Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-01-09 12:59

Geplaatst: 14-01-09 12:59

HenJ schreef:
Ik bedoel in het algemeen. Vaak doordat alle clienten rechten hebben zitten daar ook clienten bij die deze rechten zelf helemaal niet aan kunnen. Als begeleider sta je dan met je handen op je rug en kan alleen maar toekijken. Niet alleen in de ggz, want daar werk ik niet. IN vele instellingen het nu zo dat er steeds meer mensen met een lichte beperking of gedragsstoornis in de instelling komen. De GGz daarintegen heeft nog meer huisregels waar ze zich aan moeten houden. Die hebben ergens nog mazzel........als begeleider.

Om eerlijk te zijn schrok ik nogal van je manier van schrijven over clienten...
Maar goed, ook veel instellingen voor verstandelijk gehandicaptenzorg hebben bepaalde huisregels. Hier in de regio zit er zelfs één die daar behoorlijk in doorschiet. Roken, alcohol en drugs zijn verboden voor alle clienten. Als jij bij die instelling werkt en je komt tijdens het uitgaan een client tegen, dan mag je die client geen biertje aanbieden, je zult zelfs je eigen biertje weg moeten zetten. Ook mag bijvoorbeeld niemand op het terrein van deze instelling roken. Daarvoor zijn laatst nog personeelsleden ontslagen. Aan de andere kant zijn wel verschillende clienten van deze instelling het slachtoffer geworden van loverboys...

Natuurlijk zul je mensen met een verstandelijke beperking tegen alcohol en drugs moeten beschermen, want het is bewezen dat zij juist extra gevoelig zijn voor verslavingen. En dat het behandelaanbod van de verslavingszorg ook niet geschikt is voor deze doelgroep. Maar ik denk niet dat je het oplost met verbieden.

**Geplaatst**: 14-01-09 13:01

Geplaatst: 14-01-09 13:01

detour schreef:
Bij ons zijn de vlienten 12-18. Een 16 jarige jongen zit vrijwillig. Wij hebben echter besproken met de ouders dat hij pas over 6 weken naar huis mag. Dit heeft zijn redenen. Kamerinrichting zelfstandig doen kan enorm prettig voelen voor een bewoner, nét als leren koken, zelf mogen timmeren, etc.

Je kijkt erg naar het individu, diens problematiek en de mogelijkheden (zijn competenties).

Je hebt gelijk dat kamerinrichtig ook persoonlijke vrijheid is. Maar in het geval van de TS zou ik het enorm kleinerend vinden. Het is een volwassen man die blijkbaar 1 dag op een week 'echt' zijn eigen ding mag doen. Daar versta ik niet onder om eens zelf je eten te kiezen en welke kleren je wilt aandoen.

Natuurlijk moet je zulke dingen altijd bekijken per situatie

.

**Geplaatst**: 14-01-09 13:02

Geplaatst: 14-01-09 13:02

randalinpony schreef:
Edit: zie dat Apple al neergezet heeft wat ik wilde typen...

Verder ben ik van mening dat een 'client' (wat een rotwoord) als hij een volwassen mens is, zoveel mogelijk zijn eigen keuzes moet kunnen maken.
Dat er al gesproken moet worden over of patienten wel of niet hun eigen kleren mogen kiezen, is al te gek voor woorden... (tenzij ze misschien blind zijn.)

Maar ik vrees dat in veel instellingen het regime van de instelling bepaalt wat voor een patient mogelijk is, en niet de mogelijkheden en vaardigheden van individuen.

Gevaar is dan hospitalisering, en dan ben je verder van huis....

Hier ben ik het niet mee eens. Ik ervaar juist dat 9 van de tien instellingen gedwongen of niet uit dat hele hospitalisering komen.
INstelling staan nu zelf vaak met de rug tegen de muur omdat clienten zoveel eigen keuzes maken.

Bij ons mogen clienten bijv geen longsdeel (geen idee he je het schrijft..) dragen. Dit omdat ze deze kleding dragen om een reden en dat is om buitenlandse clienten iets te laten zien. In die zin, hebben wij daar dekeuze uit. Binnenshuis draag je het niet.
Zit er een client op de groep die niet met zijn handen ergens af kan blijven, laten wij andere clienten niet met `zie poes net nie`rokjes of topjes waar ze bijna uitvallen. Dit telt trouwens ook voor begeleiding.

