Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-11-14 23:39

Geplaatst: 26-11-14 23:39

Janine1990 schreef:
Maar wanneer je obees bent en van alles al hebt geprobeerd, is het begrijpelijk dat je hele lichaam in de war is, zoals CCCCC beschrijft.

Bij mij is de boel helemaal van de wap... koekoek geworden daarbinnen. Ik heb de boel gewoon ontregeld...

Urielle schreef:
Ja en nee, persoonlijk word ik ook een beetje groenig en vooral recalcitrant van het zoveelste milieu/ tanden poetsen/ handhygiene/ groente en fruit project. Ik ben gewoon niet zo van de belerende vingertjes.

Zo ook met een schoolarts, opvolgen oké, maar aub geen vervolg van het consternatiebureau tot hun 16e,dank u beleefd!

Niks "moet". Het is alleen wel verstandig om je kinderen een goed globaal beeld mee te geven over goede voeding, en dat onthouden ze beter als je dat op een voor hen toegankelijke manier doet.

**Geplaatst**: 26-11-14 23:39

Geplaatst: 26-11-14 23:39

Afschuiven op de basisschool? Er zijn scholen waar alleen gezonde snacks getrakteerd mogen worden. Dat lijkt mij een heel makkelijk iets. Geen marsen, twix of bounty. Iets gezonds!

**Geplaatst**: 27-11-14 00:32

Re: Obesitas net zo duur als roken of oorlog

Geplaatst: 27-11-14 00:32

Helaas is dat nog lang niet zo op elke basisschool, maar het is inderdaad een goed initiatief en ben er ook voorstander van.

**Geplaatst**: 27-11-14 00:39

Re: Obesitas net zo duur als roken of oorlog

Geplaatst: 27-11-14 00:39

En wat betreft de schooldokter, tot 16 lijkt me onrealistisch. Als ouder kan je je kind nog zoveel gezond eten voorzetten, maar de kids kopen na schooltijd een zak chips of snoep waar de ouders geen weet van hebben.

Ik denk dat een schooldokter op de basisschool wel degelijk zin kan hebben. Als er bij mij was ingegrepen toen ik echt te zwaar werd als kind had het me denk ik in mijn pubertijd een hoop ellende gescheeld.

**Geplaatst**: 27-11-14 09:55

Re: Obesitas net zo duur als roken of oorlog

Geplaatst: 27-11-14 09:55

Joh, Amerika en Nederland is in geen enkel opzicht met elkaar te vergelijken als het om eten gaat. In Amerika is eten zo ontzettend belangrijk! Op ieder event of bij iedere vergadering, of wat dan ook, komt eten kijken. Meestal pizza met frisdrank. Dit kan je op een universiteit iedere dag gratis krijgen! Het heeft niet alleen te maken met het budget van mensen, het is een cultuur. Mensen eten altijd! buiten te deur. Niet alleen diner maar ook lunch en ontbijt wordt ergens gehaald. Eerder gemakzucht. En dan al die Starbucks die ze naar binnen hakken. Een bron van suiker. Nee, in Amerika heerst een vreetcultuur.

In Nederland vraag ik me wel eens af hoe het zover komt dat mensen obesitas of morbide obesitas ontwikkelen. Hoelang gaat daarover heen, en waarom roept niemand? hen een halt toe? Het is in alle opzichten niet gewenst, met name voor de persoon zelf niet.

**Geplaatst**: 27-11-14 10:19

Re: Obesitas net zo duur als roken of oorlog

Geplaatst: 27-11-14 10:19

Rowdine, volgens mij geeft het topic echt al heel sterk een antwoord op je vragen in de laatste alinea.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-11-14 12:20

Re: Obesitas net zo duur als roken of oorlog

Geplaatst door de TopicStarter : 27-11-14 12:20

Ik ben zelf ook vrij anti-dieet. Bij de meeste diëten komt je lichaam uiteindelijk gewoon tekort (qua voedingsstoffen) en je maakt er alleen maar meer kapot van. Het resultaat voor korte termijn is leuk, maar je schiet er niets mee op en vaak zie je dat mensen na zo'n dieet gewoon weer in oude gewoontes vervallen. Het is veel handiger om het gewone eetpatroon hier en daar aan te passen. Daar bereik je veel meer mee.

