Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-05-10 11:02

Geplaatst: 24-05-10 11:02

MamboBeach schreef:
Wildgirl, dat wat jij opnoemt en andere mensen in dit topic is ook wel even iets anders he, als je ouders allebei verdienen!

En ik mag dit natuurlijk niet zeggen, maar belachelijk dat als je vader zo veel werkt je moeder dat ook even lekker erbij gaat doen. Is hun eigen beslissing uiteraard maar mijn keuze zou niet zijn en zet hier dan ook mijn vraagtekens bij. Maargoed, volledig offtopic.

Zowel mijn moeder als mijn vader vonden het belangrijk carriere te maken; iets te doen met de hersens die ze gekregen hebben.
De 1e 4 jaar van mijn leven heeft mijn moeder haar carriere even opzij gezet omdat ze graag bij mij wilde zijn maar toen ik naar school ging had zij meer tijd en is ze dus ook weer meer gaan werken; ze zat in het onderwijs dus was gemiddeld tegen een uur of 5 thuis doordeweeks.
Mijn vader zat in het zakenleven en draaide dus duidelijk meer uren.

Waarom zou het verkeerd zijn om als vrouw aan je eigen carriere te werken icm kids?
Ik ga het later niet anders doen; als ik hele dagen thuis zit voel ik mij niet fijn; dit straal ik ook uit naar mijn kinderen.

Als alleenstaande moeder is dit natuurlijk moeilijker; dan zul je vaker banen moeten accepteren omdat je simpelweg geld moet verdienen maar ook dan is het goed om bezig te blijven met je eigen ambities.
Heeft iemand er wel eens bij na gedacht wat voor voorbeeld je je kinderen geeft als je als moeder niet hogerop wilt komen,niet aan jezelf wilt sleutelen en járen achter elkaar thuis zit en een uitkering trekt?
Niet bepaald een rolmodel lijkt mij!

@ Jolin, ik wil relatief zeker stellen dat ik op een fijne plek woon, een stabiele relatie heb en voldoende inkomen.
Niet alleen door mijn maandelijkse loonstrookje maar ook door het soort banen wat ik kán krijgen mocht ik ontslagen worden/ontslag willen nemen.
Ik wil goede afspraken met mijn partner maken dat als de relatie ooit stopt we beide de verantwoordelijkheid dragen voor de kids etc

**Geplaatst**: 24-05-10 11:04

Geplaatst: 24-05-10 11:04

jaantsje schreef:
Wat ik hier vaak hoor is niet aan kinderen beginnen voordat je zekerheid hebt maar wanneer heb je zekerheid?

Een leuke som spaargeld, een koophuis, een vast contract en een goedbetalend werk, een werkelijk stabiele relatie met je partner waarbij je elkaar goed kent (dus niet na een jaar aan kinderen beginnen), een partner met eveneens een vast contract en leuk werk, een diploma, psychische stabiliteit van jezelf en je partner...

Daarmee kom je al een leuk eind hoor. Ik gok zomaar dat de vrouw in de openingspost dat niet had toen ze op haar 16de zwanger raakte.

**Geplaatst**: 24-05-10 11:05

Geplaatst: 24-05-10 11:05

BraveSpots schreef:
Er bestaat ook nog zoiets als een tussenweg hoor. Ik kan me dagen herrinderen waarbij ik alleen thuiskwam, en de dagen waarbij we als gezin samen kleurden en spelletjes deden in de tuin.

Ik mistte alleen soms mijn vader, die heel veel uren werkte als zelfstandige, maar dat begrijp ik nu maar al te goed. Ze hebben (naast een mooi huis) hun geld altijd bewaart voor onze toekomst, en daar draag ik nu de vruchten van. Zo kunnen mijn ouders kunnen zonder problemen de studies betalen van ik en mijn boers die we graag willen doen om een voorbeeld te geven.