**Geplaatst**: 14-01-09 13:05

Re: keuzes client accepteren?

Geplaatst: 14-01-09 13:05

zolang acties geen bedreiging vormen voor zichzelf of de samenleving.............. mogen volwassen mensen doen wat ze willen................

mijn bescheiden mening

**Geplaatst**: 14-01-09 13:07

Geplaatst: 14-01-09 13:07

Wendy schreef:
HenJ schreef:
Ik bedoel in het algemeen. Vaak doordat alle clienten rechten hebben zitten daar ook clienten bij die deze rechten zelf helemaal niet aan kunnen. Als begeleider sta je dan met je handen op je rug en kan alleen maar toekijken. Niet alleen in de ggz, want daar werk ik niet. IN vele instellingen het nu zo dat er steeds meer mensen met een lichte beperking of gedragsstoornis in de instelling komen. De GGz daarintegen heeft nog meer huisregels waar ze zich aan moeten houden. Die hebben ergens nog mazzel........als begeleider.

Om eerlijk te zijn schrok ik nogal van je manier van schrijven over clienten...
Maar goed, ook veel instellingen voor verstandelijk gehandicaptenzorg hebben bepaalde huisregels. Hier in de regio zit er zelfs één die daar behoorlijk in doorschiet. Roken, alcohol en drugs zijn verboden voor alle clienten. Als jij bij die instelling werkt en je komt tijdens het uitgaan een client tegen, dan mag je die client geen biertje aanbieden, je zult zelfs je eigen biertje weg moeten zetten. Ook mag bijvoorbeeld niemand op het terrein van deze instelling roken. Daarvoor zijn laatst nog personeelsleden ontslagen. Aan de andere kant zijn wel verschillende clienten van deze instelling het slachtoffer geworden van loverboys...

Natuurlijk zul je mensen met een verstandelijke beperking tegen alcohol en drugs moeten beschermen, want het is bewezen dat zij juist extra gevoelig zijn voor verslavingen. En dat het behandelaanbod van de verslavingszorg ook niet geschikt is voor deze doelgroep. Maar ik denk niet dat je het oplost met verbieden.

Tis niet bedoelt om iemand te laten schikken, maar zo werkt het wel vaak. Ik schik juist van de instelling waar jij het over hebt... haha
Bij ons is het allemaal veel vrijer en komendit soort dingen niet voor.

Helaas blijft het wel hetzelfde in die zin, dat ook wij mensen verliezen aan loverboys en aan de drugs.....
Dus is er een goede tussen die twee? Nee, denk het niet. We roeien met de riemen die we hebben en verder is het aan de client of die mee werkt.

Een begeleider zei ook tegen mij. Je moet ze niet willen helpen, maar er voor ze zijn! En dat is waar ik mee mee bezig hou. Je probeert ze te begeleiden en vallen ze dan probeer je ze op te vangen.

**Geplaatst**: 14-01-09 13:09

Geplaatst: 14-01-09 13:09

KiWiKo schreef:
zolang acties geen bedreiging vormen voor zichzelf of de samenleving.............. mogen volwassen mensen doen wat ze willen................

Het onderscheid is imo nogal moeilijk te maken vind ik. Wanneer is iemand een bedreiging voor zichzelf?

Je ziet bijvoorbeeld iemand in de handen vallen van 'slechte' mensen. Je weet 90 procent zeker dat dit niet goed afloopt. Is iemand dan al een bedreiging voor zichzelf, of pas op het punt dat het effectief niet goed afloopt met die persoon?

**Geplaatst**: 14-01-09 13:11

Geplaatst: 14-01-09 13:11

BraveSpots schreef:
KiWiKo schreef:
zolang acties geen bedreiging vormen voor zichzelf of de samenleving.............. mogen volwassen mensen doen wat ze willen................

Het onderscheid is imo nogal moeilijk te maken vind ik. Wanneer is iemand een bedreiging voor zichzelf?

