Wat weet jij toch altijd bijzondere artikelen op te duikelen Janesmith, vooral dat tweede van Bolkenstein.
Wonderbaarlijk om uitgerekend het Christendom een traditie van zelfkritiek en schuld toe te schrijven. Het Christendom heeft ook zo zijn geschiedenis en is pas haar scherpe kantjes verloren toen ze haar dominante positie in de westerse wereld verloor.
En mij valt op dat juist níetgelovigen vaak inschikkelijk zijn naar andersdenkenden, waarschijnlijk door -inderdaad- het ontbreken van dogma's.
Ik vind de verwijzing naar het Christelijke Europa van 150 jaar geleden ook tamelijk zwak, dat waren Andere Tijden en die hadden ook zo hun nadelen en voordelen. De Christelijke cultuur in dat licht een slavencultuur noemen vind ik ook nogal wrang, gezien de geschiedenis op dat vlak.
@Nicolletje: aangezien de VS onvermindert aanstuurt op een oorlog met Iran, en de verdere conflicten/ontwikkelingen in de bakermat van de Islam, is het helemaal niet zo verwonderlijk dat er een andere mentaliteit aan het ontstaan is onder Moslims.
Voeg daarbij de verharding tegenover moslims in de Europese maatschappij, en je ziet dat er een dodelijke coctail aan het ontstaan is.
Waarbij beeldvorming heel belangrijk is. De campagne van de overheid tegen terrorisme maakt mensen bijvoorbeeld alleen maar wantrouwig tegen elkaar. Echte terroristen zul je er niet mee vangen, maar je kweekt wel een bepaalde onrust in je maatschappij.
Citaat:
Het is jammer dat kritiek zo lang is weggewuifd, het is ook jammer dat er gepoogd wordt dat te compenseren met driedubbele ladingen ongefundeerde kritiek nu. Misschien kunnen we beter streven naar realistische kritiek (en zelfkritiek). Een die niet de feiten verdoezelt, maar ook niet hoeft te leunen op selectieve quotes, verkeerd geinterpreteerde cijfers, onjuiste statistieken etc. Gewoon, zien hoe het is, zonder al te veel vooringenomenheid. Een die niet zoekt naar z'n eigen bevestiging maar juist kritisch blijft naar de eigen aannames.
In de huidige situatie worden alleen maar tegenstellingen vergroot en op scherp gezet en dat komt wel door de welbewuste toon en woordkeuze van Wilders, die hem misschien wel stemmen oplevert, maar tegelijkertijd de oplossing van het probleem alleen maar in de weg staat.
Ik vraag me dan ook af wat de definitie van het probleem precies is volgens Wilders. Ik heb niet het idee dat zijn probleem zich beperkt tot onvoldoende integratie of het immigratiebeleid.
Ik heb het idee dat zijn probleem de Islam zélf is, en dus vanzelfsprekend ook de mensen die deze godsdienst belijden.
Dat Wilders deze zaken benoemt is hem zeker niet kwalijk te nemen, maar de manier waarop hij dat doet, verdient nou niet bepaald de schoonheidsprijs.