Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-06-24 21:22

Geplaatst: 05-06-24 21:22

pateeke schreef:
Dat ben ik niet helemaal met je eens. Ja, er moet gezocht worden naar hoe we dit anders, beter kunnen aanpakken, maar of hogere opleiding, meer dossiervorming, risico-afweging enz daar het verschil in gaan maken...?

Niet 'het' verschil, maar wel 'een' verschil. We weten dat er veel mis gaat in de jeugdzorg, en dat is onder andere door de onwetenschappelijke en onzorgvuldige manier van werken. Dat kun je verbeteren door wetenschappelijker en zorgvuldiger te werken. Op z'n minst hou je dan een boel kinderen thuis die niet uit huis gehaald moeten worden.

En zelfs al zou dat voor dit meisje misschien niets veranderd hebben - er worden veel te veel kinderen blootgesteld aan risico's en trauma's van uithuisplaatsing en voor die toekomstige kinderen maakt het in elk geval uit.

Citaat:
Je kan wel heel mooi de statistiekjes van buiten leren en kunnen opdreunen hoe waak iets voorkomt volgens de statistieken, maar als je dan geconfronteerd wordt met die éne procent die de uitzondering vormt, dan verval je snel in: "ach nee, dat gebeurt echt niet".

Dat is een eh... curieuze opvatting van opleiding. Als je denkt dat dat is wat goede opleiding inhoudt dan snap ik wel dat het zo'n zootje is.

Want nee, dat is niet hoe het werkt. Bij goede opleidingen hoort juist ook dat je verder gaat dan de makkelijke feitjes, aanpakken en statistieken, maar ook leert hoe je tot goede conclusies komt. Hoe je feiten van interpretatie scheidt. Hoe je dingen zorgvuldig vastlegt en hoe je vooringenomenheid daarin (enigzins) kunt voorkomen. Hoe je op het werk van jezelf en anderen kunt reflecteren.

Hier hoort het vakgebied echt een stap naar voren te doen, om niet te blijven hangen in amateurisme - maar die stap wordt maar heel weinig gezet, en er wordt meer energie besteed aan het herhalen waarom dit niet kan dan om het gewoon te doen. Dat zijn keuzes. (En keuzes waar kinderen de dupe van worden.)

Overigens hou je ook daar gewelddadige pleegouders niet zomaar mee tegen, maar je kunt de problemen wellicht wel veel eerder opmerken en ook anders afhandelen. De reflexmatige afweer kan echt anders als je dat zou willen.

Citaat:
Een goede hulpverlener heeft een degelijke opleiding gehad, stelt zich leerbaar op, kan omgaan met feedback, is in de eerste plaats ook mens (maar legt zijn/haar problemen niet bij de client) én heeft (levens)ervaring.

Tsja, dat is alleen aantoonbaar niet waar voor de sector. Als je het dan over een verschil tussen theorie en praktijk hebt.... Leuk dat het zo zou 'moeten' werken en dat dat is hoe een goede hulpverlener zou moeten zijn - maar de sector als geheel functioneert niet op die manier.

Citaat:
En dossiervorming: dat is uiteraard nodig maar ook zeker niet heilig. Voor sommige instanties ben je als cliënt "een dossier", men kent je niet, enkel maar van wat men leest op papier. En daar sluipen er ook fouten in...

En op dat soort slechte dossiers worden kinderen uit huis geplaatst, en blootgesteld aan alle risico's van de jeugdzorg.

Niet heilig, maar het is wel echt nodig dat dit in de basis gewoon klopt. Als je al op zo'n fundamenteel onderdeel de mist in gaat is het echt onvermijdelijk dat er dingen mis gaan. En je bent hier, wederom, gewoon alle flutexcuses aan het herhalen die er altijd bijgehaald worden. Zo praat de sector zichzelf voortdurend aan dat er eigenlijk niets veranderd kan worden.

Citaat:
Zoals eerder gezegd: er moet imo gekeken worden hoe zulke dingen zich in de toekomst niet meer voordoen.

Maar van een aantal dingen weten we allang hoe we ze kunnen verminderen. (Niet helemaal voorkomen maar wel verminderen.) De signalen van kinderen zelf serieus nemen bijvoorbeeld. En behoorlijk onderzoek doen, in plaats van af te gaan op vluchtige en vooringenomen indrukken. Dat is niet nieuw - dat wisten we vorig jaar en 5 jaar geleden ook al.

Citaat:
Wat ik hiermee voornamelijk wilde zeggen is dat de discussie die we nu aan het voeren zijn offtopic is en we terug naar de kern van het topic zouden moeten gaan: wat er met dit kind gebeurd is en het feit dat zulke zaken zich in de toekomst niet meer zouden mogen voordoen.