Je ziet bijvoorbeeld iemand in de handen vallen van 'slechte' mensen. Je weet 90 procent zeker dat dit niet goed afloopt. Is iemand dan al een bedreiging voor zichzelf, of pas op het punt dat het effectief niet goed afloopt met die persoon?

iemand is pas een bedreiging voor zichzelf als deze op het randje van een flat staat............. voor de rest is iedereen, al dan niet mentaal ok, gerechtigd zijn eigen fouten te maken in het leven

**Geplaatst**: 14-01-09 13:13

Geplaatst: 14-01-09 13:13

@ bravespots: pas op het punt dat het effectief niet goed afloopt. Een mens heeft ook het recht zijn eigen fouten te maken gelukkig.

Verder eens met Kiwiko

**Geplaatst**: 14-01-09 13:15

Geplaatst: 14-01-09 13:15

KiWiKo schreef:
iemand is pas een bedreiging voor zichzelf als deze op het randje van een flat staat............. voor de rest is iedereen, al dan niet mentaal ok, gerechtigd zijn eigen fouten te maken in het leven

Ook als die fouten eindigen in bijvoorbeeld de dood van iemand of zelfs meerdere personen? Terwijl dit had voorkomen worden als je hem twee dagen eerder had opgenomen?

Om het even extreem te stellen.

**Geplaatst**: 14-01-09 13:19

Geplaatst: 14-01-09 13:19

BraveSpots schreef:
KiWiKo schreef:
iemand is pas een bedreiging voor zichzelf als deze op het randje van een flat staat............. voor de rest is iedereen, al dan niet mentaal ok, gerechtigd zijn eigen fouten te maken in het leven

Ook als die fouten eindigen in bijvoorbeeld de dood van iemand of zelfs meerdere personen? Terwijl dit had voorkomen worden als je hem twee dagen eerder had opgenomen?

Om het even extreem te stellen.

er lopen nog altijd meer gekken buiten dan binnen............. Als je het aan ziet komen met aanwijsbare redenen, dan is het niet meer dan logisch dat je de persoon "even" binnenhaalt

......... Maar nou ben ik wel van mening dat als iemand al in het circuit zit, en als de begeleiding weet dat iemand op zo een manier gevaarlijk kan zijn voor de maatschappy...... dat zo iemand dan helemaal niet buiten hoort te lopen

**Geplaatst**: 14-01-09 13:27

Geplaatst: 14-01-09 13:27

HenJ schreef:
randalinpony schreef:
Edit: zie dat Apple al neergezet heeft wat ik wilde typen...

Verder ben ik van mening dat een 'client' (wat een rotwoord) als hij een volwassen mens is, zoveel mogelijk zijn eigen keuzes moet kunnen maken.
Dat er al gesproken moet worden over of patienten wel of niet hun eigen kleren mogen kiezen, is al te gek voor woorden... (tenzij ze misschien blind zijn.)

Maar ik vrees dat in veel instellingen het regime van de instelling bepaalt wat voor een patient mogelijk is, en niet de mogelijkheden en vaardigheden van individuen.

Gevaar is dan hospitalisering, en dan ben je verder van huis....

Hier ben ik het niet mee eens. Ik ervaar juist dat 9 van de tien instellingen gedwongen of niet uit dat hele hospitalisering komen.
INstelling staan nu zelf vaak met de rug tegen de muur omdat clienten zoveel eigen keuzes maken.

Bij ons mogen clienten bijv geen longsdeel (geen idee he je het schrijft..) dragen. Dit omdat ze deze kleding dragen om een reden en dat is om buitenlandse clienten iets te laten zien. In die zin, hebben wij daar dekeuze uit. Binnenshuis draag je het niet.
Zit er een client op de groep die niet met zijn handen ergens af kan blijven, laten wij andere clienten niet met `zie poes net nie`rokjes of topjes waar ze bijna uitvallen. Dit telt trouwens ook voor begeleiding.

Wat jij omschrijft zie ik als een beste ontwikkeling, eigenlijk. Denk dat het wel zaak is dat er voldoende middelen beschikbaar blijven/komen om die grotere keuzevrijheid te ondersteunen.

In je tweede voorbeeld geef je de vrouwen op je afdeling minder vrijheid omdat je vindt dat degene die zijn handen niet kan thuishouden ontzien moet worden.
Maw, degene die duidelijk een probleem heeft waaraan gewerkt moet worden, is de reden dat anderen hun priveleges moeten inleveren.

Dat lijkt me niet juist.

