13 oktober 2024/England
De dorpen in Nederland geterroriseerd door wilde wolven: Hoe aanvallen in heel Europa exploderen dankzij EU-wetten die leiden tot aanvallen op honden, pony's, duizenden schapen en zelfs mensen.
De dageraad was net aangebroken en de twee jonge kinderen hadden hun oranje pyjama nog aan toen hun moeder hen het veld naast hun huis in wenkte. Normaal gesproken zouden de vijfjarige Boaz van Roekel en zijn zusje Febe van vier zijn begroet met een vriendelijke lik van Blackie, de huispony van hun oudere broer of zus.
Die ochtend werden deze onschuldigen echter op gruwelijke wijze wakker geschud door de wreedheid die nu op het platteland van Nederland op de loer ligt. Net als duizenden andere dieren - schapen, vee, paarden en zelfs honden en konijnen - was Blackie ten prooi gevallen aan een wolf: een van een snel groeiend aantal dat dit kleine, overbevolkte land had gekoloniseerd en angst en chaos had gezaaid.
De schuld hiervoor ligt duidelijk bij Brussel, want het zijn de strenge habitatrichtlijnen van de EU die ervoor zorgen dat wolven vrijwel onaantastbaar zijn, waardoor hun populatie op het vasteland tot meer dan 20.000 is gegroeid.
Op jacht naar een minder ontwijkende prooi dan de herten en wilde zwijnen in het nabijgelegen bos, was de wolf de paddock binnengeslopen, scheurde in de slanke, zwarte vacht van de pony met snijtanden zo krachtig als een drilboor en deed zich vervolgens tegoed aan haar flank.
De familie Van Roekel was op zijn aanwezigheid geattendeerd door de lokale praatgroep in Wekerom, een van de vele dorpen op de Veluwe, een heuvelrug van bos en heide in het noordwesten van Nederland.
Toen Blackie's baasje, de 14-jarige Lotte, bij haar ging kijken, vond ze haar stoffelijk overschot op het bebloede gras. Ondertussen filmde een buurman de verzadigde wolf die nog steeds nonchalant ronddwaalde in een nabijgelegen tuin.
Hoewel Lotte radeloos was, besloot haar moeder Gerrita dat haar jongste twee kinderen het schrijnende tafereel ook moesten zien. Ze plaatste later een foto van Boaz die zijn kleine zusje troostte terwijl ze naar de pony keken op Facebook.
In de afgelopen dagen is de aangrijpende foto, van achteren gefotografeerd, viraal gegaan. En met Nederlandse mensen en politici die bitter verdeeld zijn over de welwillendheid van de nieuw aangekomen roofdieren - die steeds vaker te vinden zijn aan de randen van steden en dorpen, niet alleen op het platteland - is de reactie een barometer van de publieke opinie.
Terwijl sommigen kritiek hebben op Gerrita en haar man Jos (35), een baas van een gevelbekledingsbedrijf, omdat ze zulke jonge kinderen blootstellen aan leed, zijn veel meer mensen boos dat huisdieren en ook mensen niet worden beschermd.
HET WAS juist om zo'n reactie uit te lokken dat het echtpaar ervoor koos om de foto te laten zien. Ik wil dat mensen zien hoe de wereld op zijn kop is gezet,” vertelde Gerrita me vorige week. De wolf mag vrij rondlopen en wij zijn de slachtoffers.
Het enige goede is dat Boaz en Febe niet zijn aangevallen, want om 8 uur 's ochtends [het tijdstip waarop de wolf zou hebben toegeslagen] spelen ze meestal in dat veld. Nu zijn ze bang om naar school te gaan in het geval dat een wolf hen komt halen.
Haar man knikte ernstig. Een land dat nauwelijks twee keer zo groot is als Wales, met 18 miljoen mensen en weinig wildernis, is geen plek voor wolven, zei hij. Er moet iets gebeuren. Het was een kreet die ik keer op keer hoorde toen ik plattelandsgemeenschappen bezocht die werden geteisterd door angstaanjagend gehuil en de grimmige aanblik van verminkte schapen die in de velden lagen.