Maar dit is de kern. Deze situatie kon ontstaan doordat er een lange geschiedenis is van een jeugdzorg die niet effectief opkomt voor de veiligheid van kinderen.

**Geplaatst**: 05-06-24 21:29

Geplaatst: 05-06-24 21:29

pateeke schreef:
Weet je Shadow, laat het gewoon rusten. We zijn het niet eens en zullen het ook niet eens worden.

Ik peins er niet over om het te laten rusten. Maar de boodschap is duidelijk: een boel mensen willen gewoon even een feelgood-momentje hebben in de constatering dat het heel erg is dat er een meisje in het ziekenhuis geslagen is, maar daarna moet het toch vooral lekker makkelijk en gezellig blijven. Dan doen we alsof niemand dit had zien aankomen en niemand dit had kunnen voorkomen, en we beloven plechtig dat we nog beterder ons best gaan doen (zonder duidelijke doelstellingen of meetbare resultaten) en dan gaan we over een paar jaar weer enorm saamhorig verbaasd en verontwaardigd zijn over de misstanden en slachtoffers die niemand had kon zien aankomen en die niemand had kunnen voorkomen.

**Geplaatst**: 05-06-24 21:37

Geplaatst: 05-06-24 21:37

Ik wil eigenlijk vooral graag dat de verantwoordelijken, dus niet alleen de pleegouders, maar ook de instanties die haar onder hun hoede hadden, ter verantwoording worden geroepen en gestraft worden. Zo lang dit soort dingen kunnen gebeuren zonder dat er koppen rollen, is er ook geen echte motivatie het beter te doen, lijkt.

En dat jeugdzorg goed op de schop gaat zodat het beter gaat werken. Ik weet alleen niet hoe.

Laatst bijgewerkt door _San87_ op 05-06-24 21:38, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 05-06-24 21:38

Geplaatst: 05-06-24 21:38

pateeke schreef:
Uit huisplaatsing is zeker niet altijd een goede keuze en ik heb meerdere jongeren “achteruit” zien gaan na een tijd in een jeugdinstelling. Maar om dan meteen te zeggen dat kinderen te snel, zonder goede reden uit huis geplaatst worden, vind ik ook wel behoorlijk ver gaan…
Ik ken mensen die uit huis geplaatst zijn om verschillende redenen, waaronder ook kinderen / jongeren wiens ouders hen niet meer in huis willen of omgekeerd: situaties waarin de vraag van het kind / de jongere zelf komt.
In een gezin meer dan 3 kinderen, ene ouder trapt het af zonder de kinderen. Kinderen worden in pleeggezin of instelling geplaatst. Andere ouder geeft na een tijd aan dat er max 2 kinderen terug thuis mogen komen wonen, de anderen moet deze ouder niet meer hebben… (en dat is dan wat die ouder zelf vertelt). Ik durf niet zeggen hoe het in NL is, maar in België wordt er toch echt eerst geprobeerd om de situatie op te lossen zonder de kinderen uit huis te plaatsen. En om een kind uit huis te plaatsen moet doorgaans echt al heel wel gebeuren.
Als buitenstaander is het vaak heel moeilijk om te oordelen over dergelijke situaties want zo’n verhaal heeft verschillende kanten en ja, wat is dan waarheid? Zulke situaties zijn emotioneel heel beladen wat oordelen nog moeilijker maakt. En dat is niet enkel zo voor buitenstaanders, maar ook voor hulpverleners.
Bovendien ligt in het geval van dit meisje het feit dat ze zwaargewond is opgenomen in het ziekenhuis niet bij de moeder, maar bij de pleegouders. Je kan dan wel gaan zeggen “ja maar moeder zus of moeder zo” maar dit doet nu weinig ter zake. Het kind was toevertrouwd aan het pleeggezin, heeft zelf meermaals aan de bel getrokken, ook anderen hebben aan de bel getrokken en daar is veel te weinig mee gedaan met alle gevolgen van dien voor het meisje…

Uithuisplaatsingen gebeuren in België veel minder snel dan in Nederland. Waar in Nederland de kinderen uithuis zouden worden geplaats, blijkt men dit in België vaak niet terecht te vinden en mogen de naar België verhuisde gezinnen gewoon bij elkaar blijven. Er daar vind de Nederlandse overheid dan weer wat van want de beoordeling van een Belg wordt dan blijkbaar niet als gelijkwaardig beschouwd. Schande! Naar mij idee wordt er juist in België vaak zorgvuldiger gewerkt en ik schaam mij dan voor onze Nederlandse overheid.