**Geplaatst**: 14-01-09 13:30

Geplaatst: 14-01-09 13:30

Ik denk dat er natuurlijk gradaties zijn in instellingen. Als iemand gesloten opgenomen wordt onder dwang, is de problematiek vaak heel anders dan iemand die voor een depressie tijdelijk de wereld niet aankan, maar aan het herstellen is.

Instellingsbeleid is vaak aangepast op de doelgroep en de noden. Mensen werken allemaal aan doelen, en als hun gedrag die doelen in de weg staan, is dit een bespreekgeval voorde volgende evaluatie. Mensen maken zelf hun keuzes wat ze hierin willen doen: verder werken aan hun doelen of kiezen voor het uiterste geval voor stoppen met de behandeling.

Hulpverleners moeten kunnen loslaten..

**Geplaatst**: 14-01-09 13:31

Geplaatst: 14-01-09 13:31

BraveSpots schreef:
Ook als die fouten eindigen in bijvoorbeeld de dood van iemand of zelfs meerdere personen? Terwijl dit had voorkomen worden als je hem twee dagen eerder had opgenomen?

Om het even extreem te stellen.

Als je met behoorlijke waarschijnlijkheid kunt zeggen dat er binnen een paar dagen slachtoffers vallen, dan vind ik dat wel een reden om wat te ondernemen ja. En als bij de client waarin in het begin naar verwezen wordt daadwerkelijk duidelijk concreet gevaar is voor hemzelf of de omgeving (bv omdat hij de helft van de tijd van de joint in een psychose raakt en daarbij geweldadig wordt) dan is er ook een concrete aanleiding om bezwaar te hebben tegen zijn vrijetijdsbesteding. Maar als dat NIET het geval is... moet je je persoonlijke mening over prostitutiebezoek en wietgebruik maar even aan de kant zetten.

**Geplaatst**: 14-01-09 13:32

Geplaatst: 14-01-09 13:32

randalinpony schreef:
Wat jij omschrijft zie ik als een beste ontwikkeling, eigenlijk. Denk dat het wel zaak is dat er voldoende middelen beschikbaar blijven/komen om die grotere keuzevrijheid te ondersteunen.

In je tweede voorbeeld geef je de vrouwen op je afdeling minder vrijheid omdat je vindt dat degene die zijn handen niet kan thuishouden ontzien moet worden.
Maw, degene die duidelijk een probleem heeft waaraan gewerkt moet worden, is de reden dat anderen hun priveleges moeten inleveren.

Dat lijkt me niet juist.

Dat is ook niet juist, maar om ze te beschermen moet je dit soort dingen doen. Jammer genoeg.
De vraag of de client die zijn handen niet thuis kan houden er dan hoort... daar zijn de meningen over verdeeld.

**Geplaatst**: 14-01-09 13:33

Geplaatst: 14-01-09 13:33

Shadow0 schreef:
Als je met behoorlijke waarschijnlijkheid kunt zeggen dat er binnen een paar dagen slachtoffers vallen, dan vind ik dat wel een reden om wat te ondernemen ja. En als bij de client waarin in het begin naar verwezen wordt daadwerkelijk duidelijk concreet gevaar is voor hemzelf of de omgeving (bv omdat hij de helft van de tijd van de joint in een psychose raakt en daarbij geweldadig wordt) dan is er ook een concrete aanleiding om bezwaar te hebben tegen zijn vrijetijdsbesteding. Maar als dat NIET het geval is... moet je je persoonlijke mening over prostitutiebezoek en wietgebruik maar even aan de kant zetten.

Kan ik het niet meer mee eens zijn

!

**Geplaatst**: 14-01-09 13:41

Geplaatst: 14-01-09 13:41

HenJ schreef:
Tis niet bedoelt om iemand te laten schikken, maar zo werkt het wel vaak. Ik schik juist van de instelling waar jij het over hebt... haha
Bij ons is het allemaal veel vrijer en komendit soort dingen niet voor.

Helaas blijft het wel hetzelfde in die zin, dat ook wij mensen verliezen aan loverboys en aan de drugs.....
Dus is er een goede tussen die twee? Nee, denk het niet. We roeien met de riemen die we hebben en verder is het aan de client of die mee werkt.

