Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-06-23 14:25

Geplaatst: 29-06-23 14:25

pmarena schreef:
Godzijdank (nog) nooit, maar ik ben blij dat ik nu dit topic ben tegenkomen en me er meer bewust van ben geworden dat er mensen rondlopen met een DNR-teken en ze daar heel bewust voor kiezen

En ik er NU rustig over heb na kunnen denken wat dat inhoudt. Namelijk dat je dan dient te stoppen. Omdat diegene dat letterlijk tegen je zegt op het moment dat je het ziet.

Heb nu voor mezelf wat scenario's door kunnen lopen. En waar ik bvb. eerst nog twijfelde bij zo'n situatie als eerder in het topic genoemd: stel je voor dat iemand alweer wat kleur krijgt op het moment dat je het DNR ziet. En ik gisteren daar nog goed over nagedacht heb van ja....wat dan.... ben ik inmiddels tot de conclusie gekomen dat je dan óók gewoon zou moeten stoppen. Diegene vond een hartstilstand namelijk iets waarna die niet "geholpen" wilde worden. Dus hoe moeilijk en verscheurend het moment ook is.... ik hoop dat ik dan toch de kracht zal voelen om aan die wens tegemoet te komen om de boel te staken

En ik ben juist blij met de bewustwording en de suggestie om bij een vijandige omgeving, bvb. te denken aan die oplossing van de stabiele zijligging!

Dat gun ik eerlijk gezegd meer mensen, en lijkt me een nuttigere boodschap dan "gewoon doorgaan is prima". Maarja gedachten verschillen daar blijkbaar over.

Ik lees hier veel ervaringen van mensen die wel in zo'n situatie gezeten hebben en via mijn werk spreek ik ook regelmatig burgerhulpverleners.
Jouw reactie staat haaks op hoe zij reageren en vooral het stukje stoppen wanneer je een penning oid tegenkomt valt veel burgerhulpverleners heel zwaar, alleen al de twijfel of ze het wel goed gezien of geïnterpreteerd hebben speelt vaak mee.

Ik snap jou theoretische uiteenzetting wel, dat is namelijk ook echt de theorie.
Geloof me als ik zeg dat als je in iemands huis aan het proberen bent om de geliefde van iemand te reanimeren als burger die dit hopelijk niet dagelijks doet en die al helemaal niet dagelijks moet uitleggen waarom je moet stoppen dat die theorie je gestolen kan worden en je doet wat je kan. En als dat op dat moment doorgaan is dan is dat zo. In ons land ben je nooit lang alleen aan het reanimeren want op veel plaatsen is er binnen een kwartier na de melding een ambu. Die hebben ervoor doorgeleerd, ook om de beslissing te nemen om te stoppen en om dat in de juiste woorden aan de naasten te vertellen.

Jouw visie is nu echt duidelijk en als professioneel hulpverlener begrijp ik hem zelfs, de manier van verwoorden is alleen wat ongelukkig. Stop alsjeblieft met burgers die alles uit hun handen laten vallen om iemand te helpen een schuldgevoel aan te praten door te vertellen wat ze moeten doen terwijl je nooit zelf in die situatie hebt gestaan.
Hier geld echt, je weet pas wat het met je doet als je het zelf hebt meegemaakt.

**Geplaatst**: 29-06-23 14:26

Geplaatst: 29-06-23 14:26

Ibbel schreef:
Jij denkt dus als niet-medicus op zo'n moment te kunnen en mogen beslissen over leven en dood.
Dát is pas fout!

die snap ik niet. diegene die DNR aangeeft beslist toch over z’n eigen dood?

**Geplaatst**: 29-06-23 14:29

Geplaatst: 29-06-23 14:29

Ik heb lang getwijfeld of ik ga reageren. Maar kan het nu even niet laten.

Ik ben BurgerHulpVerlener reanimeren / AED. Al heel wat jaartjes. En ik reis veel met de auto. Tijdens het autorijden herhaal ik regelmatig wat ik moet doen. Je weet nooit wat er ineens kan gebeuren. Vooral in de gaten houden waar ik rij, zodat ik, in geval van nood, kan doorgeven waar ik ben. Al dan niet met een slachtoffer.

