Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-08-15 08:22

Geplaatst: 19-08-15 08:22

Femke_Tweety schreef:
Als ouders nu echt verstandig zouden zijn, dan kiezen ze iets dat voor hun kind haalbaar is. Een kind met ern heftige en drukke vorm van adhd zou ik inderdaad niet meenemen naar ern luxe restaurant waar men erg op etiquette gesteld is.
Doe je het kind geen lol mee, en de overige gasten ook niet.

.

Nou ik heb 2 stuiterballen. En die neem ik mee naar een restaurant. ook wij hebben recht op een uitje met de kinderen. En ook wij zullen onze kinderen moeten leren hoe het is in de "grote buitenwereld".

Ik zal ze niet mee nemen naar een echt luxe restaurant. Maar wel naar normale restaurants. En niet alleen maar naar een pannenkoeken tent.
Het luxe restaurant neem ik ze overigens niet mee naar toe omdat ik A: vind dat kinderen de kwaliteit daar toch nog niet proeven(lus ik nie) en daarom B: ik het zonde vind van mijn centen om ze mee te nemen als ze de helft van hun couvert laten staan. Ik kan me dan rustig op mijn eten concentreren en me niet met het opvoeden bezig te houden.

Overigens,.....mijn kinderen blijven gewoon op hun krent zitten en er word niet geschreeuwd of wat dan ook. ADHA of niet.
Maar we maken wel wat meer herrie dan een stel volwassenen die samen zitten...dat is waar. Maar iets aan verdraagzaamheid zou er moeten zijn.

Edit: ik heb overigens er niets op tegen dat er restaurants zijn die er voor kiezen om kinderen te weren. Als er een markt voor is waarom niet.
De handigste manier is overigens een bepaald menu kiezen wat kinderen niet lekker vinden en geen friet of kindermenu aanbieden.

**Geplaatst**: 19-08-15 08:27

Geplaatst: 19-08-15 08:27

ik stem voor. Lang niet alle kinderen zijn fatsoenlijk opgevoed en ik heb het idee dat de meeste mensen het wel prima vinden als die kinderen het restaurant als speeltuin gebruiken, zodat zij er geen aandacht aan hoeven te schenken.

Denk ook aan de keerzijde, er zullen dan ook restaurants komen ingericht voor gezinnen met noem wat een ballenbak of iets in die richting. Kleurplaten die uitgedeeld kunnen worden etc.

**Geplaatst**: 19-08-15 08:35

Geplaatst: 19-08-15 08:35

iemand zei dat we de ouders maar moeten aanspreken op het gedrag van hun kind.

Zoals ik al eerder zei, het risico dat je de "klager" dan op een EHBO mag opzoeken is relatief groot hier in dit gebied. Kindjes zijn namelijk heilig en oh wee als je een opmerking maakt over Zijne/Hare Heiligheid.

Of dan krijg je inderdaad de opmerking "als het je stoort, trap het dan zelf af".

Is het nou écht zoveel moeite gevraagd aan ouders die absoluut hun kind willen meesleuren naar een restaurant, dat ze zorgen dat een kind zich daar gedraagt?

Vergelijken met kleding als je gaat stappen: meestal hangt dat samen met een bepaalde kledingcode. Vind ik absoluut niet raar. Dat weet je als je ergens heen gaat, is toch kleine moeite om je daaraan aan te passen? Voor de ene is een gymp een sportschoen, voor de ander een nette schoen in stof met veters. Om discussie te vermijden: geen gympen.
Soms hangt dat ook samen met welk type schoen door wie gedragen wordt. Hier wordt Air Max voornamelijk gedragen door tokkies, aso's en pro-rechts personen, inclusief trainingspak, baggy sportbroek, scheve pet, gouden ketting. Een type volk waar niemand gek op is en je kan niet zeggen dat dat er bepaald verzorgd uit ziet in de meeste gevallen. De mensen op zich zijn nog welkom, mits ze zich aanpassen. Vaak verkiezen ze toch hun kledingstijl en zie je ze niet (en de overlast ook niet).

