Bokt.nl

Lusitana schreef:

De familie van de McCanns zeggen dat het echtpaar kwaad is omdat ze vernomen hebben dat Moita Flores (criminoloog) in een TV serie over een vermist meisje zou kunnen gaan opdraven en vinden het misselijk dat ze geld verdienen ten koste van Maddie.

Lusitana schreef:

Geloof jij het? Dat er nog wat van over blijft?

Citaat:

Het Britse roddelblad "Daily Mirror" heeft gisteren een rectificatie gepubliceerd over een opinie artikel van de colomnist Tony Parsons, die de "Portugese ambassadeur" beschuldigde van vinden dat de relaties tussen Portugal en Engeland "ernstig in gevaar waren"door de zaak McCann. De krant geeft toe dat de ambassadeur nooit zulke woorden heeft geuit. Het artikel van Parsons creëerde een golf van verontwaardiging in Engeland en was motief voor "een record aantal klachten" bij de Commissie van Klachten tegen de Pers.
Parsons, die de ambassadeur Santana Carlos vroeg zijn "stomme sardientjes vretende bek"te houden * gaat de diplomaat een brief met verontschuldigingen sturen.
In een declaratie aan het agentschap Lusa, blijkt dat Santana Carlos dit een oplossing "in verhouding" vindt om de zaak te sluiten.

Lusitana schreef:

Ze?

Sorry, ik kon nog niet vertalen ik was in het ziekenhuis, ben net terug.

Laura_ schreef:

ik lees net op dat nieuws van msn dat maddie gevonden is.. kan dat kloppen?

katiavl schreef:

Hahaha nu je het zegt, maar is het niet die dingen dat je gaat zien als je er op let. Geen idee, vraag me gewoon af wat heeft dit verhaal meer, dan de andere mensen die zoveel gezien hebben.

Citaat:

Telkens als er eenopvolging van wrede acties is, of het nu moorden, ontvoeringen, terroristische aanvallen zijn, het eerste wat het geheugen van gezod verstand doet, is samenhang zoeken en analogiën verwerken via algemene oordelen om tot een soort van oplossing te komen. Wanneer deze feiten een sterke impact hebben op de gemeenschap wordt er nog meer gehangen aan overtuiging. Het is dus niet vreemd dat, na de verdwijning van Mari luz er ineens identificatie met de zaak Maddie ontstaat en dat men tot een gemakkelijk idee komt dat ze met elkaar te maken hebben, dat ze beiden slachtoffer zijn van een pedofiel.

Maar er zijn geen overeenkomsten. Buiten dat het redelijk vlak na elkaar gebeurd is, zijn d ezaken absoluut verschillend. Om te beginnen de ruimtes waar het plaatsvond. Maddie verdween uit de kamer waar ze sliep, naast de tweeling, in een onderdak, vakantie nog wel, van de ouders.
Mari Luz verdween van een openbare ruimte. De tijd is ook anders. Het engels meisje verdween 'savonds, het spaanse overdag. Er is ook een verschil in oord. Mari Luz verdween van een straat in de wijk - die de zone in Huelva kent, weet dat we het hebben over een arme gemeenschap, armoedige huizen of eenvouding van opzet, bewoond door mensen die het economisch moeilijk hebben, waar de straat belangrijk is. Spelen op straat in Torrejon is sociaal normaal, er zijn contacten met buren de intersociale contacten zijn duidelijk aanwezig. Het is normaal dat een moeder een kind op boodschappen uitstuurt. In dat opzicht kun je niet zeggen dat de ouders van Mari Luz haar in de steek gelaten hebben. Die ruimte is het territorium van de gemeenschap. Maddie en de tweeling werden door de ouders in de steek gelaten, in een vreemd land, in een huis met kwalitiet, maar omdat ze er zo kort verbleven, vreemd voor de kinderen. Ze zetten zich op een zuipen terwijl de kinderen in de steek gelaten werden. Maar in een veilige ruimte, gecontroleerd, zonder ruimte om als ontvoerder natuurlijk te kunnen bewegen. De openbare ruimte is bij uitstek de plek waar ontvoeringen plaatsvinden. Op straat, grote ruimtes, stranden, of concentraties van mensne in de open lucht. De privé ruimte, van het huis, is het territorium van de liefde , het geweld, tederheid en dood. Maar het verschil blijft hier niet bij. De ouders van Mari Luz spraken meteen met de autoriteiten. De politie wist pas veel later dan de Britse diplomaten en sky News van Maddie. De ouders van Mari Luz stellen zich bloot, met hun leed en kwelling, aan de politie en de gemeenschap. De ouders van Maddie volgen het pad van emotionele oproepen, maar zonder samenhangende verklaringen over wat er gebeurd is. Ze brachten een helper die de pers vertelt wat ze willen horen, maar zij zelf, toen het tijd was, weigerden te spreken en vertrokken. Het georganiseerde web wilde nooit spreken over details van de zaak. Ze kozen voor het beledigen van de PJ en het land dat ze herbergde.

De waarheid, de trieste waarheid is, dat er twee kinderen zijn verdwenen. een is, bijna zeker, dood. De andere hopen de autoriteiten haar nog levend te vinden. Helaas zijn het niet de eerste en zullen het niet de laatste zaken zijn. Het zijn zaken uit ons leven. Helaas.

Francisco Moita Flores, Professor universitário