Dat is heel mooi en heel verstandig maar dat gaat ook niet altijd voor iedereen op. Het lukt een gezin, al zouden ze willen, niet altijd om fulltime te werken. Dan komt er nog bij, de verdiensten.
En idd, je leven kun je niet plannen, dan kun je geen huis, geen paard, niets kopen want als je je werk kwijt raakt, net zoals nu, in de crisis dan heb je dat toch ook niet zo ingepland.
Apart vind ik het dat mensen denken dat je allemaal met zekerheid je leven in kunt plannen en als dat niet zo is, dan is het je eigen schuld. Toch denk ik dat het hier een beetje ontbreekt aan leeftijd en levenservaring en nee, dat bedoel ik niet vervelend maar dat merk je duidelijk.

**Geplaatst**: 24-05-10 11:08

Geplaatst: 24-05-10 11:08

Maar dan is er bij jullie dus wel regelmatig iemand thuis geweest.

Wij waren als koppel ook nog samen, en mijn vriend zette mijn dochter om 8 uur af op het KDV en om half 9 op school later om aan het werk te gaan, ik was om half 7 de deur al uit. Dan haalden we haar om half 7 op als we allebei afgewerkt waren en om 7 uur moest ze weer in bed. Daarna ging ik dan naar de paarden en vriend zat op de computer verder te werken en op te passen tot ik thuis was. En dan waren wij nog samen dus nog wel iets van ruimte in het weekend. Ik kan me er wel iets bij voorstellen hoe het bij alleenstaanden gaat, die behalve dat werk ook nog de boodschappen moeten regelen, het huishouden alleen doen, en alle bijkomstige afspraken die geregeld moeten worden, waardoor er in het weekend ook weinig tijd overschiet. En dan te bedenken dat er met een eenpersoonsinkomen ook nog eens heel weinig overschiet voor extra luxe, waarmee je als koppel je geweten een beetje kunt sussen. Veel respect voor deze dames hoor.

En voor de koppels: ondanks dat ik het zelf ook deed, zou het mijn keuze niet meer zijn en ik ben blij dat ik tijdig het tij heb kunnen keren in het belang van de kinderen.

**Geplaatst**: 24-05-10 11:09

Re: Nederland op zijn best

Geplaatst: 24-05-10 11:09

@urielle, doelde je op mij?

**Geplaatst**: 24-05-10 11:10

Geplaatst: 24-05-10 11:10

MamboBeach schreef:
Toch denk ik dat het hier een beetje ontbreekt aan leeftijd en levenservaring en nee, dat bedoel ik niet vervelend maar dat merk je duidelijk.

Tuurlijk is dat zo

. Ik ben tenslotte ook maar 19 jaar, en ben nog bezig met mijn studie.

Maar ik ben wel zo verstandig om geen kinderen te nemen in de eerste jaren allesinds, tot ik van de volwassen wereld alles eens gezien heb en weet hoe het in elkaar zit.
En dan kan ik wel met enige zekerheid vertellen dat ik op mijn 28ste niet verplicht ergens moet gaan soliciteren als alleenstaande moeder van 4.

**Geplaatst**: 24-05-10 11:10

Geplaatst: 24-05-10 11:10

Wildgirl, maar wat jij hebt meegekregen vanuit huis is voor mij ook geen rolmodel als ik heel eerlijk ben.

Ik ben zelf ook een sleutelkind, toch kies ik er niet voor om dit ook bij mijn kinderen te doen.
En ben zelf helemaal geen uitkeringstype, hoeft voor mij ook niet maargoed als je er recht op hebt mag je er gebruik van maken volgens mij. Dat mogen mensen nu eenmaal in bepaalde situaties, die werken en alleenstaande moeders tot een bepaalde leeftijd van de kinderen, mensen die ziek zijn. Laten we blij zijn dat dit er allemaal is voor deze mensen want voor de lol wil je geen uitkering hebben hoor, zo'n vetpot is het niet.

