Blue_Eyes schreef:Zelfs als Venusiaan ben ik het met jouw Martiaanse mening eens in deze

em wat vind je van andalucía

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
superwoman schreef:fargo schreef:Ook al doe je heel iets anders er is geinvesteerd in je mentale ontwikkeling zodat je in staat bent om op een behoorlijk niveau te kunnen werken en functioneren. Als je dan thuis zou gaan zitten, is dat toch een stukje kapitaalvernietiging.
kapitaalvernietiging![]()
Volgens mij kun je die mentale ontwikkeling ook goed gebruiken bij de opvoeding van je kinderen hoor!
Kunnen de kinderen ook beter van worden en is het dus een investering
Volgens mij is het goed dat mensen kunnen kiezen! Overal zitten voor en nadelen aanvast en lijkt mij een beetje verschil in opvoeding juist goed.
VogeltjeM schreef:Klopt, als deze man verder geen behoefte had aan de verbondenheid/intimiteit/het gezinsleven met een liefdespartner.
fargo schreef:Kennis is ook kapitaal hoor.
En ik denk dat je (jonge) kinderen gemiddeld thuis niet zoveel aan commerciele economie en marketing hebben maar daar gaat het niet om. Tuurlijk moet je kunnen kiezen, en mijn keuze is dat ik wil werken en wat wil doen met wat ik kan en wat ik geleerd heb. En ik denk dat de meeste moeders die bijvoorbeeld nog een beetje werken naast het moederschap interessantere moeders zijn dan degenen die thuis blijven. Daarnaast is Opvoeden iets van vaders én moeders, ik zie niet in dat moeders het leeuwendeel altijd op zich moeten nemen, zo verandert er nooit eens wat.
Brainless schreef:Maar waarom moet er dan wat veranderen?
De meeste huismoeders (en hun partners!) zijn tevreden over hun situatie.
Daar gaat het toch om.... de keuze om te werken of thuis te blijven! (indien mogelijk).
superwoman schreef:Opvoeding vind ik ook iets voor vader én moeder, snap niet waarom dat niet samen zou gaan als de moeder niet werkt.
VogeltjeM schreef:Mannen en vrouwen zijn wel degelijk gelijk, na wetenschappelijk onderzoek zijn de verschillen minimaal gebleken.
Huertecilla schreef:VogeltjeM schreef:Klopt, als deze man verder geen behoefte had aan de verbondenheid/intimiteit/het gezinsleven met een liefdespartner.
Hoezo? Een leuke sportieve vriendin om mee te gaan paardrijden of bergbeklimmen moet je niet primair onder vrouwen met kinderen zoeken![]()
Dus die vriendin kan hij gerust ook ´hebben´.
Dat is best wel rúk in de perceptie van menig man. Het is echt maar zelden dat die leuke sportieve avontuurlijke backpacker waar hij verliefd op was na het tweede kind weer mee op pad wil, nog bestáát!
Huertecilla schreef:superwoman schreef:Opvoeding vind ik ook iets voor vader én moeder, snap niet waarom dat niet samen zou gaan als de moeder niet werkt.
Omdat pa dan doorgaans druk is met kostverdienen is ma VEEL meer tijd met de kinderen bezig. Dat ´samen´ is dus al totaal uit het evenwicht. Dat is dan opvoeden door ma met pa die inspraak heeft.
Samen opvoeden is een leuk verhaal wat alleen opgaat als beiden evenveel kwali-tijd met de kinderen hebben.
Ook is kwaliteitscommunicatie tussen de ouders een voorwaarde anders is er geen samen maar tweevoudig.
Huertecilla schreef:VogeltjeM schreef:Mannen en vrouwen zijn wel degelijk gelijk, na wetenschappelijk onderzoek zijn de verschillen minimaal gebleken.
Vrouwen baren kinderen, mannen niet.
Vrouwen worden ongesteld, mannen niet.
Mannen zijn fysiek zo´n kwart sterker. Daarbij meer geneigd risicos te nemen.
Vrouwen hebben een eigen bak vol sterktes; andere dan mannen.
Als er een paar bomen om moeten en tot handige kachelhoutjes verwerkt, heb je meer aan twee modale mannen dan aan twee modale vrouwen.