**Geplaatst**: 05-06-24 21:41

Geplaatst: 05-06-24 21:41

In 2018 heeft de Commissie De Winter al onderzoek gedaan naar geweld binnen de jeugdzorg. Het eindrapport "Onvoldoende beschermd - Geweld in de Nederlandse jeugdzorg van 1945 tot heden" is in 2019 gepubliceerd en te vinden op https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpe ... -tot-heden

Er zijn destijds al aanbevelingen gedaan en maatregelen genomen om "blijvend te leren van wat er is gebeurd en verder geweld in de jeugdzorg te voorkomen". Er is toen onder andere een Centraal Informatie- en Expertisepunt voor slachtoffers van geweld in de jeugdzorg, naasten en hulpverleners opgericht met een bijbehorende website: https://www.geweldinjeugdzorginfo.nl/

Het is al decennia een onacceptabele puinhoop in die sector. Er is geen enkel excuus voor de schade die daar door hulpverleners wordt aangericht. Geen enkel.

Ik ben het volledig eens met de posts van Shadow0.

**Geplaatst**: 05-06-24 21:47

Geplaatst: 05-06-24 21:47

_San87_ schreef:
Ik wil eigenlijk vooral graag dat de verantwoordelijken, dus niet alleen de pleegouders, maar ook de instanties die haar onder hun hoede hadden, ter verantwoording worden geroepen en gestraft worden. Zo lang dit soort dingen kunnen gebeuren zonder dat er koppen rollen, is er ook geen echte motivatie het beter te doen, lijkt.

En dat jeugdzorg goed op de schop gaat zodat het beter gaat werken. Ik weet alleen niet hoe.

Zo denken de ouders uit de toeslagaffaire er waarschijnlijk ook over. Ik verwacht alleen niet dat er iets gebeurd, want iedereen deed gewoon zijn 'werk'. (en dat dit werk tot onmenselijke toestanden heeft geleid is gewoon dikke pech voor de betrokkenen)

**Geplaatst**: 05-06-24 23:17

Re: Pleegkind door pleegouders het ziekenhuis in mishandelt

Geplaatst: 05-06-24 23:17

Ik heb zelf maar weinig ervaring met deze materie, maar ik heb vanuit mijn stage in de psychiatrie bij een gesprek over uithuisplaatsing gezeten van het kind van een van de cliënten. Ik vond het schandalig hoe het daar aan toe ging.

De psychiater (en ik mocht dus mee) werd door jeugdzorg gevraagd om zijn expertise omdat jeugdzorg vond dat het kind van de cliënt uit huis geplaatst moest worden.
In de korte periode dat dit gezin in beeld was had de cliënt al verschillende jeugdzorg medewerkers gehad. Daarnaast een coach van instantie 1, die bleek niet goed, toen instantie 2 en uiteindelijk instantie 3. De financiën moesten weer via een andere instantie. Client wilde na de zoveelste wisseling niet meer meewerken met al die instanties, er was geen vertrouwen meer en natuurlijk hielp de psychiatrie daar zeker niet bij mee. In deze periode was het kind niet onveilig en werd niet mishandeld. Er waren geen acute redenen om het kind uit huis te plaatsen.
Jeugdzorg wilde van de psychiater horen dat hij het er mee eens was dat het kind uit huis werd geplaatst omdat moeder ‘niet meewerkte aan het proces’. Terwijl cliënt juist enorm vooruit ging qua psychiatrie en zich daar goed liet behandelen. Daar was zeker vertrouwen en leek het tussen cliënt en kind steeds beter te gaan.

Hoe jeugdzorg in dat gesprek bleef draaien en terug bleef komen op de woorden op papier, terwijl de psychiater steeds terugverwees naar de enorm beroerde begeleiding en de wisselende instanties en het feit dat het geen direct gevaar benoemd kon worden, vond ik echt schandalig. Bij een psychiater die minder sterk in zijn schoenen had gestaan was het pad naar de rechter toe waarschijnlijk al ingeslagen.

Ik ben zelf bang dat mijn enige voorbeeld waarschijnlijk helaas niet de enige casus zal zijn die zo gaat/is gegaan.

**Geplaatst**: 05-06-24 23:30

Geplaatst: 05-06-24 23:30

Dit verhaal van Sannens sluit naadloos aan op een eerdere post van 3heathcliff5. Waarheid doet er niet zo toe voor jeugdzorg.

3heathcliff5 schreef:
Wat er veelal aan de hand is, is dat jeugdzorg en de Raad van Kinderbescherming niet aan waarheidsvinding doet. Dat hun dossiers bol staan van insinuaties en hun eigen verzinsels die door jeugdzorg worden gepresenteerd als feiten. Nee hoor, het systeem is compleet kapot. Jeugdzorg ontleent haar bestaansrecht aan opgelegde maatregelen, of dat nou een OTS is of een uithuisplaatsing.