Een begeleider zei ook tegen mij. Je moet ze niet willen helpen, maar er voor ze zijn! En dat is waar ik mee mee bezig hou. Je probeert ze te begeleiden en vallen ze dan probeer je ze op te vangen.

Die instelling die ik aanhaalde is m.i. compleet doorgeschoten met hun beleid hierover. Maar wel een leuke illustratie van een instelling die op zich wel probeert wat te doen. De manier waarop is dan wel weer wat minder.

Ik denk dat de opmerking van jouw begeleider helemaal goed is

**Geplaatst**: 14-01-09 15:12

Geplaatst: 14-01-09 15:12

Ik denk persoonlijk dat er een cruciaal verschil is tussen verstandelijke, lichamelijke en psychische beperkingen. Sowieso heeft de mens bepaalde basisbehoeftes, ongeacht of ze een beperking hebben en wat voor soort beperking dat dan is. Voor die basisbehoeftes kan beter een bepaalde mate van vrijheid worden verschaft, anders is 't mijns inziens vragen om problemen.

Verder kan ik me goed indenken dat, afhankelijk van de mate waarin iemand een verstandelijke beperking heeft, bij een verstandelijke beperking bepaalde regels en grenzen worden opgelegd betreffende zaken die schadelijk en verslavend zijn. Immers, de kans is groot dat de persoon in kwestie wellicht zelf de gevaren ervan niet kan inzien en zoals Wendy al aankaartte, is deze bevolkingsgroep extra vatbaar voor verslavingen.

Bij (enkel) een lichamelijke handicap/beperking vind ik dat er natuurlijk afhankelijk van het type woonvorm best een aantal regels op kunnen worden gesteld, maar dat deze personen verder in staat moeten worden geacht zelf hun eigen bewuste keuzes te maken. Verstandelijk mankeren ze niets, dan hoef je ze ook niet zo te behandelen. Wil niet zeggen dat je niet hoeft in te grijpen als zo iemand zich compleet naar de kl*ten blowt, maar dan doe je dat op eenzelfde manier als bij een "normaal" persoon, niet door diegene het als een klein kind te verbieden.

Bij een psychische beperking hangt veel af van het type beperking en de mate waarin het een belemmering vormt voor de persoon in kwestie, maar ook hier moet er mijns inziens voor worden gewaakt dat deze personen niet gekleineerd worden door ze te behandelen alsof ze achterlijk zijn. Ook deze mensen mankeert (in het gros van de gevallen, uitzonderingen daargelaten) verstandelijk niets.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-01-09 15:21

Geplaatst door de TopicStarter : 14-01-09 15:21

Wauw, wat een reacties! Ik heb het hier met mijn klasgenoot vorige week over gehad, en ze had me ook al meteen overtuigd dat het inderdaad juist goed is voor de client in mijn casus om zijn eigen keuzes te maken en zijn verantwoordelijksheidgevoel terug te geven. Het licht natuurlijk ook aan de beperking, maar bij hem kun je er door er een soort van regeling van te maken, ga je in op zijn hulpvraag, hij wil graag naar de prostituees en de coffeeshop, maar nu is hij toch ook gewoon te begeleiden!

Verder ben ik zeker voor de keuzevrijheid, wel is het inderdaad per client verschillend. Maar zolang hij er geen schade aan ondervind, en ook niet voor de omgeving dan vind ik het erg belangrijk dat het ondersteund wordt. Ik ben helaas allene bang dat het te weinig gebeurd, simpel door te weinig personeel/ geld ervoor... Waardoor je ook minder tijd hebt om echt naar de client te luisteren en in te gaan op de hulpvragen.
Bij lunetzorg hier in eindhoven staat elke werkdag om precies dezelfde tijd een vrouw bij de bushalte en zij kan zelfstandig naar haar dagbesteding. Het is toch super dat mensen de tijd nemen om haar die eigen verantwoordelijk heid te geven. Het kost wel wat energie, met uitleg, meegaan etc. maar als ze daarna zelfstandig op pad kan, dan is dat toch super dat ze haar die mogelijkheid aanbieden, ik bedoel je kunt wel een busje huren maar je geeft haar, haar zelfstandigheid daarmee terug!