Daarnaast wil ik benadrukken dat ik NIET val over een kind dat je af en toe hoort, of waar je de aanwezigheid van opmerkt. Voor mij persoonlijk heb ik het echt over kinderen die op vol stemvolume gillen, krijsen, driftbuien krijgen, die bij andere tafels gaan schooien of in het bord staren, die het restaurant gebruiken als speelterrein, die iedereen voor de voeten lopen, kortom, waar de algemene vormen van beleefdheid ver te zoeken zijn. Waar je gewoon niet omheen kan dat ze er zijn, en dan niet 5 minuten maar het hele bezoek lang.

Edit: Volgens de DSM-V voldoe ik aan alle (!!) 9 voorwaarden van een ADD'er. Ben er echter nooit op getest, mijn ouders zijn niet zo voor labeltjes. Is trouwens geen excuus voor een kind om ongemanierd circus te houden. Er is altijd wel iets waar een kind uitermate door gefascineerd is. Maak daar gebruik van. (Al is een pony meenemen op restaurant nou ook weer niet de bedoeling

)

**Geplaatst**: 19-08-15 08:42

Geplaatst: 19-08-15 08:42

Varekaj schreef:
Edit: Volgens de DSM-V voldoe ik aan alle (!!) 9 voorwaarden van een ADD'er. Ben er echter nooit op getest, mijn ouders zijn niet zo voor labeltjes. Is trouwens geen excuus voor een kind om ongemanierd circus te houden. Er is altijd wel iets waar een kind uitermate door gefascineerd is. Maak daar gebruik van. (Al is een pony meenemen op restaurant nou ook weer niet de bedoeling )

Een ADD-er is toch meer het dromerig type?? Jouw ouders hadden t er maar makkelijk mee, konden jou ZAT meenemen naar een restaurant

**Geplaatst**: 19-08-15 08:49

Geplaatst: 19-08-15 08:49

ADD is snel afgeleid zijn, dingen niet afwerken, deadlines missen, dingen kwijtraken... chaos in mijn geval :))

Of het klopt weet ik niet, maar je zou kunnen stellen dat een kind de taak krijgt "gedraag je netjes" op restaurant. Plots ziet die een vlieg en gaat van tafel. Ouders bekijken het even, want kind is stil. Kind begint achter de vlieg aan te rennen om ze te vangen. Ouders laten begaan, want kind heeft lol.
Dat kind is dan bezig met die vlieg, en niet met de obers die de hele tijd rondlopen en moeten uitwijken.

Ja, kind is op zich braaf aan het spelen, maar voor de personen die er werken is dit storend. En gevaarlijk.

Je kan ze dan nog een kleurplaat geven, als ze de concentratie van een mug hebben, helpt die ook niet veel. Dat vliegt de aandacht steeds in het rond en gaan ze constant reageren op elke afleiding die ze tegenkomen en gillen "mama kijk!"

ik besef heel goed dat zowat 90% van alle kinderen aan deze voorbeelden voldoet, maar kon even geen andere bedenken.

**Geplaatst**: 19-08-15 08:52

Re: Kindvrije horeca

Geplaatst: 19-08-15 08:52

Ik heb een ADD-er in huis

(Maar die kan juist zat mee naar een restaurant...)

**Geplaatst**: 19-08-15 08:52

Geplaatst: 19-08-15 08:52

nogmaals mijn zijn zoon met ADHD blijft alleen zitten met een iPad. en nee die ga ik niet meenemen en dan krijg je ook weer die blikken van kijk nou, dat is makkelijk van die moeder hop kind achter iPad en stil zijn ze! heb je dat weer.

en voorbeeld van je vlieg bijv, mijn zoon zou zeggen joh mam er zit een vlieg sla die is dood. of vlieg vlieg weg en klaar is hij ermee. ( hij is te wijs voor zijn leeftijd( ook niet makkelijk))

en nee mijn kind blijft nog geen 3 minuten gefascineerd door iets. en dat is niet makkelijk hij gaat dadelijk naar school en ja ik houd me hart nu al vast.

jammer dat iedereen altijd al een oordeel klaar heeft. ( die fout heb ik ook gemaakt en heb daar jaren later excuus voor gemaakt nu ik zelf kinderen voor heb )

**Geplaatst**: 19-08-15 08:59

Re: Kindvrije horeca

Geplaatst: 19-08-15 08:59

Ik zat laatst sushi te eten in een restaurant. Zonder kind overigens. Daar doe ik hem geen plezier mee qua wachttijden enzo. Zaten twee gezinnen samen met vier kinderen en vier tablets.