**Geplaatst**: 05-06-24 23:49

Geplaatst: 05-06-24 23:49

Sannens schreef:
Ik heb zelf maar weinig ervaring met deze materie, maar ik heb vanuit mijn stage in de psychiatrie bij een gesprek over uithuisplaatsing gezeten van het kind van een van de cliënten. Ik vond het schandalig hoe het daar aan toe ging.

De psychiater (en ik mocht dus mee) werd door jeugdzorg gevraagd om zijn expertise omdat jeugdzorg vond dat het kind van de cliënt uit huis geplaatst moest worden.
In de korte periode dat dit gezin in beeld was had de cliënt al verschillende jeugdzorg medewerkers gehad. Daarnaast een coach van instantie 1, die bleek niet goed, toen instantie 2 en uiteindelijk instantie 3. De financiën moesten weer via een andere instantie. Client wilde na de zoveelste wisseling niet meer meewerken met al die instanties, er was geen vertrouwen meer en natuurlijk hielp de psychiatrie daar zeker niet bij mee. In deze periode was het kind niet onveilig en werd niet mishandeld. Er waren geen acute redenen om het kind uit huis te plaatsen.
Jeugdzorg wilde van de psychiater horen dat hij het er mee eens was dat het kind uit huis werd geplaatst omdat moeder ‘niet meewerkte aan het proces’. Terwijl cliënt juist enorm vooruit ging qua psychiatrie en zich daar goed liet behandelen. Daar was zeker vertrouwen en leek het tussen cliënt en kind steeds beter te gaan.

Hoe jeugdzorg in dat gesprek bleef draaien en terug bleef komen op de woorden op papier, terwijl de psychiater steeds terugverwees naar de enorm beroerde begeleiding en de wisselende instanties en het feit dat het geen direct gevaar benoemd kon worden, vond ik echt schandalig. Bij een psychiater die minder sterk in zijn schoenen had gestaan was het pad naar de rechter toe waarschijnlijk al ingeslagen.

Ik ben zelf bang dat mijn enige voorbeeld waarschijnlijk helaas niet de enige casus zal zijn die zo gaat/is gegaan.

In Nederland lijkt jeugdhulp vaak vooral zijn eigen werkwijze te verdedigen in plaats van het kind zelf. Eerder in het topic vroeg iemand ook hoe het pleeggezin als veilig kon worden beschouwd. Vooral omdat mensen voornamelijk zien wat ze willen of verwachten te zien en daar gaat in Nederland een hoop mis.

In België kunnen bijvoorbeeld alleen instanties zoals school, arts of politie melding doen bij jeugdzorg, Waarna deze adequaat kan worden opgepakt. In Nederland kan iedereen een melding doen, dit wordt zelfs aangemoedigd. Gevolg is dat veel gezinnen onterecht, vaak als pesterij met dit soort instanties worden geconfronteerd en wel het risico lopen hun kinderen kwijt te raken als men niet mee werkt. Vooral in relationele sfeer blijken dit soort valse meldinging zo vaak voor te komen, dat dit inmiddels strafbaar is gesteld. De anonieme pestende buur komt er echter vooralsnog mee weg, ondanks de impact die dit soort dingen op een gezin heeft. Door alle valse meldingen die als reëel worden behandeld, blijven de echte probleem gevallen, die wel door een Nederlandse instantie of het slachtoffer zelf wordt gemeld op de plank liggen met alle gevolgen van dien.

Misschien dat het goed zou zijn voor Nederland om eens bij onze zuiderburen te kijken hoe het beter kan. Als er minder kinderen onnodig uit huis worden geplaats, blijft er namelijk automatisch meer plek in de pleegzorg en opvang over voor kinderen die het wel echt nodig hebben. En hoeft er geen gebruik te worden gemaakt van pleeggezinnen die duidelijk niet aan de vereisten voldoen. Dan was een 10-jarig kind waarschijnlijk een hoop ellende bespaard gebleven.

**Geplaatst**: 06-06-24 06:21

Geplaatst: 06-06-24 06:21

journee schreef:
_San87_ schreef:
Ik wil eigenlijk vooral graag dat de verantwoordelijken, dus niet alleen de pleegouders, maar ook de instanties die haar onder hun hoede hadden, ter verantwoording worden geroepen en gestraft worden. Zo lang dit soort dingen kunnen gebeuren zonder dat er koppen rollen, is er ook geen echte motivatie het beter te doen, lijkt.

En dat jeugdzorg goed op de schop gaat zodat het beter gaat werken. Ik weet alleen niet hoe.

Zo denken de ouders uit de toeslagaffaire er waarschijnlijk ook over. Ik verwacht alleen niet dat er iets gebeurd, want iedereen deed gewoon zijn 'werk'. (en dat dit werk tot onmenselijke toestanden heeft geleid is gewoon dikke pech voor de betrokkenen)

Ik verwacht het ook niet, idd. Verleden bewijst dat wel.