**Geplaatst**: 14-01-09 16:57

Geplaatst: 14-01-09 16:57

BraveSpots schreef:
MaaykeKramer schreef:
Ik werk zelf op Het dorp in Arnhem! zelfstandig wonen voor mensen met een lichamelijke handicap!
bij ons is er vrijheid natuurlijk zijn er regels en trekken wij wel eens goed de riem aan maar de mensen mogen zelf weten wat ze doen met wie ze dingen doen en maken ook zeker zelf de keuze die over dingen in het dagelijks leven.
als er gedrag word vertoont wat wij niet accepteren dan maken wij dat zeker duidelijk. er zijn grenzen! maar wat is met hun leven doen moeten ze zelf weten!
er zijn ook een aantal mensen met een verstandelijke berperking en daar leggen wij wel duidelijk de regels bij neer!

Ik ben wel benieuwd welke regels dat dan zijn? Mogen ze bijvoorbeeld naar de prutsmutsen gaan en naar een coffeeshop? En wat als ze zich niet aan de regels houden?

de prutsmutsen komen zelfs bij ons ze hebben allemaal een eigen woning en wij zijn er pur voor ondersteuning en zorg... blowen wij steken hem nog voor hun aan! wij behandelen hun als normale mensen en dat zijn ze ook
wat ik ook ik ook zei sommige hebben wij wel een strengere hand op want die kunnen niet goed voor zich zelf zorgen! voor de rest kunnen ze doen en laten wat ze willen zolang ze niet naakt over degang heen rijden

**Geplaatst**: 15-01-09 09:50

Geplaatst: 15-01-09 09:50

ChantalSmook schreef:
Wauw, wat een reacties! Ik heb het hier met mijn klasgenoot vorige week over gehad, en ze had me ook al meteen overtuigd dat het inderdaad juist goed is voor de client in mijn casus om zijn eigen keuzes te maken en zijn verantwoordelijksheidgevoel terug te geven. Het licht natuurlijk ook aan de beperking, maar bij hem kun je er door er een soort van regeling van te maken, ga je in op zijn hulpvraag, hij wil graag naar de prostituees en de coffeeshop, maar nu is hij toch ook gewoon te begeleiden!

Verder ben ik zeker voor de keuzevrijheid, wel is het inderdaad per client verschillend. Maar zolang hij er geen schade aan ondervind, en ook niet voor de omgeving dan vind ik het erg belangrijk dat het ondersteund wordt. Ik ben helaas allene bang dat het te weinig gebeurd, simpel door te weinig personeel/ geld ervoor... Waardoor je ook minder tijd hebt om echt naar de client te luisteren en in te gaan op de hulpvragen.
Bij lunetzorg hier in eindhoven staat elke werkdag om precies dezelfde tijd een vrouw bij de bushalte en zij kan zelfstandig naar haar dagbesteding. Het is toch super dat mensen de tijd nemen om haar die eigen verantwoordelijk heid te geven. Het kost wel wat energie, met uitleg, meegaan etc. maar als ze daarna zelfstandig op pad kan, dan is dat toch super dat ze haar die mogelijkheid aanbieden, ik bedoel je kunt wel een busje huren maar je geeft haar, haar zelfstandigheid daarmee terug!

Misschien wel eens interessant om te lezen; google eens op competentie gericht werken.

Het doel is om de competenties (mogelijkheden) van een persoon te vergroten en uit te breiden, vrijheiden te verdienen dmv positief gedrag te laten zien.

Zo werken wij, maar dan wél op een besloten groep.

Vrijheden worden verdiend, hier gaat het natuurlijk wel om jonge knullen.
Maar ze krijgen zelfvertrouwen, en mogen - als het goed gaat- steeds meer zelf keuzes maken, etc.

**Geplaatst**: 15-01-09 10:07

Geplaatst: 15-01-09 10:07

Ik vind het -even ter helderheid- wel een levensgroot verschil of je met minderjarigen of met meerderjarigen te maken hebt.

Een kind heeft natuurlijk nog geen bevoegdheid in veel zaken. Al vind ik wel dat je kinderen ook telkens weer alle vrijheid moet geven waar ze op dat moment aan toe zijn, dus dat competentiesysteem, mits goed toegepast, kan best heel positief zijn.

