Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-05-09 12:44

Geplaatst: 23-05-09 12:44

Denk dat kinderen een taal sneller leren wanneer ze in het land zitten dan wanneer ze er les in krijgen..
Had vroeger een poolse vriendin waar ik veel over de vloer kwam en sprak binnen no time pools,en had een turks vriendinnetje en sprak ook redelijk goed turks,kon het iets beter verstaan dan spreken.
En dat alleen maar spelende wijs,heb franse les gehad en spreek nog steeds bijna geen woord Frans.. behalve een paar zinnen..
Dus ik denk dat je in de "praktijk "een taal echt veel sneller spreekt dan wanneer je lessen gaat volgen.

Verder zijn adoptie kinderen inderdaad nog vaak klein en spreken hun eigen taal nauwelijks,dus waarom al die moeite voor een taal te leren als je het al druk genoeg hebt om andere dingen voor je kind te regelen? het is nou ook niet zo dat als je bijv.een Chinees kindje adopteert je ff snel Chinees hebt geleerd..

**Geplaatst**: 23-05-09 12:45

Geplaatst: 23-05-09 12:45

Ik ben afgelopen winter voor 3 maanden op La Palma geweest. Toen we vertrokken sprak ik 3 woorden spaans, toen we weer naar NL gingen kon ik hele gesprekken voeren. Alleen grammaticaal zat het erg slecht in elkaar. Daar heb ik nu een cursus voor. Zo zie je maar weer hoe snel je leert, maar je moet er wel voor open staan. Dus je niet vast hechten ( en dat is een veel gemaakte fout) aan een groepje duitsers of in een nederlandse buurt gaan wonen. Want dan leer je nooit de taal ter plekke.

Kinderen leren nog sneller, en zeker op een goede school waar ze wat extra aandacht van de docent krijgen zal een nieuwe taal bij kinderen geen problemen opleveren.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-05-09 12:48

Geplaatst door de TopicStarter : 23-05-09 12:48

Less schreef:
Wanneer je naar het buitenland verhuisd vind ik ook dat je het beste de taal eigen kunt maken voordat je definitief gaat.

Met het adoptie verhaal ben ik het niet eens. Heb je enig idee wat aspirant adoptie ouders allemaal moeten doorstaan voordat ze groen ligt krijgen? Iedere boerenl*l kan een kind krijgen maar wanneer mensen een kindje willen adopteren worden ze op z'n zachts uitgedrukt door de gehakt molen gehaald. De eisen zijn hoog; je moet voor sommigen landen aanbevelings brieven laten schrijven door vooraanstaande mensen, maatschappelijk werkers over de vloer, en torenhoge kosten. Nu moet de taal volgens jou ook nog geleerd worden? Denk even wat verder voordat je dit soort dingen schrijft!

Waarom zo opgefokt? En waarom het "denk even wat verder voordat je dit soort dingen schrijft" - zoals je kan lezen HEB ik hier over nagedacht.

En: "moeten" niet, maar het lijkt me in de meeste gevallen (kinderen die zelf al wat aan het brabbelen zijn of ouder) de hele situatie wat makkelijker maken als de nieuwe ouder op zijn minst een paar handige zinnen "vreemde taal " kan ja. (kind van 3 heeft echt al wel wat taalbegrip).
Wat is daar zo raar/verkeerd aan? En waarom zou dat niet naast alle andere dingen en hoge eisen kunnen?
Ik verwacht bij adoptie echt niet dat de ouders vloeiend de taal kunnen spreken, maar wat "eten/drinken/pijn/moe/gerustellen/knuffel/bang/dit is je nieuwe huis en we gaan goed voor je zorgen/ etc" zinnen lijken me echt niet verkeerd.

Algemeen: Kinderen kunnen dan wel snel alles oppakken etc, maar dat gebeurt echt niet in 1 dag, en waarom zou je het niet allemaal wat makkelijker maken als die mogelijkheid er is?