En ondanks die trainingen, ondanks mijn eigen herhalingen, heb ik een circulatiestilstand niet herkend. Ik zag een auto stilstaan met alarmlichten. De bestuurder had het raampje een stukje open, alarmlichten aan en zat achterover "muziek te luisteren". Althans dat laatste leek zo. Het voelde voor mij niet goed en ben gekeerd, met alarmlichten aan heel langzaam langs die auto gereden en gekeken en geen reactie van de bestuurder. Ik heb mijn auto (veilig!) voor die auto gezet, mijn mobiel uit mijn tas gevist en ben naar de bestuurderskant gelopen en op raampje geklopt en gevraagd of het goed ging. Geen reactie. Ik heb gemeld dat ik via de passagierskant naar binnen zou gaan. Terwijl ik op de passagiersstoel ging zitten, bewoog de bestuurder naar mij toe, zijn armen gingen omhoog, wat speeksel uit een mondhoek en maakte een rochelend geluid. En ik heb daardoor gedacht dat het een epileptieaanval was, en heb direct 112 gebeld. Terwijl ik met de centralist aan het woord ben, zakt de bestuurder voorover en druk ik met mijn linkerhand op zijn voorhoofd hem rechtop (denkend: ik moet die luchtweg vrijhouden). De centralist vraagt of er nog ademhaling is. En het enige dat ik denk: mens ik heb geen spiegeltje. Hoe moet ik dat weten. Pas op dat moment bedenk ik me, dat ik eigenlijk moet starten met reanimeren, maar vanwege de veiligheid en de locatie heeft de centralist aangegeven dat niet te doen. Nadat een boel toeters en bellen eraan zijn gekomen, sleurt de ambulance medewerker het slachtoffer uit de wagen en wordt driftig gestart met reanimeren. Het geluk, dat het ziekenhuis, de ambupost etc op nog geen km afstand stond.
Het slachtoffer is (naar mij is verteld) met hartritme het ziekenhuis in gebracht. De politie heeft de partner opgehaald en die is bij het officiele overlijden geweest.
Had het slachtoffer een kans gehad als ik wel was begonnen? De epileptische aanval bleek (zoals de BHV-ers en zorgverleners hier inmiddels hadden begepen) gaspen te zijn geweest.

En hoewel ik mijn burgerhulpverleners opleiding al een paar keer herhaald had, ik de "how to handle" voor mezelf bijna dagelijks even doorneem, heb ik het niet herkend. De adrenaline heeft mij ervan weerhouden te starten en eerst 112 te bellen.

Ik kan nu heel simpel denken: stabiele zijligging bij DNR. Maar of ik daar nog zo nuchter over kan denken als ik onder adrenaline en tussen een boel omstanders / familie een DNR zou gewaarworden. Ik durf het niet te zeggen. Ik denk het niet. Want dat helder nadenken lukte toen niet, en vraag me af of dat dan wel lukt.

onwil? Nee, geen onwil
Geen respect voor een slachtoffer? Nee, ik respecteer die wens
Maar of ik dat fatsoenlijk meekrijg in the heat of the moment? Ik hoop het, maar kan het niet garanderen.

En weet je, door jouw teksten pmarena, vroeg ik me af of ik de herhalingscursus nog moet doen. Ik heb me weer opgegeven. Voor die mensen die geen DNR hebben, zodat die een kleine kans hebben toch te overleven.

voor mij zijn reanimaties gelukkig een zeldzaamheid, waardoor er gelukkig geen gewenning optreedt. Gewenning om onder die enorme adrenalinestoot te kunnen werken. Hoewel het voor omstanders er anders uitziet ("Jij bent zorgverlener / EHBO he? Ja dat zie ik, je was alles zo rustig aan het coordineren".. Nou, geen van beiden, ik zit in een technisch beroep en rustig was ik evenmin, maar dank voor het compliment).

Dus ik vind het fijn voor jou dat jij er rustig over kunt denken en dat jij onder invloed van een (on-)gezonde dosis adrenaline voldoende bewustzijn hebt om dat wat je in alle rust had overdacht naar voren kunt halen.

mij lukt dat - helaas - niet altijd.

