Aan de pechgeneratie, hoe ga jij ermee om?

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Nynkex01
Berichten: 1164
Geregistreerd: 05-07-21

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-25 00:18

Terrasjes, uit eten, reizen, is allemaal natuurlijk geweldig en ik denk dat hier ook niemand zegt dat je niet van het leven mag genieten. Denk alleen wel dat we een beetje van het beeld af moeten dat dat allemaal in je studententijd moet. Dit is namelijk een tijd waarin je het gewoon niet breed hebt. En dat mensen zich hiervoor in de schulden gaan werken, en vervolgens gaan klagen omdat het leenstelsel zo stom is, ja daar word ik een beetje moe van. Je kan toch niet verwachten dat de overheid jouw vakantie betaalt? Ik denk dat veel mensen rond mijn leeftijd gewoon behoorlijk idealistisch zijn. Huis willen kopen, op reis willen, studeren zonder schuld en het liefst niet te hard werken. En als anderen dat dan wel voor elkaar lijken te hebben en jij niet, hallo burn-out! En dit is geen trap naar bepaalde mensen in het bijzonder, gewoon een algemeen gevoel dat we van het beeld af moeten dat je alles uit je studententijd moet halen en dat je leven stopt als je klaar bent met studeren of zo. Maar goed, dit gaat alweer niet over de TS, dus ik zal hier verder over ophouden.

Dorine92
Berichten: 6605
Geregistreerd: 21-04-12
Woonplaats: Schagen

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-25 03:51

Miiej schreef:
Little_Gift schreef:
Mijn god, zonet door 8 pagina's geworsteld want ik vond het bericht van TS echt interessant maar jeetje, het lijkt hier wel een wedstrijdje in "wie heeft het meeste pech" of "wie mag zich wel of niet pechgeneratie noemen" zeg...

Er zitten fantastisch mooie posts tussen maar er zitten er toch een aantal tussen die echt kinderachtig een wedstrijdje proberen neer te zetten en te herhalen tot ze zouden winnen.

Wat spijtig om een topic zo teloor te laten gaan en ts zo in de kou te laten staan.



Dit valt me ook vaak op in dit soort discussies. Mensen proberen regelmatig hun eigen ervaringen erbij te halen en te benadrukken wie het nog zwaarder heeft gehad. Maar het gaat hier niet om wie het ergst getroffen is; het gaat om de situatie van TS en nu.

Waarom mag TS of de jongere generatie niet ook serieus genomen worden in hun gevoelens of problemen? Het lijkt soms alsof er meteen een soort wedstrijd ontstaat in wie het meest geleden heeft, in plaats van dat er gewoon compassie en begrip wordt getoond.

Edit: Daarnaast vraag ik me af waarom het leven vaak alleen maar lijkt te draaien om overleven, werken en nóg meer werken volgens vele mensen. Iemand die kiest om te genieten van het leven door bijvoorbeeld op wereldreis te gaan of gewoon van het weekend te genieten, wordt vaak al snel weggezet als onverantwoordelijk of dan heeft hij het ook verdiend dat er geen huis gekocht kan worden.
Maar dat beeld klopt niet.

Een wereldreis, die avocado toast en koffie hoeft namelijk helemaal niet het grote verschil te maken in of je wel of niet een huis kunt kopen. Zeker in regio’s als Zuidoost-Azië is reizen verrassend betaalbaar: je kunt er al voor een paar euro per dag eten en voor zo’n vijf euro per nacht slapen.

Het idee dat genieten van het leven automatisch betekent dat je financieel onverstandig bezig bent, en het dus allemaal aan jezelf te danken is. is dus echt een misvatting.