**Geplaatst**: 24-05-10 11:12

Geplaatst: 24-05-10 11:12

@wildgirl, het komt me allemaal zo berekenend over, stel: je komt uiteindelijk in een scheiding en je kan goede afspraken maken, hoe zit het dan met je verdriet?
Waar laat je je gevoel spreken? Wanneer is het goed geregeld?

**Geplaatst**: 24-05-10 11:15

Geplaatst: 24-05-10 11:15

BraveSpots schreef:
MamboBeach schreef:
Toch denk ik dat het hier een beetje ontbreekt aan leeftijd en levenservaring en nee, dat bedoel ik niet vervelend maar dat merk je duidelijk.

Tuurlijk is dat zo . Ik ben tenslotte ook maar 19 jaar, en ben nog bezig met mijn studie.

Maar ik ben wel zo verstandig om geen kinderen te nemen in de eerste jaren allesinds, tot ik van de volwassen wereld alles eens gezien heb en weet hoe het in elkaar zit.
En dan kan ik wel met enige zekerheid vertellen dat ik op mijn 28ste niet verplicht ergens moet gaan soliciteren als alleenstaande moeder van 4.

Het is heel goed dat je hierover nadenkt hoor!

Maar besef wel dat het in bepaalde families, denk christelijke mensen, het normaal is dat de mensen vrij jong trouwen of moeten trouwen en dan gewoon huismoeder worden. Dan is het best hard om dit zo te lezen denk ik, als je hier niet voor kiest of dat je partner overlijdt.
We hebben het nu over scheidingen maar er overlijden ook partners, dit heb je allemaal niet in handen en voorzie je gewoon niet.

**Geplaatst**: 24-05-10 11:18

Geplaatst: 24-05-10 11:18

MamboBeach schreef:
Wildgirl, maar wat jij hebt meegekregen vanuit huis is voor mij ook geen rolmodel als ik heel eerlijk ben.

Ik ben zelf ook een sleutelkind, toch kies ik er niet voor om dit ook bij mijn kinderen te doen.
En ben zelf helemaal geen uitkeringstype, hoeft voor mij ook niet maargoed als je er recht op hebt mag je er gebruik van maken volgens mij. Dat mogen mensen nu eenmaal in bepaalde situaties, die werken en alleenstaande moeders tot een bepaalde leeftijd van de kinderen, mensen die ziek zijn. Laten we blij zijn dat dit er allemaal is voor deze mensen want voor de lol wil je geen uitkering hebben hoor, zo'n vetpot is het niet.

Mijn ouders hebben mij geleerd verantwoordelijkheid te nemen; als kind niet altijd op de 1e plaats te komen en het beste uit jezelf willen halen.
Te delen,te sparen,geduld te hebben,te genieten van mooie/leuke dingen, vervelende dingen te relativeren etc.
Best een goed rolmodel voor MIJ, dat dit niet voor iedereen zo is begrijp ik ook.

Even ter aanvulling; ik heb in 2009 6 maanden een uitkering gehad wegens een burn out nav een rechtzaak(en hetgeen daarvoor gebeurde waardoor er een rechtzaak nodig was).
Ik walgde van mezelf dat ik iemand anders zijn belastinggeld op at maar, zag ook in dat het op dat moment niet anders kon.
Ik heb mezelf een target van 6 maanden gesteld en idd, de 7e maand was ik weer aan het werk.

@ Jolin; bij een evt scheiding zal ik mijn uiterste best doen het belang van de kids voorop te stellen en idd, die zekerheid kun je niet afdwingen daar moet je op hopen mocht het ooit zover komen.
Mijn eigen gevoel/verdriet zal zeker verwerkt moeten worden maar, niet ten koste van de kinderen.

**Geplaatst**: 24-05-10 11:23

Geplaatst: 24-05-10 11:23

Wildgirl schreef:
@urielle, doelde je op mij?