(Bij emigratie: Gaat inderdaad om dezelfde aflevering die hierboven besproken wordt, ik heb alleen maar 5 minuten van deze gezien...maar wat ik zag wat weinig nieuws. Mijn moeder was aan het kijken en ik liep langs.)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-05-09 12:51

Geplaatst door de TopicStarter : 23-05-09 12:51

BraveSpots schreef:
Maar er zijn toch essentiële dingen die je wel kan zien. Bv: de taal spreken. Als de camera ze volgt naar de bakker en de markt, en beide keren kunnen ze überhaupt niks bestellen in de taal van het land, dan ga je me niet vertellen dat je goed voorbereid bent.

Wat ik trouwens ook altijd zo raar vind is dat ze financieel altijd zo onrealistisch zijn. Ik bedoel, een hele bouwvallige villa kopen, om vervolgens wanneer ze erin zitten constateren dat je er geen geld meer over is om het te verbouwen, en dat je dus ook geen inkomen hebt,...zulke dingen kan je toch van te voren bedenken?

Precies!! (Dit scheelt mij weer typen

)

**Geplaatst**: 23-05-09 12:56

Geplaatst: 23-05-09 12:56

In de eerste plaats kijk ik dat soort programmas niet omdat ik me vast ga ergeren aan de naïviteit van die mensen. Ik kom ze hier tegen, mensen die denken het helemaal te maken. De helft gaat terug, en van de helft die blijft doet maar een klein percentage wat ze wilden. Een ander percentage is gewoonweg ongelukkig.
De kinderen die ik ken zijn allemaal veel gelukkiger hier, maar goed ik doe natuurlijk geen diepte interviews met ze. Ik denk dat een en ander ook sterk aan de leeftijd ligt en of er al of niet broertjes en zusjes zijn en aansluiting met landgenoten.
Of de taal spreken erg helpt... ik weet het niet. Ook als je de taal wel spreekt heb je een aanpassingsperiode. En communicatie is niet alleen taal. Kinderen spelen ook met elkaar als ze nog nauwelijks kunnen praten en kinderen hebben ook geen probleem met spelen met een gehandicapt kind dat niet kan praten, of met een kind dat hun taal niet spreekt.
Wellicht wordt het belangrijker als je een puber bent en toch al onzeker over honderdduizend dingen, maar dan denk ik dat er toch een te grote waarde aan wordt gegeven en de schuld daar wordt gelegd, terwijl er wellicht hele andere dingen aan de hand zijn.
Het is niet zo dat als je de taal maar spreekt, je meteen thuis bent en popi op school.
Of dat als je de taal niet spreekt, je alleen daarom er nooit tussen komt en een hel hebt op school.

Natuurlijk helpt het als je de taal spreekt, het komt op zijn minst beleefder over en alsof je een beetje je best doet om je aan te passen, dus ik vind het wel belangrijk dat je het probeert, maar of je dat nou vooraf leert of als je al ergens bent maakt niet zoveel uit en de praktijk wijst ook uit dat je het sneller leert als je in het land zelf bent en het moet spreken en om je heen hoort.
Overigens, hoe zit het dan met die ouders? Gaan die wel van te voren de taal leren? Zo ja, dan kunnen de kinderen daarvan toch mee profiteren? Of ze gaan mee op cursus, of de ouders leren de les die zij geleerd hebben, aan hun kinderen.
Vaak is trouwens de interesse voor het nieuwe land bij de niet zo groot. De keuze was ook helemaal niet de hunne.
(Wil ook even melden dat NIEMAND van de mensen die ik ken -uit allerlei landen- vooraf de taal geleerd hebben en dat van mensen die hier lang zijn, er zijn die de taal niet, nauwelijks of slecht spreekt en de kinderen als tolk gebruiken)

Het loont wellicht ook de moeite om eens uit te zoeken hoe erg het nou van invloed is geweest bij kinderen die nu dus in het buitenland wonen.

Ik heb geen kinderen, maar als ik wel kinderen had meegenomen, weet ik niet of ik er aan gedacht zou hebben om ze Portugees te leren. Waarschijnlijk wel, omdat ik zelf nogal dol ben op talen, maar was ik dat niet geweest, dan denk ik dat het niet eens in me op gekomen was.
Dus op zich denk ik dat er aan herinneren wel nuttig is, zonder het verplicht te stellen idd.
Maar ik denk niet dat het typische kinderproblemen voorkomt of oplost.
Ik denk wel dat het gastland dan niet zo negatief denkt (kijk zelf hoe jullie tegenover Turken en Marokkanen staan die nog geen Nederlands spreken).