Klopt. Vaak als ik in de winter op reis ben hou ik meer over dan wanneer ik thuisblijf. Je stookt niet, je tankt niet, je doet geen boodschappen en op reis kosten de dingen in veel landen toch geen drol. Maar mensen hebben nou eenmaal in hun hoofd dat reizen duur is.
Ik heb nog nooit naar iemand geluisterd, dus van afgeronde universitaire studie naar de fabriek gegaan, qua huis eigenwijs geweest, uitgaan toen het "moest" (tussen pakweg 16 en 22 jaar) deed ik niet aan mee...
Inmiddels 33 jaar, reis de hele wereld over, heb een vaste baan, koophuis, pak veel festivals, ga uit wanneer ik wil, heb alle vrijheid. Er zijn meerdere wegen naar Rome. Maar ik moet zeggen, de medemens is echt hardnekkig. Die gaan echt aan je trekken als je niet in de pas loopt. Die gaan steigeren en proberen jou "normaal" te laten doen. Dus ik snap op zich wel waardoor het komt dat mensen niet leven. Er is zoveel druk. Opleiding, goede baan, sparen, huis kopen, partner zoeken, kinderen krijgen, als je niet uitkijkt is je hele leven al voor je bepaald. En je grootste nachtmerrie is dan dat je achter begint te lopen of het niet goed genoeg doet. En daar gaat het wringen. Een studieschuld en een krappe huizenmarkt gooien roet in het eten.

Kabayo

Berichten: 15993
Geregistreerd: 30-05-12

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-25 07:15

Little_Gift schreef:
Iedereen zit hier maar te hameren en te drammen over die studieschuld enz maar ook dat is totaal off topic en heeft niks met ts en haar vragen te maken want TS heeft geen studieschuld.

Kan dit topic nou echt niet over ts zelf gaan ipv alle anderen die zichzelf hier lopen beklagen?

Ts is niet degene die niet tevreden is en zich vergelijkt met alle anderen die zogezegd meer hebben volgens de drammende Bokkers hier, neen, dat zijn duidelijk de drammende Bokkers zelf maar ze schuiven het wel ts in de schoenen!

Hoe krom!

Ts vergelijkt zich niet met een ander, TS spreekt over dat zijzelf dit en dat al bereikt had willen hebben.
Het gaat over ts.

Ts vraagt toch zelf ervaringen van anderen die in deze tijd hebben gestudeerd? Zie topic titel en laatste zinnen/vragen van Ts in openiningspost. Sommige (meeste) hebben een torenhoge studieschuld, door de pechgeneratie, omdat ze net er tussen vallen. Dan is het toch niet gek dat het nu besproken wordt?

Zoolgangster

Berichten: 10718
Geregistreerd: 08-04-06
Woonplaats: 587 km van Londen

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-25 07:22

GDG schreef:
Zoolgangster schreef:
Ken iemand die trouwde, en daarna kwam wederhelft in een ziekenhuis terecht ivm fors gezondheidsprobleem, daarna kliniek in en uit wegens dat probleem.
Gezonde persoon moest voor twee werken, onder druk gezet door Uwv om harder te werken. Klapt in elkaar, ok dan maar minder uren, aanvullende bijstand. Sociale dienst dwingt persoon volledige studie financiering op te nemen, want dat ziet de soos als inkomstenbron. En dan kan de soos zelf de hand op de knip houden. Dus knoeperd van een studieschuld nu. Tada.

Dit snap ik niet. Hoe kan het UWV druk zetten op de partner om meer te gaan werken? En het laatste: studenten zijn inderdaad (meestal) uitgesloten van bijstand, op zich best wel logisch. Maar als zij in elkaar geklapt is waren er wel regelingen vanuit de studie (als ze studievertraging opliep, waar ik vanuit ga als je in elkaar klapt).

Niet dat je dan niet alsnog aan 40k schuld kunt komen hoor, maar het verhaal over UWV snap ik niet echt.


Kan helaas ivm privacy niet te veel erover zeggen, alleen dat je als partner van werkloze (door chronische ziekte)dus geacht wordt er alles aan te doen om uitkering te voorkomen. Logisch.
Maar lukt je dat niet, moet je maximaal lenen, al studeer je niet eens, of hooguit mbo niveau opleiding via bedrijf, wat ze deed. Als je jonger dan 27 bent loop je dat risico dus. Scheelt een bijstandsuitkering.
Ik meen me zelfs te herinneren, dat persoon op dat moment niet eens meer studeerde, en toch dus maximaal moest lenen.

DuoPenotti

Berichten: 42339
Geregistreerd: 14-01-21
Woonplaats: Tussen de Limburgse velden met uitzicht op de Brabantse.

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-25 07:32

Op bovenstaande.
Weet niet of dit bedoelt word?
Als je samenwoont/ getrouwd en 1 van de 2 heeft gewoon werk heb je geen recht op bijstand.