Nee, ik geloof BraveSpots? beschreef iets over gezellige middagen met de ouders thuis.
Dat was er iig bij mij niet bij, ik was al blij dat er op het werk alleen wat gemopperd werd als ik weer eens afmeldde wegens ziek kind

**Geplaatst**: 24-05-10 11:24

Geplaatst: 24-05-10 11:24

Mijn ouders hadden ook een bedrijf echter aan huis dus moeder was eigenlijk altijd thuis als wij uit school kwamen.
Toen ik trouwde ben ik gestopt met werken voor de kinderen.
Heb hier nooit spijt van gehad, het enige nadeel is dat je nu niet meer aan de bak komt. Diploma' genoeg maar in deze regio een hele hoge werkloosheid.
Ook de jongeren met hbo komen hier niet aan het werk, daar gaat je zekerheid.
In mijn ogen is dit ook een gevolg van de uitzendbureaus.
Vaste contracten? Waar vind je die nog.

**Geplaatst**: 24-05-10 11:27

Geplaatst: 24-05-10 11:27

Wildgirl schreef:
MamboBeach schreef:
Wildgirl, maar wat jij hebt meegekregen vanuit huis is voor mij ook geen rolmodel als ik heel eerlijk ben.

Ik ben zelf ook een sleutelkind, toch kies ik er niet voor om dit ook bij mijn kinderen te doen.
En ben zelf helemaal geen uitkeringstype, hoeft voor mij ook niet maargoed als je er recht op hebt mag je er gebruik van maken volgens mij. Dat mogen mensen nu eenmaal in bepaalde situaties, die werken en alleenstaande moeders tot een bepaalde leeftijd van de kinderen, mensen die ziek zijn. Laten we blij zijn dat dit er allemaal is voor deze mensen want voor de lol wil je geen uitkering hebben hoor, zo'n vetpot is het niet.

Mijn ouders hebben mij geleerd verantwoordelijkheid te nemen; als kind niet altijd op de 1e plaats te komen en het beste uit jezelf willen halen.
Te delen,te sparen,geduld te hebben,te genieten van mooie/leuke dingen, vervelende dingen te relativeren etc.
Best een goed rolmodel voor MIJ, dat dit niet voor iedereen zo is begrijp ik ook.

Even ter aanvulling; ik heb in 2009 6 maanden een uitkering gehad wegens een burn out nav een rechtzaak(en hetgeen daarvoor gebeurde waardoor er een rechtzaak nodig was).
Ik walgde van mezelf dat ik iemand anders zijn belastinggeld op at maar, zag ook in dat het op dat moment niet anders kon.
Ik heb mezelf een target van 6 maanden gesteld en idd, de 7e maand was ik weer aan het werk.

@ Jolin; bij een evt scheiding zal ik mijn uiterste best doen het belang van de kids voorop te stellen en idd, die zekerheid kun je niet afdwingen daar moet je op hopen mocht het ooit zover komen.
Mijn eigen gevoel/verdriet zal zeker verwerkt moeten worden maar, niet ten koste van de kinderen.

Ik ben niet zo'n uitkering behoeftig maar als andere mensen er gebruik van willen maken dan is het hun goed recht. Begrijp je het nu?

**Geplaatst**: 24-05-10 11:30

Geplaatst: 24-05-10 11:30

Wildgirl schreef:
MamboBeach schreef:
Wildgirl, maar wat jij hebt meegekregen vanuit huis is voor mij ook geen rolmodel als ik heel eerlijk ben.

Ik ben zelf ook een sleutelkind, toch kies ik er niet voor om dit ook bij mijn kinderen te doen.
En ben zelf helemaal geen uitkeringstype, hoeft voor mij ook niet maargoed als je er recht op hebt mag je er gebruik van maken volgens mij. Dat mogen mensen nu eenmaal in bepaalde situaties, die werken en alleenstaande moeders tot een bepaalde leeftijd van de kinderen, mensen die ziek zijn. Laten we blij zijn dat dit er allemaal is voor deze mensen want voor de lol wil je geen uitkering hebben hoor, zo'n vetpot is het niet.