Hierboven stond al iets over lichamelijk gehandicapten.
In hun geval lijkt mij er geen twijfel over te bestaan dat deze mensen zoveel mogelijk vrijheid zouden moeten krijgen binnen een instelling, om een zo normaal mogelijk leven te leiden.
Deze mensen worden al zo beperkt door hun ziekten of handicaps,dat zij niet ook nog eens door een instelling zouden moeten worden beperkt.
Zelfs als hun keuzes tot direct levensgevaar zouden leiden. Wij mogen namelijk ook stomme dingen uithalen (binnen de wet dan), dat is juist het recht van een volwaardig mens.

**Geplaatst**: 15-01-09 10:12

Geplaatst: 15-01-09 10:12

Tsja- kindenrn? Van 12 tot en met 18? het is juist nét die overgangsfase waarbij de een vrijwillig zit en de ander niet.

Het is heel persoons en situatie afhankelijk wat je aanpak wordt.

En uiteraard is het bij volwassenen anders, maar sommige volwassen gedragen zich kinderlijker dan andere. Ze zitten tenslotte niet voor niks in een instelling.

Gevaar voor henzelf of de buitenwereld is imo een aspect wat los van de leeftijd staat.

**Geplaatst**: 15-01-09 10:49

Geplaatst: 15-01-09 10:49

Tsja, ook al zijn ze bezig kind af te raken, een kind van veertien is toch in mijn ogen nog een kind...
Als je ze thuis hebt ben je er als ouder ook verantwoordelijk voor, dus dan mag/moet je toch ook de uiteindelijke regie over keuzes houden om ze voor echte rampen te behoeden?

Maar ik had het hierboven over mensen met lichamelijke handicaps, dus mensen die in instellingen zitten omdat ze lichamelijk niet in staat zijn zelfsstandig te leven. Dat kan ook komen omdat ze nou eenmaal niet zon netwerk (partner, familie) hebben dat hen wil ondersteunen.
Of oude mensen in verzorgingstehuizen die nog bij de pinken zijn, komt ook voor.

Dat is toch even een andere categorie dan de verslaafde/geestelijk gehandicapte/psychiatrisch patient.

**Geplaatst**: 15-01-09 18:35

Geplaatst: 15-01-09 18:35

detour schreef:
Tsja- kindenrn? Van 12 tot en met 18? het is juist nét die overgangsfase waarbij de een vrijwillig zit en de ander niet.

Maar, bij de categorie 12 tm 18 is zowel blowen als sex met meerderjarigen niet toegestaan, dus dat is dan wel weer simpel

(Maar inderdaad, op veel andere vlakken is het voor die groep ontzettend moeilijk om te bepalen wat redelijke grenzen zijn, en waar ze zelf fouten in mogen maken, en wat je nog kunt eisen vanwege de 'praktische werkbaarheid' etc.)

Randalinpony: ik zie het levensgrote verschil tussen de handicaps niet, omdat voor mij overheerst dat ze toch mens zijn. Ik doe vrijwilligerswerk, en daar zijn ook veel mensen met een verstandelijke handicap bij. En de mogelijkheden lopen ontzettend uiteen, wat niet alleen met het verstandelijke niveau te maken heeft.
Het uitgangspunt moet dus wat mij betreft zijn: zelf keuze tenzij er reden is om dat niet te doen, en niet omgekeerd. Bij iedereen. (En dat betekent dus niet dat je iedereen maar aan z'n lot overlaat - met name de geestelijke gezondheidszorg schuift nog wel eens essentiele zaken af onder het mom van 'niet onze verantwoordelijkheid' en daar ben ik het niet mee eens, maar ik vind dat je in elk geval bedacht moet hebben waarom je een mens zijn autonomie ontneemt, en dat niet automatisch doet alleen maar omdat je zelf bepaalde normen hebt.)

**Geplaatst**: 15-01-09 19:00

Geplaatst: 15-01-09 19:00

Ik denk zelfs dat het voor sommige clienten heel goed kan zijn om daar de prutsmutsen te gaan

Ieder mens heeft toch zijn behoeftes, ook mensen met psychische stoornissen, de een wat meer als de ander. Voor mensen met een handicap of stoornis is het vinden van een geschikte (bed)partner vaak wat minder makkelijk als voor een "normaal" persoon. Als het bezoeken van een prostituee iemand voldoening geeft, waarom niet?