Tja, het is een optie.

**Geplaatst**: 19-08-15 09:17

Geplaatst: 19-08-15 09:17

Varekaj schreef:
Zoals ik al eerder zei, het risico dat je de "klager" dan op een EHBO mag opzoeken is relatief groot hier in dit gebied. Kindjes zijn namelijk heilig en oh wee als je een opmerking maakt over Zijne/Hare Heiligheid.

Maar weet je? Je hebt al zo'n enorme mening klaarstaan, dat het wellicht ook niet meer lukt om het op een open manier aan te kaarten.

**Geplaatst**: 19-08-15 09:21

Re: Kindvrije horeca

Geplaatst: 19-08-15 09:21

Hier hoef je ook niks te zeggen hoor! Ik sprak een keer een kind van 7 aan omdat hij mijn dochter van toen net 2 zo van een springkussen af duwde..

Bijna vechtpartij geworden en ik schreeuwde niet naar dat kind. Hij wou gelijk wegrennen en ik pakte hem vast en vroeg of hij dat normaal vond. Gelijk huilen en zeggen dat ik hem pijn deed blablabla...

Nou dat kon echt niet hoor, hij kon zich zo losmaken dus tja.. Overigens hebben hun nu een verbod daar omdat hun kind wel vaker dit soort dingen uithaalt.

**Geplaatst**: 19-08-15 09:30

Geplaatst: 19-08-15 09:30

NatasjavE schreef:
Nou ik heb 2 stuiterballen. En die neem ik mee naar een restaurant. ook wij hebben recht op een uitje met de kinderen. En ook wij zullen onze kinderen moeten leren hoe het is in de "grote buitenwereld".

Ik zal ze niet mee nemen naar een echt luxe restaurant. Maar wel naar normale restaurants. En niet alleen maar naar een pannenkoeken tent.

Maar we maken wel wat meer herrie dan een stel volwassenen die samen zitten...dat is waar. Maar iets aan verdraagzaamheid zou er moeten zijn.

Dit eigenlijk he. Zo sta ik er ook in.
En ik las dat iemand vond dat kinderen niet naar de wok konden?? Ik ga juist WEL naar de wok met mijn driejarige. Al vanaf zijn eerste, trouwens. De wok is altijd druk, rumoerig, mensen lopen af-en-aan. Vaak grote groepen mensen met veel lawaai. Dan kun je toch onmogelijk nog last hebben van kinderen die hun eigen eten gaan halen en als ze klaar zijn, verdwijnen naar de speelhoek??

**Geplaatst**: 19-08-15 09:34

Geplaatst: 19-08-15 09:34

Hier wordt gewoon niet geaccepteerd dat er op eender welk kind dan ook een opmerking wordt gemaakt. Al pak je het in met een gouden strik. Kind = heilig.

Het gaat al mis bij het feit dat je iemand er op aanspreekt, al doe je dat op een hele vriendelijke manier, dat is hier not done. Vanaf het moment dat je nog maar de indruk geeft dat je eigenlijk een puntje van kritiek hebt vliegt het merendeel vol in de verdediging.

Pas op, verder is het hier uitermate gezellig (op het drugs- en drankgebruik na dan dat hier welig tiert in het weekend op sommige plekken), met een vrolijke noot mag je echt veel vertellen en verklaren tegen je stadsgenoten, maar van kinderen blijf je af. Al hangen ze met kerst in de kerstboom op de grote markt of komen ze met carnaval bier halen. Waag het niet om tegen een kind nee te zeggen. Heb de hele bende op je dak.

De speen van een baby in een zware trippel doppen en laten aflikken is hier oa doodnormaal...

**Geplaatst**: 19-08-15 09:36

Geplaatst: 19-08-15 09:36

Je hebt keurige, rustige kinderen en ook aanwezige druktemakers. Die kunnen uit hetzelfde gezin komen met dezelfde opvoeding. Dit heeft met karakter te maken, niet opvoeding.
Een kleurplaat? Ja, leuk voor 3 min! Een telefoon? leuk voor 3 min. Een gesprek? Ook leuk voor 3 min.

