Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Tigress schreef:Mochten er mensen het 3fm berichtje van puck gemist hebben (ik weet niet of de link hier al was geplaatst of niet), hier is het terug te luisteren:
http://www.3fm.nl/nieuws/detail/359666/ ... n-MH17-zat
Werd er zelf even stil vanZo jong je beste vriendin al verliezen...
Tigress schreef:Mochten er mensen het 3fm berichtje van puck gemist hebben (ik weet niet of de link hier al was geplaatst of niet), hier is het terug te luisteren:
http://www.3fm.nl/nieuws/detail/359666/ ... n-MH17-zat
Werd er zelf even stil vanZo jong je beste vriendin al verliezen...
Citaat:Gisteren was je er nog. Je was vriendin, opa, moeder, klasgenoot, de buurman, een collega, die jongen aan de kassa, dat leuke stel van verderop in de straat. Gister nog zwaaiden naasten je uit op het vliegveld. Je was een vakantieganger op weg naar zon, zee en strand, een uitwisselingsstudent op weg naar familie, een professor op weg naar een conferentie.
Vandaag ben je een slachtoffer. Een slachtoffer van een strijd waar je helemaal niets mee te maken had. Slachtoffer van geweld dat even zinloos is als dweilen met de kraan open.
Ik ken je niet en toch ben je constant in mijn gedachten. Vakantie vieren voelt ineens egoïstisch wanneer ik denk aan het verdriet van de mensen die je gister nog uitgezwaaid hebben. De mensen die hoopten op een veilige terugkeer. Die nog steeds hopen dat ze straks zullen ontwaken uit een nachtmerrie.
Ik blijf aan je denken. Hoe je gisterochtend vol vrolijke verwachtingen in het vliegtuig stapte naar je exotische bestemming.
Het beeld van een Lonely Planet tussen de brokstukken getuigt van de plannen die je had. De wereld zien, een prachtig land ontdekken.
Ik sluit mijn ogen en ga in gedachten met je mee. Langs de douane, door de bagagecheck en richting de gate en op zoek naar je zitplaats in het voertuig.
Verder durf ik niet. Mijn hoofd kan het niet aan te bedenken wat je moet hebben gedacht toen het vliegtuig dat je naar je bestemming zou moeten brengen ineens naar beneden tuimelde. Ik hoop niets, maar vrees het ergste.
Ik ken je niet. Ook voor mij ben je een naamloos slachtoffer van zinloos geweld.
Toch voelt mijn hart zwaar. Het voelt zwaar omdat ik weet dat ik me met geen mogelijkheid kan voorstellen hoe het zou zijn als je mijn geliefde was. Mijn moeder, mijn opa, mijn vriendin of collega.
Ik ken je niet, maar toch ben je constant in mijn gedachten. Jij, je naasten en alle mensen die om je rouwen.
REST in PEACE lieve onbekende.
Mijn hart en gedachten zijn bij de mensen die je moeten missen en op de één of andere manier iemand steun te kunnen verlenen. Gewoon omdat je net zo goed mijn naaste had kunnen zijn.
vuurneon schreef:Lijkt mij wel heel moeilijk voor de nabestaanden als je je dierbare niet meer kunt zien. Nu kunnen ze met reconstructie nog prachtige dingen doen, maar als het té erg is met het lichaam of gebrek aan lichaamsdelen of door ontbinding tja... Je ziet je geliefde niet meer terug. Je moet maar aannemen dat hij/zij ook echt in die kist ligt.
Vjestagirl schreef:vuurneon schreef:Lijkt mij wel heel moeilijk voor de nabestaanden als je je dierbare niet meer kunt zien. Nu kunnen ze met reconstructie nog prachtige dingen doen, maar als het té erg is met het lichaam of gebrek aan lichaamsdelen of door ontbinding tja... Je ziet je geliefde niet meer terug. Je moet maar aannemen dat hij/zij ook echt in die kist ligt.
Ik weet niet of ze het echt kunnen verbieden, het zien van een lichaam. Ik kan me wel voorstellen dat ze het héél sterk afraden, want het kan niet leuk zijn om je geliefde te zien zoals ze eruit zien nadat ze 10km gevallen zijn.
Stephanie_86 schreef:dit schreef een conculega van een ander beveiligingsbedrijf dan waar ik werk deze dame heeft de desbetreffende vlucht gecheckt
ook ik stond vandaag met een ander gevoel op de lanes toen ik de mensen een fijne vlucht wensde nadat ze gecontroleerd waren.....
Onze wereld. De wereld op Schiphol
Hang in there, lieve collega's (L)
Welkom op Schiphol: mijn wereld van werk en plezier
De bestemming voor elk land vind je hier
Zoveel passagiers elke dag
De een met een frons, de ander met een lach
Nieuwe vlucht, nieuwe gate
Nooit wetende hoe je heet
Ik zie je voorbij gaan
Eenmaal bij de check zie jij ook mij staan
Ik zie de kleur van je ogen, de blik terwijl je wacht
Een vriendelijke knik als je naar me glimlacht
Oog in oog voor de eerste keer
Waarschijnlijk zien wij elkaar hierna nooit meer
Ik stel je gerust voor de reis die komen gaat
Niet denkend aan die gevaarlijke wereld vol met haat
Ik wens je een fijne vlucht
Slechts enkele momenten voordat je verdwijnt in de lucht
Al dit contact; zonder iets van je te weten
Eigenlijk was ik jouw gezicht al lang weer vergeten
Nu ben je weg, bij ons vandaan
En ik wist niet eens je naam