Het zou toch zeker gehoor moeten vinden bij Britse rewilding ideologen die op een messianistische missie zijn om wolven te herintroduceren op onze eilanden. Ze zeggen dat ze op een natuurlijke manier het aantal wilde herten zullen terugdringen - zoals de dieren die vorige week een Schotse Highland-dorp belegerden - en de biodiversiteit zullen vergroten.
Natuurbeschermer Derek Gow is zo'n voorstander en vertelde The Mail on Sunday dat de Highlands zouden profiteren van het uitzetten van 94 wolvenroedels, acht keer meer dan er zich in Nederland hebben gevestigd. Het gevaarlijkste dier is niet de wolf. Het is degene op de bank die je tenen likt”, zei hij, suggererend dat honden een grotere bedreiging vormen. Het herintroduceren van wolven zou bijdragen aan het spektakel en de geschiedenis van het land.
Nederlanders die lijden onder de realiteit van het leven naast vleeseters die 10 pond vlees per dag kunnen verorberen, lijken zijn enthousiasme niet te delen. Ik kreeg herhaaldelijk te horen dat Groot-Brittannië 'gek' zou zijn om wolven weer terug te brengen. Net als in Groot-Brittannië zwierven ze ooit door Nederland, maar halverwege de 19e eeuw werden ze uitgeroeid. Te midden van lugubere verhalen over wolven die kinderen buit maakten en kuddes schapen die gedecimeerd werden, werden jagers betaald om ze te doden.
In West-Europa overleefden wolven alleen in Spanje en Italië. In de communistische tijd bleef de rest beperkt tot de Oostbloklanden. Hoewel het IJzeren Gordijn was opgericht om te voorkomen dat mensen overliepen naar het Westen, maakten de prikkeldraadversperringen en boobytraps het ook ondoordringbaar voor wolven. Toen het in 1989 werd afgebroken, begonnen ze vanuit Polen en het voormalige Tsjecho-Slowakije naar Duitsland te trekken.
Sindsdien is het land periodiek getroffen door wolvenalarm, waarvan het meest opvallende plaatsvond in 2022, toen de pony Dolly van de voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, werd gedood. Ze gaf onmiddellijk opdracht om de dader af te schieten, hoewel jagers de wolf nog steeds niet hebben opgespoord. De Commissie beval aan om de beschermde status van de wolf te verlagen zodat er in uitzonderlijke omstandigheden op de wolf gejaagd kon worden. Natuurbeschermers beschuldigden von der Leyen ervan dat ze een persoonlijke vendetta voerde.
De stap zal naar verwachting in december worden geratificeerd door de Conventie van Bern, die door het Verenigd Koninkrijk is ondertekend. En dat werd tijd ook, vinden veel Nederlanders. Toen de eerste eenzame grijze wolf in 2015 over de Duitse grens glipte, leek de terugkeer van deze beesten nogal romantisch. Nu niet meer.
Vorige week onthulde de Nederlandse autoriteit voor wolvencontrole dat er dit jaar 55 jongen zijn geboren en dat er nu wel 140 in 11 roedels kunnen zijn. In een land waar bijna elke centimeter is gemanicuurd en gecultiveerd, zorgt dit voor een ander soort migratiecrisis.
De Veluwe, Nederlands enige nationale park van enige omvang, is veel kleiner dan het New Forest - en we kunnen ons het bloedbad voorstellen dat zou ontstaan als een roedel wolven zou worden losgelaten in Hampshire.