En ja, tegenwoordig zijn zelfs de supermarkten er zo op ingericht dat jij bij de kassa nog de lekkere dingen onder je neus geduwt krijgt (nu ook weer met sinterklaassnoepgoed). Soms is het moeilijk om daar weerstand tegen te bieden. Het helpt bij mij altijd goed om niet met honger boodschappen te gaan doen. Dan ben je veel minder geneigd om ongezonde dingen mee te slepen.

**Geplaatst**: 27-11-14 12:32

Re: Obesitas net zo duur als roken of oorlog

Geplaatst: 27-11-14 12:32

Over kinderen gesproken.

Ik mag graag even na schooltijd (Voor volwassenen noemen ze dat studie. Nou ik vind het gewoon schooltijd hoor!) even boodschappen doen. Liefst elke dag.
Daarmee spaar ik een hoop uit (Gooi minder weg). Maar wat ik zie... schrik ik toch wel van.

Blikjes energie over de toonbank, tik m maar aan. Chips zakken, koekjes. En niet te spreken over de croissants, warme kroket/frikadel broodjes over de toonbank gaan.

Zonder van je geld. Dat is al 1. Maar kijk eens wat daar in zit?

Pfoe... daar wordt je al ouder toch niet zo blij van?

Nee.... Maar maaam, dat is stoer! Iedereen doet het.
"Jij doet het niet! Je kunt je brood eten. Dat smeer ik voor je"
Maar maam... Dat brood is niet lekker.
"Nou dan smeer ik toch niets meer?"

Veelal gehoord.... Of iets in die trant.

Ook de opvoeding is niet meer wat het geweest is.
Ouders willen steeds meer "Vriendjes" worden met de kinderen.
En een "Nee" is er niet meer bij.

Voor de mensen die er echt hard mee bezig zijn? +:)+

Het maakt niet uit, of je nu 500 gram in een half jaar afvalt of 6 kilo in 3 weken.
Het is jou manier... En de een vind het pittiger dan de ander.

En ik....
Ik vind het knap..

**Geplaatst**: 27-11-14 13:00

Geplaatst: 27-11-14 13:00

Rowdine schreef:
In Nederland vraag ik me wel eens af hoe het zover komt dat mensen obesitas of morbide obesitas ontwikkelen. Hoelang gaat daarover heen, en waarom roept niemand? hen een halt toe? Het is in alle opzichten niet gewenst, met name voor de persoon zelf niet.

In mijn geval (toen ik begon met afvallen was ik officieel morbide obesitas) heel geleidelijk begonnen. Ik werd al vrij vroeg ongesteld en qua daardoor natuurlijk aan (vrouwelijke vormen zitten goed in de familie)
Echter viel dit behoorlijk op en werd ik de pispaal op de basis school. Destijds dook ik de voorraadkast in op het moment dat ik thuis kwam. Dit heeft mijn moeder beperkt door alles achter slot en grendel te zetten en de sleutel mee te nemen, en met vele gesprekken met de huisarts. Echter is dat gewicht er nooit helemaal afgekomen daarna.

Tijdens de middelbare en de MBO is er meer gewicht bij gekomen (dus verdeeld over meer dan 10 jaar) Ik kon namelijk totaal geen maat houden qua eten en kon direct na een grote maaltijd gelijk een zak snoep weg eten (dus binnen een uur)

Maar mijn grootste gewicht toename is gebeurt in 3 maanden. Mijn vader werd ernstig ziek en kwam te overlijden. Dit heb ik met flink veel eten verwerkt. Toen ruim 30 KG aangekomen. Toen begon ik me te realiseren dat er iets niet goed zat. Maar doordat ik een drukke baan kreeg begon ik af te vallen.

Tot, nu bijna 2 jaar geleden, er weer flink gewicht erbij is gekomen. Heel 2013 met grote tegenzin naar mijn werk gegaan en dat ben ik gaan verwerken met mijn eetgewoontes (veel en onregelmatig) Eind 2013 de knoop doorgehakt en ontslag genomen. Dit was het toppunt en was ik totaal 30 KG aangekomen (in een jaar tijd)

6 maanden geleden een goed gesprek gehad met mijn moeder en de huisarts en toen is naar voren gekomen dat ik mezelf niet dik vond (ik was toen bijna 130 kg) want ik zag alleen een deel van mijn arm of been. Wat eronder hing zag ik gewoon niet. Maar ik was zo ongelukkig. Ik krijg maar geen baan (door mijn overgewicht, maar dat wordt niet gemeld. Ze gooien het op mijn opleiding achteraf, daarvoor is mijn opleiding prima, want toen hadden ze mij nog niet gezien) Nu heb ik het licht gezien en ben ik bezig met afvallen.