**Geplaatst**: 06-06-24 07:05

Geplaatst: 06-06-24 07:05

Dat in België alleen instanties of professionals melding kunnen maken is niet correct. Iedereen kan hier melding maken van verontrustende situaties.

**Geplaatst**: 06-06-24 08:25

Geplaatst: 06-06-24 08:25

Shadow0 schreef:
Hoeveel kinderen er ook misbruikt, mishandeld, verwaarloosd en getraumatiseerd worden binnen de jeugdzorg, altijd en eeuwig worden de niet-zweetvoeten er weer bij gehaald.

Misschien omdat het waar is?

**Geplaatst**: 06-06-24 10:02

Geplaatst: 06-06-24 10:02

scrabbel schreef:
Ja schijnbaar hebben kinderen geen recht op bescherming van de politie. Weggelopen?? Ow we brengen je weer terug, ongeacht wat er aan de hand is. Was met die jongen in Ruinerwold zo, met dit meisje een vele anderen die ik ken. Blijkbaar niet je 18 plus of misschien wel 23 plus zijn of dood. Mishandeling en misbruik is prima bij kinderen in de ogen van de politie volgens mij.

In Amerika kennen ze ook de meldplicht bij kindermishandeling. In Nederland niet. De overheidssite zegt zelfs dat ze liever niet hebben dat je kindermishandeling meldt, anders raakt het systeem overbelast.

Ik heb nog nooit zoveel onzin in een post gelezen. Je hebt er duidelijk precies 0 verstand van en echt geen enkel iets van wat je zegt is waar.

**Geplaatst**: 06-06-24 10:33

Geplaatst: 06-06-24 10:33

Wat een topic…. 15 jaar ervaring als pleegouder hier en nog nooit de ‘zweetvoeten’ vergelijking gehoord, wat in mijn ogen een prima argument was. Toezicht, gezin onder toezicht op externe locatie, begeleiding, begeleiding, begeleiding, weekendpleegzorg en dan uithuisplaatsing is wat ik heb meegemaakt. En niks over 1 nacht ijs. En mijn sympathie voor ouders is niet zo groot. Er werd gesproken over verslaving, geweld onderling en tegen de kinderen hier. Niet mild hoor. De rechter kijkt altijd naar de situatie zoals deze nu is en mag het verleden niet meewegen, terwijl ouders het onder ideale omstandigheden misschien prima doen maar onder druk knappen. En leuk hoor, jeugdzorg opheffen, maar waar gaan ze dan naartoe? En mbt het informeren van de moeder, misschien is de communicatie helemaal niet zo vanzelfsprekend, misschien zijn er vaste momenten voor. Is ze wel bereikbaar? Als ze geen gezag heeft hebben we de wet op de privacy, ik mag als pleegouder ook heel veel dingen niet weten. Jammer maar zo hebben we het als land bedacht. De pers zit er bovenop, daar komt de informatie wel door.
Iedereen kan een kind krijgen en bij biologische kinderen gaat er ook vanalles mis. Ook dramatisch maar veel langer onzichtbaar. Ik hoop echt maar dat iedereen die zich hier zo druk maakt zich aanmeldt voor pleegzorg en het zelf ontzettend goed gaat doen om het verschil te maken. Intussen modder ik als pleegouder door en sta mijn pleegkinderen straks weer uit te zwaaien als ik ze meegeef voor bezoek aan de ouder door wie ze mishandeld en misbruikt zijn, ze doen zo hun best tenslotte. En ze houden zoveel van ze.

**Geplaatst**: 06-06-24 16:47

Geplaatst: 06-06-24 16:47

Dandelion2 schreef:
Wat een topic…. 15 jaar ervaring als pleegouder hier en nog nooit de ‘zweetvoeten’ vergelijking gehoord, wat in mijn ogen een prima argument was.

Een prima argument voor wat precies?

Jason heeft er een goed overzicht van gemaakt. Als er iets negatiefs over de jeugdzorg naar buiten komt, dan krijg je altijd de volgende reacties:

https://www.linkedin.com/pulse/typische ... ass-n3d3e/

Je kunt ze bijna allemaal afstrepen in dit topic, en ze leiden altijd tot hetzelfde: dat alles vooral zo blijft als het is. Dat er GEEN verbetering is, niet meer alertheid op misstanden, geen menselijkere communicatie, geen betere bescherming van de kinderen, geen zelfreflectie van mensen die de veiligheid van de kinderen zouden moeten garanderen. Alles blijft gezien worden als een incident dat nergens verbinding mee heeft en waar niets aan te doen valt.

**Geplaatst**: 06-06-24 16:48

Geplaatst: 06-06-24 16:48

Shadow0 schreef:
Dandelion2 schreef:
Wat een topic…. 15 jaar ervaring als pleegouder hier en nog nooit de ‘zweetvoeten’ vergelijking gehoord, wat in mijn ogen een prima argument was.