Op zoek naar voedsel stalken ze steeds vaker huisdieren. Er gaat bijna geen dag voorbij zonder een bericht over een grimmig nieuw drama, en er wordt gevreesd dat er wel eens een kind gedood zou kunnen worden. In de zomer had een vijfjarig meisje een angstaanjagende ontmoeting met een wolf in het natuurgebied Utrecht High Ridge tijdens een kleuterschooluitstapje.
Zoals wel vaker gebeurt in een land waar de pro- en anti-wolf lobby's even rechtschapen zijn, wordt er heftig gediscussieerd over de details. Wat echter buiten kijf staat - bevestigd door DNA van haar T-shirt en het ooggetuigenverslag van haar verzorger - is dat de wolf haar verwondde toen ze appels begroef in lang gras voor een speurtocht. Foto's van haar buik tonen prikwonden, snijwonden en kneuzingen.
Sommige experts zeggen dat het bijtwonden zijn; anderen houden vol dat ze de verkeerde vorm hebben voor de tanden van een wolf en waarschijnlijk veroorzaakt zijn toen ze viel. Er is ook onenigheid over de vraag of de botsing opzettelijk of per ongeluk was.
Als we de verzorger geloven, die naast het meisje stond, werd ze in een flits 'gestalkt en aangevallen' voordat de wolf, misschien gealarmeerd door haar geschreeuw, in het kreupelhout verdween. Het is een versie die wordt ondersteund door Erwin van Maanen, co-redacteur van The Wolf: Culture, Nature, Heritage, die de zaak onderzocht en gelooft dat deze wolf in het meisje beet om te zien of ze een geschikte prooi was.
Andere experts suggereren echter dat hij haar per ongeluk verwondde omdat ze hem stoorde. Aangezien de Nederlandse autoriteiten verlamd zijn door de Brusselse ideologie die vaak prioriteit lijkt te geven aan het behoud van de wolvenpopulatie in Europa boven de veiligheid van mensen, zijn deze rechten en plichten van cruciaal belang.
Want tenzij onomstotelijk kan worden aangetoond dat een wolf een gevaar vormt voor mensen of vee, verbieden de EU-regels zelfs de geringste ingreep.
Als lokale politici het dictaat van deze bureaucraten op afstand aanvechten, worden ze steevast door dierenrechtenactivisten voor de rechter gesleept.
Terwijl de provincie Utrecht machteloos staat om op te treden tegen het dier dat het meisje blijkbaar verwondde omdat het zich niet 'abnormaal' gedroeg, heeft ze wel een andere eenzame wolf in het gebied aangepakt.
In een strijd die een testcase zou kunnen worden, zoekt de provincie juridische toestemming om de dreiging van deze 'probleemwolf', officieel geïdentificeerd als GW3237m (een code die zijn DNA aangeeft en dat het een grijze man is), maar in de volksmond bekend als Bram, de naam van de eerste hond die hij achtervolgde in een schrikvideo die door zijn eigenaar werd opgenomen, teniet te doen.
Hoewel wolven normaal gesproken terugschrikken voor mensen, heeft deze wolf zijn remmingen verloren en had hij in de afgelopen 18 maanden wat eufemistisch omschreven wordt als 31 gedocumenteerde 'interacties' met mensen en honden.
Gelukkig raakte ze niet ernstig gewond, maar Mirjam Sterk, de minister die verantwoordelijk is voor de bescherming van wolven in Utrecht, vindt dat hij vanwege zijn onnatuurlijke gedrag 'negatief geconditioneerd' en gecontroleerd moet worden.
Als de vergunning wordt verleend, wordt hij gevangen, verdoofd en voorzien van een GPS-volgsysteem. Als dat niet lukt, worden er paintballkogels op hem afgevuurd als waarschuwing om uit de buurt van mensen te blijven.
Omdat Bram's stalkinggebied deze zomer gesloten moest worden voor wandelaars, fietsers en natuurliefhebbers, vinden sommigen de oplossing van mevrouw Sterk genereus. Ik sprak met buurtbewoners die zouden willen dat hij werd afgeschoten.
