Vind je nogal overtuigt van jezelf goeroe, en het lijkt me niet overbodig dat je eens met slachtoffers gaat praten, (kan misschien vanuit je studierichting, stage etc?)
Dat geeft je inzicht in de praktijk. Als volwassen vrouwen het al zo zwaar vinden, hoe zit het dan met een kind van 11?...
Kennelijk zegt mijn werkervaring je op dat gebied ook niet veel. Jammer.
Ja, ik vind dat blaten. Ik discussieer nl niet, ik ben heel stellig en niet om te buigen, tot irritatie van jou. Je artikel vind ik trouwens wel goed gevonden, hoor.
Net als het heen en weer geklep met zoveel zgn genuanceerde opmerkingen, wetenschapelijk onderlegd geblaat mbt asielzoekers die in Nl maar wachten tot ze horen wat er met hen gebeurt. Het zijn nl mensen, geen wiskundesommen die opgelost dienen te worden. De mensen zitten hutjemutje, er zijn steeds meer mensen depressief en steeds meer jongeren plegen zelfmoord, zien geen toekomst meer...

Zitten ze jaren te wachten tot ze procedure oplossing biedt..
Mag jij me in dergelijke schrijnende gevallen (net als deze) uitleggen wat de toegevoegde waarde is van discussieren.
Dit lieve kind heeft daar nu geen boodschap aan.
Soms moet er gewoon gehandeld worden.(Geldt trouwens ook voor verpleeghuizen waar mensen amper worden gedoucht, samen zitten op een paar vierkante meters, jonge pubers in de bak zitten bij gebrek aan een plek waar ze opgevangen kunnen worden en goed behandeld (kinderen waarvan metn inschat dat ze zichzelf schade kunnen berokkenen en 24/7 toezicht nodig hebben...
leve de politiek!
Kunnen we heen en weer filosoferen. Intussen tikt de tijd voor deze arme mensen gewoon door.
Jij wilt doordachte argumenten aanvoeren, ik zie ze niet. Ik redeneer vanuit mijn gevoel en wat ik op mijn werk heb gezien en mee gemaakt.
MIsschien l*llen we wel compleet langs elkaar heen.