Een prima argument voor wat precies?

Jason heeft er een goed overzicht van gemaakt. Als er iets negatiefs over de jeugdzorg naar buiten komt, dan krijg je altijd de volgende reacties:

https://www.linkedin.com/pulse/typische ... ass-n3d3e/

Je kunt ze bijna allemaal afstrepen in dit topic, en ze leiden altijd tot hetzelfde: dat alles vooral zo blijft als het is. Dat er GEEN verbetering is, niet meer alertheid op misstanden, geen menselijkere communicatie, geen betere bescherming van de kinderen, geen zelfreflectie van mensen die de veiligheid van de kinderen zouden moeten garanderen. Alles blijft gezien worden als een incident dat nergens verbinding mee heeft en waar niets aan te doen valt.

Ik begrijp dat jij heel veel ervaring hebt op dit gebied?

Ik vind het overigens heel triest dat je het stuk van Jason zo misplaatst plaatst, want iedereen hier keurt het gedrag van de pleegouders af. Smakeloos van je.

Ik denk dat we niet lang in discussie hoeven over dat jeugdzorg fouten maakt of dat kinderen onterecht uit huis geplaatst worden of geplaatst worden in onveilige situaties. Dat zijn gewoon feiten.

Bedenk liever maar gewoon een oplossing.

**Geplaatst**: 06-06-24 17:05

Re: Pleegkind door pleegouders het ziekenhuis in mishandelt

Geplaatst: 06-06-24 17:05

Het begint een steeds meer 'beste stuurlui staan aan wal' topic te worden.

Heel zwart wit:
- Voor het worden van een vader/moeder heb je geen toetsing nodig of jij wel capabel bent. Je moet als kind maar afwachten waar je in terecht bent gekomen. Gelukkig is het gros van de ouders wél capabel tot opvoeden van kinderen.
- Jeugdzorg maakt fouten. Doet soms ook echt wel dingen goed.
- Pleegouders krijgen een screening. Ja, daarin kunnen ze vast ook dingen manipuleren.

Maar al met al: Daar heeft dit meisje nu helemaal niks aan. zij is van de regen in de drup gekomen.

wat dan wel? Luisteren, signaleren, als een kind meermalen met blauwe plekken om hulp vraagt dan mag er toch wel een keer een belletje gaan rinkelen? Ja, pleegouders zitten gigantisch fout. Maar al die mensen die weg hebben gekeken dan?
-

**Geplaatst**: 06-06-24 17:20

Geplaatst: 06-06-24 17:20

Winged schreef:
Ja, pleegouders zitten gigantisch fout. Maar al die mensen die weg hebben gekeken dan?
-

Het is natuurlijk de vraag in hoeverre hetgeen de media schrijft, klopt. Maar wat ik gelezen heb, is dat het meisje verschillende mensen aangesproken heeft over wat er in het pleeggezin gebeurde (school, biologische moeder, mensen in de supermarkt, vreemden op straat...). Dat is 1 ontzettend moeilijk denk ik, zeker om dit te blijven doen als er niets verandert, 2 erg dapper dat ze dat gedaan heeft en 3 bijzonder triestig dat ze desondanks toch niet uit het gezin gehaald is. Als ik het goed gelezen heb, hebben meerdere mensen die ze aangesproken heeft wel degelijk melding gemaakt en bezorgdheden geuit... Meisje zou ook weggehaald worden, maar er zou 1 partij geweest zijn die daar uiteindelijk niet mee akkoord was "omdat ze schoolse vorderingen maakte". Wie die partij is, werd niet genoemd voor zover ik weet. Is het bijzonder en verkeerd dat één partij dergelijke actie kan tegenhouden o.b.v. zulk argument? Ab-so-luut. Het lijkt mij ook bijzonder frustrerend voor iedereen die wel bezorgdheden geuit heeft en melding heeft gemaakt dat er uiteindelijk niets mee gebeurd is en het dan nu zo is afgelopen.

**Geplaatst**: 06-06-24 17:34

Geplaatst: 06-06-24 17:34

Urbanus schreef:
Bedenk liever maar gewoon een oplossing.

Veel oplossingen zijn er al, en kun je vormgeven als de houding tav de situatie verandert.

Neem een heel simpel gegeven: meldingen van kinderen serieuzer nemen. Dat is een kwestie van besluiten dat je meldingen van kinderen serieuzer neemt en het dan ook doen. Dat is niet iets wat iemand anders kan oplossen, dat is uiteindelijk gewoon een keuze die men moet maken: kies je ervoor om alle afwimpelredenen te gebruiken, of kies je ervoor om dat niet te doen?