**Geplaatst**: 29-06-23 14:41

Geplaatst: 29-06-23 14:41

Shadow0 schreef:
Ibbel schreef:
Hoe moeilijk is het dan om toe te geven dat het wettelijk MAG en dus niet fout is?

De wet is toch niet heilig? Iets kan toch fout zijn, zelfs al mag het van de wet?

Nou inderdaad. Daarbij worden wetten ook weer aangepast, dus wie weet is het volgend jaar ook wettelijk fout.

**Geplaatst**: 29-06-23 14:42

Geplaatst: 29-06-23 14:42

Kinke schreef:
Ibbel schreef:
Jij denkt dus als niet-medicus op zo'n moment te kunnen en mogen beslissen over leven en dood.
Dát is pas fout!

die snap ik niet. diegene die DNR aangeeft beslist toch over z’n eigen dood?

Zo zie ik dat ook.

**Geplaatst**: 29-06-23 15:17

Geplaatst: 29-06-23 15:17

Kinke schreef:
Ibbel schreef:
Jij denkt dus als niet-medicus op zo'n moment te kunnen en mogen beslissen over leven en dood.
Dát is pas fout!

die snap ik niet. diegene die DNR aangeeft beslist toch over z’n eigen dood?

Maar wat voor nut heeft het dan om zoiets aan te geven? Ik denk als je dat aangeeft dmv een ketting of tatoeage dat je daar dan wel over na hebt gedacht en dat het dan niet de bedoeling is dat anderen daar voor jou een andere mening hebben.

**Geplaatst**: 29-06-23 15:24

Re: 'Reanimeer mij niet' ketting op je 30e. Meningen?

Geplaatst: 29-06-23 15:24

Het is hard, maar ik vraag me af hoeveel het eigenlijk uitmaakt in de praktijk. Reanimatie heeft alleen in een zéér laag percentage van de gevallen succes.
Ik kan me voorstellen dat het relevant is in een ziekenhuis, maar buiten zorginstellingen? Reanimatie is geen knopje waarmee je mensen áán of uit kunt zettten...

**Geplaatst**: 29-06-23 17:16

Geplaatst: 29-06-23 17:16

Kuggur schreef:
Het is hard, maar ik vraag me af hoeveel het eigenlijk uitmaakt in de praktijk. Reanimatie heeft alleen in een zéér laag percentage van de gevallen succes.
Ik kan me voorstellen dat het relevant is in een ziekenhuis, maar buiten zorginstellingen? Reanimatie is geen knopje waarmee je mensen áán of uit kunt zettten...

Ik vond dat 1 op de 4 reanimaties buiten het ziekenhuis succesvol is, met de reactie zeer laag was ik nieuwsgierig naar de cijfers

https://www.reanimatieraad.nl/alles-ove ... ziekenhuis.

Wel interessant want in het ziekenhuis is de kans dat een reanimatie slaagt kleiner doordat er vaak sprake is van ander onderliggend lijden als ik het goed lees

Laatst bijgewerkt door moonsparkle op 29-06-23 17:19, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 29-06-23 17:17

Geplaatst: 29-06-23 17:17

Lalidan schreef:
Daar is best onderzoek naar gedaan pmarena. Mensen stoppen met proberen te helpen als ze ook nog moeten gaan vaststellen of ze wel of niet mogen reanimeren. Die cognitieve bandbreedte is er over het algemeen helemaal niet op dat moment, om vast te stellen wat voor tag het precies is en of er gestopt moet worden. Er is vertrouwen nodig om aan zoiets als een reanimatie te beginnen. Vertrouwen en moed, heel veel moed. En het meeste vertrouwen krijgen mensen door de boodschap 'je kan het niet fout doen'.
Als je die boodschap veranderd in 'je kan het niet fout doen tenzij.......', dan zegt het merendeel simpelweg 'dan begin ik er helemaal niet aan, want dat kan ik op zo'n moment helemaal niet'. En juist daarom wordt ze aangeleerd gewoon te starten en maar te kijken wat ze doen. Want de enige reden dat Nederland zulke vertrekt goede cijfers heeft op het gebied van goede (!) Overleving van een circulatiestilstand, zijn de burgerhulpverleners. Die maken het verschil. Als je die mensen kwijt raakt, verlies je letterlijk mensenlevens.