Mijn ouders hebben mij geleerd verantwoordelijkheid te nemen; als kind niet altijd op de 1e plaats te komen en het beste uit jezelf willen halen.
Te delen,te sparen,geduld te hebben,te genieten van mooie/leuke dingen, vervelende dingen te relativeren etc.
Best een goed rolmodel voor MIJ, dat dit niet voor iedereen zo is begrijp ik ook.

Even ter aanvulling; ik heb in 2009 6 maanden een uitkering gehad wegens een burn out nav een rechtzaak(en hetgeen daarvoor gebeurde waardoor er een rechtzaak nodig was).
Ik walgde van mezelf dat ik iemand anders zijn belastinggeld op at maar, zag ook in dat het op dat moment niet anders kon.
Ik heb mezelf een target van 6 maanden gesteld en idd, de 7e maand was ik weer aan het werk.

@ Jolin; bij een evt scheiding zal ik mijn uiterste best doen het belang van de kids voorop te stellen en idd, die zekerheid kun je niet afdwingen daar moet je op hopen mocht het ooit zover komen.
Mijn eigen gevoel/verdriet zal zeker verwerkt moeten worden maar, niet ten koste van de kinderen.

Dat is wat ik bedoel, als je er recht op hebt is het toch fijn als het er is en dat jij jezelf een doel hebt gesteld en die hebt gehaald is goed om in de 7e maand weer te gaan werken maar voor hetzelfde geld was het niet gelukt en was je nog niet aan werk toe, dan is het toch fijn dat je ergens recht op hebt en op terug kunt vallen?

**Geplaatst**: 24-05-10 11:52

Re: Nederland op zijn best

Geplaatst: 24-05-10 11:52

Ik snap je mambobeach, was iets te snel met mijn conclusie, sorry daarvoor!

**Geplaatst**: 24-05-10 12:13

Geplaatst: 24-05-10 12:13

jolin schreef:
Er is niemand die beter voor je schaafwonden kan zorgen dan je moeder, een kus werkt beter dan een pleister. En leuk hoor speelgoed, maar geen ouders om mee te spelen, probeer het eens in te voelen. Ouders zijn belangrijk voor aandacht, liefde,voor je gevoel het komt wel goed, dat je er mag zijn, het is zo'n belangrijke basis. De taak omvat meer dan schone kleren en een boterham.
Anders krijg je de generatie kinderen die alleen maar meer wil in materieele zin en nooit bevredigd lijkt te raken, nee gek he!

Helemaal mee eens! Wat heb je aan drie vakanties per jaar, twee auto's voor het vrijstaande huis en de allernieuwste DS-spelletjes wanneer je vader en moeder jouw ontwikkeling voornamelijk via de school/oppas/BSO moeten volgen? Ik snap dat echt niet, je neemt toch geen kinderen voor "even na je werk" en "in het weekend"??

Ik wil zelf overigens wel blijven werken mochten er kinderen mogen komen. Mijn vriend wil dan ook minder werken zodat er op de meeste dagen minstens een ouder thuis is om idd lekker dat kopje thee te drinken, met het huiswerk te helpen en leuke dingen te doen.

**Geplaatst**: 24-05-10 12:25

Geplaatst: 24-05-10 12:25

Ik lees hier enkele ervaringen van kinderen van fulltimers die het geen probleem vonden, heel mooi natuurlijk, maar dat geld niet voor ieder kind zoals bijvoorbeeld:
- kinderen die gepest worden op school en verplicht zijn na schooltijd nog enkele uren met hun klasgenoten door te brengen.
- kinderen die gevoelig zijn voor drukte.
- kinderen die snel moe zijn en een schooldag heel intensief vinden (genoeg kleuters die spontaan behoefte hebben aan een middagslaapje als ze naar school gaan)
- kinderen met leerproblemen die thuis wat extra moeten oefenen.

en zo zijn er nog tal van voorbeelden. Voor sommigen zal het vast geen probleem zijn, maar er is een hele grote groep kinderen die het prettig vinden als (in ieder geval een paar dagen per week) de mogelijkheid er is om na schooltijd op de bank te ploffen, kopje thee en een koekje er bij, enthousiast of soms intens verdrietig na schooltijd gelijk hun verhaal kwijt kunnen, samen met vader of moeder een spreekbeurt voorbereiden, lekker rustig op je eigen kamer spelen zonder lawaai van andere kinderen etc.

