Bokt.nl

Thesserd schreef:

Dat stukje van dat Joden volgens eigen wetten geen eigen land mogen hebben vind ik overigens wel bijzonder is dat echt zo? De vroegere Joden hadden toch ook al hun 'beloofde land', de wetten zijn sindsdien niet veranderd toch? Er was toen toch ook al geen 'verlosser'

Citaat:

Om het probleem op te lossen moet Israël onmiddellijk het hele land bevolken. Overal waar open ruimte is in Judea, Samaria, Gaza en de Golan Hoogvlakte, moeten Joden komen wonen. Er is geen noodzaak de Arabieren te verplaatsen; er is genoeg leeg land. Het idee hier achter is om een realiteit te scheppen. Wanneer Joden zich er vestigen dan is het voor iedereen duidelijk dat Israël Joods land is. Israël moet de balans ten gunste van de Joden maken ten opzichte van de Arabieren. Wanneer er eenmaal voldoende nederzettingen zijn is de klok niet meer terug te draaien. De Arabieren buiten Israël zullen zich realiseren dat de grenzen niet worden verlegd. En de Arabieren binnen Israël zullen begrijpen dat hun toekomst bestaat uit samenleven met de Joden en niet tegen hen te vechten.

MarvanTom schreef:

Lukraak op alles schieten wat beweegt: vnl. op burgers: kinderen, vrouwen, oude mensen, ziekenhuizen, ambulances, schuilplekken van de VN...
WALGELIJK!

Hamas is onstaan door Israel zelf.
Als Israel stopt met bezetten en controleren, verdwijnt Hamas vanzelf.
En dat laatste is iets wat Israel nog nooit heeft geprobeerd: bezet gebied verlaten, netjes de grens aanhouden.
Compleet mesjogge is die regering daar momenteel.

Ik zal een tegeltje opsturen naar Israel :Een goede buur is beter dan een verre vriend.
En nog een: heb uw naaste lief.
En een cd'tje van the Beatles : love is all you need. In repeat stand.

Thesserd schreef:

@
Dat stukje van dat Joden volgens eigen wetten geen eigen land mogen hebben vind ik overigens wel bijzonder is dat echt zo? De vroegere Joden hadden toch ook al hun 'beloofde land', de wetten zijn sindsdien niet veranderd toch? Er was toen toch ook al geen 'verlosser'?

Shadow0 schreef:

Ongelijkwaardige grootheden. Dat zie je ook terug in de cijfers: Israel doodt ongeveer 100 keer zoveel mensen als Hamas. Wat mij betreft ligt de 'schuld' dus niet zomaar in het midden. Israel kan het conflict veranderen, Hamas eigenlijk nauwelijks. Want als Israel eenzijdig stopt dan komt er ruimte voor iets nieuws, als Hamas eenzijdig stopt, dan blijft de situatie in de Gazastrook nog steeds onleefbaar en gaat het kolonisme door.

hahahatsjoe schreef:

MarvanTom schreef:

Lukraak op alles schieten wat beweegt: vnl. op burgers: kinderen, vrouwen, oude mensen, ziekenhuizen, ambulances, schuilplekken van de VN...
WALGELIJK!

Hamas is onstaan door Israel zelf.
Als Israel stopt met bezetten en controleren, verdwijnt Hamas vanzelf.
En dat laatste is iets wat Israel nog nooit heeft geprobeerd: bezet gebied verlaten, netjes de grens aanhouden.
Compleet mesjogge is die regering daar momenteel.

Ik zal een tegeltje opsturen naar Israel :Een goede buur is beter dan een verre vriend.
En nog een: heb uw naaste lief.
En een cd'tje van the Beatles : love is all you need. In repeat stand.

Tsjongejonge ik heb werkelijk nog nooit zo'n onzin gehoord, jij weer er duidelijk geen klap van.

hahahatsjoe schreef:

Fout... Israel doodt zoveel meer mensen omdat Hamas de mensen gebruikt als menselijk schild, omdat de mensen niet weg mogen als Israel gewaarschuwd heeft dat er een aanval komt. Hamas kan ALLES veranderen, maar dat willen ze niet, ze willen dood.

janderegelaa schreef:

Een column uit de Telegraaf:

Niets is verleidelijker dan om in een conflict partij te kiezen voor de zwakkere. Maar de zwakkere partij hoeft niet automatisch het gelijk aan de zijde te hebben. Dat er in de Gaza Oorlog 25 keer meer slachtoffers aan Palestijnse zijde dan aan Israëlische kant vallen zegt niets over de schuldvraag, noch over de vraag of Israël te hard zou optreden.

Zelfs als maar 10 procent van de op Israël afgevuurde raketten doel zou hebben getroffen, zou het aantal slachtoffers aan Israëlische zijde een veelvoud van dat in Gaza zijn geweest. Het lijkt er soms op dat Israël zich voor iedere uit de lucht geplukte Hamas-raket tegenover de wereldopinie zou moeten verontschuldigen. Eerst als er duizenden Israëlische doden zouden vallen zou het land kennelijk pas recht van spreken hebben. De huidige oorlog duurt inmiddels al langer dan de Jom Kippoer Oorlog in 1973 die Israël tegen Egypte en Syrië voerde en die ik – evenals de Zesdaagse Oorlog in 1967 – voor deze krant versloeg.