Dat ligt exact andersom wanner er iets met langdurige concentratie nauwgezet moet, zoals strakke kleding naaien.
Ik begijp niet waarom die verschillen zo nodig geminimaliseerd moet worden. Maak er gebruik van
fargo schreef:Superwoman: Als vader ongeveer 80 % van de tijd niet aanwezig is omdat hij wel fulltime werkt dan is opvoeden in mijn optiek toch meer de rol van de moeder. Dat "samen" stelt dan niet zoveel voor.
Precies zoals Huertecilla het ook zegt ..
Niet werken geen kennisvernietiging? Ben het hier niet mee eens.
Als je je kennis lange tijd niet gebruikt, dan wordt die roestig en kun je hem later niet zo makkelijk meer oppakken of deze is zelfs al verouderd. Het simpelste is dat al te zien aan bijvoorbeeld een taal die je niet vaak gebruikt maar die ik bijvoorbeeld wel op het HEAO heb gehad: Spaans. Mijn Spaans is niet eens roestig te noemen, die is bijna non-existent. Dat gebeurt ook met andere onderdelen van de kennis die je hebt opgebouwd, dat zakt weg en wordt uiteindelijk practisch onbruikbaar.
Daarnaast is een stukje uitdaging om scherp te blijven op de manier zoals je aan het werk bent is vlgs mij gewoon belangrijk. En om een andere kader te hebben dan alleen maar je gezin en nog op een andere manier actief aan de samenleving mee doen.
fargo schreef:Niet werken geen kennisvernietiging? Ben het hier niet mee eens.
Als je je kennis lange tijd niet gebruikt, dan wordt die roestig en kun je hem later niet zo makkelijk meer oppakken of deze is zelfs al verouderd.
superwoman schreef:quote="Huertecilla"superwoman schreef:Opvoeding vind ik ook iets voor vader én moeder, snap niet waarom dat niet samen zou gaan als de moeder niet werkt.
Omdat pa dan doorgaans druk is met kostverdienen is ma VEEL meer tijd met de kinderen bezig. Dat ´samen´ is dus al totaal uit het evenwicht. Dat is dan opvoeden door ma met pa die inspraak heeft.
Samen opvoeden is een leuk verhaal wat alleen opgaat als beiden evenveel kwali-tijd met de kinderen hebben.
Ook is kwaliteitscommunicatie tussen de ouders een voorwaarde anders is er geen samen maar tweevoudig./quote Huertecilla
hmm, volgens mij ben je als ouders 1 front en bespreek je de belangrijke dingen en de manier van opvoeden. Dat de 1 meer daarvan uitvoert zie ik niet als obstakel bij het samen opvoeden. Samen opvoeden doe je imo op een manier dat beide partijen tevreden zijn over de gekozen opvoeding en tijdbesteding.het woord "inspraak" vind ik te kort doen.
Hoe noem je het dan wanneer het kind véél naar de opvang gaat. Opvoeding van de ouders maar voornamelijk van de opvang?
VogeltjeM schreef:Dit is het debat tussen minimalisme en maximalisme. Ik geloof in de gulden middenweg, jij blijkbaar in het tweede. Dat geeft niets, ieder de opvatting waar hij zich het prettigst bij voelt en die aansluit bij zijn ervaringen. Ik haalde dan ook puur aan wat de wetenschap heeft bewezen: dat de modale man en de modale vrouw helemaal niet zoveel van elkaar verschillen. Qua psychologie dan. De lichamelijke verschillen tussen mannen en vrouwen vind ik in deze discussie niet relevant: menstruatie of fysiekek kracht heeft weinig te maken met of iemand thuis wil blijven voor de kinderen of niet.
fargo schreef:Ik vind het zo jammer dat kinderen op die manier veel minder van hun vader meekrijgen dan van hun moeder. Mijn vader werkte ook fulltime en mijn moeder was in principe huisvrouw. De band met je ouders is daardoor gewoon heel verschillend. Je moeder is veel dichterbij, meer vertrouwenspersoon, etc.
DAT mist een vader, maar dat mist een kind ook.
En tegenwoordig zou je het toch echt samen kunnen doen, door beiden deeltijd te werken.