**Geplaatst**: 23-05-09 13:11

Geplaatst: 23-05-09 13:11

Wanneer je dit soort zaken post vind ik dat je je eerst maar eens wat moet verdiepen in de adoptie procedure i.c.m. met wat er allemaal al verwacht wordt van aspirant adoptie ouders.

Als eerste: Je zegt dat een kind van drie echt al wel wat taalbegrip heeft. Ja, uit de rijkere buurten. Jou ideeën komen overeen met een ontwikkeld kind. Laat het nou net zijn, dat deze kinderen niet worden opgegeven voor adoptie. De kinderen die wel worden opgegeven hebben vaak of een enorme taalachterstand en/of "spreken" verkapte zinnen uit een gebied waarvan de "taal/dialect" niet eens erkend is.

Daarnaast worden er door sommige landen eisen gesteld dat je min. 5 a 6 weken aanwezig moet zijn voordat je een kans maakt om het kindje te mogen adopteren. Als je daar anderhalve maand bent, ben je zeker bezig met de taal.

Andere adoptiebureau's hebben meerdere landen waarvoor ze bemiddelen en weet je pas kort van tevoren uit welk land je kindje komt. Welke van de 55.000 karakters (taaltekens) van de Chinese taal moeten aspirant adoptie ouders kennen om met hun kindje te kunnen communiceren ?

Waarom dit niet bij de lijst van hoge eisen komt te staan? Ik denk werkelijk niet dat je een idee hebt van wat de procedure inhoud.

Laatst bijgewerkt door Bramasole op 23-05-09 13:20, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-05-09 13:16

Geplaatst: 23-05-09 13:16

Voordeel wat adoptiekinderen hebben: hun nieuwe taal is constant om hun heen. Dus dat pik je vrij snel op

Na een week in een Frans gezin, kon ik Frans (de taal

) prima verstaan! Maar zat ik er ook met een Nederlandse, dan ging het al langzamer omdat ik dan ook nederlands ging spreken.

Ga je emigreren, dan blijft de voertaal thuis toch nog het Nederlands. Die kids pikken het daarom zo langzaam op.Ik verbaas mij er ook over dat ze thuis nooit wat basislesjes hebben gehad!
Toch treurig na een maand in Frankrijk dat je nog niet eens de dagen in de week kunt benoemen

De basis van de taal kan prima van te voren al worden gelegd. Als er alleen maar op school Frans word gesproken en thuis wordt er niets mee gedaan, dan gaat het natuurlijk erg langzaam om de nieuwe taal aan te leren.

**Geplaatst**: 23-05-09 13:22

Geplaatst: 23-05-09 13:22

Als ik een woord echt niet weet en ze begrijpt me echt niet spreek ik het uit in het Duits tegen onze vakantiekids,verder praat ik alleen Nederlands tegen ze en dat gaat erg goed.Ik weet nog dat we boodschappen gingen doen,en mijn dochter wist de weg dus hield ze ook vol dat we naar links moesten.Hoor ik oppeens van achter uit de auto met een accent,nee Inger jij ben eigenwijs echt waar.

**Geplaatst**: 23-05-09 13:37

Re: Emigreren met kinderen / adopteren en taal.

Geplaatst: 23-05-09 13:37

Over adoptiekinderen: Wij hebben een Chinese dochter (bij adoptie 10 mnd) en wachten op onze 2,5 jarige Chinese zoon.
Tuurlijk weet ik wat 'plassen' (niau-niau "fonetisch") en ik hou van je (Wo ai ni) enzovoort betekent. Maar of onze zoon mijn westerse Chinees verstaat? Ik weet niet met welk dialect in zijn tehuis gesproken wordt en dan leer ik vanalles voor nop. Wat ik wel weet, de overdracht is heel erg heftig voor een kindje, ze worden uit hun vertrouwde omgeving gerukt en bij blanke mensen in een hotel gestopt en van hot naar haar gesjouwd, en in die stressvolle situatie zal het ook niet helpen om een paar woordjes chinees te spreken..