Mijn jongste praat behoorlijk hard en maakt graag contact. Wanneer zij een gesprek aangaat met volwassenen in een restaurant, pijl ik altijd in wat voor een zetting zij zitten, wat voor lichaamstaal zij uitstralen en maak ik oogcontact met de mensen om te zien of ze ok zijn met mijn kleine sociale meid. Uiteraard probeer ik van te voren wel te mijden dat ze aan een tafel gaat staan. Meestal zijn het toch volwassenen die als eerste oog(contact) maken.

Ergens wel jammer dat ik mijn kind in een restaurant moet beperken in sociale contacten. Ik ben nl erg op mezelf en vind het fijn dat zij een vrije/onbezorgde wijze geest is!

**Geplaatst**: 19-08-15 09:42

Geplaatst: 19-08-15 09:42

Tja hier is dat alleen in bepaalde eetgelegenheden. Ik eet daar dus ook alleen als de familie met kerst denkt dat dat leuk is.

Wij zijn meer van de kleine restaurantjes, maar ook daar komen soms kinderen en die zijn over het algemeen al een heel stuk ouder.

Ik geloof direct dat het met opvoeding te maken heeft, maar ik wens niet uitgescholden te worden als ik iets pak. Of omver gelopen of dat er eten van mijn tafel afgekeken word.

Verder heb ik kennissen die ook altijd naar dit soort dingen gingen omdat ze weinig te besteden hadden en geen kinderen. Maar goed, die eten tegenwoordig vaker buiten de deur zonder stress en voor een pak minder geld. Dus als iedereen zich echt zo irriteert in die grote restaurants zou ik toch aanraden de kleine pareltjes eens te zoeken

**Geplaatst**: 19-08-15 09:43

Geplaatst: 19-08-15 09:43

@Shoes
Ik heb ook zo'n kind, maar van mij mocht ze dat echt niet doen.

Ik vind kinderen vaak best schattig en als kinderen naar mij toekomen vind ik het sneu zo'n meisje weg te sturen alleen omdat de ouders blijkbaar dit goed vinden.
Helemaal als ze goedkeurend en liefelijk (ahhh wat is onze kleine meid leuk hé) toekijken.
Dan ga ik el een praatje aan, maar eigenlijk vind ik dat kinderen bij hun eigen tafel moeten blijven.

Ik kom nl niet naar een restaurant om te socialiseren met een kleuter.
Als ik een drankje aan het doen ben op het terras vind ik het prima, maar niet als ik uit eten ben.

**Geplaatst**: 19-08-15 09:47

Geplaatst: 19-08-15 09:47

shoes schreef:
Ergens wel jammer dat ik mijn kind in een restaurant moet beperken in sociale contacten. Ik ben nl erg op mezelf en vind het fijn dat zij een vrije/onbezorgde wijze geest is!

Zou het kunnen dat het cultuurbepaald is, die beperking in sociale contacten in restaurants?
In Engeland heb ik in een restaurant gezeten waar drie (niet 1, maar 3 !!) engelse families aan andere tafels, een uitgebreid gesprek met ons aangingen. Tijdens het eten. Grapjes maken. Hondje aaien. Gesprekjes over ons. Gesprekjes over hun.
Ik vond dat erg gezellig. Het straalde openheid en vriendelijkheid uit.

Maar goed, ik ben een mensen-mens. Blijkbaar

**Geplaatst**: 19-08-15 09:47

Geplaatst: 19-08-15 09:47

Brainless schreef:
Dan ga ik el een praatje aan, maar eigenlijk vind ik dat kinderen bij hun eigen tafel moeten blijven.

Maar dat is nogal een mixed message. Hoe kan iemand nou weten dat jij het niet leuk vindt als je dat niet laat blijken? Waarom zeg je niet gewoon rustig 'wij zijn aan het eten, ga maar naar je mama?' (Dat kan heel rustig en vriendelijk, en als de ouders op zitten te letten en wel meewerkend zijn, begrijpen ze dat dat ook het moment is dat ze hun kind weer even terug moeten vissen.)

Maar jij hebt nu verwachtingen die niet algemeen hoeven te zijn, die je niet duidelijk maakt en waarvan je toch vindt dat men dat moet weten, zelfs al geef je alle signalen af dat je het prima vindt.

Dat maakt het wel heel moeilijk. Of je doet er iets aan, of je accepteert het, maar je kunt andere mensen niet kwalijk nemen dat zij niet weten wat jij ze niet duidelijk maakt.