In mijn geval zijn, pesten en van nature een emotionele eter te wezen, de grote redenen dat ik in de loop der jaren zo ben aangekomen. Pas de laatste 10 jaar is daar ook een verkeerd zelfbeeld bijgekomen. Nu ben ik bijna 27 en ben ik zeker 2 jaar bezig om alles eraf te krijgen en te houden.

Alleen mijn moeder trok echt aan de bel, maar die was te druk met haar eigen om het echt erop te zetten (en dat moet bij mij nogal als ik zelf niet achter sta) Mijn oude baas maakte vooral opmerkingen en heeft geprobeerd mij aan het hardlopen te krijgen maar hoewel dat leuk begon, gingen ze toch afspreken met andere mensen omdat ik natuurlijk niet zo snel was. Vrienden dachten dat ik prima in mijn vel zat dus zeiden ze er niks over (and the Golden Globes will go to... ME :')

)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-11-14 13:07

Geplaatst door de TopicStarter : 27-11-14 13:07

Rowdine schreef:
In Nederland vraag ik me wel eens af hoe het zover komt dat mensen obesitas of morbide obesitas ontwikkelen. Hoelang gaat daarover heen, en waarom roept niemand? hen een halt toe? Het is in alle opzichten niet gewenst, met name voor de persoon zelf niet.

Ik had straatvrees, mensenvrees (PTSS) en een depressie. Kwam mijn huis dus bijna niet uit en zocht troost in eten, dus letterlijk comfortfood. En daarbij greep ik naar de foute dingen die enorm aanzetten, dus dan gaat het snel.
Mijn familie was op dat moment ook niet in de picture.

**Geplaatst**: 27-11-14 13:20

Geplaatst: 27-11-14 13:20

En als t zo makkelijk is.. Waarom zijn er nog steeds rokers en verslaafden?

**Geplaatst**: 27-11-14 14:19

Geplaatst: 27-11-14 14:19

Ik ben vrij rechtlijnig opgevoed, met name door mijn vader, maar ondersteund door mijn moeder. ''Vet is slecht en gezond eten is belangrijk''. Mijn vader reageert bijna allergisch op alles waar enigzins vet bevat en hij eet ook alleen omdat het moet. Zo at hij eens een hapje stroopwafel, hij had het nauwelijks doorgeslikt en hij had het gelijk over dat hij last had van zijn maag. Maar, aan de andere kant kan hij wel zo een halve zak light chips wegwerken 'want daar zit geen vet in'.

We hadden dan ook geen friteuse in huis en we aten nooit frites of snacks. Ongeveer een keer per jaar gingen we naar de Mac Donalds omdat wij (de kinderen) daar zo om zeurden. Ik kan me niet herinneren dat we ooit koolzuurhoudende frisdranken in huis hadden, wel aanmaaklimonade, soms Chocomel.

We aten altijd bruin brood, maar ik at wel áltijd chocopasta op brood. Dat heb ik eigenlijk mijn hele jeugd gegeten. Wij speelden als kind veel buiten, tv mocht zo min mogelijk gekeken worden en we hadden geen kabel-tv.

Mijn vader kijkt nogal vaak neer op mensen, zo ook op dikke mensen. Dat krijg je als kind toch (onbewust) mee.

Sinds mijn vriend en ik samen zijn, nu 5 jaar, heb ik de andere kant leren kennen. Mijn schoonmoeder heeft naar ik aanneem morbide obesitas en mijn schoonvader heeft obesitas en heeft diabetes. Maar hun leven draait om eten, dat zien ze een beetje als hun vrijheid. Mijn schoonmoeder wordt belemmerd door haar overgewicht, zo kan ze geen km lopen. Maar dat ziet ze zelf liever niet. Ze wil er ook niets aan veranderen, ze zegt ''dan leef ik maar een paar jaar minder''. Ik eet daar regelmatig mee, en zie het eet- en leefpatroon dus. Het is niet dat ze heel veel eten, maar wel de verkeerde dingen en ze bewegen veel te weinig. Het zijn hele lieve mensen hoor, daar niet van. Maar voor hen is eten een vorm van liefde. Erover praten is een no-go, ook binnen het gezin. Eigenlijk is mijn schoonmoeder, die alles bepaalt, best wel onzeker en heeft ze wat dingen binnen de familie meegemaakt die voor haar traumatisch zijn. Ik denk dat haar gewicht hieraan deels ten grondslag ligt. Maar ik weet niet of ze dat zelf ziet.