Bovendien is iemand met een circulatiestilstand niet bewusteloos maar klinisch dood.
Al met al heb jij dus meer respect voor de zeer kleine groep mensen die een circulatiestilstand krijgen, niks meer ervan mee krijgen, geen nadelige gevolgen ondervinden van een reanimatie door een burgerhulpverlener dan voor de overgrote groep mensen die graag willen dat er wel een poging gedaan wordt om te overleven. Want dat is de consequentie, of jij dat nu wil geloven of niet.

Amen $_/-\o_$

Daarbij worden mensen niet altijd gereanimeerd door een bhv-er, maar zijn er ook ongeschoolde omstanders die te hulp schieten.
Lekker als je dan achteraf te horen krijgt dat je fout bezig was, en iemand hebt 'aangerand"

Rocamor je bent een topper :knuffel:

Wat een ontzettend heftige ervaring. Ik kan me voorstellen als zoiets je nooit meer helemaal loslaat.

**Geplaatst**: 29-06-23 18:12

Re: 'Reanimeer mij niet' ketting op je 30e. Meningen?

Geplaatst: 29-06-23 18:12

Gelukkig heb ik nog nooit hoeven reanimeren, wel vaak zat een ongeluk mee gemaakt waar ik 1ste hulp bij heb verleend, ook wel eens tegen de mening van een centralist in gegaan, gelukkig voor die man dat ik zo eigenwijs was op dat moment. Ze waren druk en de aanrijtijd was lang volgens de centralist, oudere man was van fiets gevallen omdat zijn zadel was afgebroken. Hij was erg warrig en op veel plekken pijn. Centralist vroeg of ik hem niet met mijn auto naar het ziekenhuis wilde brengen, ik kon het wel, hij kon lang uit liggen in mijn auto achterin, maar ik wilde het niet, vond dat niet verstandig, achteraf maar goed ook, hij had een bloeding in zijn hoofd en meerdere plekken breuken. Blij dat ik hem in een goede houding had gelegd en pratende heb gehouden 45 minuten lang totdat de ambulance er was. Maar een reanimatie geen idee hoe ik daar op zou reageren.

**Geplaatst**: 29-06-23 18:41

Geplaatst: 29-06-23 18:41

Rocamor schreef:
Ik kan nu heel simpel denken: stabiele zijligging bij DNR. Maar of ik daar nog zo nuchter over kan denken als ik onder adrenaline en tussen een boel omstanders / familie een DNR zou gewaarworden. Ik durf het niet te zeggen. Ik denk het niet. Want dat helder nadenken lukte toen niet, en vraag me af of dat dan wel lukt.

Waar het volgens mij alleen om gaat is of je het wel of niet vooraf wilt overwegen.

Als je vooraf begint met een keuze om een DNR indien zichtbaar wel te respecteren, maar de situatie loopt anders omdat de omstandigheden anders zijn, daar kan ik in elk geval best alle begrip voor opbrengen.

Maar dat is beslist iets anders als mensen al op voorhand besluiten om zelfs bij een DNR niet te stoppen, niet te willen stoppen, niet na te gaan denken over wat ze dan zouden kunnen doen, en al vooraf besluiten dat het ok is om die DNR te negeren want dat mag van de wet... Dan maak je echt een hele andere keuze. Niet alleen in dat moment van handelen, maar vooral ook nu al in alle rust.

En er heeft iemand in dit topic met zoveel woorden gezegd dat ze gewoon geen rekening gingen houden met iemands keuze voor DNR, omdat ze hun eigen hulpverlening belangrijker vonden dan de wens van het slachtoffer. Dat is wat mij betreft echt anders.

**Geplaatst**: 29-06-23 18:48

Re: 'Reanimeer mij niet' ketting op je 30e. Meningen?

Geplaatst: 29-06-23 18:48

Ik ben 31 en loop al enkele jaren met mijn reanimeer mij niet penning. Als mijn hart stopt, dan stopt het en bij reanimatie heb je vaker dat je er slechter uitkomt. Ik vind kwaliteit van leven en controle heel belangrijk. Ik wil geen hersenletsel door zuurstoftekort. Ik heb twee ouders met hersenletsel. de een na een infarct, de ander na een hersenbloeding en allebei hebben zij geluk gehad, want ze zijn er goed uit gekomen relatief gezien. Maar zelfs dan is de impact enorm.