Huertecilla schreef:VogeltjeM schreef:Dit is het debat tussen minimalisme en maximalisme. Ik geloof in de gulden middenweg, jij blijkbaar in het tweede. Dat geeft niets, ieder de opvatting waar hij zich het prettigst bij voelt en die aansluit bij zijn ervaringen. Ik haalde dan ook puur aan wat de wetenschap heeft bewezen: dat de modale man en de modale vrouw helemaal niet zoveel van elkaar verschillen. Qua psychologie dan. De lichamelijke verschillen tussen mannen en vrouwen vind ik in deze discussie niet relevant: menstruatie of fysiekek kracht heeft weinig te maken met of iemand thuis wil blijven voor de kinderen of niet.
Als de de grote verschillen uitsluit blijven er kleine verschillen over. Gek zeg.
Man en vrouw zijn echter niet alleen psyche. Mannen wel veel sterken. en onvorzichtiger en vrouwen wel ongesteld en dat maak ook psychisch 1 op de 3 weken anders.
Mannen en vrouwen zijn FORS verschillend. Beiden dragen op een totaal andere, maar gelijkwaardige manier aan één soort; de mens.
Je hoeft de verschillen niet te ´accepteren´. Ze zijn fantástisch; geniet ervan.
Ik vind een compromis inderdaad vaak helemaal niets. Niet voor de ene, niet voor de ander. Twee keer niks.
Er zijn ziljoenen mensen. Zoek gewoon een complementair persoon, de win-win. Maximaliseer je lol. Beider lol. Niks compromis daarin
superwoman schreef:fargo schreef:Superwoman: Als vader ongeveer 80 % van de tijd niet aanwezig is omdat hij wel fulltime werkt dan is opvoeden in mijn optiek toch meer de rol van de moeder. Dat "samen" stelt dan niet zoveel voor.
Precies zoals Huertecilla het ook zegt ..
Niet werken geen kennisvernietiging? Ben het hier niet mee eens.
Als je je kennis lange tijd niet gebruikt, dan wordt die roestig en kun je hem later niet zo makkelijk meer oppakken of deze is zelfs al verouderd. Het simpelste is dat al te zien aan bijvoorbeeld een taal die je niet vaak gebruikt maar die ik bijvoorbeeld wel op het HEAO heb gehad: Spaans. Mijn Spaans is niet eens roestig te noemen, die is bijna non-existent. Dat gebeurt ook met andere onderdelen van de kennis die je hebt opgebouwd, dat zakt weg en wordt uiteindelijk practisch onbruikbaar.
Daarnaast is een stukje uitdaging om scherp te blijven op de manier zoals je aan het werk bent is vlgs mij gewoon belangrijk. En om een andere kader te hebben dan alleen maar je gezin en nog op een andere manier actief aan de samenleving mee doen.
Mijn eerste stuk ging ook over het samen opvoeden en ik heb hierna ook nog uitgebreider daarop gereageerd.
Kennis niet gebruiken is wat anders dan thuis blijven. Er zijn genoeg "thuisblijvers" die hun kennis zelfs vergroten, zonder dat zij een baan hebben.
.
fargo schreef:Ik vind het zo jammer dat kinderen op die manier veel minder van hun vader meekrijgen dan van hun moeder. Mijn vader werkte ook fulltime en mijn moeder was in principe huisvrouw. De band met je ouders is daardoor gewoon heel verschillend. Je moeder is veel dichterbij, meer vertrouwenspersoon, etc.
DAT mist een vader, maar dat mist een kind ook. knip
VogeltjeM schreef:Ik kan de laatste twee zinnen (die over de compromis) even niet linken aan onze persoonlijke conversatie of aan het stukje erboven. Kun je dit misschien toelichten?
VogeltjeM schreef:fysieke kracht/andere fysieke eigenschappen hebben weinig te maken met of iemand geschikt is om te werken.
Huertecilla schreef:fargo schreef:Ik vind het zo jammer dat kinderen op die manier veel minder van hun vader meekrijgen dan van hun moeder. Mijn vader werkte ook fulltime en mijn moeder was in principe huisvrouw. De band met je ouders is daardoor gewoon heel verschillend. Je moeder is veel dichterbij, meer vertrouwenspersoon, etc.
DAT mist een vader, maar dat mist een kind ook.
En tegenwoordig zou je het toch echt samen kunnen doen, door beiden deeltijd te werken.