Pas als je kiest om te stoppen met afwimpelen kom je bij het hoe. Dat is zeker interessant, en er is ook al van alles geprobeerd en daar zijn ook veel effecten in bereikt. (Maar ze eindigen ook vaak weer omdat het dan toch weer overgenomen wordt door iemand vanuit de oude school, en dan ben je weer terug bij af.)

**Geplaatst**: 06-06-24 17:43

Re: Pleegkind door pleegouders het ziekenhuis in mishandelt

Geplaatst: 06-06-24 17:43

Ja, lekker selectief en vaag antwoorden.

**Geplaatst**: 06-06-24 17:45

Re: Pleegkind door pleegouders het ziekenhuis in mishandelt

Geplaatst: 06-06-24 17:45

Wat een haat naar Shadow. Het is toch een vrij logisch iets om kinderen serieuzer te willen nemen en daar eens echt werk van te willen maken? Dat die kinderen niet voor zweetvoeten uit huis zijn geplaatst lijkt me logisch, maar dan kan je toch alsnog ook wel zorgen over de opvanglocatie willen kunnen uiten?

Ik heb echt een afslag gemist geloof ik want ik snap niet waarom het niet naast elkaar kan bestaan?

**Geplaatst**: 06-06-24 17:56

Geplaatst: 06-06-24 17:56

Kinderen die aangeven dat er iets misloopt in hun (pleeg)gezin moeten inderdaad serieuzer genomen worden, volledig mee eens. Ik vrees alleen dat je daarmee maar een klein deel opvangt / ondervangt /... (toch zeker als je dit ziet als dat kinderen het letterlijk moeten zeggen).
Ik ken meerdere situaties waarin niets ondernomen werd door bevoegde instanties (na verschillende en aanhoudende meldingen van naasten én hulpverleners) omdat kind/jongere niet (letterlijk) zei te worden mishandeld of misbruikt. De signalen dat er moeilijkheden waren, waren duidelijk aanwezig, maar als je geen hard bewijs hebt en het kind het niet uitdrukkelijk benoemt, wordt er (in Vlaanderen althans) weinig of niets gedaan.
En het is net dat wat zo ontzettend moeilijk is voor kinderen en jongeren: inzien dat wat bij hen thuis gebeurt niet oké is, daarover durven en kunnen praten met een volwassene, onder de druk van volwassenen om te zwijgen uitkomen, (pleeg)ouders "verraden" (veel kinderen zijn ondanks alles heel loyaal aan hun ouders)...
Ik denk dat een betere / nauwere opvolging van zowel het kind als het pleeggezin (niet alleen in deze situatie maar in alle situaties) cruciaal is om een vertrouwensrelatie op te bouwen met het kind en de pleegouders zodat a) het kind weet bij wie hij/zij terecht kan en moeilijkheden durft benoemen en b) moeilijkheden snel opgepikt kunnen worden en er gepast op gereageerd kan worden zodat escalatie voorkomen kan worden.
Edit: Ook daar lijkt er iets misgelopen te zijn in dit pleeggezin aangezien ze niet naar verplichte vormingen enz gingen met als reden "te druk" en men dat toch maar zo heeft gelaten. Ook zoiets is een mogelijk signaal dat er iets niet pluis is en men best wat aanklampender te werk kan gaan.

**Geplaatst**: 06-06-24 18:28

Geplaatst: 06-06-24 18:28

pateeke schreef:
Kinderen die aangeven dat er iets misloopt in hun (pleeg)gezin moeten inderdaad serieuzer genomen worden, volledig mee eens. Ik vrees alleen dat je daarmee maar een klein deel opvangt / ondervangt /...

Ik denk dat het effect behoorlijk groot is, maar zelfs als het in eerste instantie niet alles oplost... Nou en? Voor de kinderen waar dat wel helpt maakt het in elk geval uit.

Citaat:
Ik ken meerdere situaties waarin niets ondernomen werd door bevoegde instanties (na verschillende en aanhoudende meldingen van naasten én hulpverleners) omdat kind/jongere niet (letterlijk) zei te worden mishandeld of misbruikt. De signalen dat er moeilijkheden waren, waren duidelijk aanwezig, maar als je geen hard bewijs hebt en het kind het niet uitdrukkelijk benoemt, wordt er (in Vlaanderen althans) weinig of niets gedaan.

Dit is in Nederland niet echt van toepassing, maar vooral: zodra een kind onder de verantwoordelijkheid van de jeugdzorg valt is het niet meer aan de orde. Als men besluit dat een kind weg moet uit het pleeggezin, dan is dat gewoon de beslissing. Daar komt in principe geen rechter meer aan te pas. Dat kan de GI gewoon besluiten.

