Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-08-09 14:34

Re: psychologische problemen en kinderen

Geplaatst: 19-08-09 14:34

Medicatie is idd een behoorlijk stabiliserende factor en ik ben het er wel mee eens dat je medicatie zou moeten nemen in het belang van het kind.

**Geplaatst**: 19-08-09 16:55

Re: psychologische problemen en kinderen

Geplaatst: 19-08-09 16:55

Dan heb je wel weer het probleem van het slikken van medicijnen tijdens je zwangerschap. Aan de ene kant is het van groot belang dat je stabiel bent tijdens je zwangerschap. Aan de andere kant kunnen medicijnen ook veel kwaad doen bij een ongeboren kind.

**Geplaatst**: 20-08-09 07:29

Geplaatst: 20-08-09 07:29

Borderline is niet erfelijk maar van moeders kant kunnen trekjes wel "overgedragen" worden aan kinderen ook van vaders kant natuurlijk maar vaak is het de moeder die grotendeels voor de kinderen zorgt.

Mijn ex is borderliner, er loopt nu een omgangsregeling zaak ivm mijn dochter. Ik kan helaas hier niet schrijven wat ik eigenlijk had willen doen omdat hij na al die jaren nog steeds geen eigen leven heeft en alles wat ik doe controleert. Maar ik kan wel vertellen dat zijn aandoening meer invloed heeft dan mensen ooit kunnen denken. Overigens vind ik nadat er voor de zoveelste keer weer wat voorgevallen is het wel heel makkelijk is om te roepen ik heb borderline. Ja borderline is er, dat is heel lastig ook voor jezelf. Maar alles afschuiven daarop is wel erg makkelijk.

Ik wil iemand met borderline ook niet aanvallen, maar ik als volwassene kon hier al niet mee om gaan. Laat staan dat een kind dat wel kan. Je kunt niet alles voor zijn, maar het is geen pakje boter waar we het over hebben natuurlijk. Al denk ik overigens dat het al voor de helft scheelt, als een borderline patient zijn of haar probleem zou erkennen. Als dat het geval is zou je in combinatie met medicatie prima een stabiel gezin kunnen zijn.

Dus nogmaals het is niet om mensen hier aan te vallen, maar absoluut wel iets om heel goed over na te denken. Kinderen krijgen en opvoeden valt niet altijd mee, als je het dan ook nog moeilijk met jezelf hebt kun je daar een hele zware dobber aan hebben.

**Geplaatst**: 20-08-09 07:43

Geplaatst: 20-08-09 07:43

Moeder van een vriendin van mij heeft borderline (overigens ook een hoop andere problemen) Meisje zorgde op de middelbare zowel voorzichzelf als dr moeder. Als ik daar thuis kwam was het huis niet echt schoon , moeder kookte nooit en lag de hele dag op bed. Ook probeerde die moeder wanhopig vriendinnen te worden met de vriendinnen van dit meisje. Zo bood ze sigaretten of joints aan vertelde stoer dat haar kind alles mocht ( midden in de nacht thuis komen ook doordeweeks enz) en stookte haar kind op om lekker achter de jongens aan te gaan. Ik als puber vond dat natuurlijk een top moeder. Nu jaren later weet ik wel beter. Arm kind.

Ik ben door deze ervaring dan ook van mening dat niet iedereen kinderen mag krijgen. En als iemand zelf niet in staat is dat in te schatten moet een ander dat maar doen. Maar waar trek je de grens?

**Geplaatst**: 20-08-09 09:04

Geplaatst: 20-08-09 09:04

LindyH schreef:
Dan heb je wel weer het probleem van het slikken van medicijnen tijdens je zwangerschap. Aan de ene kant is het van groot belang dat je stabiel bent tijdens je zwangerschap. Aan de andere kant kunnen medicijnen ook veel kwaad doen bij een ongeboren kind.

Daar heb je gelijki in hoor LindyH; maar vreemd genoeg was ik tijdens mijn zwangerschappen vrij stabiel, en dat hoor ik vaker. Ik ben ook pas wat gaan slikken toen de jongste 1 was. Maar als je geen stabiele partner hebt is het opvoeden van kinderen vrijwel onmogelijk. Nog steeds zijn er situaties die mij volkomen overspoelen, stuurloos ben ik dan. Mijn leven is in de ogen van velen saai te noemen, ik kan echt niet met stress omgaan dus alles wordt heel overzichtelijk gehouden. Ik werk ook niet...............ik zorg voor huis, paarden, honden en kinderen en dat is meeeeeer dan genoeg!!!!

