een echte depressie (dus geen burn out of somberheid voor lange tijd) een echte ziekte is.
Waar je medicatie en professionele hulp bij nodig hebt. Bij een depressie hoort volgens mij apathie, totaal geen interesse in de omgeving, totaal gebrek aan energie, alleen maar sombere gedachten en geen enkel lichtpuntje kunnen zien. En er zullen nog wel meer symptomen zijn, daar kom je zonder hulp niet vanaf.

jaantsje schreef:

Ik ken een geval waarbij de bijwerkingen werden ontkent terwijl hier wel degelijk voor werd gewaarschuwd.
Als je alleen bent, geen hulp van bijv. familie die je steunt en helpt.

Lusitana schreef:

In Portugal (niet echt een land waar je over welvaart kunt spreken) is een groot deel van de bevolking verslaaft aan anti depressiva. En dat is niet omdat ze allemaal zo depressief zijn, maar omdat de artsen bij met name vrouwen meteen maar een pilletje van het een of ander voorschrijven zonder onderzoek, zonder doorvragen. Hoe vaak ik wel niet zulke middelen heb moeten weigeren! Ik kan daar echt heel kwaad om worden. Bij vrouwen zit zogenaamd alles tussen de oren?

Daarbij denk ik dat mensen ook niet goed meer een depressie herkennen of eigenlijk als snel iets een depressie noemen terwijl ze alleen de pest in hebben dat de buurman een grotere wagen voor de deur heeft of weet ik het. Er bestaat tegenwoordig, juist met de welvaart, ook veel meer afgunst en dat kan je behoorlijk ziek maken als je dat niet als zodanig herkent en aanpakt.

Verwachtingen liggen ook hoger, men wil van alles doen en van alles hebben en als dat niet lukt is er teleurstelling en als vaak iets niet lukt gaat men bij de pakken neerzitten en noemt men dat ook al snel depressie.

Ik denk dus dat er voor een groot deel somberheid wordt aangezien door echte depressie die een chemische onbalans als oorzaak hebben. (Terecht opgemerkt door floortje88)

Onassa schreef:

Bijna niemand kon dit jaar ook snappen waarom Antonie Kamerling zich van het leven beroofd heeft.....ik kon hem dus heeeel goed begrijpen.

Kanelly schreef:

Feit is natuurlijk wel dat het tegenwoordig te makkelijk is om aan een pilletje te komen, je voelt je niet zo fijn....even naar de huisarts en hoppeta, de seroxat, prozac, citalopram, cipramil, oxazepam of wat dan ook, is voorgeschreven.

Citaat:

En je neemt je pilletje en alles is weer goed.

Citaat:

Durven we niet meer op zoek te gaan naar de oorzaak? Of hebben we geen tijd meer om op zoek te gaan naar de oorzaak?

Citaat:

Zijn de huisartsen wel opgeleid om vanuit de spreekkamer de diagnose 'depressie' te kunnen geven en dus de bijbehorende medicatie voor te schrijven?
Moeten huisartsen de mensen die vragen om een pilletje, deze niet weigeren en ze eerst eens doorverwijzen naar een psychiater?

Marigold schreef:

Kanelly schreef:

Feit is natuurlijk wel dat het tegenwoordig te makkelijk is om aan een pilletje te komen, je voelt je niet zo fijn....even naar de huisarts en hoppeta, de seroxat, prozac, citalopram, cipramil, oxazepam of wat dan ook, is voorgeschreven.

onwaar. dat gaat via een psychiater. een huiarts kan dat niet voorschrijven, een psycholoog ook niet.

franka75 schreef:

mijn ervaring dat mensen zichheel snel laten meevoeren met de maatschappij en niet meer naar zichzelf luisteren en dus geleefd worden, de mensen die iets van die aard hebben meegemaakt kijken anders naar het leven , ik dus ook. en ja ik denk dat de maatschappij een hele grote rol speelt al vind je af en toe ook ineens begrip. btw ik slik citalopram en seroquel en heb het echt nodig is tot nu toe helaas gebleken.