Werk je met 2 en valt een van de 2 uit door ziekte.
Maar uwv erkent die ziekte niet (voldoende). Krijgt die persoon geen uitkering.

En mag de ander de lasten helemaal alleen dragen.

En laten we eerlijk zijn, de meeste van ons werken met 2 om de rekeningen te betalen. En dan moet ineens 1 loon dat doen.

ryukapple

Berichten: 1960
Geregistreerd: 06-11-12
Woonplaats: Raalte

Re: Aan de pechgeneratie, hoe ga jij ermee om?

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-25 08:11

Hier viel ik gedeeltelijk onder de pechgeneratie. Bij mijn master kreeg ik daardoor geen studifinanciering meer. Master is officieel 2 jaar maar door corona werd dit een half jaar langer omdat zowel stage als afronding van mijn thesis verzet moesten worden. Tell daarbij op ouders die zelf flink in de schulden zaten en dat samen heeft voor een flinke studieschuld gezorgd (al had ik zeker hier e daar wat betere keuzes kunnen maken)

Ondertussen werk ik in het vakgebied waar ik wilde werken en verdien ik een bovenmodaal salaris. Heb hiervoor wel een reis door nederland gemaakt voor werk. Ik kom namelijk uit gouda en voor mijn eerste baan naar Raalte verhuist en ondertussen werk ik in Doetinchem en woon ik daar in de buurt. Moet helaas ook privaat huren dus huur is flink aan de prijs (geen flatje maar en flatje was hier niks goedkoper dan een gewone woning privaat). Huis kopen zit er de komende tijd gewoon niet in in mijn eentje. studieschuld helpt daar ook zeker niet bij maar ook zonder was het erg lastig geweest alleen. Dus hoop maar gewoon dat er in de toekomst meer mogelijkheden zullen zijn.

karuna
Drukke kabouter

Berichten: 41395
Geregistreerd: 14-05-03
Woonplaats: Ergens waar het rustig is FrNl

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-25 08:43

Ik lees het topic met een beetje open mond. En voel me oud eigenlijk. :') Destijds lang geleden was er geen studenten ov (alles zelf betalen) en een basis beurs een uitwonendende beurs en aanvulling in de vorm van een lening voor diegene met minder gefortuneerde ouders.

Ik had de maximale lening en moest het doen van 685 gulden per maand voor alles. Kamer, vervoer, verzekeren, school, boeken, kleding eten. Als je de lening had mocht je maximaal 200 gulden per maand bruto bijverdienen. Laat ik zo zeggen eten was de sluitpost en ik had soms maar 6 gulden voor een week eten.

Ben de studietijd uitgekomen met voor toen een stevige studiebeurs, geen fatsoenlijk kleding stuk in de kast. Maar wel met een goed betaalde baan na afloop (voor even maar dat is een ander verhaal)

Een huis huren kon goddank nog wel mits je niet te kritisch keek naar de woonplaats. Eerste huurhuis was Lelystad en werk in Utrecht. Dichterbij was er gewoonweg niet. Kopen kon een kleine 2 jaar later van 1 salaris de tweede telde niet mee. En met mijn erg goede salaris kreeg ik 125000 gulden hypotheek tegen een torenhoge rente. Ik moest verhuizen voor mijn werk maar huren dichterbij was er niet. Toen een simpel oud klein huisje kunnen kopen (er was keuze uit 3 woningen in een straal van 40 km rond utrecht)

Waar ts tegenaan loopt en denk ik veel jongeren is de druk de druk om te "moeten" presteren. De druk om alles perfect te "moeten" hebben tegenwoordig. De continue bewijsdrang, druk van bazen, financiele zorgen omdat alles zo duur is, de wetenschap dat de jongere generatie mogelijk tot 70 of ouder moet blijven werken. En dat alles in een wereld die niet heel erg stabiel meer is. En dat alles overgoten met het massaal op "sociale" media getoonde ideaalplaatje waaraan je lijkt te "moeten" voldoen anders ben je een loser, sukkel, luie zwam of wat ook.

Geen idee wanneer de omslag precies is geweest maar een huis "moet" strak, alles nieuw, niet klein, leuke buurt enz. Althans als je de media en berichten zou moeten geloven. En die zijn er gewoonweg niet meer. En al helemaal niet meer voor 1 salaris.