**Geplaatst**: 20-08-09 09:12

Geplaatst: 20-08-09 09:12

Mistral, grappig door je laatste alinea kan ik zien dat je gewend ben met een borderliner om te gaan, door het nogmaals benadrukken in je tekst dat je niemand wilt aanvallen maak je dat duidelijk.

Maar idd. waar trek je de grens? Had jou ex geen kinderen mogen krijgen of ik??? Wie bepaald of jij dat niet aan kunt, of fouten zult maken????

En je hebt ook gelijk wat betreft het erkennen en accepteren van je probleem, dat scheelt enorm er zijn ook goede therapien die veel inzicht in jezelf verschaffen, en alles afschuiven op je 'ziekte' lijkt me niet, je reageert nl ook vaak gewoon vanuit je karakter of emotie. Maar die emotie is vaak zoooo oncontroleerbaar...............................

**Geplaatst**: 20-08-09 10:04

Re: psychologische problemen en kinderen

Geplaatst: 20-08-09 10:04

Accepteren is idd de eerste stap.

Nu heb ik ook het geluk dat mijn familie achter me staat, dus buiten mijn partner is de rest van de omgeving ook stabiel. Dat maakt dat ik zelf ook rustiger blijf en we moeten niet vergeten dat borderline er in vele gradaties is.

**Geplaatst**: 20-08-09 10:34

Geplaatst: 20-08-09 10:34

Ik kan helaas niet openbaar vertellen waarom, maar idd mijn ex had geen kinderen mogen krijgen. Als je het hele verhaal zou kennen zou je dat vast en zeker met mij eens zijn

Maar er zijn ook genoeg borderline patienten die prima kunnen functioneren, en zoals al geschreven was. Met het erkennen dat je dit hebt ben je er al voor de helft. Mijn ex deed dit niet en dat zorgt voor verschrikkelijk vervelende situatie's. Het erge is dat dit wel degelijk vastgesteld is dat hij dit heeft en met dit soort mensen kun je gewoon niet omgaan. Dat gaat gewoon niet goed.

**Geplaatst**: 20-08-09 18:53

Re: psychologische problemen en kinderen

Geplaatst: 20-08-09 18:53

Mistral: Wie had in jouw ogen op voorhand moeten beslissen dat hij geen kinderen mocht krijgen, of heb je daar geen ideeën bij?

**Geplaatst**: 20-08-09 19:42

Geplaatst: 20-08-09 19:42

bromfiets schreef:
Mistral: Wie had in jouw ogen op voorhand moeten beslissen dat hij geen kinderen mocht krijgen, of heb je daar geen ideeën bij?

Op voorhand hebben wij het niet geweten. Ik kwam een paar dagen voor mijn uitgerekende datum erachter dat hij borderline heeft nadat hij dus volledig uit zijn dak ging compleet met een zelfmoordpoging. Voorheen gebeurde er dingen wat ik niet begreep, maar goed niemand is perfect toch?

Na die tijd vielen alle puzzelstukjes op z'n plaats. Achteraf is het altijd makkelijk praten, maar in het belang van het kind was het zeer zeker beter geweest als hij dat niet gekregen had.

**Geplaatst**: 20-08-09 21:23

Re: psychologische problemen en kinderen

Geplaatst: 20-08-09 21:23

Maar stel dat je het wel van te voren had geweten, wie had het dan moeten beslissen? De familie, GGZ, PAAZ, of de kinderbescherming?

**Geplaatst**: 20-08-09 21:37

Geplaatst: 20-08-09 21:37

De kinderbescherming zou zich beter met de probleem gezinnen in nederland kunnen bemoeien. Ik heb geen idee wie dat zou moeten beslissen. Helaas is het zo dat iedereen kinderen mag krijgen, of het verantwoord is of niet. Maar zoals ik al zei, ik zit in tweestrijd, aan de ene kant heb je dat recht om kinderen te willen. Aan de andere kant is het voor kinderen soms beter als ze niet bij hun ouders zijn. Heel lastig dus, maar vooral ook niet haalbaar.

**Geplaatst**: 20-08-09 21:40

Re: psychologische problemen en kinderen

Geplaatst: 20-08-09 21:40

Ik ben het met je eens dat het niet haalbaar is, enkel in de gevallen waarin mensen onder toezicht gesteld zijn. Dan kan de rechter beslissen...