Het was voor mij een hele ''shock'' gezien mijn jeugd. Ik zeg er natuurlijk niks van, maar zelf doe ik het anders. Voor mijn vriend was mijn eetpatroon weer een hele shock. Maar samen zitten we wel op een lijn en eten, vind ik, grotendeels gezond. Omdat er bij mijn vriend veel diabetes in de familie zit en bij mij veel hart- en vaatziekten vinden we het allebei belangrijk om gezond te leven. Maar we eten af en toe ook wel eens een frietje. Ik vind dit een goede balans.

Ik weet zelf dat ik slecht ben in afvallen. Gelukkig ben ik nooit te dik geweest, maar ik let daar dan ook op. Ik sta af en toe op de weegschaal, maar ik let vooral op hoe mijn kleren zitten. Als mijn broeken te strak gaan zitten is mijn broek niet te klein, maar ben ik te groot. Ik koop dus geen grotere maat boek, maar, let ik weer een tijdje meer op mijn eten, totdat ik weer op het gewenste gewicht zit.

Lang verhaal, uiteindelijk vind ik wel dat mensen met obesitas die er iets aan kunnen doen, er eigenlijk ook iets aan zouden moeten doen. Bijvoorbeeld door psychologische hulp te zoeken. Ik vind het niet oké dat die mensen die hun problemen niet willen aanpakken, ervoor zorgen dat de zorgkosten hoger worden en dat iedereen daarvoor op moet draaien.

Laatst bijgewerkt door dorientjuh op 27-11-14 14:22, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-11-14 14:20

Geplaatst: 27-11-14 14:20

een lichamelijke verslaving vind ik niet vergelijkbaar met iemand die te veel eet, Sammie. Er is geen reden om aan te nemen dat obese mensen lichamelijk verslaafd zijn aan eten, suiker, vet oid. De lichamelijke klachten die je krijg als je een voeding gewend bent met veel suiker is echt niet te vergelijken met iemand die verslaafd is aan cocaïne of sigaretten.
De "verslaving" voor eten zit veel meer in het psychologische gedeelte, het feit dat je er de hele dag mee geconfronteerd kan worden en dat je ook niet kan beslissen om eten te gaan ontwijken en gewoon niet meer te eten.

**Geplaatst**: 27-11-14 14:26

Geplaatst: 27-11-14 14:26

Bepaalde voedingsstoffen wekken weldegelijk een bepaalde verslaving op.
.

Psychisch heeft t idd ook zo zijn invloed. Dat zal ik niet ontkennen, juist daarom is het niet een kwestie van gewoon niet meer eten.

**Geplaatst**: 27-11-14 14:31

Geplaatst: 27-11-14 14:31

Ik ben benieuwd waar je dat op baseert Sammie, want onderzoek zegt toch echt anders. Zie bijvoorbeeld:
http://www.gezondheidsnet.nl/verslaving ... ichamelijk
http://www.sciencedirect.com/science/ar ... 3414002140
http://www.neurofast.eu/digitalAssets/1 ... sensus.pdf

**Geplaatst**: 27-11-14 14:52

Re: Obesitas net zo duur als roken of oorlog

Geplaatst: 27-11-14 14:52

Dus omdat dat *een* onderzoek (gesponsort door, in opdracht van?) A zegt, mag ik niet B vinden? Er zijn ook zat onderzoeken te vinden die zeggen dat bijv. suikers weldegelijk een soort verslaving op kunnen roepen. Vergelijk het bijv. met koffie en caffienne. Daarbij spelen darmbacterieën ook een rol. Is laatst een heel onderzoek geweest over magere en dikke bacterien en de wisselwerking ervan. Er zijn ook onderzoeken waarbij duidelijk wordt dat het lichaam vetten liever heeft.

Men is er blijkbaar niet overuit, maar dat is men ook niet over aspertaam en melk. Wat iig wel duidelijk is dat sinds suikers een grote rol zijn gaan spelen in onze voeding ( grofweg na de oorlog en bij massaindustrie) er een groei aan overgewicht te zien is. Dit komt niet door het kauwen op spinazie.

