Brainless schreef:Dan nog zou ik persoonlijk willen blijven werken. Werken is niet alleen voor 't geld, maar ook sociale contacten, verandering van een omgeving, het kan een verrijking zijn en noem maar op.
Ik heb in het begin (toen de kids klein waren) ook nog gewerkt, maar toen het kon ben ik gestopt.
Nu ben ik behulpzaam op school (als je ziet hoeveel moeite het de school koste om genoeg voorleesmoeders te krijgen...), toen ik nog niet verhuisd was paste ik weleens op de kids van mijn vriendin. Ik heb genoeg sociale contacten naast die van mijn gezin, maar ik ken ook mensen die geen behoefte hebben aan extra contacten; niet iedereen is een mensen mens.
Ik heb altijd een drukke baan gehad en was helemaal in de veronderstelling niets anders te willen. Ook dacht ik dat ik het vervelend zou vinden om helemaal thuis te zitten, maar nu? Ik vind het helemaal super. Ik ben er als mijn kids thuis komen, ik kan zelf met mijn kids naar clubs/zwemles/schoolreisjes/sportdagen ed.
Ook heeft mijn zoon extra begeleiding naast school wat ook veel tijd en reistijd vergt.
Naschoolseopvang is tot groep 8 en dan? Je moet dan wel een gastouder kunnen vinden (in de buurt) waar je kind naar toe kan. Hier in de buurt gaat dat niet lukken, maar dat vind ik dus nu ook geen probleem omdat ik niet van plan ben om overdag te gaan werken.
Als een kind naar klas 1 gaat is het 12, dan kan het toch wel alleen thuis zijn 's middags?
Ik wil later zeker blijven werken naast m'n kinderen. Ik wil dolgraag kinderen, maar vind het zonde om zo hard te leren voor niks, persoonlijk. + Dat ik niet geheel afhankelijk wil zijn..