Het hele leven in nederland is kwa kosten inmiddels opgebouwd voor tweeverdieners. Ons eerste huis op 1 salaris hebben we verkocht voor ongeveer het dubbele. Want toen mocht het tweede salaris mee gaan tellen met als gevolg dat de huizenprijs verdubbelde binnen een paar weken na die beslissing. En is er daarin gewoonweg niks veranderd alleen is alles dubbel zo duur geworden.

De eisen van werkgevers zijn vaak ook dwaas, ook toen al je moest als starter eigenlijk al jaren ervaring hebben voor ze je wilden hebben. Ik heb moeten soliciteren in een tijd met een hoge werkloosheid. En heb steeds wel geluk gehad. Eerst omdat ik precies in het profiel,paste en er positieve discriminatie moest zijn om vrouwen de techniek in de te krijgen. Bij nagenoeg gelijk moest de vrouw worden aangenomen. :P In de huidige tijd ondenkbaar.

Maar later toen ik voor minder uren moest gaan zoeken, zo vaak te horen gekreken, je bent overgekwalificeerd daarom nemen we je niet aan. Iets waar je je gewoonweg niet tegen kunt verdedigen :n en nu ben je al snel "te oud" "te goed" "net niet goed genoeg" of wordt er in sectoren zo geschrapt in banen dat je daar al helemaal geen kansen maakt er te kunnen werken, tenzij tegen een schraap salaris waarvan je niet kunt leven alleen overleven. Zeker als dat het enige inkomen is

Dus ja ik snap wel waar ts tegenaan loopt en ben daarin blij dat ik die fase allang voorbij ben en inmiddels wat vlieguren heb gemaakt waardoor ik met weinig weet te overleven en ik niet meer aan de ratrace hoef deel te nemen.

Little_Gift

Berichten: 4717
Geregistreerd: 05-09-07
Woonplaats: België

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-25 10:26

Kabayo schreef:
Little_Gift schreef:
Iedereen zit hier maar te hameren en te drammen over die studieschuld enz maar ook dat is totaal off topic en heeft niks met ts en haar vragen te maken want TS heeft geen studieschuld.

Kan dit topic nou echt niet over ts zelf gaan ipv alle anderen die zichzelf hier lopen beklagen?

Ts is niet degene die niet tevreden is en zich vergelijkt met alle anderen die zogezegd meer hebben volgens de drammende Bokkers hier, neen, dat zijn duidelijk de drammende Bokkers zelf maar ze schuiven het wel ts in de schoenen!

Hoe krom!

Ts vergelijkt zich niet met een ander, TS spreekt over dat zijzelf dit en dat al bereikt had willen hebben.
Het gaat over ts.

Ts vraagt toch zelf ervaringen van anderen die in deze tijd hebben gestudeerd? Zie topic titel en laatste zinnen/vragen van Ts in openiningspost. Sommige (meeste) hebben een torenhoge studieschuld, door de pechgeneratie, omdat ze net er tussen vallen. Dan is het toch niet gek dat het nu besproken wordt?


Alleen komen de meeste opmerkingen, commentaar, vergelijkingen, niet van mensen die zelf in de pechgeneratie zaten

mavantos

Berichten: 4506
Geregistreerd: 14-05-08
Woonplaats: Midden-Delfland

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-25 10:54

Tijden veranderen. Pech van vroeger is niet meer te vergelijken met nu, want inkomen, (huizen)prijzen e.d. waren toen heel anders.

Ik kan alleen maar één tip geven en dat is om altijd een vrijblijvend gesprek in te plannen met een onafhankelijke hypotheekadviseur als je graag zou willen kopen. Ook als je denkt dat het net niet kan. Vaak is er meer mogelijk dan je denkt via bijvoorbeeld gemeente en de hypotheekadviseur kan ook aangeven wat je ongeveer nog zou moeten sparen/verdienen als dat nu niet genoeg is.

CrazyCat

Berichten: 5619
Geregistreerd: 21-03-05
Woonplaats: Oostenrijk

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-25 11:51

Ik ben nu 50 en hoeveel self proclaimed pechgeneraties ik al voorbij heb zien komen wil je niet weten.
Toen ik jong was kon ook niemand een kamer vinden en als dan heel erg duur. Bijna elke student werkte tig baantjes naast hun studie en hadden ook niet direct werk na hun studie en wel een studieschuld.