**Geplaatst**: 27-11-14 14:56

Geplaatst: 27-11-14 14:56

Als jij B vindt prima, maar dan moet je het als een mening noteren en niet als een feit... Daar zit namelijk een verschil tussen.

nogmaals, ik ben heel erg benieuwd naar die onderzoeken. Dit is een recent onderzoek van 2 maanden geleden, maar ik ben zowel tijdens mijn opleiding als tijdens mijn opleiding geen betrouwbare onderzoeken tegen gekomen die wel pleiten voor een daadwerkelijke lichamelijke verslaving, buiten slecht uitgevoerde onderzoeken van alternatieve organisaties. Dus als jij die onderzoeken wel hebt zou ik daar oprecht in geïnteresseerd zijn.
Zover ik weet is men er wel over uit, namelijk dat er geen verslaving is. Maar op de een of andere manier blijft het een hardnekkige fabel, zelfs eentje waar obese mensen zich achter verschuilen (ik kan er niks aan doen, het is een verslaving..).
Er zijn 100redenen te bedenken waarom obesitas ontwikkeld is de laatste tijd, daarbij is suikers er eentje, maar de industrialisatie (en daarmee de kantoorbaan en minder actieve levensstijl) en de vergevorderde bewerking van voedingsmiddelen zijn er ook 2.

Dit onderzoek is gedaan door de EU, niet gesponsord en daarmee zo onafhankelijk als mogelijk is in de voedingsindustrie (100% is niet mogelijk naar mijn idee met de vinger in de pap van de voedingsindustrie, ook bij de EU).

Darmbacteriën kunnen geen verslaving opwekken, dus die relevantie mis ik...

EDIT: nog wat meer bijgeschreven en typfouten verwijderd, haha

Laatst bijgewerkt door secricible op 27-11-14 15:03, in het totaal 5 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-11-14 14:57

Geplaatst: 27-11-14 14:57

Sammie, je haalt wel een boel dingen erbij die niet echt relevant zijn (darmbacterien, aspartaam, spinazie.)

Wat mij betreft blijven we de zaken wel in proportie zien - suiker is niet op hetzelfde niveau verslavend als alcohol of heroine, en het idee van verslaving is dan ook over het algemeen niet zinnig om eetproblemen mee te benaderen.

**Geplaatst**: 27-11-14 15:03

Geplaatst: 27-11-14 15:03

Als je het onderzoek van die bacteriën had gelezen had je de relevantie wel gesnapt vermoed ik. Mijn punt is slechts dit. Mensen die hier roepen stop er gewoon mee roepen dit te makkelijk. Als het namelijk zó simpel was was niet zo’n grote groep te zwaar en een iets kleinere groep véél te zwaar.

Dat van aspartaam leek mij trouwens wel duidelijk..? Daar zijn ook tegenstrijdige onderzoeken in te vinden, waarvan de een zegt dat geen kwaad kan. De andere zegt dat het kanker veroorzaakt. Zo zijn er dus ook tegenstrijdige onderzoeken over het effect van bijv. suikers of vetten die ‘verslaving’ wekken. Men spreekt niet voor niks van een eetverslaving. Woord komt toch ergens vandaan.

Het excuus ik kan er niks aan doen, het is een verslaving is natuurlijk kul. Het is lastig voor je lijf, het is lastig voor jezelf, omdat je bewust moet worden van wat je doet. Maar dat excuus gebruiken om door te blijven eten (terwijl je er eigenlijk vanaf wil) is erg zwak.

Laatst bijgewerkt door Sammie op 27-11-14 15:04, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-11-14 15:03

Geplaatst: 27-11-14 15:03

Qua gewicht/BMI zou ik obesitas zijn. Terwijl ik absoluut niet veel eet. Ik eet ontzettend onregelmatig en heb er absoluut geen patroon in, komt mede door mijn onregelmatige en ongezonde leefstijl. Ik slaap weinig, eet laat (kom vaak laat uit bed, zoals nu bijvoorbeeld. Net uit bed, nog niet ontbeten, ) en dat is ook niet bevorderlijk voor het lichaam. Ja tuurlijk eet ik ongezond, maar veel, nee absoluut niet. Daarbij ben ik ook geen comforteter. Ik heb wel altijd een gezonde eetlust gehad. Nooit problemen met gewicht gehad, tot ik naar een warm land ging, met dezelfde eetlust, en opeens 8 kilo in 2 weken aankwam. Sindsdien is er nog zo'n 20 kilo bij gekomen en eraf is heel moeilijk. Toen had ik trouwens wel een regelmatig leven, zat nog op school en ontbeet ook gewoon. Sinds 2011 ben ik klaar met school en heb veel gereisd en werk nu 2 jaar waarvan veel late diensten en is mijn Onregelmatiger leven begonnen.