**Geplaatst**: 23-05-09 13:59

Geplaatst: 23-05-09 13:59

AngeliqueB schreef:
Over adoptiekinderen: Wij hebben een Chinese dochter (bij adoptie 10 mnd) en wachten op onze 2,5 jarige Chinese zoon.
Tuurlijk weet ik wat 'plassen' (niau-niau "fonetisch") en ik hou van je (Wo ai ni) enzovoort betekent. Maar of onze zoon mijn westerse Chinees verstaat? Ik weet niet met welk dialect in zijn tehuis gesproken wordt en dan leer ik vanalles voor nop. Wat ik wel weet, de overdracht is heel erg heftig voor een kindje, ze worden uit hun vertrouwde omgeving gerukt en bij blanke mensen in een hotel gestopt en van hot naar haar gesjouwd, en in die stressvolle situatie zal het ook niet helpen om een paar woordjes chinees te spreken..

Ik zou me daar ook niet druk over maken. Zo'n kind voelt haarfijn je intentie aan. Je komt op die leeftijd veel verder met een knuffel en een kusje als het lief is, je kind op te pakken en ergens anders neer te zetten als het iets doet dat het niet mag, dan daar primair een verbale toelichting op te geven. Kinderen zijn veel intuitiever dan volwassenen. Tot een jaar of 8 leren ze verder zonder problemen perfect een nieuwe taal. De belangrijkste overweging mbt taal bij een geadopteerd kind, lijkt me de beslissing of je bij het kind de moedertaal wilt onderhouden (via taallessen buiten de deur bijvoorbeeld).
Als je ergens in het buitenland gaat wonen vind ik het wel belangrijk de taal te spreken. Je zult zelf in de winkel, op school en op de plaatsen waar je komt duidelijk moeten kunnen maken wat je wilt en het is zeer handig als je de mensen kunt verstaan. Dat dat gramaticaal perfect is, hoeft geen probleem te zijn. Wil je dat ook weten dan kun je een curus in die taal doen.

**Geplaatst**: 23-05-09 14:02

Re: Emigreren met kinderen / adopteren en taal.

Geplaatst: 23-05-09 14:02

MACUSA, ik maak me er ook niet druk over hoor! Ik leer wat basiszinnetjes, vooral om goede wil te tonen (en omdat ik het oprecht leuk vind) tegenover de Chinezen, die stellen daar erg prijs op, als buitenlanders de moeite nemen om hun taal te leren.

**Geplaatst**: 23-05-09 14:04

Geplaatst: 23-05-09 14:04

Wat betreft emigratie: ik was 14 toen we naar Spanje verhuisden en het enige Spaans wat ik sprak wat 'Hola, me llamo Eline y tengo 14 años'. Binnen een halfjaar kon ik me vrij goed verstaanbaar maken en anderhalf/twee jaar later sprak ik het vrijwel vloeiend.

Ik geef op stal les aan Nederlandse en Engelse kindjes tussen 6 en 11 jaar. Ze zijn hier allemaal gekomen zonder Spaans te spreken, maar spelenderwijs leren ze het echt supersnel. En kinderen onderling zijn heel erg makkelijk, met gebaren en losse woorden kunnen ze uren samen spelen

**Geplaatst**: 25-05-09 01:50

Re: Emigreren met kinderen / adopteren en taal.

Geplaatst: 25-05-09 01:50

Wat betreft taal: Zelfs als ik op vakantie ga naar een niet- Nederlands of Engels sprekend land leer ik al een aantal belangrijke woorden. De weg vragen, basisboodschappen, korte gesprekjes over bijvoorbeeld het weer kunnen maken, je normaal kunnen inchecken op een camping of hotel. Merk dat dat ook erg op prijs gesteld wordt, hoewel mensen dan ook de indruk kunnen krijgen dat je hun taal perfect beheerst en in een onvoorstelbaar tempo hele verhalen tegen je gaan ophangen. Maar dat is alleen maar grappig.

Als ik zou gaan emigreren, daar denken we wel eens over, zou ik beginnen met de taal leren van het land waar ik naar toe wil, zodat ik in elk geval normale gesprekjes kan voeren, leren hoe dingen in dat land werken en in elkaar steken en zo voordat ik echt begin aan de procedure. Ben nu dus heel hard bezig met Zweeds leren, omdat we overwegen naar Zweden te verhuizen. En zelfs al gaat dat niet door, een extra taal kan nooit kwaad.