**Geplaatst**: 19-08-15 09:49

Geplaatst: 19-08-15 09:49

Wordt hier iets niet zwaar overtrokken?
Wij eten vaak, lees heel vaak uit. Naar alle soorten restaurants van duur tot een fastfood restaurant.
Maar overlast van kinderen komt maar heel zelden voor. De meeste kinderen zijn toch wel heel goed opgevoed of hebben een smartphone bij zich.

**Geplaatst**: 19-08-15 09:50

Geplaatst: 19-08-15 09:50

Kind is heilig lijkt me geen goede ontwikkeling. Daar krijg je onopgevoede onaangepaste volwassenen van en als die weer kinderen krijgen is het cirkeltje rond. Ik snap dat nooit zo goed. Hier in de buurt spreek ik ook rustig andere kinderen aan als ze iets doen wat echt niet gepast is (zomaar bij andere mensen op het dak van de schuur klimmen bijvoorbeeld) geloof dat een hoop kinderen hier in de buurt mij geen lieve mama vinden. Maar in het echte leven zijn er ook autoriteiten die je zeggen dat iets wel of juist niet mag (denk aan je baas, de politie). Daar kun je dus maar beter jong mee om leren gaan. Maar ik zie het hier om me heen ook hoor, veel mensen kunnen er niet meer tegen ergens op aangesproken te worden en reageren gelijk heel primair.

**Geplaatst**: 19-08-15 09:52

Geplaatst: 19-08-15 09:52

shoes schreef:
Ergens wel jammer dat ik mijn kind in een restaurant moet beperken in sociale contacten. Ik ben nl erg op mezelf en vind het fijn dat zij een vrije/onbezorgde wijze geest is!

Ik heb echt geen moeite met kinderen in restaurants of waar dan ook. Maar ik krijg echt spontaan de kriebels als ze ongevraagd aan mijn tafel komen staan socializen. Ik stuur ze dan wel weg maar ik vind dat echt lastig om te doen zonder het kind in kwestie aan het huilen te maken...

edit; de zin van shadow kan ik trouwens wel wat mee. Hoop dat ik daar de volgende keer aan denk.

**Geplaatst**: 19-08-15 09:57

Geplaatst: 19-08-15 09:57

Ouders aanspreken gaat idd echt niet, die worden geheid boos dat je nog maar durft insinueren dat zoon- of dochterlief overlast bezorgt.

Ik heb deze discussie, soortgelijk, laatst ook op mijn facebook gehad. Ik kreeg toen meteen de reactie "jij hebt geen kinderen zeker". Klopt, ik heb idd geen kinderen, maar daarom ben ik niet plots verstandelijk ongeschikt om te kunnen oordelen over normen en waarden.
Nee, ik heb geen kind, maar wel een paard van +500 kg, die ik heb moeten opvoeden. En het is wel degelijk zo, dat ik mijn baby van +500 kg beter onder controle heb dan sommige mensen hun 2-jarige peuter. Zowel thuis als op een ander is mijn paard netjes gemanierd, en zoniet, dan laat ze haar wel meteen corrigeren. Zonder het hysterische rol-over-de-grond-gedrag van sommige kinderen, hoewel ze me soms gerust laat merken dat ik een zeur ben omdat ze iets niet mag.

Dus nee, ik heb geen kinderen, maar wel een mening over ze. En dat mag ook gewoon.
Alleen is het blijkbaar een ernstige belediging, als je die mening hardop durft verkondigen. Want dan krijg je meteen de standaard-reactie's: dat een kind een kind moet zijn.
Een kind kan toch ook kind zijn, zonder gillend rond te rennen en z'n vieze eet-handjes aan mijn jas af te vegen? Een kind kan toch ook kind zijn, normaal zittend op zijn stoel bij zijn ouders aan tafel?

Nee, ik heb geen kind, jij mss wel, maar daar moet IK toch niet de dupe van zijn? IK wil ze niet, dus ik hoef ook hun poep niet te ruiken, en hun gekrijs aan te horen. Ik hoef ook niet te zien hoe jouw kind "al helemaal zelf" kan eten, terwijl de kinderspaghetti MIJ rond de oren vliegt.