Ik draag de penning aan mijn bh, omdat ik de ketting wat irritant vond. het is soms wel onderwerp van gesprek en sommige mensen vinden het heel heftig, maar mij geeft het heel veel rust dat ik hem bij heb. bijvoorbeeld, als de bh in de was gaat en ik vergeet hem eraf te doen en aan de schone te doen of aan de sportbeha bij rijden of sporten, dan ga ik eerst terug naar huis om hem te wisselen.

Mijn omgeving weet dat ik hem draag en dat het mijn wens is. ik hoop dat deze wens, mocht het ooit zover komen, gerespecteerd wordt.

**Geplaatst**: 29-06-23 18:54

Geplaatst: 29-06-23 18:54

Shadow0 schreef:
Rocamor schreef:
Ik kan nu heel simpel denken: stabiele zijligging bij DNR. Maar of ik daar nog zo nuchter over kan denken als ik onder adrenaline en tussen een boel omstanders / familie een DNR zou gewaarworden. Ik durf het niet te zeggen. Ik denk het niet. Want dat helder nadenken lukte toen niet, en vraag me af of dat dan wel lukt.

Waar het volgens mij alleen om gaat is of je het wel of niet vooraf wilt overwegen.

Als je vooraf begint met een keuze om een DNR indien zichtbaar wel te respecteren, maar de situatie loopt anders omdat de omstandigheden anders zijn, daar kan ik in elk geval best alle begrip voor opbrengen.

Maar dat is beslist iets anders als mensen al op voorhand besluiten om zelfs bij een DNR niet te stoppen, niet te willen stoppen, niet na te gaan denken over wat ze dan zouden kunnen doen, en al vooraf besluiten dat het ok is om die DNR te negeren want dat mag van de wet... Dan maak je echt een hele andere keuze. Niet alleen in dat moment van handelen, maar vooral ook nu al in alle rust.

En er heeft iemand in dit topic met zoveel woorden gezegd dat ze gewoon geen rekening gingen houden met iemands keuze voor DNR, omdat ze hun eigen hulpverlening belangrijker vonden dan de wens van het slachtoffer. Dat is wat mij betreft echt anders.

Precies dat. Ik kan me voorstellen dat iemand daarvoor kiest (edit: voor DNR), ook een jonger iemand. Maar ik heb geen idee hoe ik reageer als ik een keer echt moet reanimeren (hoewel ik net als een andere stresskip in dit topic, vaak juist in dat soort situaties heel scherp en rustig word) en dan kan het best dat ik niets 'kan' met die penning. Omdat het niet lukt om te stoppen, omdat ik twijfel of ik het wel goed heb gezien etc.

En volgens mij is dat precies waarom je als bhv niet móet stoppen. Omdat je een leek bent, op dat moment alleen maar je best doet om te helpen en dus niet weet hoe je reageert. Incl. mentale gevolgen achteraf.
De professional daarentegen is ervoor getraind en heeft veel meer ervaring.

**Geplaatst**: 29-06-23 18:58

Geplaatst: 29-06-23 18:58

Shadow0 schreef:
En er heeft iemand in dit topic met zoveel woorden gezegd dat ze gewoon geen rekening gingen houden met iemands keuze voor DNR, omdat ze hun eigen hulpverlening belangrijker vonden dan de wens van het slachtoffer. Dat is wat mij betreft echt anders.

Die persoon heeft dat al lang en breed genuanceerd.
Die woorden zijn totaal, maar dan ook totaal anders opgepakt dan dat ze bedoeld waren.

Maar om de een of andere reden blijven mensen er in vast hangen ....

Geen, géén enkele! van de mensen die hier reageren met praktijkervaring wil doelbewust (en kunnend, willend etc) tegen de wensen van het slachtoffer ingaan.

Alleen om de een of andere reden wil er bij een aantal mensen niet in dat je allerbeste theorie en keuzes in een cleane situatie gewoon echt anders kunnen zijn dan de zeer zeeeeeer heftige praktijk.

Ik vind het oprecht walgelijk (en dat is een woord dat ik zélden gebruik) hoe bhv-ers /ehbo-ers in dit topic door sommigen neergezet worden.

