BraveSpots schreef:Dat weet ik wel hoor, en ik 'beschuldig' ze niet van niet hard te werken, maar wel van niks te doen die effectief helpt tegen die verkrachtingen.
Als tehuis, sluit je deuren als je te weinig personeel hebt (of dreig er mee). Je zal zien hoe snel de regering erop zit, want 90 mensen plaats je niet zomaar ergens anders. Er zal heel vlug geld gevonden worden hoor.
Dat zie je denk ik te optimistisch. In maar al te veel gevallen leidt het ertoe dat jongeren ofwel toch weer door de ouders opgevangen worden, ook als dat eigenlijk niet mogelijk is ivm de thuissituatie (broers/zussen, draagkracht van de ouders), of dat die kinderen in steeds meer gesloten settings komen te zitten, veel alleen op hun kamer want dan kunnen ze niemand kwaad doen en kun je het af met 1 persoon die de sleutels heeft. Er zijn om deze redenen jongeren in jeugdgevangenissen opgenomen, die daar helemaal niet horen.
En dat wakkerschudden, dat blijkt maar niet te gebeuren. Er zijn genoeg mensen die aan de bel trekken, en weer trekken, en weer trekken. Maar er gebeurt heel weinig. De manier waarop jij het voorstelt is niet de ervaring in de werkelijkheid: daar blijken de jongeren gewoon NIET de zorg te krijgen die ze moeten, hoe dan ook. En dan sta je voor het dilemma: ontneem je ze dat laatste beetje zorg ook, of doe je wat je kan? Ik kan beide alternatieven begrijpen en ik vind niet dat je in het algemeen kan zeggen dat de werknemers dit of dat moeten doen.
Citaat:
Moet je dan praten over zeer ingewikkeld en gecompliceerde situaties waarvan het jaren zal duren om iets aan te veranderen, als er uberhaupt al iets aan veranderd? Puur om het feit dat er niet genoeg geld is?
Heb jij bij de laatste verkiezingen het zorgplan voor deze groepen mee laten wegen in je stem? (Oftewel, heb je gestemd op een partij die heel concreet meer steun aan deze instellingen wil geven?) Zou jij instemmen met een directe belastingverhoging zodat er meer zorg kan komen? Heb jij andere concrete stappen ondernomen om dit mogelijk te maken? Heb je zelf wel eens een dergelijk dilemma meegemaakt.... en heb je het toen mogelijk gevonden om een jongere waar je veel om geeft op te sluiten, te weten dat die een aantal dagen (zo niet weken, maanden) aan z'n lot overgelaten wordt, waardoor je dat beetje stabiliteit ook nog ontneemt? Kun jij iemand die aan jouw zorg is toevertrouwd dan nog recht aankijken? (En om het eens te vergelijken: zou jij dieren die aan jouw zorg zijn toevertrouwd aan hun lot kunnen overlaten en daardoor laten lijden om een hoger doel te bereiken? Ik zou het niet zomaar kunnen hoor.)
Ik vind dat je geheel gelijk hebt dat er wat moet gebeuren. Maar ik vind dat je de zaken te eenzijdig voorstelt, en daarmee doe je mensen die toch al in een rotpositie zitten tekort.
Geplaatst: 01-10-09 19:40 
. 
. 
Maar in de beleidspraktijk ligt alles veel ingewikkelder. 
.
. En zelfs dan nog, ik weet niet hoe dat in Nederland zit, maar de Belgische regering heeft hier afgelopen jaar miljarden euro zomaar tevoorschijn getoverd om in de banksector te pompen. Als wij dat trucje kunnen, moet het bij jullie toch ook mogelijk zijn 