Bokt.nl

Cayenne schreef:

MusicIsLife schreef:

Ik hoor en zie regelmatig mensen die emotieloos raken door anti-depressiva. Wellicht icm. een ander medicijn dat zoiets ook nog gevaarlijk kan uitpakken? Ik bedenk dit nu even zo hoor. Ben benieuwd of jullie hier nog iets over weten of denken.

Ik slik zelf anti-depressiva (maar dan vooral om te kunnen slapen en tegen extreme stress, al hebt het daar helaas nog altijd niet tegen) maar ik merk wel dat het de emoties onwijs afvlakt. Ik kan bijvoorbeeld niet meer huilen en zou het best wel weer eens lekker vinden om eens goed uit te huilen.
Ik heb wel in de bijsluiter gelezen dat het icm sommige soorten drugs tot psychoses of agressief gedrag kan leiden.

Cayenne schreef:

Toevallig heeft Zembla vorig jaar nog een aflevering gewijd aan de relatie tussen het slikken van antidepressiva en agressiviteit of zelfs het plegen van moord.
Misschien interessant om te kijken.
https://zembla.bnnvara.nl/nieuws/nieuw- ... ief-gedrag

cursebreaker schreef:

Ik krijg net dit in de bus. Wel fijn dat ze zoiets organiseren voor mensen die er behoefte aan hebben. Heel veel mensen hier in de wijk kennen dan ook het vrouwelijke slachtoffer oa maar ook veel mensen die natuurlijk ook zelf daar veel wandelen enz. En dan komt het ook zo kortbij, is dan echt schrikken. Ik weet nog niet of ik ga, denk dat het voor mij wat teveel mensen bij elkaar zijn hihi. Ik ben dan wel weer benieuwd wat de burgemeester en/of politie erover te vertellen heeft.

[ [url=m/kcA5DE.jpg]Afbeelding[/url] ]

verootjoo schreef:

Als de politie het je vraagt mag je niet zomaar antwoorden.
Maar als je vermoedt dat een client van je is betrokken bij zoiets ernstigs als een moord is dat wel reden om dat te melden bij de politie, daar heeft het beroepsgeheim niks mee te maken.
Dus ik begrijp niet zo goed dat ze hun vermoedens niet gemeld hebben...

verootjoo schreef:

Sannens schreef:

Dat is geen reden om je beroepsgeheim te doorbreken. Als een patiënt in de spreekkamer vertelt dat hij bijvoorbeeld iemand gedood heeft en daar trauma's van heeft waarvoor hij behandeld wilt worden, mag je als arts ook niet naar de politie rennen.

Dat is zeker wel een reden. Als dieven nog niet is veroordeeld voor die moord dan.

Citaat:

57(7):364-8.
Een huisarts weet soms van een patiënt dat hij zich inlaat met stafbare feiten. De patiënt kan bijvoorbeeld huur- of uitkeringsfraude plegen, kinderporno downloaden of zonder geldig rijbewijs een auto besturen. Moet een huisarts naar aanleiding hiervan actie ondernemen richting de politie of een andere instantie? Maakt het daarbij uit of de huisarts deze kennis heeft verkregen van de patiënt zelf of van anderen? Wat is in die situaties de betekenis van het beroepsgeheim? Wat noteert de huisarts wel of niet in het dossier? Wij behandelen hier de belangrijkste do’s en don’ts.

De kern
- Het beroepsgeheim van de (huis)arts heeft ook betrekking op kennis over strafbare feiten die zijn patiënt heeft gepleegd. Uitgangspunt is dat de huisarts hierover tegenover alle anderen – inclusief politie en justitie – zwijgt, tenzij de patiënt toestemming geeft om te spreken.
- Een huisarts is geen opsporingsambtenaar. Voor een huisarts is er ook nooit een aangifteplicht.
- Slechts in bijzondere gevallen mag de (huis)arts bij strafbare feiten zijn beroepsgeheim doorbreken.
- Spreken in plaats van zwijgen is volgens het conflict-van-plichtenmodel alleen gerechtvaardigd indien de arts door te spreken ernstige en anders onvermijdbare schade kan helpen voorkomen en andere interventies richting patiënt niet effectief zijn.

verootjoo schreef:

Ik heb dat toch echt zo geleerd in mijn lessen beroepsethiek.
Maar ben geen huisarts.

Maar als ie er al 2 had vermoord, lijkt dat me wel dreigende schade. Straks ging ie er weer op uit om mensen aan te vallen

Sannens schreef:

Dat is geen reden om je beroepsgeheim te doorbreken. Als een patiënt in de spreekkamer vertelt dat hij bijvoorbeeld iemand gedood heeft en daar trauma's van heeft waarvoor hij behandeld wilt worden, mag je als arts ook niet naar de politie rennen.

Dus ik snap de keuze van Mondriaan goed. Op het moment dat Thijs weer naar binnenliep, met bloed op zijn kleding, was er een kans dat hij de moorden gepleegd had, maar er was ook een kans dat hij met iemand anders had gevochten. Je weet het immers nooit zeker en al helemaal niet met zwaar psychiatrische patiënten.

Het feit was alleen, dat hij op dat moment weer in de instelling was en dus geen direct gevaar meer vormde voor de maatschappij. Hij was immers opnieuw opgenomen. Hij werd pas een gevaar voor de maatschappij, en er was dus pas een conflict van plichten, op het moment dat hij hem weer peerde.

En conflict van plichten is wel een reden om je beroepsgeheim te doorbreken