**Geplaatst**: 29-06-23 19:03

Re: 'Reanimeer mij niet' ketting op je 30e. Meningen?

Geplaatst: 29-06-23 19:03

Een kleine zijtak... maar ik ben wel benieuwd waarom sommige de ketting aangevraagd hebben maar nu niet meer dragen. Is dat dat je van gedachten bent veranderd, de ketting vervelend zit of iets anders ?
Voor mij voelt dat een beetje dubbel.. wel de ketting hebben maar regelmatig niet dragen (vaker gehoord, dus niet specifiek naar iemand bedoeld)

Zo krijg je dat omgeving of anderen wellicht gaan twijfelen... is het nou wel of niet dnr.

Wat een slimme oplossing trouwens, de dnr aan bh ! Die is opzich redelijk vlot te vinden en kan me voorstellen dat een ketting ook niet altijd de voorkeur heeft.

**Geplaatst**: 29-06-23 19:08

Geplaatst: 29-06-23 19:08

Precies FT. Er is helemaal niemand die op voorhand andermans recht op zelfbeschikking niet wil respecteren.

De manier waarop mensen die aangeven dat de praktijk soms anders kan zijn, hier worden aangevallen is ronduit stuitend.

**Geplaatst**: 29-06-23 19:17

Re: 'Reanimeer mij niet' ketting op je 30e. Meningen?

Geplaatst: 29-06-23 19:17

Voor mij, op dit moment is mijn leven nogal veranderd ten opzichte van een paar jaar geleden. Hoewel er nog steeds niet veel ruimte is om verdere beperkingen op te vangen, is er wel iets ruimte gekomen. Als die ruimte weer verdwijnt, is er best een kans dat ik hem weer ga dragen. Maar het is bij mij wel 'lange termijn' beslissing, niet vandaag wel en morgen niet.
Voor mijn naaste omgeving heb ik geen zorgen of die twijfelen wat ik wil, en vreemde kijken hoogstens naar of ik hem wel of niet draag. Die gaan niet navragen of ik hem gisteren ook gedragen heb of niet. Maar er was een tijd dat het mij oprecht niet uitmaakte als ik zou overlijden (en dat ging nog wel een beetje verder dan dat ook) en zelfs met de kennis van het leven dat ik nu heb, zou ik het prima hebben gevonden als ik toen was overleden. En ik hou er rekening mee dat die tijden best wel eens weer kunnen komen. So be it.

Die BH ben ik wel heel nieuwsgierig naar hoe je die bevestigd hebt. Zoals ik het nu voor me zie, verwacht ik dat ik hem juist daar ga missen, maar misschien stel ik het me heel anders voor dan het is. Zou je een foto willen delen? Of willen uitleggen waar en hoe?

**Geplaatst**: 29-06-23 19:18

Geplaatst: 29-06-23 19:18

Femke_Tweety schreef:
Die persoon heeft dat al lang en breed genuanceerd.
Die woorden zijn totaal, maar dan ook totaal anders opgepakt dan dat ze bedoeld waren.

Ik heb eigenlijk die nuance niet gelezen.

Citaat:
Geen, géén enkele! van de mensen die hier reageren met praktijkervaring wil doelbewust (en kunnend, willend etc) tegen de wensen van het slachtoffer ingaan.

Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Maar ik denk dat we ons ook vaak niet bewust zijn hoe ontzettend diep het zit om wensen van patienten te missen. Niet doelbewust, maar in de ruimte die we maken voor de uitzonderingen zijn er echt VEEL die we overslaan. "Die zal het wel niet weten, daar kunnen we geen rekening mee houden" etc.

Een paar topics terug ging het over dwang bij kinderen als er een medische handeling is... en daar komt eigenlijk hetzelfde probleem bij. Ik heb er fundamenteel geen moeite mee dat het soms echt niet anders kan, en dan is een leven redden zinvoller dan afwachten. Dat geldt bij reanimatie uiteraard zeker ook.

Er zit alleen ook steeds een 'maar' aan: namelijk dat met die uitzondering, je als mens (alle mensen!) makkelijk in de valkuil stapt dat het dus ook onvermijdelijk is. En daarin gebeurt het juist ontzettend vaak dat men over de wensen en grenzen van anderen heen gaat.