Ik vind die programma's waar mensen volledig onvoorbereid naar een vreemd land vertrekken en daar hopeloos vastlopen op dingen die ze hadden kunnen weten als ze zich een beetje verdiept hadden (Engelsen zijn daar ook zo geweldig goed in, die zijn nog erger dan Nederlanders. Ik kijk ook graag naar die programma's op de BBC). Ik kijk met half leedvermaak en half ergernis over zoveel stompzinnigheid op een rijtje.

Maar vind het weer erg interessant dat sommige Nederlanders (en veel Engelsen) zeer hard roepen dat buitenlanders hun taal moeten gaan spreken als ze naar Nederland (of Groot Brittannie) verhuizen maar het zelf net zo hard vertikken de taal van het land waar ze naar toe gaan te leren...

Wat kinderen betreft denk ik ook dat het grootste deel het wel red, zeker als ze jonger zijn dan grofweg een jaartje of 8. Oudere kinderen zou ik ook van te voren al les laten nemen in de nieuwe taal.

**Geplaatst**: 25-05-09 02:47

Re: Emigreren met kinderen / adopteren en taal.

Geplaatst: 25-05-09 02:47

Ik zie het niet als een probleem hoor. Zeker als de kinderen nog jong zijn, dan passen ze zich makkelijk aan en leren de taal snel.
Mijn ouders gingen ook naar Nederland terug toen ik 7 jaar oud was, ik vond het een groot avontuur en leerde de taal snel, binnen een half jaar zat ik gewoon op een Nederlandse school.
Het verhaal wordt wel anders als een kind een jaar of 15 is, dan moeten ze vrienden achterlaten en zijn toch ook op school al met de toekomst bezig.

**Geplaatst**: 27-05-09 10:42

Geplaatst: 27-05-09 10:42

Welshcobfan schreef:
Voordeel wat adoptiekinderen hebben: hun nieuwe taal is constant om hun heen. Dus dat pik je vrij snel op Na een week in een Frans gezin, kon ik Frans (de taal ) prima verstaan! Maar zat ik er ook met een Nederlandse, dan ging het al langzamer omdat ik dan ook nederlands ging spreken.

Ga je emigreren, dan blijft de voertaal thuis toch nog het Nederlands. Die kids pikken het daarom zo langzaam op.Ik verbaas mij er ook over dat ze thuis nooit wat basislesjes hebben gehad!
Toch treurig na een maand in Frankrijk dat je nog niet eens de dagen in de week kunt benoemen De basis van de taal kan prima van te voren al worden gelegd. Als er alleen maar op school Frans word gesproken en thuis wordt er niets mee gedaan, dan gaat het natuurlijk erg langzaam om de nieuwe taal aan te leren.

Sorry, maar ik ben het helemaal niet je je eens. Ik ben naar Noorwegen verhuist toen ik maar zeer weinig Engels sprak. Ik leer moeilijk talen vanwege mijn dyslecie en ik had een zeer slechte serie Engels leraressen op de middelbare (1e en 2e. Toen ben ik verhuist)

Het was erg heftig om oppeens alles in het Engels te moeten doen op een internationale school, maar na een paar jaar ben ik vloeiend. Ik heb een grotere woordenschat dan menig Americaan en ik ken meer van de gramatica dan de meeste. Toch spreek ik alleen engels op school en dan woon ik niet eens in een engels talig land.

Je moet open staan voor een taal, dan leer je het. Als je bang bent om fouten te maken, leer je het nooit. Thuis doe ik niets met Engels (behalve een paar uur huiswerk) maar toch merk ik dat mijn Engels alleen maar beter word en dat mijn Nederlands steeds slechter word. Ik zeg nu "ik zit op de bus." ipv "ik zit in de bus."

**Geplaatst**: 27-05-09 10:49

Geplaatst: 27-05-09 10:49

Mijn schoonzus gaat emigreren naar de Dominicaanse republiek, mijn neefje van 3 komt daar op de Internationale school. Daar wordt Engels gesproken. Mijn neefje is vanaf zijn geboorte tweetalig opgevoed (NL en Spaans) en nu door middel van Dora leert hij ook Engels.