Met structuur zou ik veel makkelijker afvallen

dat durf ik zo te zeggen. Een nieuwe baan zou dan wel nodig zijn met vaste diensturen.

**Geplaatst**: 27-11-14 15:07

Geplaatst: 27-11-14 15:07

ik heb nog even wat toegevoegd aan mijn bericht Sammie, gericht op je vorige post, ben altijd van het 100x bewerken, sorry.

Ik roep zeker niet dat het makkelijk is, in tegendeel. Ik heb 100en obese mensen gezien in de praktijk dus ik weet hoe moeilijk het is. Ik ben zelf ook wat te zwaar (zat tegen obesitas aan voor ik begon met gezond eten en veel bewegen, nu alleen nog wat overgewicht), dus je hoeft mij nergens van te overtuigen.
Maar een klein stukje eigen verantwoording voor de situatie is wel terecht.

Ja, er zijn 100 factoren van buitenaf die maken dat het niet zo simpel is als "gewoon stoppen". Maar jezelf op dezelfde lijn zetten als een heroïneverslaafde, die dus letterlijk een ziekte heeft (namelijk verslaving) is onjuist en is je eigen aandeel niet willen zien.
Iemand met overgewicht of obesitas hoeft niet "af te kicken", wel moet je leren met je eetverslaving om te gaan. Het is niet voor niks dat het onderzoek zegt "er bestaat geen verslaving voor voedingsmiddelen, maar een verslaving voor eten". Dat is wat het is, een verslaving aan een bepaald gedrag, niet aan een voedingsmiddel.

En met die "verslaving" blijft wel het stappenplan om er vanaf te komen. En de eerste stap daarin is erkenning. Erkenning van je eigen probleem en je verantwoordelijkheid.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-11-14 15:09

Re: Obesitas net zo duur als roken of oorlog

Geplaatst door de TopicStarter : 27-11-14 15:09

Toch merkte ik na een eetbui dat ik een uur of 6 later echt een enorme suikerdip kreeg en dan graag weer 'sugarhigh' wilde worden en dan weer foute dingen ging eten. Dat was soms echt een vicieuze cirkel, compleet met flauw voelen/slap worden, koud, misselijk etc.

**Geplaatst**: 27-11-14 15:10

Geplaatst: 27-11-14 15:10

Nuance: ieder mens is verslaafd aan eten, dat is niet uniek aan obese mensen. Wie niet eet, gaat dood.

Overigens: uit je tweede onderzoek: "The currently available evidence for a substance-based food addiction is poor, partly because systematic clinical and translational studies are still at an early stage."

Er wordt dus niet uitgesloten dat na onderzoek blijkt dat er wel degelijk ook een substance-based food addiction kan bestaan. We weten het alleen nog niet.

**Geplaatst**: 27-11-14 15:11

Geplaatst: 27-11-14 15:11

Cayenne schreef:
Toch merkte ik na een eetbui dat ik een uur of 6 later echt een enorme suikerdip kreeg en dan graag weer 'sugarhigh' wilde worden en dan weer foute dingen ging eten. Dat was soms echt een vicieuze cirkel, compleet met flauw voelen/slap worden, koud, misselijk etc.

klopt, maar dat is geen verslaving. Als je weet hoe je die suikerdip moet opvangen dan ben je daar direct vanaf.

Prrrr: ja, je hebt gelijk, maar dat is natuurlijk wel anders, haha

**Geplaatst**: 27-11-14 15:13

Re: Obesitas net zo duur als roken of oorlog

Geplaatst: 27-11-14 15:13

Als ik een suikerdip heb bijvoorbeeld na intensief werk en weinig eten neem ik een koffie met 2 klontjes suiker :Y)

werkt fantastisch. Als ik dat niet zou doen en naar eten zou grijpen zou ik mezelf ook volproppen met alles wat ik voor handen krijg