Little_Gift

Berichten: 4717
Geregistreerd: 05-09-07
Woonplaats: België

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-25 12:01

CrazyCat schreef:
Ik ben nu 50 en hoeveel self proclaimed pechgeneraties ik al voorbij heb zien komen wil je niet weten.
Toen ik jong was kon ook niemand een kamer vinden en als dan heel erg duur. Bijna elke student werkte tig baantjes naast hun studie en hadden ook niet direct werk na hun studie en wel een studieschuld.


En opnieuw zo'n linkse uppercut veeg uit de pan... Waarom?
Wat heeft TS hieraan?

Valt het niemand op dat jullie al minstens 7 pagina's dooremmeren terwijl ts ontbreekt? Hoe zou dat komen?

Fijn zo'n steuntopic openen...

Celine_Famke

Berichten: 6800
Geregistreerd: 18-11-12
Woonplaats: Heerhugowaard

Re: Aan de pechgeneratie, hoe ga jij ermee om?

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-25 12:14

Toch mooi hoe iedereen het altijd slechter wilt hebben dan de ander... "Vroeger, toen ik die leeftijd had..." - "Tijdens mijn studie jaren geleden...."

--> Dat doet er allemaal niet toe voor TS. Feit is dat het leenstelsel gewoon ruk neergezet was en een last is voor vele (ex)studenten.

Maar TS heeft het topic duidelijk al gelaten voor wat het is. Er wordt (haast) volledig voorbij gegaan aan de intentie ervan.

crow
Berichten: 2494
Geregistreerd: 12-05-07

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-25 12:15

Toen ik begon met werken had je alleen 40 urige werkweek. Niemand werkte parttime volgens mij. Ik heb al mijn studies gedaan naast 32 uur werken, verpleegkundige, HBO IW en post HBO IAG, natuurgeneeskunde hond en paard, sportmassage.
Vanaf mijn 20e op kamers , vanaf 21 samenwonend.

Het is vaak ook een mentale kwestie. Merk zelf dat de huidige generatie vaak niet meer dan 24 uur wilt werken.
Ik heb naast 4 daagse werkweek en studies voor mijn gevoel ook altijd tijd gehad voor hobby's, motorrijden, paarden, uitgaan.

Wel zeker een verschil op de woningmarkt. Ik kon samen met mijn vriend destijds op mijn 23e een huis kopen, ook al was de hypoteek rente boven de 10 procent .
Dat is wel echt veranders. Gewoon onvoldoende aanbod.

DuoPenotti

Berichten: 42339
Geregistreerd: 14-01-21
Woonplaats: Tussen de Limburgse velden met uitzicht op de Brabantse.

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-25 12:27

Celine_Famke schreef:
Toch mooi hoe iedereen het altijd slechter wilt hebben dan de ander... "Vroeger, toen ik die leeftijd had..." - "Tijdens mijn studie jaren geleden...."

--> Dat doet er allemaal niet toe voor TS. Feit is dat het leenstelsel gewoon ruk neergezet was en een last is voor vele (ex)studenten.

Maar TS heeft het topic duidelijk al gelaten voor wat het is. Er wordt (haast) volledig voorbij gegaan aan de intentie ervan.

slechter of vergelijkbaar?

Ondanks dat er nu in de media een term aan is gehangen, is dit fenomeen niet nieuw.
Dingen waar de ene gebruik van kan maken, de ander juist weer niet en dat het altijd mensen persoonlijk treft.
En ja dat is rot. Heel rot.

Maar wat je ook leest is dat mensen vinden dat ze het hartstikke goed doet. En dat uiteraard voor een groot deel aan haar eigen inzet ligt.
Niet uit de boot valt met gemiddelde, terwijl ze dat zelf wel zo ervaart.

Opmerkelijk genoeg krijgt juist dát veel minder aandacht of reactie. Vind je dat niet bijzonder?