Vorige maand echter, toen Nederlandse dierenrechtenactivisten naar de rechter stapten om te eisen dat de vergunning, in ieder geval tijdelijk, zou worden geweigerd, koos een rechter hun gelijk. Omdat er waarschijnlijk nog meer beroepen zullen volgen, vreest mevrouw Sterk dat de zaak zich nog jaren kan voortslepen, waarin GW3237m een kind zou kunnen verwonden of zelfs doden.
Je weet maar nooit,” zei ze. Als je me in april had gevraagd of ik dacht dat een meisje in mijn provincie door een wolf zou kunnen worden overvallen, zou ik hebben gelachen, want voor zover wij weten is dit nog nooit eerder gebeurd in Europa, en misschien zelfs wel in de wereld. Ik was onlangs in Finland [dat acht keer zo groot is als Nederland en 300 wolven heeft] en ze zeiden dat ze nog nooit een incident als dit hadden gehad, dus ik denk dat er iets aan de hand is.
Finland heeft ongeveer 5,5 miljoen inwoners. Ik heb er 1,3 miljoen in slechts deze kleine provincie, dus ontmoetingen tussen wolven en mensen komen veel vaker voor.'
De vraag is wat dat doet met het gedrag van wolven.
'Het is net als met beren in Amerika. Als ze meer contact hebben met mensen, worden ze agressiever. Het is mijn verantwoordelijkheid om de wolven te beschermen, maar ook de mensen, maar ik word tegengehouden door degenen die beweren het belang van de dieren voor ogen te hebben. Als deze incidenten blijven doorgaan, kan er iets vreselijks gebeuren.
Inderdaad, maar het gevaar beperkt zich zeker niet tot Utrecht.
In de aangrenzende provincie Gelderland nam mondhygiëniste Geertje de Mos, 48 jaar, me mee naar een bos op twee minuten rijden van de stad Harderwijk waar ze in augustus haar dagelijkse wandeling maakte met haar Jack Russell-teckelkruising Bruno.
Hoewel ze op de hoogte was van de dreiging in nabijgelegen gebieden, dacht ze dat het een wolvenvrije zone was. Toch was mevrouw de Mos nog geen 500 meter op het drukke pad toen ze Bruno een bloedstollende gil hoorde slaken. Ze draaide zich om en zag haar 12-jarige terriër opgesloten in de kaken van een wolf, die hem de bomen in droeg.
Na een paar minuten bevrijdde het vasthoudende hondje zich en rende terug naar haar. Zijn alvleesklier was echter verbrijzeld en hij stierf drie dagen later.
Ik ben ervan overtuigd dat deze wolf ons de hele tijd achtervolgde,” vertelde ze me. Hij zou nu op een paar meter afstand naar ons kunnen kijken. Ze zeggen dat Bram de enige gemene wolf is, maar dat is onzin. Ze zijn allemaal hetzelfde.
Haar gevoel wordt gedeeld door veel boeren, die het aantal schapen dat door wolven is aangevallen hebben zien stijgen van slechts 20 in 2017 naar 1.200 vorig jaar.
Paul Aalbers, 42, die 800 schapen houdt in de buurt van Zwolle, vertelt me dat hij 70.000 pond heeft geïnvesteerd in Spaanse mastiff waakhonden en schrikdraad, waar wolven al overheen leren springen. Hij heeft ook extra personeel in dienst genomen, waardoor zijn vaste kosten verdrievoudigd zijn en hij failliet dreigt te gaan.
Dit zijn harde waarheden die rewildingkruisvaarders niet willen horen, maar die ze wel moeten horen. Want wolven mogen dan prachtige wezens zijn op hun rechtmatige plaats, maar als ze onder ons leven worden ze nachtmerrieachtige buren - zoals de Nederlanders tot hun grote schrik hebben geleerd.
https://www.dailymail.co.uk/news/articl ... W9sag7OJHg