Niet 'expres' maar in een boel situaties wel vermijdbaar, en de keuze om daar wel of niet over na te willen denken is en blijft een keuze.

**Geplaatst**: 29-06-23 19:33

Re: 'Reanimeer mij niet' ketting op je 30e. Meningen?

Geplaatst: 29-06-23 19:33

Ik zou het erg op prijs stellen als er wat nuance in berichten zou komen.

Doelbewust iemands (laatste) wens negeren is wat anders dan vermijdbaar iemands laatste wens negeren. Je kunt bij vol verstand in alle rust, waar iedereen van vindt dat ie voldoende van heeft, bedenken dat je een laatste wens respecteert. In the heat of the moment is dat volle verstand soms met heel andere zaken bezig. Dan is dat negeren van die laatste wens niet (altijd) meer vermijdbaar.

**Geplaatst**: 29-06-23 19:41

Geplaatst: 29-06-23 19:41

Rocamor schreef:
Ik zou het erg op prijs stellen als er wat nuance in berichten zou komen.

Ik heb geprobeerd die nuance wel te geven. Maar het is wel een keuze waar je begint: bij alle mitsen en maren die je kunt bedenken, of bij iemands wens en keuze.

**Geplaatst**: 29-06-23 19:51

Geplaatst: 29-06-23 19:51

Shadow0 schreef:
Rocamor schreef:
Ik zou het erg op prijs stellen als er wat nuance in berichten zou komen.

Ik heb geprobeerd die nuance wel te geven. Maar het is wel een keuze waar je begint: bij alle mitsen en maren die je kunt bedenken, of bij iemands wens en keuze.

Je begrijpt het echt niet hè?

Die keus wordt door iedereen gerespecteerd, indien hij/zij daar op het exacte moment fysiek en mentaal toe in staat is.

De mitsen en de maren kómen al daarna.

De reden dat er gezegd wordt dat je niets fout kunt doen is ook al tig keer uitgelegd.
Het zorgt ervoor dat mensen minder twijfel hebben over beginnen.

En dat durven beginnen is in gigantisch veel EHBO situaties van belang, niet alleen reanimatie overigens.

____

Als we nu iedereen bang maken omdat ze het gevoel hebben dat ze wèl be- en veroordeeld worden op wat ze doen, dan gaat dat mensenlevens kosten van mensen die wèl geholpen kunnen en willen worden.
(Zowel reanimatie situaties als niet reanimatie situaties)
Dát is 1 van de onderliggend redenen dat er in die cursussen gezegd wordt dat je het niet fout kunt doen.

Dit topic alleen al, door de uitermate nare reacties, kan ervoor zorgen dat iemand een volgende keer verstijfd ipv gaat handelen.
Bij een reanimatie, of verstikking.... Of slagaderlijke bloeding, of, of, of.

En dát neem ik de ongenuanceerd reagerende mensen in dit topic zonder praktijk ervaring enorm kwalijk.

**Geplaatst**: 29-06-23 20:04

Geplaatst: 29-06-23 20:04

Shadow0 schreef:
Rocamor schreef:
Ik zou het erg op prijs stellen als er wat nuance in berichten zou komen.

Ik heb geprobeerd die nuance wel te geven. Maar het is wel een keuze waar je begint: bij alle mitsen en maren die je kunt bedenken, of bij iemands wens en keuze.

Ik vind dat die nuance mist als je over vermijdbaar praat. In alle rust is het vermijdbaar. Vol onder spanning weet ik echt niet of het vermijdbaar is. Geen onwil, maar onmacht op dat moment. Net zoiets dat een drenkeling zich gemiddeld genomen niet in alle rust laat redden, maar onbewust ook probeert de redder te verzuipen in zijn poging zichzelf te redden.

Ik denk dat er geen of weinig burgerhulpverleners zijn die zeggen dat ze doelbewust een dnr zouden negeren als ze hem vinden.

Maar als je vol aan het reanimeren bent (en een partijtje knikkeren is wat anders dan een reanimatie hè), kan het zijn dat ik ofwel die penning mis, ofwel doorga omdat ik op dat moment op een automatische piloot doorga. En misschien valt het wel op en lukt het me wel mijn handen van het slachtoffer weg te halen, hem in stabiele zijligging te leggen en te wachten tot het professionele zorgteam het overneemt.