**Geplaatst**: 24-05-10 13:48

Geplaatst: 24-05-10 13:48

Wildgirl schreef:
Ik snap je mambobeach, was iets te snel met mijn conclusie, sorry daarvoor!

Geeft niet hoor, als ik de zin zo lees kan ik me voorstellen dat je er een vraagteken bij had!

**Geplaatst**: 24-05-10 18:57

Geplaatst: 24-05-10 18:57

ook ik ben min of meer een sleutelkind, met een extra'tje dat m'n moeder van de ene naar de andere man hopte....
de eerste periode van een mensenleven,tot ongeveer 4 jaar, is een moeder en/of vader veelvuldig in de buurt heel belangrijk voor een kind imo.
dat is een periode waarin ze normen en waarden meekrijgen van hun ouders, vanaf hun 4e krijgen ze dat mede op school.
mijn moeder heeft veel, heel veel gewerkt en periodes amper gewerkt.
ik wist nooit wat ik eind van de middag aan zou treffen.
oppas? heb ik nooit gehad.
aangezien ik niet zo van het buiten spelen was, liet mijn moeder me met een gerust hart als 7/8 jarige 's ochtends om 7u alleen om te gaan werken, zodat ik zelf naar school ging.
ook als ik 's middags thuis kwam was er vaak nog niemand.
leuk? nee!
een rolmodel? absoluut niet!
hebben we er wat aan over gehouden? nee, met dank aan de een na de andere man...

ik wil mijn kind graag een andere basis meegeven, helaas zal ze straks zowieso naar de kinderopvang moeten omdat ik mijn school af wil maken, maar ik heb inmiddels wel een jaar mijn kind op mijn manier en met mijn normen en waarden een begin kunnen geven.
het enige wat ik hetzelfde doe als mijn moeder, is dat ik begonnen ben als alleenstaande moeder.
een bewuste keuze, niet om zwanger te raken maar wel om het te houden.
echter, mijn moeder had wel een knipperlichtrelatie, dus echt alleenstaand was ze ook niet.
mijn vader heeft een heel kleine basis gelegd in mijn opvoeding.
en wat had het anders kunnen zijn!
momenteel voel ik me zowieso niet prettig, maar met een beetje stabielere basis had ik een heel ander leven gehad.
tevens kun je ook pas zeggen of ouders een goede keuze hebben gemaakt, als het kind "probleemloos" opgroeit en een liefdevol, warm, zelfstandig, zorgzaam persoon is geworden.
ik ga dus proberen om er zoveel mogelijk voor mijn kind te kunnen zijn, en niet in de situatie belanden zoals urielle omschreef(wat zij gelukkig heeft kunnen veranderen).
maar als alleenstaande heb je eigenlijk gewoon niet zoveel te willen...
je zal na een bepaalde (uitkerings)periode toch moeten gaan werken, en om het financieel rond te kunnen breien moet je dan zeker 40u per week gaan werken, waardoor je je kind 's ochtends op de kinderopvang afzet, naar school gaat, overblijft op school, weer naar de naschoolse opvang...
en als het kind te "oud" is, komt het alleen in een leeg huis met een beetje pech.