Zoolgangster

Berichten: 10718
Geregistreerd: 08-04-06
Woonplaats: 587 km van Londen

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-25 12:31

DuoPenotti schreef:
Op bovenstaande.
Weet niet of dit bedoelt word?
Als je samenwoont/ getrouwd en 1 van de 2 heeft gewoon werk heb je geen recht op bijstand.

Werk je met 2 en valt een van de 2 uit door ziekte.
Maar uwv erkent die ziekte niet (voldoende). Krijgt die persoon geen uitkering.

En mag de ander de lasten helemaal alleen dragen.

En laten we eerlijk zijn, de meeste van ons werken met 2 om de rekeningen te betalen. En dan moet ineens 1 loon dat doen.


Klopt! :j
Laatst bijgewerkt door Zoolgangster op 27-08-25 12:31, in het totaal 1 keer bewerkt

Celebi
Berichten: 6402
Geregistreerd: 04-11-20

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-25 12:31

crow schreef:
Toen ik begon met werken had je alleen 40 urige werkweek. Niemand werkte parttime volgens mij. Ik heb al mijn studies gedaan naast 32 uur werken, verpleegkundige, HBO IW en post HBO IAG, natuurgeneeskunde hond en paard, sportmassage.
Vanaf mijn 20e op kamers , vanaf 21 samenwonend.

Het is vaak ook een mentale kwestie. Merk zelf dat de huidige generatie vaak niet meer dan 24 uur wilt werken.
Ik heb naast 4 daagse werkweek en studies voor mijn gevoel ook altijd tijd gehad voor hobby's, motorrijden, paarden, uitgaan.

Wel zeker een verschil op de woningmarkt. Ik kon samen met mijn vriend destijds op mijn 23e een huis kopen, ook al was de hypoteek rente boven de 10 procent .
Dat is wel echt veranders. Gewoon onvoldoende aanbod.


Als je 32 uur werkte, werkte er dus wel mensen parttime? Sorry flauw maar vond het wel een grappige tegenstrijdigheid in je tekst. :+

Dat stukje mentaal ga ik ook wel op aan trouwens, maar ook omdat het mijn werk is nu. Het is zeker een mentale kwestie momenteel, maar dat heeft vaak niks met willen te maken. Of nouja, soms wel, maar dan is het een teveel aan willen. De huidige maatschappij kent gewoon een enorm hoge druk, zowel op het werk als sociaal. Je staat continu aan en er word veel van je verwacht. Niet voor niks dat 1 op de 5 werknemers kampen met klachten van overspannenheid. Echt gigantisch veel. Dus dat is echt een probleem en het is dus vaak niet maar 32 of 24 willen werken, maar gewoonweg eigenlijk niet meer aankunnen. En ergens is een stukje willen ook wel goed hoor. Jezelf helemaal kapot werken is gewoon echt een probleem. Toen een familielid van bij na jarenlang keihard werken in de zorg eindelijk met pensioen mocht, is ze diezelfde week dood aangetroffen in bed. Dat was voor mij persoonlijk bijvoorbeeld echt een eye opener om mezelf nu niet kapot te willen werken om er later van te kunnen genieten. Er is misschien geen later namelijk. Dus tuurlijk maak ik nu verstandige beslissingen voor later, maar de hoofd focus ligt wel hier in het nu en daarvan proberen te genieten.

Zoolgangster

Berichten: 10718
Geregistreerd: 08-04-06
Woonplaats: 587 km van Londen

Re: Aan de pechgeneratie, hoe ga jij ermee om?

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-25 12:42

Ik moest in 1984 ook "parttime" beginnen bij een overheidsinstelling, in het kader van de Arbeids Tijd Verkorting. Iedereen die rond die tijd daar werd aangenomen moest dat. Dat hield in 36 uur in de week gemiddeld werken. In de praktijk werkten we 40 uur per week, gecompenseerd door 2 ATV dagen per maand, wat later ADV ging heten.
Dat met die dagen kwam, doordat de ambtenaren met een scheef oogje naar de nieuwelingen keken, omdat die nieuwelingen altijd op vrijdagmiddag vrij waren, (doordat ze 36 uur werkten) en dat wilden zij ook wel eens.