Hoe het mogelijk is dat Israël in 1973 in kortere tijd twee grote legers op de knieën kreeg dan thans in Gaza met Hamas het geval is? Het antwoord is politiek incorrect maar ik aarzel niet het toch te geven: doordat Israël deze oorlog voert met een hand gebonden op de rug. Het zou met een enkel bombardement naar Syrisch of Russisch voorbeeld in Tjetsjenië – als het daar op uit zou zijn – vele malen meer slachtoffers kunnen maken dan thans na drie weken het geval is en de oorlog sneller kunnen beëindigen.

Ter vergelijking: in Afghanistan werden door het Britse leger 20.000 burgers gedood tegenover 447 Engelse soldaten en in Irak telden de Britten en Amerikanen samen 4500 doden tegenover ongeveer 120.000 omgekomen onschuldige burgers.

De voormalig commandant van de Britse troepen in Afghanistan, kolonel Richard Kemp, vindt de soldaten en officieren van het Israëlische leger maar watjes en neemt het Israël kwalijk dat het met deze stadsoorlog in feite de norm zet voor andere legers die in de toekomst in gelijksoortige situaties moeten optreden.

Zeer ten onrechte wordt de Gaza Oorlog als de zoveelste oorlog gepresenteerd die Israël voert. Israël voert sinds 1948 nog steeds dezelfde oorlog die de naam Israëlische Onafhankelijkheidsoorlog draagt.

In 1947 ging de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties akkoord met de verdeling van Palestina in een Joodse en een Palestijns-Arabische staat. De Joden accepteerden die resolutie; de Arabische staten en Palestijnen verwierpen hem en startten op de dag waarop de staat Israël werd uitgeroepen een oorlog die in verschillende afleveringen tot op de dag van vandaag voortduurt.

In een interview midden jaren zestig met deze krant stak de toenmalige Israëlische premier Levi Esjkol zijn hand uit: „Als de buren willen, hebben we morgen vrede”, luidde zijn boodschap. Let wel, Israël wilde vrede sluiten ver voordat het de Westelijke Jordaanoever, Golanhoogvlakte, Oost-Jeruzalem, Sinai-woestijn en Gaza had bezet.

Als antwoord op dat vredesaanbod bleef het oorverdovend stil tot in 1967 de Arabische staten en de voorganger van de PLO de tijd rijp achtten Israël de zee in te drijven en de Zesdaagse Oorlog uitbrak die de Joodse staat op glorieuze wijze opnieuw won. Daarna volgde in 1973 de Jom Kippoeroorlog, de Libanon Oorlog en een reeks oorlogen in Gaza. De huidige strijd in Gaza is niet anders dan de zoveelste editie van die eerste oorlog in 1948.

Hamas wenst een islamitisch kalifaat in de regio en Israël te vernietigen. Joden dienen – aldus het Hamas-handvest – te worden vermoord en dat niet alleen in Israël maar overal ter wereld.

Dat is de kern van het conflict waar het ook thans om gaat.

Niet om de bezette gebieden, niet om – hoe omstreden en onverstandig die ook mogen zijn – Joodse nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever. Die zijn het gevolg van het conflict en niet de oorzaak.

Israël is pas tot kolonisatie van die gebieden overgegaan toen na de Zesdaagse Oorlog de Arabische staten met een keihard NEE op de Conferentie van Khartoem reageerden op het hernieuwde aanbod van Israël om in ruil voor vrede terug te keren naar de grenzen van voor de Zesdaagse Oorlog. De weigering van Hamas de staat Israël in het gebied te dulden (binnen welke grenzen dan ook) en het streven van Hamas om dood en verderf onder Joden te zaaien is de oorzaak van het lijden van de eigen bevolking.

Israël heeft op de grens bij Gaza een groot veldhospitaal opgetrokken speciaal voor het verlenen van medische hulp aan gewonde Gazaanse burgers. De Israëlische militaire artsen raken er niet overspannen van het vele werk. De burgers in Gaza durven zich er niet te laten behandelen uit angst voor wraak van Hamas dat wel raketten via de tunnels heeft binnen gesmokkeld maar heeft verzuimd ook aan geneesmiddelen voor de bevolking te denken.

Er is inderdaad reden voor medelijden met de Gazanen. Niet voor wat hen wordt aangedaan door Israël, maar door Hamas waarvan de leider Khaled Mashal in Qatar in wanstaltige weelde baadt. Zijn vermogen wordt getaxeerd op enkele miljarden dollars die hij heeft gestolen van zijn creperende bevolking. Compassie met de Gazanen is gewenst, maar om de schuld van hun lijden Israël in de schoenen te schuiven is niet alleen te gemakkelijk maar bovenal volstrekt ongerijmd en onterecht.

Shadow0 schreef:

Brrrrr, de telegraaf, die stookt wel weer lekker.

Coloured schreef:

Goed stuk!
Het nieuws is zo gekleurd. Allemaal slachtoffers aan Palesteinse kant laten zien en de kijkers laten het zich lekker aanleunen.

Citaat:

Israël heeft op de grens bij Gaza een groot veldhospitaal opgetrokken speciaal voor het verlenen van medische hulp aan gewonde Gazaanse burgers. De Israëlische militaire artsen raken er niet overspannen van het vele werk. De burgers in Gaza durven zich er niet te laten behandelen uit angst voor wraak van Hamas

gekvanfleur schreef:

ik snap niet dat er mensen zijn die geloven dat als Israël vandaag de wapens neerlegt Hamas daarmee akkoord gaat..ik zou het nogal naief willen noemen.

Citaat:

Vind het wel grappig dat een vrij feitelijk een dus ook controleerbaar stuk van (het mag een wonder heten) de telegraaf als brrrrr wordt afgedaan. (alles voorstellen en reacties kun je zo terug vinden)