**Geplaatst**: 24-05-10 19:58

Re: Nederland op zijn best

Geplaatst: 24-05-10 19:58

Mijn kinderen worden niet gepest, gaan elke dag met een vriendinnetje spelen of nemen een vriendinnetje mee naar huis. Ik krijg de indruk dat kinderen van thuisblijfmoeders beetje zielig zijn en altijd alleen thuis komen? In ieder geval vind ik de reacties erg overtrokken, mijn kinderen voelen zich er prima bij en ik ook. Misschien is het voor de meeste moeders wel een beetje eng om los te laten?

**Geplaatst**: 24-05-10 20:28

Geplaatst: 24-05-10 20:28

faye schreef:
Mijn kinderen worden niet gepest, gaan elke dag met een vriendinnetje spelen of nemen een vriendinnetje mee naar huis. Ik krijg de indruk dat kinderen van thuisblijfmoeders beetje zielig zijn en altijd alleen thuis komen? In ieder geval vind ik de reacties erg overtrokken, mijn kinderen voelen zich er prima bij en ik ook. Misschien is het voor de meeste moeders wel een beetje eng om los te laten?

Deze zin begrijp ik niet.

**Geplaatst**: 24-05-10 20:51

Geplaatst: 24-05-10 20:51

Ik ben 11 jaar allenstaand moeder geweest. Zwanger eindexamen gedaan, later in de avonduren gestudeerd. Verdien nu een goede boterham, heb sinds mijn zoon 3 is, drie dagen per week gewerkt (naast schoo, daarvoor werkte ik alleen zaterdag en donderdag avond, en woonde bij mijn moederl). Verdiende daar 1.300 gulden netto mee. Kind zat op elke sport die hij wilde, heb hem leren fietsen en was/ben gewoon zijn mama, en hij is nu een welaangepaste, werkende jongen van 20. Het kan dus wel, kwestie van keuzes maken.

Daarbij is bijstand 10.912 per jaar. Minimumloon 18.242. Dan kom je dus met 24 uur werken tegen minimumloon nog aan de bijstandsnorm. En dat red je echt wel als de kinders op school zitten. Je moet ook wel willen he!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-05-10 21:04

Re: Nederland op zijn best

Geplaatst door de TopicStarter : 24-05-10 21:04

Patty jij woonde bij jouw moeder waar jouw zoon dus een goed huis had. Deze moeder heeft 4 kinderen en woont alleen dat is een verschil. En over het niet willen, zij wil wel. Alleen heeft zij altijd in horeca gewerkt omdat dat in de avonduren was en dan haar partner thuis was. En die bijstand is wel leuk uitrekenen, maar dit gaat niet op als jouw werktijden dus juist de werktijden zijn wanneer de kids van school komen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-05-10 21:06

Geplaatst door de TopicStarter : 24-05-10 21:06

faye schreef:
Mijn kinderen worden niet gepest, gaan elke dag met een vriendinnetje spelen of nemen een vriendinnetje mee naar huis. Ik krijg de indruk dat kinderen van thuisblijfmoeders beetje zielig zijn en altijd alleen thuis komen? In ieder geval vind ik de reacties erg overtrokken, mijn kinderen voelen zich er prima bij en ik ook. Misschien is het voor de meeste moeders wel een beetje eng om los te laten?

Faye zij wil wel loslaten en werkt nu toch ook???

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-05-10 21:09

Re: Nederland op zijn best

Geplaatst door de TopicStarter : 24-05-10 21:09

Voor de andere die telkens zeggen je moet wel willen werken.
Zij werkt nu toch?? Alleen fulltime is niet mogelijk. Dat is onmogelijk om te combineren met 4 kids en een huishuiden.
Ja misschien wel als je een baan hebt van 8 tot 17.00, maar die heeft zij dus niet. Ik heb respect voor deze mevrouw die ondanks alles haar beste beentje voor zet en het er het beste van wil maken. Daarom hebben wij haar aangenomen, door haar positieve kijk op alles. Het was immers veel makkelijker geweest om iemand aan te nemen die geen kids had en je niet hoeft af te vragen of ze wel komt als een van haar kids ziek is etc.