Eerlijk, ik heb een ontzettende degou, je kan het zelfs best een fobie noemen, van kwijl. Ik kan er niks aan doen, daar kies je niet voor. Mijn mama heeft net hetzelfde probleem haha, het zal daar ook wel een beetje aan liggen. Maar dat betekent concreet, dat als ik een kind overvloedig zie kwijlen en de spuug alle kanten uitvliegt, mijn maag gewoon omkeert en ik genoeg heb. Ik kan bijvoorbeeld niet mijn nichtjes van mijn glas of flesje of blikje laten drinken, als ik er zelf nog van wil drinken. Ik ga over m'n nek, echt waar. Nogmaals, ik kies hier niet voor haha, en het is voor een mij lastiger probleem dan voor jullie.
Tuurlijk kwijlen en snotteren kinderen, dat weet ik ook wel, en het is heus niet zo dat ik van 1 druppel ga lopen, maar ik zie zat ouders die totaal de moeite niet nemen die viezigheid af te vegen, en dan draait uiteindelijk mijn maag haha.

We hebben het zélf ook allemaal moeten leren, netjes eten met bestek. Maar, als ze het NIET kunnen de moment dat je uit eten gaat, help ze dan, want het is gewoon niet aangenaam om daar al etend op te moeten kijken.

Ouders met kinderen zijn de dupe van kindvrije restaurants. Daar kan je natuurlijk niet om heen. Maar er zijn ook genoeg gelegenheden te bedenken, zoals bijvoorbeeld PlopsAqua, daar wil ik best naartoe, maar daar wordt ik natuurlijk ondersteboven gelopen door gezinnen, kinderloos als ik ben, dus never mind, want dan voel IK mij daar de dupe, snap je? Er zijn zo veel gelegenheden waar je kind voor "moet' zijn, of kinderen voor moet hebben, dus het werkt gewoon in 2 richtingen.

JIJ hebt kinderen, dus JIJ moet met die kinderen rekening houden, ik niet. En als je dan de pech hebt een kind te hebben die met zijn gedrag de boel op stelten kan zetten, is het aan jou om actie te ondernemen, ja zelfs weg te gaan als het niet anders kan, want het is niet oké om je kind met zijn opengetrokken longen aan een ander over te laten/op te dringen. Nogmaals, ik hoef ze niet, dus ik wil er ook de last niet van ondervinden.

Hoe vaak ik op de bus geconfronteerd wordt met moeders die hun kind doodleuk halte na halte na halte laten krijsen, terwijl ze de oortjes van hun telefoon insteken om het zelf niet meer te horen.
Ik was een tijdje geleden op een feestje, volwassenen en kinderen door elkaar, moet ook gewoon kunnen. Krijg ik daar plots een welgemikte pets van een speelgoedpistool, in mijn linkeroog. Dus ik reageer verbaasd met "aaauw", want het deed gewoon pijn. Kijkt dat kind me aan "ik schiet toch niet". Ik zeg "nee, je hoeft ook niet te schieten als je dat ding in m'n gezicht slaat he, dat komt zo ook wel pijnlijk genoeg aan". Zijn moeder stond achter hem, heeft het allemaal zien gebeuren, en ging dan MIJ vies aankijken omdat IK het waagde haar kind er van te beschuldigden mij pijn te hebben gedaan. Dan ben je bewust blind vind ik, ze heeft duidelijk gezien dat die kleine dat ding welgemeend tegen mijn hoofd sloeg, hoe kan IK dan het probleem zijn?
Ik heb niet geroepen ofzo he! Ik heb gewoon op een normale geantwoord dat zo'n ding in je oog pijn doet, ook zonder te schieten. Blijkbaar had ik dit dus niet mogen zeggen.

Of dan zit je in de tram, en in de zetels voor mij zitten een moeder en vader, vader heeft de kleine vast, op zo'n manier dat de 2-jarige peuter over de zeteltjes heen hangt, richting mij. Ouders zitten met hun rug naar me, dus zien niet dat dat wriemelende kind de hele tijd aan mijn haar probeert te trekken en naar me slaat. Vader heeft haar vast, dus moet gewoon voelen hoe dat kind ligt te wriemelen en te draaien en met haar armpjes beweegt. Uiteindelijk, nadat ik al tig keer ben moeten wegduiken, draaien ze zich om, en ja hoor, IK krijg een vieze blik, kan ik nu niet gewoon toelaten dat mijn haren uit mijn hoofd worden getrokken ter entertainment van kun kind? Eh nee dus.