Ik zou me in mijn geval echter niet voor kunnen stellen dat iemand het mij kan verbieden om kinderen te krijgen.

**Geplaatst**: 20-08-09 21:45

Geplaatst: 20-08-09 21:45

Maar dat hoeft ook niet bij iedere patient met een psychische aandoening nodig te zijn. Moet wel zeggen in de gradatie dat mijn ex het heeft is het voor een volwassen persoon al bijna onmogelijk om daarmee om te gaan. Laat staan voor een klein kind. En zulke mensen zouden verstandig moeten zijn en zeggen, zolang ik mijn leven niet op orde kan houden begin ik niet aan kinderen. Eigenlijk zijn dat soort mensen gewoon enorme egoisten

Denken aan zichzelf en niet aan het belang van een kind. Maar nogmaals ik val hier niemand aan, borderline patienten zijn ook niet allemaal over 1 kam te scheren, natuurlijk!

**Geplaatst**: 20-08-09 21:51

Re: psychologische problemen en kinderen

Geplaatst: 20-08-09 21:51

Maar kinderen krijg je natuurlijk alitijd nog met z'n tweeen. Even ervan uitgaande dat niet beide ouders psychologische problemen hebben. Dan vind ik dat de 'gezonde' (om het maar even zo te noemen) ouder een extra verantwoordelijkheid heeft, om door de psychologische problemen van de andere ouder heen te kijken. En te proberen voor te stellen hoe het straks met een kind zal gaan.

En ik begrijp dat dit heel lastig is! Je kan het je nooit precies voorstellen hoe het zal zijn. En ongelukjes gebeuren ook nog eens. Dus geen enkel verwijt aan de gezonde ouder.

**Geplaatst**: 20-08-09 21:55

Geplaatst: 20-08-09 21:55

Mijn dochter was niet gepland, maar goed toen ik zwanger was wist ik ook niet wat er speelde. Alleen dus wat ik al schreef dat er vreemde dingen gebeurde maar dacht niemand is perfect. Maar ik kan wel zeggen dat je wereld instort als je overkomt wat mij vlak voor de uitgerekende datum gebeurd is. Dan ga je van een gezonde situatie (tenminste dat dacht ik dan) naar een hel. Dan moet je een kind op de wereld gaan zetten terwijl je hele leven op z'n kop staat. Als dan ook vlak na de bevalling nog eens van alles gebeurd dan slaan de hormonen zeer zeker op tilt

**Geplaatst**: 28-08-09 21:51

Re: psychologische problemen en kinderen

Geplaatst: 28-08-09 21:51

Hier een Borderline patiënt die heel graag kinderen wil.

Het liefste al nu, maar ik wéét dat ik niet stabiel ben nu. Dus ik doe het ook niet!
Het komt allemaal pas als ik voel dat ik er aan toe ben en het ook aankan (net als mijn partner). Ik heb ook geen zin dat mijn kinderen bij me weg worden gehaald na de geboorte omdat ik psychische problemen heb.

**Geplaatst**: 29-08-09 09:59

Geplaatst: 29-08-09 09:59

Frozenstar; Heb je het idee dat men je kinderen zou kunnen afpakken dan??? Maar als ik nu terug kijk zou ik het op jou leeftijd ook niet aangedurfd hebben. Het is echt zo dat je stabieler wordt als je ouder wordt. En een stabiele relatie met een nuchter iemand met een sterk karakter is in mijn ogen, echt heel belangrijk. Zonder mijn vriend zou ik nu niet zijn wie en waar ik ben, ik heb wat noodsprongen gemaakt, en steeds was hij daar...........................

Ik zelf heb niet het idee dat men bij de GGZ in de gaten houdt hoe het met mijn kinderen gaat, ik kom er al jaren, iedere week en meestal vaker dan 1 x per week, maar mijn kinderen worden er buiten gelaten, wat mij soms wel verbaasd.

**Geplaatst**: 29-08-09 13:19

Re: psychologische problemen en kinderen

Geplaatst: 29-08-09 13:19

Mijn schoonmoeder is kraamverzorgster en die zegt dat dat wel degelijk kan als ze niet zeker weten of je wel stabiel genoeg bent.

(ik heb net 2 opnames achter de rug, ik ken mijn vriend ook van een opname)

Dus ja, we zijn 2 mensen met psychische problemen die veel van elkaar houden en ja ook kinderen willen. En ik ben heel, heel erg bang dat daarom misschien (weet ik veel, stel ik wordt nu ongepland zwanger) ons kind dan wordt weggehaald..