De oudere ambtenaren gingen gemiddeld 38 uur per week werken, ook gecompenseerd met een ADV dag, naar eigen inzicht te besteden (dus ze konden zelf kijken welke dag ze vrij namen).

ual_95

Berichten: 760
Geregistreerd: 08-04-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-25 12:43

TS, heb je in het kader van je studie en diploma's niet een beetje tunnelvisie gecreëerd? Social Work is best een brede studie en heeft heel veel raakvlakken. Zo hebben wij in het onderwijs ook Social Workers rondlopen die onderzoeken en adviseren hoe scholen het beste kunnen omgaan met probleemgedrag onder jongeren. Ook in onze gemeente zie ik regelmatig vacatures voorbijkomen m.b.t. Social Work. Of wat dacht je van Veilig Thuis? Ik zou sowieso gewoon solliciteren op een relevante baan als er een WO-diploma wordt gevraagd, misschien staan ze wel open om je een master te laten volgen. Het getuigt in ieder geval van doorzettingsvermogen.

Misschien begrijp ik je vraag helemaal verkeerd, maar soms helpt nieuwe input als je jezelf even vast 'gedacht' hebt. Andermans ervaringen zijn hartstikke goed bedoeld, maar waak ervoor dat je leven gaat vergelijken met dat van een ander.

SusanH
Lid Bezwaarcommissie

Berichten: 37486
Geregistreerd: 27-06-07
Woonplaats: In het midden van het land

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-25 13:17

Ik heb goede ervaringen met een loopbaancoach via mijn werkgever (Resilians) veel werkgevers bieden dit tegenwoordig aan. Dat is wellicht ook een optie om naar te kijken.

Dorine92
Berichten: 6605
Geregistreerd: 21-04-12
Woonplaats: Schagen

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-25 13:38

crow schreef:
Toen ik begon met werken had je alleen 40 urige werkweek. Niemand werkte parttime volgens mij. Ik heb al mijn studies gedaan naast 32 uur werken, verpleegkundige, HBO IW en post HBO IAG, natuurgeneeskunde hond en paard, sportmassage.
Vanaf mijn 20e op kamers , vanaf 21 samenwonend.

Het is vaak ook een mentale kwestie. Merk zelf dat de huidige generatie vaak niet meer dan 24 uur wilt werken.
Ik heb naast 4 daagse werkweek en studies voor mijn gevoel ook altijd tijd gehad voor hobby's, motorrijden, paarden, uitgaan.

Wel zeker een verschil op de woningmarkt. Ik kon samen met mijn vriend destijds op mijn 23e een huis kopen, ook al was de hypoteek rente boven de 10 procent .
Dat is wel echt veranders. Gewoon onvoldoende aanbod.

Weer zo'n motiverende post voor de TS. Weer iemand die het "wél kan".
Ik vind dat trouwens belachelijk, 32 uur werken en daarnaast studeren. Hoewel ik me wel kan voorstellen dat de studies die je opnoemt niet echt rocket science zijn, dat scheelt wellicht wel een hoop

Mungbean

Berichten: 36416
Geregistreerd: 21-04-06

Re: Aan de pechgeneratie, hoe ga jij ermee om?

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-25 13:46

Het is gewoon niet perse voor iedereen iets wat ze willen. Dat maakt het nog niet „belachelijk“.
Mensen die graag een extra studie willen doen moeten dat toch ergens van bekostigen.
Veel master studies worden mid-carriere gedaan naast een baan (MBA bijvoorbeeld). Idem met carriere wissels.

GDG

Berichten: 5381
Geregistreerd: 11-04-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-25 13:46

Zoolgangster schreef:
Kan helaas ivm privacy niet te veel erover zeggen, alleen dat je als partner van werkloze (door chronische ziekte)dus geacht wordt er alles aan te doen om uitkering te voorkomen. Logisch.
Maar lukt je dat niet, moet je maximaal lenen, al studeer je niet eens, of hooguit mbo niveau opleiding via bedrijf, wat ze deed. Als je jonger dan 27 bent loop je dat risico dus. Scheelt een bijstandsuitkering.
Ik meen me zelfs te herinneren, dat persoon op dat moment niet eens meer studeerde, en toch dus maximaal moest lenen.