Citaat:
En het is net dat wat zo ontzettend moeilijk is voor kinderen en jongeren: inzien dat wat bij hen thuis gebeurt niet oké is, daarover durven en kunnen praten met een volwassene, onder de druk van volwassenen om te zwijgen uitkomen,

Maar dit kun je dus 1 op 1 vertalen naar de jeugdzorg. Men kan veel meer uitdragen wat er binnen pleeggezinnen en opvangadressen niet ok is, veel meer vertellen hoe het dan wel zou moeten verlopen, bij wie je terecht kunt met problemen, hoe het proces dan verder gaat.

Je draagt hier dus in feite zelf al een hele duidelijke oplossingsrichting aan. Maar tegelijkertijd is de werkelijkheid dat veel organisaties zich daar niet op vast willen leggen. En daar tref je dus die weerstand: dit zou op te lossen zijn, als je dat wilt. Met duidelijke procedures die je tot vervelens toe aan iedereen bekend maakt, met zoveel onafhankelijke toezichthouders als je maar kunt vinden met een belangrijke rol voor zowel de kinderen en ervaringsdeskundigen* die vroeger in de jeugdzorg hebben gezeten en van daaruit een rol willen spelen in het geven van een stem aan de kinderen.

Maar... dat gebeurt dus niet. Dat wordt zelfs behoorlijk actief ondermijnd. Iedere keer als er een beetje aandacht komt, komen er ook meteen mensen aan tafel die vertellen waarom dat echt niet kan. Meestal verpakt in alle trucs uit de trucendoos. Dat zijn de momenten waarop men keuzes maakt en waar je dus echt kunt kiezen of je de ene of de andere kant op gaat.

Citaat:
Ik denk dat een betere / nauwere opvolging van zowel het kind als het pleeggezin (niet alleen in deze situatie maar in alle situaties) cruciaal is om een vertrouwensrelatie op te bouwen met het kind en de pleegouders zodat a) het kind weet bij wie hij/zij terecht kan en moeilijkheden durft benoemen en b) moeilijkheden snel opgepikt kunnen worden en er gepast op gereageerd kan worden zodat escalatie voorkomen kan worden.

Dit lijkt me trouwens meteen een prachtig plan wat je dus al zou moeten inzetten ver voor de OTS / uithuisplaatsingen - maar het gebeurt in de praktijk dus niet. Daar zou de aandacht dus heen moeten gaan. Je noemt hier in 1 post 2 fantastische plannen, en die zouden we gewoon kunnen gaan uitvoeren. Ik kan er ook zo een aantal concrete stappen bij verzinnen...

En toch gebeurt het niet.

**Geplaatst**: 06-06-24 18:32

Re: Pleegkind door pleegouders het ziekenhuis in mishandelt

Geplaatst: 06-06-24 18:32

Waarom gebeurt het niet? Geld tekort? Personeel te kort? Beide? Te veel ouder personeel met verouderde opvattingen?

Ik vind dit hierboven allemaal heel logisch en werkbaar klinken. Ik kan me niet voorstellen dat Jeugdzorg dat zelf niet kan bedenken?

**Geplaatst**: 06-06-24 18:42

Geplaatst: 06-06-24 18:42

Shadow0 schreef:
Dit lijkt me trouwens meteen een prachtig plan wat je dus al zou moeten inzetten ver voor de OTS / uithuisplaatsingen - maar het gebeurt in de praktijk dus niet. Daar zou de aandacht dus heen moeten gaan. Je noemt hier in 1 post 2 fantastische plannen, en die zouden we gewoon kunnen gaan uitvoeren. Ik kan er ook zo een aantal concrete stappen bij verzinnen...

En toch gebeurt het niet.

In Vlaanderen gebeurt dat wel al. Nog steeds te weinig naar mijn mening, maar het gebeurt wel. Er worden hier zeker nog kinderen uit huis geplaatst en er zijn absoluut nog problemen in de jeugdzorg (denk maar aan te weinig continuïteit in personeel wat o.a. de hechting van de jongeren niet ten goede komt). Maar we hebben wel een ommezwaai gemaakt naar kinderen zoveel mogelijk in hun vertrouwde omgeving houden en aan de slag gaan met het gezin (als de onveiligheid voor het kind niet te groot is). Ook bij pleegzorg is er een pleegzorgbegeleider die regelmatig op huisbezoek gaat en het kind en de (pleeg)ouders begeleidt.
Iedere verandering brengt weerstand met zich mee. Maar het kan dus wel.
En nogmaals: dat wil niet zeggen dat alles hier prima loopt. Hier zijn ook behoorlijk wat problemen binnen jeugdzorg en verbetering is absoluut nodig. Er wordt al langer gekeken hoe het nog beter, anders kan. We lopen jammer genoeg ook aan tegen besparingen waardoor er in veel situaties ook niets gedaan wordt (want geen tijd of middelen).