**Geplaatst**: 29-06-23 20:45

Geplaatst: 29-06-23 20:45

Rocamor schreef:
Ik vind dat die nuance mist als je over vermijdbaar praat. In alle rust is het vermijdbaar.

Maar deze discussie, hier op Bokt, is toch in alle rust? Toch zie ik veel mitsen en maren. En hoewel je op het moment zelf misschien geen keuze hebt, heeft iedereen in dit topic, nu, vandaag, wel een keuze om hierover na te denken. En in elk geval eens te denken wat je zou willen doen, als je wel de tegenwoordigheid van geest hebt.

Ik vind in elk geval dat er dan te snel naar algemeenheden gegrepen wordt, bijvoorbeeld 'er zullen weinig/geen bhv'ers zijn die...'

Ik denk dat die bhv'ers er wel degelijk zijn, omdat het allereerst mensen zijn. En het is soms helemaal niet makkelijk voor mensen om dingen los te laten. Het is ook niet makkelijk om op het oordeel van een ander te vertrouwen, echt te vertrouwen dat die ander kiest wat het beste is voor zichzelf, ook al zie jij als hulpverlener bijvoorbeeld een leuke jonge vrouw. En het over anderen beslissen zit best wel diep in onze cultuur, en zeker onze zorgcultuur. We zeggen het niet, maar het zit nog op allerlei plekken wel onuitgesproken in onze aannames en ideeen.

**Geplaatst**: 29-06-23 20:56

Re: 'Reanimeer mij niet' ketting op je 30e. Meningen?

Geplaatst: 29-06-23 20:56

Voor de laatste maal: er is bekend, uit onderzoek, dat nu in alle rust mitsen en maren gaan bespreken, maakt dat mensen op het moment zelf gaan twijfelen, ten koste van mensenlevens. Dus is er bewust voor gekozen dat niet te doen.

Dit topic begint wel een beetje op 'de beste stuurlui staan aan wal' te lijken. Mensen die geen idee hebben hoe het in de praktijk werkt, die duidelijk óók niet (lijken willen te) begrijpen dat wat je in theorie doet en bespreekt (nadelig) effect heeft in de praktijk, wel even gaan bedenken hoe het beter zou moeten. Terwijl daar door heel veel mensen die wél die kennis en ervaring hebben, uitvoerig over nagedacht is en bewust gekozen is het op deze wijze te doen. Waarom dan toch zo eigenwijs zijn om het erdoor te willen drukken?

**Geplaatst**: 29-06-23 21:04

Geplaatst: 29-06-23 21:04

Lalidan schreef:
Voor de laatste maal: er is bekend, uit onderzoek, dat nu in alle rust mitsen en maren gaan bespreken, maakt dat mensen op het moment zelf gaan twijfelen, ten koste van mensenlevens. Dus is er bewust voor gekozen dat niet te doen.

Dit topic begint wel een beetje op 'de beste stuurlui staan aan wal' te lijken. Mensen die geen idee hebben hoe het in de praktijk werkt, die duidelijk óók niet (lijken willen te) begrijpen dat wat je in theorie doet en bespreekt (nadelig) effect heeft in de praktijk, wel even gaan bedenken hoe het beter zou moeten. Terwijl daar door heel veel mensen die wél die kennis en ervaring hebben, uitvoerig over nagedacht is en bewust gekozen is het op deze wijze te doen. Waarom dan toch zo eigenwijs zijn om het erdoor te willen drukken?

Omdat het me echt de hel lijkt om gereanimeerd te zijn als ik toch duidelijk heb aangegeven dat niet te willen. Ik snap dat er niet actief gezocht wordt naar tags en tattoo's, maar op het moment dat je die wel vindt dan vind ik dat je dat moet respecteren en de reanimatie moet staken. Ik snap dat het wettelijk zo niet is bepaald en ik snap ook wat je hier boven beschrijft, maar voor mij voelt het als iets fouts om dat te negeren.

Ik snap ook dat je dat niet snapt en beste stuurlui, etc. Toch verandert het mijn standpunt niet. Soms zie je iets gewoon anders.