Dat heeft echt niets te maken met het UWV, zo werken de uitkeringen die vanuit UWV gegeven worden niet. Het heeft wel te maken met de bijstand (maar dat gaat dus niet via uwv en dan was de partner dus niet arbeidsongeschikt volgens het uwv of voldeed niet aan andere criteria).
Maximaal lenen als je niet studeert klopt ook echt niet, een gewone lening is geen 'voorliggende voorziening' en dan had de zieke partner dat natuurlijk ook gewoon zelf kunnen doen. Maar de stufi is wel een voorliggende voorziening inderdaad en die kun je alleen krijgen als je ingeschreven staat.
Ik snap dat je niet van de hoed en de rand weet en het zal vast rot geweest zijn maar het is niet zo handig om beweringen te doen die op allerlei vlakken niet kunnen kloppen. Dat haalt het hele argument onderuit zeg maar.

CrazyCat

Berichten: 5619
Geregistreerd: 21-03-05
Woonplaats: Oostenrijk

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-25 14:05

Little_Gift schreef:
CrazyCat schreef:
Ik ben nu 50 en hoeveel self proclaimed pechgeneraties ik al voorbij heb zien komen wil je niet weten.
Toen ik jong was kon ook niemand een kamer vinden en als dan heel erg duur. Bijna elke student werkte tig baantjes naast hun studie en hadden ook niet direct werk na hun studie en wel een studieschuld.


En opnieuw zo'n linkse uppercut veeg uit de pan... Waarom?
Wat heeft TS hieraan?


Veeg uit de pan? Als dat een veeg uit de pan is vind ik dat overgevoelig.


En wat heeft ze eraan?
Misschien dat ze het kan relativeren als ze leest dat alle generaties voor haar exact hetzelfde probleem gehad hebben.

Zoolgangster

Berichten: 10718
Geregistreerd: 08-04-06
Woonplaats: 587 km van Londen

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-25 14:22

GDG schreef:
Zoolgangster schreef:
Kan helaas ivm privacy niet te veel erover zeggen, alleen dat je als partner van werkloze (door chronische ziekte)dus geacht wordt er alles aan te doen om uitkering te voorkomen. Logisch.
Maar lukt je dat niet, moet je maximaal lenen, al studeer je niet eens, of hooguit mbo niveau opleiding via bedrijf, wat ze deed. Als je jonger dan 27 bent loop je dat risico dus. Scheelt een bijstandsuitkering.
Ik meen me zelfs te herinneren, dat persoon op dat moment niet eens meer studeerde, en toch dus maximaal moest lenen.

Dat heeft echt niets te maken met het UWV, zo werken de uitkeringen die vanuit UWV gegeven worden niet. Het heeft wel te maken met de bijstand (maar dat gaat dus niet via uwv en dan was de partner dus niet arbeidsongeschikt volgens het uwv of voldeed niet aan andere criteria).
Maximaal lenen als je niet studeert klopt ook echt niet, een gewone lening is geen 'voorliggende voorziening' en dan had de zieke partner dat natuurlijk ook gewoon zelf kunnen doen. Maar de stufi is wel een voorliggende voorziening inderdaad en die kun je alleen krijgen als je ingeschreven staat.
Ik snap dat je niet van de hoed en de rand weet en het zal vast rot geweest zijn maar het is niet zo handig om beweringen te doen die op allerlei vlakken niet kunnen kloppen. Dat haalt het hele argument onderuit zeg maar.


Het is inmiddels ook al jaren terug, ik heb Uwv en bijstand door elkaar gehaald, begrijp ik, dat was omdat ze met beiden te maken hadden. De ziekte was niet erkend omdat er belangrijke informatie over die ziekte wel genoemd was, maar niet genoteerd door de instanties. In ieder geval moest de maximale studie financiering geleend worden en dat is echt zo. Verder ga ik er niet op in, heeft TS niets aan.

Als tip wil ik TS aanraden loopbaanbegeleiding aan te vragen. Al was het alleen maar om op nieuwe ideeën te komen wat betreft de mogelijkheden die er zijn.

deksel

Berichten: 4369
Geregistreerd: 16-10-13

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-25 16:46

Wat loopbaanbegeleiding betreft: je kan 3 gratis loopbaangesprekken krijgen als je in zorg & welzijn werkt. Dit kan via Sterk in je werk. Je moet je voor oktober aanmelden als je er nog gebruik van wil maken. In 2026 krijgen ze geen subsidies meer.