Lente schreef:Serieus! Hou op met het kakken op jeugdzorg! Het is niet jeugdzorg die die kinderen heeft laten verdwijnen!
Zij zijn niet verantwoordelijk voor deze tragedie!!
hoor je mij dat ergens zeggen?
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Lente schreef:Opgevangen in een warm nest is ook een stuk illusie. Niet elk kind dat uit huis wordt geplaatst of wat ook komt terecht in een warm nest.
Het is gewoon een heel ingewikkeld systeem.
Twiggy2008 schreef:Jammer dat het om redenen die wij uiteindelijk niet kennen, zo'n vechtscheiding tussen deze mensen is geworden, waardoor deze hele ellende waarschijnlijk gebeurd is......... Het is inderdaad tegenwoordig onzin te roepen dat vaders vaak slachtoffers zijn. Er is inmiddels heel veel veranderd in de wet m.b.t. scheiding. Een ouderschapsplan maken is verplicht, er is mediation mogelijk, waardoor je betere afspraken kunt maken (daar ben je namelijk zelf bij, he!). Wat vaak meer het probleem is, is dat de ego's van de ouders wel eens in de weg kunnen zitten. Of dat een van de ouders zich niet aan de afspraken houdt. Ik ben zelf gescheiden (was niet mijn keuze), maar nu vier jaar later, zijn mijn ex en ik er trots op hoe we alles hebben gedaan. We hebben altijd gedacht in het belang van ons kind, alles goed geregeld onderling en een goedlopend co-ouderschap opgezet. Dat maakt het verdriet niet minder, maar wel draaglijker. Ik vind het altijd vreselijk als ik weer mensen zie ruzie maken, de drama's die de kinderen meekrijgen....... Maar het hangt wel van BEIDE ouders af, zij moeten zich er SAMEN voor inzetten.
Ik vind het afschuwelijk voor die moeder, die onzekerheid moet een ware hel voor haar zijn. Toch ken ik niet al de details. Wat is er allemaal voorgevallen? Wat is er waar van de kindermishandelingsverhalen? Hoe dan ook, ik benijd haar niet en hoop dat er gauw duidelijkheid komt...... Ik zou zeggen voor alle toekomstige scheidingen (en ja, ik dacht ook dat het me noooooooooit zou overkomen); leer ervan en zet je ego opzij, als het ooit zo ver komt in je leven. Denk altijd aan je kinderen en regel de zaken zo goed en netjes mogelijk. Ik kan in elk geval zeggen dat ik naar 4,5 jaar weer heel erg gelukkig ben. En met ons kind gaat het gelukkig ook heel goed. Niks geen verliezers dus!
Joosiien schreef:Je leest altijd alleen alle negatieve dingen en de dingen die fout gaan, anders is het ook geen nieuws. Wat voor zin het heeft? Denk aan alle gezinnen/kinderen die wel baat hebben bij de hulp van bureau jeugdzorg, want dat zijn er altijd nog meer.
Weer even ontopic:
Jeetje wat heftig allemaal. Nog steeds geen spoor van de jongens.
En alle informatie die erbij komt... Brrrr om de rillingen van te krijgen.
vinos schreef:Twiggy2008 schreef:Jammer dat het om redenen die wij uiteindelijk niet kennen, zo'n vechtscheiding tussen deze mensen is geworden, waardoor deze hele ellende waarschijnlijk gebeurd is......... Het is inderdaad tegenwoordig onzin te roepen dat vaders vaak slachtoffers zijn. Er is inmiddels heel veel veranderd in de wet m.b.t. scheiding. Een ouderschapsplan maken is verplicht, er is mediation mogelijk, waardoor je betere afspraken kunt maken (daar ben je namelijk zelf bij, he!). Wat vaak meer het probleem is, is dat de ego's van de ouders wel eens in de weg kunnen zitten. Of dat een van de ouders zich niet aan de afspraken houdt. Ik ben zelf gescheiden (was niet mijn keuze), maar nu vier jaar later, zijn mijn ex en ik er trots op hoe we alles hebben gedaan. We hebben altijd gedacht in het belang van ons kind, alles goed geregeld onderling en een goedlopend co-ouderschap opgezet. Dat maakt het verdriet niet minder, maar wel draaglijker. Ik vind het altijd vreselijk als ik weer mensen zie ruzie maken, de drama's die de kinderen meekrijgen....... Maar het hangt wel van BEIDE ouders af, zij moeten zich er SAMEN voor inzetten.
Ik vind het afschuwelijk voor die moeder, die onzekerheid moet een ware hel voor haar zijn. Toch ken ik niet al de details. Wat is er allemaal voorgevallen? Wat is er waar van de kindermishandelingsverhalen? Hoe dan ook, ik benijd haar niet en hoop dat er gauw duidelijkheid komt...... Ik zou zeggen voor alle toekomstige scheidingen (en ja, ik dacht ook dat het me noooooooooit zou overkomen); leer ervan en zet je ego opzij, als het ooit zo ver komt in je leven. Denk altijd aan je kinderen en regel de zaken zo goed en netjes mogelijk. Ik kan in elk geval zeggen dat ik naar 4,5 jaar weer heel erg gelukkig ben. En met ons kind gaat het gelukkig ook heel goed. Niks geen verliezers dus!
het kan goed gaan ja, als je gezond van verstand en handelen bent, maar wat nou als bijvoorbeeld 1 van de 2 ouders (opeens) rare dingen doet? dan word je wel gedwongen om stappen te ondernemen.
chocobroodje schreef:Ik denk dat je ook als vrouw kritischer moet kijken naar wie de vader van je kinderen wordt, en dan bedoel ik van te voren...
vinos schreef:Twiggy2008 schreef:Altijd weer jammer dat veel mensen dat maar niet willen begrijpen.....
Sommige mensen zijn ziek (in hun hoofd) dus jouw ideale situatie is helaas niet altijd haalbaar.
gohya schreef:Als een vader word beschuldigd van kindermishandeling,en het is niet zo, en hij hoort ook nog dat ze miss. voor een jaar ergens onder gebracht gaan worden,dat er iets knapt bij hem? Kan ik me heel goed voorstellen dat je dan doordraait.
Twiggy2008 schreef:gohya schreef:Als een vader word beschuldigd van kindermishandeling,en het is niet zo, en hij hoort ook nog dat ze miss. voor een jaar ergens onder gebracht gaan worden,dat er iets knapt bij hem? Kan ik me heel goed voorstellen dat je dan doordraait.
Ik snap ook dat je dan doordraait, al vind ik het geen excuus om zoiets te doen.
vinos schreef:Inderdaad, er lopen wat gekken rond op deze wereld, (mijn man is politieagent, - dus ik hoor af en toe wel eens wat)
Komen we weer terug bij af net zoals choco zegt: "bezint voor je er aan begint"chocobroodje schreef:Ik denk dat je ook als vrouw kritischer moet kijken naar wie de vader van je kinderen wordt, en dan bedoel ik van te voren...