En zo kan ik blijven doorgaan. Gelukkig kom ik ook netjes opgevoede kinderen tegen, en ouders die gerust corrigeren als het kind zijn opvoeding even vergeet, maar ik kom er ook ZO veel tegen die rondrennen alsof ze door wolven zijn grootgebracht, dat ik kindvrije zone's echt wel aanmoedig.

**Geplaatst**: 19-08-15 09:58

Geplaatst: 19-08-15 09:58

Ik ben voor. Ik werk namelijk zelf in een restaurant, en echt, soms word ik gek van kinderen. Kinderen die gewoon rustig aan tafel zitten of rustig zitten te spelen/kleuren, prima, maar sommige... Bijvoorbeeld kinderen die gewoon door het restaurant heen gaan rennen, dat is gewoon harstikke gevaarlijk! Er loopt namelijk ook personeel met hete pannen, een stapel borden of een dienblad vol met glazen, en als die kinderen rennen kijken ze echt niet meer om zich heen heb ik wel gemerkt. Deze week is een collega van mij omver gelopen door een rennend kind en zijn er een hoop borden gesneuveld. Ik maak het ook vaak mee dat als ik met een een dienblad vol glazen loop kinderen voor mij heen rennen, of zelfs kleine kinderen die tegen mijn been aan gaan hangen. Gelukkig ben ik nog nooit gevallen daardoor. Daarnaast heb je ook nog van die brutale kinderen die overal op/aan gaan zitten(denk met vieze handen een hand vol bestek pakken en het daarna gewoon weer terug leggen, lekker fris.. Of kinderen op de bar of wok klimmen.) Daarnaast maak ik ook wel eens mee dat ze zonder pardon aan een andere tafel gaan zitten om daar het kaarsje uit te blazen.. Of schreeuwende kinderen.. Vaak merk ik ook met grote groepen dat de volwassenen lekker met elkaar praten, en de kinderen samen gaan 'spelen' in het restaurant, waardoor de ouders dus helemaal niet meer op hun kind letten.

**Geplaatst**: 19-08-15 10:01

Geplaatst: 19-08-15 10:01

yarrah schreef:
Wordt hier iets niet zwaar overtrokken?
Wij eten vaak, lees heel vaak uit. Naar alle soorten restaurants van duur tot een fastfood restaurant.
Maar overlast van kinderen komt maar heel zelden voor. De meeste kinderen zijn toch wel heel goed opgevoed of hebben een smartphone bij zich.

Daar kan ik helemaal van gillen. Ik ben gewoon opgevoed door mijn ouders, en heb gewoon geleerd mij te gedragen in bepaalde situaties. Ook als kind al.
Mijn ouders hebben altijd perfect met ons uit eten kunnen gaan, omdat wij gewoon luisterden en ons rustig konden houden. Ook zonder die smartphone, want die was er toen gewoon nog niet. Laat ze dan thuis voor de tv zitten met een babysit denk ik dan...

**Geplaatst**: 19-08-15 10:01

Geplaatst: 19-08-15 10:01

amoj schreef:
Lijkt mij een goed idee. Ook ik heb absoluut geen hekel aan kinderen, maar als ik uit eten ben en de hele tijd gekrijs en gejank moet horen, nee, is voor mij de sfeer verpest.
Kinderen die zich wel gedragen; heb ik geen last van.
Maar t lijkt me een prima idee om bv 25% vd horeca kindvrij te houden.
Ook huisdieren meenemen uit eten vind ik een no go. Dat mogen ze van mij wel helemaal verbieden, of alleen buiten.

Wij nemen onze honden mee op reis, waar moeten we die dan laten?

Jongens toch, overdrijven we nu niet een beetje? Ik heb geen kinderen, hou van rust, maar stoor me totaal niet aan de aanwezigheid van kindjes op restaurant of in een hotel.

**Geplaatst**: 19-08-15 10:02

Geplaatst: 19-08-15 10:02

Als een kind is gewaarschuwd en hij of zij komt ten val heb ik ook echt geen medelijden. Eigen schuld dikke bult. Laatst was ik aan het werk in de winkel. Kindje liep met het poortje van de andere kassa te spelen. Moeder had al een keer gewaarschuwd en ineens valt dat poortje op de grond met een hoop lawaai. Kind doet het nooit meer.